Μεγαλομάρτυς του Χριστού Μαρίνα, πρέσβευε υπέρ των αναξίων δούλων Σου

Ιεροδιακόνου Ραφαήλ Μισιαούλη 

Εορτάζει και τιμά η Αγία μας Εκκλησία, στις 17 Ιουλίου, την μνήμη της Μεγαλομάρτυρος Μαρίνης. Μιας Αγίας που μαρτύρησε για του Χριστού την πίστη την αγία σε ηλικία μόλις 15 ετών, η οποία με το μαρτύριό της ευαρέστησε το Θεό και έλαβε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.

Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, το 270 μ. Χ. Ο πατέρας της, ο Αιδέσιος, ήταν ο επίσημος ιερέας των ειδώλων της περιοχής. Λίγες ημέρες μετά την γέννησή της, η μητέρα της απεδήμησε προς Κύριο. Έτσι, ο πατέρας της την ανέθεσε σε μια γυναίκα, η οποία ήταν κρυφή και ένθερμη χριστιανή, από την οποία η Αγία διδάχθηκε για την αληθινή πίστη του Κυρίου.

Στα 15 της χρόνια, με τόλμη και θάρρος ομολογεί στον ειδωλολάτρη πατέρα της πως είναι χριστιανή, στηλιτεύοντας την πίστη του στους ψεύτικους θεούς. Έκθαμβος ο πατέρας της μετά από αυτή την δήλωση, την διέγραψε από παιδί του. Πόσο φανατισμένος και τυφλωμένος στα είδωλα ήταν αυτός ο «πατέρας» που έφτασε σε σημείο να διαγράψει το παιδί του επειδή πίστευε στον Χριστό!

Ο Θεός δεν την είχε προικίσει μόνο με πλούσια ψυχικά χαρίσματα, αλλά και με σωματικό κάλλος εντυπωσιακό. Ο έπαρχος όμως Ολύβριος θέλησε και προσπάθησε να την πάρει για γυναίκα του επειδή ένιωσε μέσα του έρωτα γι’ αυτήν. Χωρίς καθυστέρηση λοιπόν της ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να αναλάβει την προστασία της και σύντομα να την κάνει γυναίκα του.

Η νεαρή χριστιανή παρέμεινε σιωπηλή, ενώ μέσα της προσευχόταν θερμά, ζητώντας από τον Θεό να τη στηρίξει και να τη φωτίσει ώστε να φερθεί καθώς αρμόζει στις αφιερωμένες σ’ Εκείνον ψυχές.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα έμαθε ο Ολύμβριος, ότι η Μαρίνα είναι Χριστιανή, και διέταξε να την συλλάβουν και να την οδηγήσουν για ανάκριση. Με κολακείες προσπαθούσε να της αλλάξει τις απόψεις της. Με ανδρόφρονα απόκριση είπε: «Μαρίνα ονομάζομαι, της Πισιδίας είμαι γέννημα και θρέμμα και το όνομα του Κυρίου μου Ιησού επικαλούμαι»! Άρχισαν τα φρικτά βασανιστήρια και οι απειλές. Της ξέσκιζαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια και την χτυπούσαν αλύπητα με σιδερένια αγκαθωτὰ ραβδιά, της έκαιγαν το πληγωμένο σώμα με αναμμένους πυρσούς, τη βουτούσαν σε λέβητα με καυτό υγρό. Όλα τα υπέμεινε με καρτερία και ηρωισμό, ανδρεία και φρόνηση. Πλήθος κόσμου έμενε έκθαμβος στην υπομονή της Αγίας που αποφάσιζαν να ασπασθούν την πίστη της. Χιλιάδες άνθρωποι μεταστράφηκαν από την ομολογία και τον ηρωισμό της χριστιανής κόρης. Το θαυμαστό ήταν ότι την επομένη το πρωί οι πληγές της θεραπεύονταν. Και έλεγε με παρρησία στον ηγεμόνα: «Μάθε ότι ο αληθινός και μόνος Θεός, που θεραπεύει ψυχές και σώματα, με θεράπευσε».

Στην φυλακή της εμφανιζόταν ο διάβολος με διάφορες μορφές, με σκοπό  να την εκφοβίζει. Η Αγία με το σημείο του Ζωοποιού Σταυρού τον απωθούσε.

Για δεύτερη φορά διατάζει ο έπαρχος να οδηγήσουν την Μάρτυρα ενώπιόν του, μήπως και μπορούσε για ακόμα μια φορά να την μεταπείσει. Όμως, η Αγία ήταν αμετάκλητη στην πίστη και ομολογία της στον αληθινό Θεό «ήσχυνε Ολυμβρίου τας πικράς τιμωρίας[1]». Την ίδια στιγμή έγινε σεισμὸς και ακούστηκε υπερκόσμια φωνὴ ότι περιμένει την Μάρτυρα να της χαρίσει τον αμάραντο στέφανο της δόξης. Το γεγονὸς αυτό έκανε να μεταστραφούν δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι στον Χριστιανισμό. Έτσι, ο έπαρχος διέταξε να την αποκεφαλίσουν, επειδή αρνήθηκε να προσκυνήσει στα είδωλα.

Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Μεγάλη και γνήσια ήταν η πίστη της στον Νυμφίο Χριστό, ώστε Τον ομολόγησε με παρρησία ενώπιον των αρχόντων της εποχής της και δεν δείλιασε ούτε κατά το ελάχιστον. Σπάνιος και θαυμάσιος ο ηρωισμός της και η ομολογία της, όπως και του κάθε Μάρτυρος της Εκκλησίας μας.

Στην ορθόδοξη παράδοση η πίστη στον Χριστό σημαίνει μίμηση του Χριστού και κυρίως «μόρφωσις» του Κυρίου μας μέσα μας. Οι Άγιοι είναι οι φωτεινοί οδοδείκτες, οι οποίοι μιμήθηκαν τον Κύριο και αποκαλύπτουν το δρόμο της αρετής, το δρόμο που βάδισε πρώτος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, η σήμερα τιμώμενη  Αγία Μαρίνα και όλοι οι άγιοι, το δρόμο που υπόσχεται τη σωτηρία και την αγιότητα στους πιστούς.

Ας έχουμε τις πρεσβείες της Αγίας Μαρίνας και να την παρακαλούμε να μεσιτεύει για την σωτηρία των ψυχών μας προς τον Σωτήρα Ιησού Χριστό.

[1] Απολυτίκιο της Αγίας: «Ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, σὺ κεκτημένη σεμνή, ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ἤσχυνας Ὀλυμβρίου τᾶς πικρᾶς τιμωρίας, εὐφρανας Ἀσωμάτων τᾶς χορείας ἀθλοῦσα, διὸ ἀπαύστως πρέσβευε Χριστῷ, εἰς τὸ σωθήναι ἠμᾶς».