Το μήνυμα της Κυριακής ΙΑ΄ Ματθαίου

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μετά την σεληνιαζόμενη κοινωνία που μας παρουσίασε στο πρόσωπο ενός νέου, ο οποίος μεταφορικώς εικονίζει και την ψυχή του καθενός από εμάς, έρχεται σήμερα να μας περιγράψει πώς θέλει ο Χριστός μας να είναι η κοινωνία των χριστιανών.

Ο Ευαγγελιστής μας μεταφέρει μια παραβολή που δίδαξε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, γνωρίζοντας ότι οι παραβολές που καταγράφει  απηχούν την πραγματικότητα της καθημερινής ανθρώπινης ζωής. Στη σημερινή παραβολή μας φωτογραφίζει πολύ ζωηρά τις ανθρώπινες σχέσεις.

Μας παρουσιάζει το πώς ο ισχυρός καταπατά το δίκαιο του αδυνάτου.  Μας δείχνει μια κοινωνία όπου ο καθένας από εμάς κοιτά το προσωπικό του συμφέρον και το πώς ο ίδιος και η οικογένειά του θα επιβιώσει άλλοτε με έντιμο τρόπο και άλλοτε με απάτες, έστω και αν όσα κάνει αποβαίνουν εις βάρος άλλων συνανθρώπων του. Είναι μια κοινωνία χωρίς αγάπη, χωρίς σπλάχνα ελέους, χωρίς δικαιοσύνη.

Ο Κύριός μας απεχθάνεται αυτή την κοινωνία. Θέλει να την ανατρέψει, αρκεί όμως να το θέλει και ο άνθρωπος. Διότι ο Κύριός μας είναι Οικτίρμων  και Ελεήμων. Είναι Μακρόθυμος και Πολυέλεος. Γι’ αυτό και στην σημερινή παραβολή, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος χρησιμοποιεί την έκφραση «Σπλαχνισθείς δε ο Κύριος…». Έδειξε δηλαδή ο Κύριός μας όλη την αγάπη Του, σε εκείνον που του την ζήτησε και την θέλει. Αλλά ζητά και από όλους εμάς να έχουμε τα ίδια αισθήματα, την ίδια καρδιά και την ίδια αγάπη προς όλους τους συνανθρώπους μας. Αυτό σημαίνει η εντολή Του «Να αγαπάτε τον πλησίον σας, σαν τον εαυτό σας».

Έχετε σκεφθεί αδελφοί μου, το πώς θα ήταν η κοινωνία μας εάν εμείς που λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, ζούσαμε πραγματικά με τον νέο τρόπο ζωής που δίδαξε ο Κύριος μας, που καταγράφεται μέσα σε όλη την Καινή Διαθήκη Του και που τον έζησαν οι άγιοι όλων των εποχών; Πώς θα ήταν το χωριό μας, η πόλη μας, η Πατρίδα μας, εάν όσα δίδαξε ο Χριστός μας τα εφαρμόζαμε στην καθημερινότητά μας;

Προσπαθούμε άραγε να κάνουμε πράξη αυτά που θέλει ο Ιησούς Χριστός; Να αγαπάμε δηλαδή τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας; Όπως δηλαδή φροντίζουμε τον εαυτό μας και την οικογένειά μας, την ίδια αγάπη προσπαθούμε να δείχνουμε και στους γύρω μας; Αυτό είναι το θέλημα του Θεού και Κυρίου μας. Το εφαρμόζουμε; Ζούμε όπως θέλει Εκείνος ή κινούμεθα όπως θέλουμε εμείς, σύμφωνα με το εγώ μας και το προσωπικό μας συμφέρον;

Ιδού η πραγματικότητα. Λέμε ότι ακολουθούμε και εμπιστευόμαστε τον Ιησού Χριστό, αλλά βιώνουμε τον τρόπο ζωής που ο καθένας από εμάς έχει επιλέξει. Γι’ αυτό απαρτίζουμε δυστυχώς μια κοινωνία σεληνιαζομένων και δαιμονισμένων. Μια κοινωνία τυφλών και παραλύτων, βουτηγμένη στα πάθη της αμαρτίας και της ακολασίας. Πόσο δίκαιο είχε ο Κύριός μας όταν έλεγε «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη… έως πότε θα σας ανέχομαι;».

Έρχεται λοιπόν σήμερα ο Ευαγγελιστής Ματθαίος να μας διδάξει, ότι εάν δεν αλλάξουμε τρόπο ζωής και δεν γίνουμε όπως είναι ο ίδιος ο Κύριός μας, σπλαχνικοί και γεμάτοι αγάπη για τον συνάνθρωπό μας, τότε Εκείνος θα οργισθεί μαζί μας και θα μας αφήσει στα χέρια βασανιστών, έως ότου κατανοήσουμε τα λάθη μας, μετανοήσουμε και διορθώσουμε τον λανθασμένο τρόπο ζωής που ακολουθούμε.

Αδελφοί μου, μέσα από το άγιο Ευαγγέλιο, η Φωνή του Ιησού Χριστού φθάνει στο σήμερα, στα αυτιά τα δικά μας. Τι επιθυμούμε τελικά, την σωτηρία μας ή την καταστροφή μας; Όσοι αναζητούμε την σωτηρία μας και την σωτηρία της κοινωνίας μας, ας πάρουμε την απόφαση να αλλάξουμε ζωή. Ας κάνουμε την πόλη μας μια χριστιανική πόλη, το κράτος μας ας γίνει ένα κράτος Θεού. Ας γίνει όραμά μας μια Χριστιανούπολη και επιθυμία μας να επικρατήσει παντού ο Χριστός, στις καρδιές και στις ψυχές όλων μας, διότι μόνο τότε η κοινωνία μας θ’ αλλάξει.

Τότε θα υπάρξει παντού δικαιοσύνη, αφού έκαστος από εμάς θα αγαπά τον διπλανό του σαν τον εαυτό του και θα προσφέρει στους συνανθρώπους του ό,τι καλό έχει ο ίδιος, χωρίς να κοιτάζει το δικό του συμφέρον. Θα δημιουργηθεί τότε μια κοινωνία με έναν Βασιλέα, τον Χριστό, τον Μεσσία της ανθρωπότητος και θα μιλά μόνο μια γλώσσα, την Γλώσσα της Αγάπης. Για σημαία της θα έχει τη Σημαία του Τιμίου Σταυρού, δηλαδή την θυσία και την ευσπλαχνία προς τον συνάνθρωπό μας.

Μόνο έτσι η γη μας θα γινόταν ξανά Παράδεισος και το «ελθέτω η Βασιλεία Σου ως εν Ουρανώ και επί γης» θα επικρατούσε παντού. Τα άρματα πολέμου θα έμεναν για πάντα κλεισμένα στα μουσεία και το άνθος της ειρήνης θ’ άνθιζε ξανά σε όλη την γη. Αυτή την ζωή μας δίδαξε ο Χριστός. Ωστόσο και τώρα, αυτός ο Παράδεισος είναι μια ζωντανή πραγματικότητα μέσα στις καρδιές εκείνων των ανθρώπων που θέλουν να ζουν επί της γης σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού μας, στον Οποίο ανήκει κάθε δόξα τιμή και προσκύνηση εις όλους τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.