Με την δέουσα εκκλησιαστική τάξη εορτάσθηκε κατά το διήμερο 16-17 Ιανουαρίου, η μνήμη του εν αγίοις Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου και καθηγητού της ερήμου, στον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου πόλεως Αγίου Νικολάου.
Το εσπέρας της Κυριακής 16 Ιανουαρίου ο Πανηγυρικός Εσπερινός τελέσθηκε χοροστατούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Στο κήρυγμά του προς τους ευσεβείς χριστιανούς ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη στον οσιακό βίο και την χαρισματική προσωπικότητα του Αγίου Αντωνίου: «Γεννήθηκε στην Αίγυπτο γύρω στο 251 μ.Χ., εποχή κατά την οποία ο χριστιανικός κόσμος συγκλονίζεται από τον διωγμό του Δεκίου. Οι γονείς του, ευσεβείς και πλούσιοι χριστιανοί, τον ανέθρεψαν με πίστη και φόβο Θεού.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Άγιος Αντώνιος διακρίθηκε για την ολιγαρκία και την εσωστρέφειά του. Αγαπούσε την Εκκλησία και εκείνο το οποίο έκανε καθημερινά ήταν να πηγαίνει και να ακούει τις θείες Γραφές, κατά την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών.
Όταν ήταν περίπου είκοσι ετών και αφού εκοιμήθησαν οι γονείς του, πούλησε και διέθεσε ολόκληρη την περιουσία του στους φτωχούς και ξεκίνησε την ασκητική ζωή. Και μετά από δεκαπέντε χρόνια πήγε με την καθοδήγηση του Χριστού στην εσωτάτη έρημο της Αιγύπτου. Εκεί η χάρις του Θεού τον προστάτευσε και τον προφύλαξε από τους δαίμονες και τον αξίωσε μάλιστα να δει όλες τις παγίδες του διαβόλου. Και διδάχθηκε από τον ίδιο τον Χριστό ότι με την ταπείνωση οι χριστιανοί μπορούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θέτει ο διάβολος στη ζωή μας.
Είναι ο πρώτος μετά τον Παύλο τον Θηβαίο –όπως ακούμε στο δοξαστικό των αποστίχων– που εγκαταστάθηκε μόνιμα εκεί, όπου και διήνυσε τον υπόλοιπο βίο του. Έγινε «καθηγητής της ερήμου» γιατί όχι μόνο κατοίκησε στην έρημο, αλλά την μετέστρεψε και την μετέβαλε σε πολιτεία. Διότι πλήθος ανθρώπων συγκεντρώθηκαν δίπλα του και ασκήτευσαν μαζί του, ώστε δημιουργήθηκαν μεγάλα μοναστικά κέντρα. Έγινε λοιπόν ο πατέρας και θεμελιωτής του ασκητισμού.
Αυτός ο μέγας ασκητής, αυτός ο μέγας διδάσκαλος της Εκκλησίας, παρότι ο Θεός του δώρισε χαρίσματα πολλά, παρέμεινε στη ζωή του ταπεινός. Ο γενναίος αθλητής του Χριστού Αντώνιος, με νηστεία, με αγρυπνία, με προσευχή και με ταπείνωση πολλή, μπόρεσε να προοδεύσει στην ασκητική ζωή. Εύχομαι οι πρεσβείες του Αγίου Αντωνίου να φωτίζουν τις ψυχές και τις καρδιές μας, να μας ενισχύουν στον πνευματικό μας αγώνα και να χαρίζουν σε όλους μας υγεία, ώστε να αγωνιζόμαστε πάντοτε όχι μόνο για τις βιοτικές μέριμνες αλλά και για την καλλιέργεια και τη σωτηρία της ζωής μας».
Στο πέρας της Ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον Δήμαρχο Αγίου Νικολάου κ. Αντώνιο Ζερβό που άγει την ονομαστική του εορτή, χρόνια πολλά κι ευλογημένα και ο Άγιος Αντώνιος να ενισχύει το έργο του.
