• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Την επαύριον της Άλωσης: Η Κωνσταντινούπολη του Γένους

29 Μαΐου 2019
in Αφιερώματα
Την επαύριον της Άλωσης: Η Κωνσταντινούπολη του Γένους
Share on FacebookShare on Twitter
Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Constantinopla. 550 anos de su caida Κωνσταντινούπολη. 550 χρόνια από την άλωση, Γρανάδα 2006, σελ. 9-13
 
Η μετάβαση από τον Μεσαίωνα στους Νεώτερους Χρόνους στον ιστορικό χώρο που σφραγίζεται από τη διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού, συνέπεσε με ένα φαινόμενο βαρύνουσας σημασίας: την μετάλλαξη της θέσης και του προσώπου όσων συναπάρτιζαν το Γένος των Ελλήνων. Η ’λωση της Πόλης -πριν από 550 χρόνια- αποτελεί καθεαυτή γεγονός καταλυτικής βαρύτητας με την ιστορία της Ευρώπης και γενικότερα, της ανθρωπότητας. Σηματοδοτεί όμως, και ειδικότερα, συμβατικά και ουσιαστικά, τη διαδικασία του μεταβολισμού ανανεωμένων κυττάρων στο σώμα του Ελληνισμού, ζωντανό και μετά την υποταγή της ιστορικής Βασιλεύουσας σε αλλότριους δυνάστες. Ο πυρήνας της βαθειάς αυτής ζύμωσης θα εντοπιστεί εκ νέου στο χώρο της Κωνσταντινούπολης. Τα ειδικότερα ερωτήματα που εύλογα ανακύπτουν επικεντρώνονται στη διευκρίνηση κατά κύριο λόγο των όρων και των περιστάσεων υπό τις οποίες συντελέστηκε η μετάλλαξη της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε πρωτεύουσα του υπόδουλου Γένους.
 
• Ερώτημα θεμελιακό, συνυφασμένο με ένα μείζον πρόβλημα: πότε, αναδύονται μέσα από τον ασθενή κορμό της βυζαντινής επικράτειας τα ακμαία γονίδια του νέου Ελληνισμού;
 
Ανεπίδεκτη αμφισβήτησης είναι η διαπίστωση ότι η ’λωση επισφράγισε το 1453 την ήδη προγενέστερη αποψίλωση της κραταιάς Βασιλεύουσας από κάθε έρεισμα ισχύος. Η άλλοτε περικλεής πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας εξέτεινε πλέον την κυριαρχία της σε ακτίνα ολίγων μόλις χιλιομέτρων, περιεκλείοντας στους κόλπους της ένα αριθμητικά ανίσχυρο ανθρώπινο δυναμικό. Πέρα από την γλισχρότητα των υλικών μέσων, έκδηλη ήταν η πενία της και σε έμψυχο υλικό, τα σήμαντρα της φθοράς του [ημετέρου] Γένους -κατά μία έκφραση της επο­χής- προάγγελαν την επικείμενη καταστροφή.
 
Ποιά δύναμη προσφερόταν για να αποδώσει στο Γένος το σφρίγος και την αλκή που είχε έκδηλα απωλέσει; Ορισμένοι είχαν στρέψει το βλέμμα στις νοτιότερες εσχατιές της φθίνουσας αυτοκρατορικής επικράτειας, στην επαρχία του Μορέως -ειδικότερα στο Μυστρά όπου είχε αναφανεί μία σπίθα ευρωστίας, πολιτικής και πνευματικής. Ο Γεώργιος Γεμιστός, ηθικός προφήτης του Γένους κατά τον Π. Κανελλόπουλο, είχε -όπως είναι γνωστό- καταρτίσει και σχέδιο ριζικής μεταρρύθμισης -οικονομικής, στρατιωτικής και κοινωνικής-, αποβλέποντας στην ανατροπή του μεσαιωνικού καθεστώτος και στον αναπροσανατολισμό των Ελλήνων εντός του εκκολαπτόμενου νέου κόσμου. Περισσότερο πραγματιστική, χωρίς όμως τελικώς ούτε αυτή να αποδώσει άμεσα καρπούς, υπήρξε η προσπάθεια του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ως Δεσπότου του Μορέως, να αναζωπυρώσει τα ζωντανά κύτταρα του Γένους στην τελευταία αυτή ελεύθερη εσχατιά της καταρρέουσας αυτοκρατορίας: Δια να συγκροτηθεί κράτος -γράφει με αναφορά στην απόπειρα αυτή ο Κ. Παπαρρηγόπουλος- απαιτούνται προπάντων αποχρώντα εθνικά στοιχεία· ματην δε αι δημιουργικαί του ανδρός εκείνου χείρες εζήτησαν κατ’ εκείνου του χρόνου την απαραίτητον ταύτην πλαστουργικήν ύλην. Η ανεπάρκεια, εντούτοις, των αναγκαίων προϋποθέσεων -δικαιούμαστε να προσθέσουμε- δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο προορισμένος ως τελευταίος Βυζαντινός Αυτοκράτορας είχε τραπεί στην αναζήτηση μιας αδιόρατης ακόμη σε πρώτη όψη δυναμικής. Δεινός μαχητής, κατά την ρήση του Βησσαρίωνα, θα μεταφέρει το ίδιο μήνυμα στην αγωνιώσα Βασιλεύουσα και, πίπτοντας στις επάλξεις της, θα την μεταλαμπαδεύσει στις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων.
 
