Μετὰ βαθυτάτης θλίψεως ἐνημερώνομεν διὰ τὴν εἰς Κύριον ἐκδημίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βερατίου, Αὐλῶνος καὶ Κανίνης κυροῦ Ἰγνατίου, ἀδελφοῦ καὶ συλλειτουργοῦ ἡμῶν γενομένου. Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ σήμερον, τῇ 20ῇ Ἰουλίου 2024, κατόπιν τριετοῦς ἀσθενείας ἐν θεραπευτηρίῳ τῶν Ἀθηνῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βερατίου, Αὐλῶνος καὶ Κανίνης, κυρὸς Ἰγνάτιος (Τριάντης), ἀρβανιτικῆς καταγωγῆς, ἐγεννήθη ἐν Θήβαις τῇ 8ῃ Νοεμβρίου 1934. Ἐσπούδασεν εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν Σχολὴν “Πατμιάδα” καὶ εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ ἀπεφοίτησεν ἐκ τοῦ Ὠδείου Πειραιῶς.
Ὁ βίος αὐτοῦ ἐχαρακτηρίσθη ὑπὸ ἀφοσιώσεως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ὑπηρέτησεν ὡς κῆρυξ καὶ λαϊκὸς διδάσκαλος ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Ἀθηνῶν. Τῷ 1967 ἐχειροτονήθη διάκονος καὶ πρεσβύτερος ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κυροῦ Νικοδήμου, καὶ ὑπηρέτησεν ὡς ἐφημέριος ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ καὶ ὡς Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος Θηβῶν (1967-1972), Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Λουκᾶ Λεβαδείας (1968-1976) καὶ τῆς Μονῆς Ὁσίου Σεραφεὶμ Δομβοῦς (1975-1996), ἱεροκῆρυξ (1972-1992) καὶ πνευματικὸς τῆς Μητροπόλεως ταύτης (1962-1996).
Ἡ ἐκλογὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου εἰς τὸν θρόνον τῆς Μητροπόλεως Βερατίου ἔγινε στίς 24 Ἰουνίου 1992. Ἐχειροτονήθη ἐπίσκοπος τῇ 27ῃ Ἰουλίου 1996, ἐνῷ ἡ ἐνθρόνισις αὐτοῦ ἐτελέσθη τῇ 18ῃ Ἰουλίου 1998 ἐν Βερατίῳ ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου καὶ πάσης Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου.
Ἐν τῷ παρεκκλησίῳ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας ἐτελέσθη τρισάγιον ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ἐκλεκτῆς αὐτοῦ ψυχῆς ἐν χώρᾳ ζώντων.
Ἡ κηδεία αὐτοῦ προβλέπεται νὰ τελεσθῇ ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐν Βερατίῳ τήν Τρίτῃ 23 Ἰουλίου 2024.
«Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ» (Ψαλμ. 115:6). Αἰωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη!
