Αγαπητοί αδελφοί και πατέρες
Η μεγάλη και λαμπρά σημερινή θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου μας δίνει την πολύτιμη ευκαιρία να κάνουμε αφ’ ενός μεν ευλαβική αναφορά στο τελευταίο συγκινητικό γεγονός της επίγειας ζωής της Παναγίας μας και αφ’ ετέρου να σας απευθύνουμε με πατρική αγάπη μερικές σκέψεις εποικοδομητικές και ψυχωφελείς. Και την καλύτερη και τέλεια αναφορά στο μέγιστο γεγονός, που εορτάζει σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ασφαλώς την επιτυγχάνει αιώνες τώρα η άφθαστη αυτών των αγίων ημερών ιερή Υμνολογία μας, με την υπέροχη και σαγηνευτική ποίησή της, με το ύψος των θρησκευτικών νοημάτων της και με την μεθυστική και γλυκύτατη μελωδία της. Για την σημερινή μεγάλη εορτή οι σπουδαιότεροι ποιητές της Εκκλησίας μας συνεργάσθηκαν με όσο μεγαλύτερη δύναμη πνεύματος διέθεταν και θερμότητα αισθημάτων για να υμνήσουν με τον καλύτερο τρόπο την Παναγία Μητέρα Θεού και ανθρώπων. Γι’ αυτό και χαίρουν σήμερα και ευφραίνονται ψυχικά εκείνοι οι χριστιανοί που γνωρίζουν και απολαμβάνουν ολόψυχα τους ιερούς ύμνους μας, τα πραγματικά τραγούδια του Θεού.
Σήμερα ακούγονται στους ναούς μας τους λαμπροστόλιστους, που μοσχοβολούν από τους βασιλικούς και άλλα άνθη της εποχής, τα αηδόνια της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Άγιος Κοσμάς, και άλλοι γλυκύτατοι και καλλικέλαδοι υμνωδοί της Εκκλησίας μας. Όλοι τους συναγωνίζονται φιλότιμα ποιός θα εξυμνήσει με την καλύτερη μελωδία την Παναγία Μητέρα. Μακάρι όλοι σας να χαίρεστε σήμερα τα γλυκόλαλα αυτά αηδόνια της Εκκλησίας καθώς με απέραντο σεβασμό και ιερή συγκίνηση εξυμνούν και δοξάζουν το πιο ιερό και σεβάσμιο πρόσωπο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δειγματοληπτικά ας θυμηθούμε τους εξής ύμνους από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου: «Αι γενεαί πάσαι μακαρίζομεν σε την μόνην Θεοτόκον…».
«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν σοι, Παρθένε άχραντε…» Μπροστά Σου, Παναγία, νικήθηκαν οι νόμοι της φύσεως… Και ο νόμος του γάμου και ο νόμος του θανάτου… Ο πρώτος, διότι η Γέννηση του Μονογενούς Υιού Σου άφησε ανέπαφη την πάναγνη Παρθενία Σου… Ο δεύτερος, του θανάτου ο φοβερός πανανθρώπινος νόμος, νικήθηκε διότι ύστερα από τρεις ημέρες το πανάχραντο Σώμα Σου, που κτύπησε το βέλος του θανάτου, μετέστη στους ουρανούς…
«Εξίσταντο Αγγέλων αι δυνάμεις, εν τη Σιών σκοπούμεναι, τον οικείον Δεσπότην, γυναικείαν ψυχήν χειριζόμενον· τη γαρ αχράντως τεκούση, υιοπρεπώς προσεφώνει· Δεύρο Σεμνή, τω Υιώ και Θεώ συνδοξάσθητι». Έμειναν κατάπληκτα τα τάγματα των αγίων αγγέλων, που περιπολούσαν επάνω από την αγία Σιών, καθώς αντίκρυσαν στα χέρια του Δεσπότου των Χριστού ψυχή γυναίκας. Καθώς προπάντων οι άγιοι άγγελοι Τον άκουσαν να μιλά ως Υιός στην αγία Μητέρα Του και να της λέγει στοργικά: Μητέρα φθάνουν τα όσα πέρασες κάτω στη γη. Έλα, Μανούλα, στα ουράνια, να χαρείς την αληθινή δόξα μαζί με τον Υιό και Θεό σου…
Και ένας άλλος ύμνος της σημερινής εορτής μας. Το τροπάριο αυτό αφορά εμάς που πανηγυρίζουμε σήμερα: «Δεύτε οι πιστοί, τω τάφω προσέλθωμεν, της Θεομήτορος, και περιπτυξώμεθα, καρδίας, χείλη όμματα, μέτωπα, ειλικρινώς προσάπτοντες, και αρυσώμεθα, ιαμάτων, άφθονα χαρίσματα, εκ πηγής αενάου βλυστάνοντα». Ελάτε χριστιανοί, που πιστεύετε και αγαπάτε την Παναγία. Ελάτε στη Γεθσημανή, στον άγιο Τάφο της Θεομήτορος. Αγκαλιάστε τον με στοργή. Με όλη σας την καρδιά. Ακουμπείστε επάνω του τα χείλη σας, το μέτωπο, τα μάτια. Και νάστε βέβαιοι ότι θα αντλήσετε σαν από ανεξάντλητη πηγή άφθονα χαρίσματα, όποια θεραπεία περιμένετε…
Και όλοι γενικά οι θεσπέσιοι ύμνοι της εορτής μας εξυμνούν με σεβασμό και άφθαστο θρησκευτικό λυρισμό τα μεγαλεία της Παναγίας Μητέρας μας, τη μοναδική θέση της στο θεικό έργο της σωτηρίας μας και την ανέκφραστη δόξα της κοντά στον Υιό και Θεό της. Και για να κρατήσουμε κάτι πιο πρακτικό για όλους μας, οι ιεροί θεολόγοι υμνογράφοι της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου θέλουν να μας εμπνεύσουν την εμπιστοσύνη μας στην απέραντη και ατέλειωτη αγάπη της Παναγίας για όλους μας. Επιθυμούν να μας διδάξουν ότι πάντοτε, ιδίως όμως στις δύσκολες στιγμές του βίου μας, να μη λησμονούμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε στους ουρανούς μία Μητέρα απείρως πιο στοργική από τη μητέρα μας κάτω στη γη, η οποία αν και κοιμήθηκε τον ύπνο τον αιώνιο «τον κόσμον ου κατέλιπε». Δεν εγκατέλειψε τον κόσμο. Όπως ο Μονογενής Υιός της μας διαβεβαίωσε ότι θα είναι «μεθ’ ημών έως της συντελείας του αιώνος» έτσι και Εκείνη η στοργική Μητέρα Του θα είναι μαζί με τον κόσμο, στον οποίο έζησε ένα καιρό, σε όλα τα ευχάριστα και προπάντων τα δυσάρεστά του.
Είθε με τέτοια αισθήματα, όπως τα εκφράζουν οι άγιοι υμνωδοί της Εκκλησίας μας, και με τέτοιες απόψεις, χριστιανικές και Ορθόδοξες να τιμήσουμε την σημερινή εορτή και να έχουμε πλούσια τη Χάρη της στη ζωή μας. Αμήν
Διάπυρος ευχέτης προς τον Υιόν και Θεόν της
† Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