Πώς όμως, άραγε, ο ίδιος αυτός που δεν κατόρθωσε εν ζωή να αναχαιτίσει την πορεία προς την πτώση κατέληξε, μετά τον αφανισμό του, να εκφράζει την ελπίδα στην αναστήλωση – την ανάσταση του Γένους; Ίσως, οι λόγοι που είχε εκφέρει, ή η δράση που είχε αναπτύξει να μην είχαν, μόνοι, αρκέσει για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα όπως, μόνοι, ούτε η αυταπάρνηση και, τελικά, ούτε αυτός ο θάνατός του θα αρκούσαν. Απαιτήθηκε η σύναψη όλων αυτών των πραγματικών γεγονότων για να γεννηθεί και να επιβιώσει η παράδοση για τον μαρμαρωμένο Βασιλιά, από εθνικής απόψεως… η πολυτιμοτάτη πασών -κατά τον Ν. Πολίτη- διότι εις ταύτην αποκορυφούνται οι πόθοι και αι ελπίδες του δουλωθέντος Γένους περί ελευθερίας και ανορθώσεως. Ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος -επισημαίνει εύστοχα ο Π. Κανελλόπουλος ήξερε καλά ότι, κι’ αν όλοι τους πέθαιναν, δεν θα πέθαινε το Γένος ενώ, αν, υιοθετώντας τις προτάσεις του σουλτάνου, δεχόταν να σώσει τον εαυτό του και όλους τους άρχοντες, το Γένος θα χανόταν… Το πεδίο της ύστατης αντιπαράθεσης, η Πόλη μαχόμενη, θα αναχθεί, και αυτή, σε σύμβολο του Γένους εν εγρηγόρσει. Παραστατική είναι η εικόνα του Σπυρίδωνος Ζαμπελίου: Υπεράνω και Τούρκων πολιορκητών και Ρωμαίων πολιορκημένων εφίπταται, και το στερέωμα εν είδει φλογεράς ρομφαίας περιαυγάζει, το πνεύμα της επαγγελλομένης Αναγεννήσεως. Ο εντοπισμός -έως τη στιγμή αυτή- της αναφοράς στο πρόσωπο που διεδραμάτισαν κυρίως οι πρωταγωνιστές, δεν συνεπάγεται ασφαλώς την παραγνώριση της καθοριστικής συμβολής στη ροή των εξελίξεων, παραγόντων συλλογικών και δυνάμεων βαθύτερων. Ο Ζαμπέλιος είχε πρώιμα διακρίνει την αυτοδύναμη παρουσία ενός συγκεκριμένου Λαού, ο οποίος, εκφράζοντας το ενεστώς και το μέλλον της κοινωνίας, ενδύεται την Νεοελληνικήν στολήν του και συγκροτεί την τέταρτη αρχή πέραν των τριών εξ αυθεντίων παραδοσίμων ορμωμένων και εις απώτατον του παρελθόντος ορίζοντα εγκεκειμένων”, ήτοι της Πολιτείας (Ρωμαϊκής), της Εκκλησίας (Συνοδικής Ορθοδόξου) και της λόγιας κοινότητας των Αττικιστών: “Δεν είναι [ο Λαός αυτός] μεν Ρωμαίος, διότι ησπάσατο της ελληνικής ονομασίας, δεν είναι δε δούλος του αρχιερατικού συλλόγου, διότι εξουσίαν έχει του ακυρώσαι Συνόδους Φλωρεντινάς και αυτοκρατορικά μονοκονδύλια· αλλ’ ούτε θιασώτης είναι των Αττικιστών λογίων, διότι αντί της γλώσσης του παρελθόντος, λαλεί την ζώσαν διάλεκτον των προσεχών αγωνισμάτων του. Η πρώτη εμφάνισή του στο ιστορικό προσκήνιο εντοπιζόταν από τον σκαπανέα αυτόν της ιστορικής επιστήμης στα 1204, έτος της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους. Ο Απόστολος Βακαλόπουλος, τεκμηριώνοντας, πρόσφατα, την ίδια αυτή άποψη, αναζητεί την πρώτη σφριγηλή παρουσία του Νέου Ελληνισμού στα κράτη που είχαν αναδυθεί από τα ερείπια της κατακερματισμένης βυζαντινής αυτοκρατορίας – στη Νίκαια, στην Τραπεζούντα, στα Ιωάννινα και, αργότερα, στο Δεσποτάτο του Μορέως, έξω από την επίδραση της Κωνσταντινουπόλεως με την παλιά επίσημη ρωμαϊκή παράδοση. Η συναφομοίωση -κατά τον όρο του Ζαμπελίου- Ορθοδοξίας, Μοναρχίας και Αττικού λογιοτατισμού θα συντελεστεί ακριβώς μεταξύ των δύο Αλώσεων, Φραγκικής και Οθωμανικής. Τότε και ο Λαός, ως αυθύπαρκτη οντότητα συμπληρώνει το πολυδύναμο αυτό σχήμα και υποστασιοποιεί την έννοια του Γένους· τότε προφέρεται και από επισήμων χειλέων, του Ιωάννη Γ. Δούκα-Βατάτση, ο όρος ημέτερον Γένος, Γένος των “Ελλήνων” κατά μία διατύπωση που είχε υιοθετηθεί στη διάρκεια ήδη του ΙΓ’ και του ΙΔ’ αιώνα.
 
