Κατόπιν παρακλήσεως τῆς ἐνορίας Ἁγίου Γεωργίου Βραγγιανῶν καί σχετικά μέ τόν μακαριστό π. Παναγιώτη Τσιώλη, γνωστοποιοῦμε στούς ἀναγνῶστες τῆς ἱστοσελίδας μας τά ἐξῆς: Ὁ π. Παναγιώτης ὑπῆρξε ἕνας εὐλαβής καί ταπεινός λευίτης, ὁ ὁποῖος πρόσφερε στή γενέτειρά του, ἀόκνως, τίς ὑπηρεσίες του τέλη τοῦ 20ου αἰῶνα καί ἀρχές τοῦ 21ου. Φιλόθεος καί φιλάνθρωπος, ἀγωνιζόταν καθημερινά ὑποστηρίζοντας καί ἀναστηλώνοντας ναούς καί παρεκκλήσια τῆς περιοχῆς του, μά καί κάθε πονεμένο ἄνθρωπο πού τόν πλησίαζε.
Τελευταῖα παρατηρεῖται μιά δραστηριότητα γύρω ἀπό τό ὄνομά του, ἡ ὁποία ἴσως ξεκινᾶ καλοπροαίρετα, ἀλλά, δυστυχῶς, καταλήγει στό νά προσβάλλει τή μνήμη του. Γράφονται καί λέγονται πολλές ἀνακρίβειες τόσο γιά τήν προσωπική του ζωή ὅσο καί γιά συμβουλές καί προφητεῖες, τίς ὁποῖες οὐδέποτε ἀνέφερε. Ὑπάρχουν οἱ συνεργάτες καί τά μέλη τῆς οἰκογένειάς του, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν τήν ἀλήθεια γύρω ἀπό τή ζωή τοῦ π. Παναγιώτη.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔχει τήν ἀνάγκη ἁγίων γεροντάδων, μά νά μήν ξεχνοῦμε πώς ἐπικρατεῖ καί ἕνα πνεῦμα γεροντολατρείας μέ πολλά ἀρνητικά ἐπακόλουθα, γι’ αὐτό ἐφιστοῦμε τήν προσοχή ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εὐλαβοῦνται καί τιμοῦν τόν μακαριστό γέροντα.
Τήν εὐχή του νά ἔχουμε.