Την κυριώνυμο ημέρα της Εορτής, Δευτέρα 17 Ιανουαρίου, ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε στον ως άνω Ιερό Ναό, ιερουργούντος του Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Γερασίμου.
Στο κήρυγμα του Θείου Λόγου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ανέφερε: «Η χάρις του Παναγάθου Θεού μας συγκέντρωσε σήμερα σε αυτό τον περικαλλή ναό για να τιμήσουμε τη μνήμη του μεγάλου Οσίου Πατρός ημών Αντωνίου του Μεγάλου, που γίνεται ο πρώτος κάτοικους της ερήμου. Γίνεται ο μονάρχης του ασκητικού μοναχισμού, γίνεται το καύχημα της Οικουμένης, το κλέος των Ορθοδόξων, η δόξα των πιστών, ο συριγμός των διωκόμενων χριστιανών κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Γίνεται ο κληρονόμος των αιωνίων αγαθών και η επισφράγιση του Ευαγγελίου, όπως ψάλαμε στα όμορφα τροπάρια της Ακολουθίας του. Και ήρθαμε σήμερα όλοι εμείς εδώ για να τον τιμήσουμε ευφρόσυνα, με ύμνους και ωδές πνευματικές για να αντιλάβουμε την χάρη και την ευλογία του, δοξάζοντας τον Ένα και μοναδικό και αληθινό Θεό.
Ο ουρανοπολίτης αυτός Όσιος, ο επίγειος αυτός άγγελος, που έλαβε όπως λίγοι μέσα στην Ιστορία το πλέον τιμητικό προσωνύμιο του «Μεγάλου», αξιώθηκε από την Θεία Πρόνοια για την ωφέλεια των μεταγενεστέρων, την ωφέλεια πάντων ημών, να βιογραφηθεί από έναν μεγάλο Πατέρα και Διδάσκαλο της Εκκλησίας, τον Άγιο Αθανάσιο, που για ένα διάστημα υπήρξε μαθητής του. Ο Άγιος Αθανάσιος διέσωσε ολόκληρο τον βίο του Αγίου Αντωνίου, τον οποίο έγραψε για να τον αποστείλει αρχικά σε μοναχούς της Αιγύπτου, μαθητές του Αγίου Αντωνίου, για να τον μελετούν και να τον έχουν ως πρότυπο ζωής.
Έχουμε σήμερα την ευκαιρία να θυμηθούμε πολλούς ανθρώπους που βοήθησαν να στηθεί και να προχωρήσει αυτός ο ναός. Η σκέψη μας είναι πρωτίστως στον μακαριστό Νεκτάριο, διότι στο όραμά του για την οικοδόμηση αυτού του ναού, πολλοί ήταν εκείνοι που του στάθηκαν και τον βοήθησαν. Να θυμηθούμε τον π. Γεώργιο Ατσαλάκη, στον οποίο οφείλουμε ευγνωμοσύνη διότι έδωσε μαρτυρία Χριστού, όπου και αν διηκόνισε. Να θυμηθούμε όμως και τον κ. Εμμανουήλ Ζερβονικολάκη, ο οποίος δώρισε το οικόπεδο για την ανοικοδόμηση του ναού».
Στο πέρας της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Ο Άγιος Αντώνιος έχει καταστεί ανά τους αιώνες ένα μεγάλο πρότυπο, διότι ακολούθησε πιστά το Λόγο του Ευαγγελίου, ακολούθησε με ταπείνωση το πρόσταγμα του Κυρίου. Αυτό τον έκανε τόσο αγαπητό και τόσο ζωντανό και γι’ αυτό, αιώνες τώρα, καθοδηγεί όχι μονάχα τους μοναχούς, αλλά και κάθε έναν που προστρέχει στη χάρη του. Αυτού του Αγίου τις ευχές και τις πρεσβείες επικαλούμαστε και ευχόμαστε πάντοτε να μας ενισχύσει στην Πίστη και να μας χαρίζει τις αρετές και τα χαρίσματα του βίου του».
Των Ιερών Ακολουθιών παρέστη ο Αντιπεριφερειάρχης Λασιθίου κ. Ιωάννης Γουλιδάκης.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο [email protected] άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
