του Σεβ. Μητροπολίτου Χριστόδουλου Μουστάκα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ)
Κολ. 3, 4-11
ΑΠΕΚΔΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ – ΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ «ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ», ΑΝΘΡΩΠΟΥ
«Ἀπεκδυσάμενοι τόν παλαιόν ἄνθρωπον σύν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ, καί ἐνδυσάμενοι τόν νέον τόν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν» (Κολ. 3, 9-10).
«Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε» εἶναι ἕνας ὑπέροχος βαπτισματικός ὕμνος τῆς πρωτοχριστιανικῆς καί ὄχι μόνο Ἐκκλησίας, πού εἶναι παρμένος ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου[1] καί συνδέεται ἄμεσα μέ τή σημερινή προτροπή του, νά ἀποβάλλει ὁ καθένας τόν παλαιό ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας, ἀφοῦ, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔχει ἐνδυθεῖ τό νέο «ἐν Χριστῷ».
Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀποβάλλει τόν παλαιό ἄνθρωπο μέ τό βάπτισμά του, ἀλλά, ὅταν, ὅμως, μετά τό βάπτισμα ἁμαρτάνει καί ἁμαρτάνει, πιά, ὡς υἱός τοῦ Θεοῦ, τότε, μέ τή μετάνοια-ἐξομολόγηση, γίνεται καί πάλι καθαρός. Τό πάθος στήν πνευματική ζωή εἶναι μιά φλεγμονή, ἕνα ἀπόστημα πού πρέπει νά ἀνοίξει. Πνευματικό νυστέρι εἶναι ἡ ἐξομολόγηση.
Στή σημερινή ἀποστολική περικοπή ὁ ἀπόστολος Παῦλος παρουσιάζει, ἀκριβῶς, τήν κατάσταση τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου: «Ἀπονεκρώστε, λοιπόν, ὅ,τι σᾶς συνδέει μέ τό ἁμαρτωλό παρελθόν· τήν πορνείαν, τήν ἠθική ἀκαθαρσία, τό πάθος, τήν κακή ἐπιθυμία καί τήν πλεονεξία, πού εἶναι εἰδωλολατρία». Συνεχίζοντας τί ὑπογραμμίζει ὁ μέγας Ἀπόστολος; «Τώρα ὅμως πετάξτέ τα ὅλα αὐτά ἀπό πάνω σας: τήν ὀργή, τό θυμό, τήν πονηρία, τήν κακολογία καί τήν αἰσχρολογία. Μή λέτε ψέματα ὁ ἕνας στόν ἄλλον». Αὐτός εἶναι ὁ παλαιός ἄνθρωπος.
Πρώτη προτροπή καί σύσταση τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἶναι ἡ νέκρωση τῶν μελῶν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Ποιά μέλη; Ἀπονεκρώστε, λέει, τά μέλη πού ἐπιθυμοῦν τίς σαρκικές ἀπολαύσεις καί ἡδονές. Αὐτή ἡ κακή ἐπιθυμία εἶναι ἡ πηγή κάθε ἁμαρτίας.
«Καθένας μπαίνει σέ πειρασμό ἀπό τή δική του ἐπιθυμία. Αὐτή τόν παρασύρει καί τόν ἐξαπατάει» (Ἰακ. 1, 14-15). Ὅταν αὐτή ἡ ἐπιθυμία δέν προληφθεῖ, γίνεται πάθος· «ἔπειτα ἡ ἐπιθυμία αὐτή συλλαμβάνει τό κακό καί γεννάει τήν ἁμαρτία» (Ἰακ. 1, 15). Τότε ὁ ἄνθρωπος, μεθυσμένος ἀπό τό πάθος καί τή δίψα γιά τήν ἱκανοποίηση τῆς κακῆς ἐπιθυμίας, εἶναι ἕτοιμος νά καταπατήσει τήν τιμή, τίς ἀξίες, ἀλλά καί τή λογική του ἀκόμη. Αὐτή εἶναι ἡ κατάσταση τοῦ πάθους. Γι’ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος διαρκῶς ὑπογραμμίζει: «Ἀπονεκρώστε, λοιπόν, ὅτι σᾶς συνδέει μέ τό ἁμαρτωλό παρελθόν».
Φιληδονία, φιλαργυρία, φιλοδοξία: Αὐτές οἱ τρεῖς λέξεις συνοψίζουν τά πάθη τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου· ἐφόσον ἡ ἁμαρτία, «ὁλοκληρωθεῖ, φέρνει τό θάνατο» (Ἰακ. 1, 15). Μέχρι ἐδῶ εἶναι τό πρῶτο μέρος τοῦ ἀγώνα τῆς ἀποβολῆς τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου. Ἐφόσον ὁ ἄνθρωπος ἀποβάλλει κάτι παλιό, πρέπει νά ντυθεῖ κάτι καινούργιο. Τό νέο ἄνθρωπο τόν ντυθήκαμε μέ τό βάπτισμα· ἀπαιτεῖται, ὅμως, ὁ χιτώνας αὐτός νά παραμένει, ἐσαεί, λευκός. Γι’ αὐτό στήν πτώση, μετά τό βάπτισμα, τό ρύπο τόν ξεπλένει τό μυστήριο τῆς μετάνοιας καί τῆς ἐξομολόγησης.
Ὁ Χριστός μέ τό αἷμα του μᾶς χάρισε ἔνδυμα πού εἶναι ὑφασμένο μέ τά νήματα ὅλων τῶν ἀρετῶν. Ὁ ἄνθρωπος ντυμένος τήν ἀρετή δοξάζει τόν Κύριό του καί ἔτσι θά ἀντιδοξασθεῖ «ὅταν ὁ Χριστός φανερωθεῖ, πού εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή μας».
[1] Γαλ. 3, 27.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