• Στο σημείο αυτό είναι εύλογο να τεθεί ένα δεύτερο ερώτημα: ποιά στοιχεία συ­νέθεταν, στη θεμελιακή της υπόσταση, μια συγκεκριμένη ιδιοπροσωπία του Νέου Ελληνισμού; και, συμπληρωματικά, σε αμεσότερη συνάρτηση με το θέμα της παρού­σας εισήγησης: εστιαζόταν, πράγματι, η παρουσία του, ουσιαστικά ή ενδεχομένως συμβολικά, στο χώρο της Βασιλεύουσας – πριν ή μετά την ’λωση; Η γενική αναφορά στους όρους υπό τους οποίους αναδύθηκε το πρόσωπο του Νέου Ελληνισμού συνυφάνθηκε ήδη με την επισήμανση εν δυνάμει των στοιχείων αυτών κατά τις ώρες της ύστατης δοκιμασίας της Πόλεως των πόλεων. Η πληρέστερη, εντούτοις, επεξεργασία και η οριστική μορφοποίησή τους θα συντελεστεί κατά την σκοτεινή περίοδο που θα ακολουθήσει την ’λωση. Τότε επέτειλε -κατά τη χαρακτηριστική έκφραση του Παπαρρηγόπουλου- η γλώσσα, πρώτον, του Νέου Ελληνισμού, αφού είχε, μετά την δω­δέκατη εκατονταετηρίδα, πέρα ήδη από κοινώς λαλουμένη, αποτυπωθεί σε αξιόλογα μνημεία του πεζού και του έμμετρου λόγου. “Τι έστιν Ελληνισμός; – είχε διερωτηθεί κατά τον πρυτανικό λόγο του, το έτος 1872, για να απαντήσει: ελληνική γλώσσα, τι δε ελληνική γλώσσα; – Ελληνισμός. Θεμελιακό στοιχείο, δεύτερο, επάλληλο με τη γλώσσα, η Παιδεία, έμελλε, και αυτή, να συμβάλει στη διαμόρφωση της φυσιο­γνωμίας του Νέου Ελληνισμού. Η οθωμανική κατάκτηση έμελλε να επιφέρει την καθίζηση της εκπαίδευσης και, αυτονόητα, να αναστείλει την άμεση επικοινωνία με την κλασσική αρχαιότητα που είχε αποκατασταθεί κατά τους παλαιολόγειους χρόνους. Ο μεταβολισμός όμως ζωογόνων συστατικών της στο σώμα της υπό διαμόρφωση εθνι­κής κοινότητας είχε ήδη συντελεστεί· ενωρίς, εξ άλλου, την επαύριον της ’λωσης, η ελπιδοφόρα ενατένιση προς το μέλλον ήταν για ορισμένους -πρώτος ο Λαόνικος Χαλκονδύλης- αναπόσπαστη από αυτό το όραμα της κλασικής Ελλάδας. Ο ησυ­χαστής πατριάρχης Γεννάδιος Β’, ο ίδιος που είχε ρίψει στην πυρά τους Νόμους, μέσω των οποίων προσέβλεπε ο Πλήθων στην αναμόρφωση του καταρρέοντος βυζα­ντινού κόσμου, ίδρυσε την επαύριον της ’λωσης, την Μεγάλη Πατριαρχική Σχολή, όπου έμελλε να ανθήσει εκ νέου η διδασκαλία των ελληνικών γραμμάτων. Το γεγονός αυτό, πέρα από πράξη συστατική του εκπαιδευτικού κλάδου, υποδηλώνει την τάση συλλειτουργίας της εκκλησιαστικής και της, ολοένα έκτοτε αναπτυσσόμενης, θύρα­θεν παιδείας. Δεν είναι τυχαία η επιγραμματική ρήση του Στήβεν Ράνσιμαν ότι η Ορθοδοξία διατήρησε τον Ελληνισμό μέσα από τους σκοτεινούς αιώνες· αλλά και ότι χωρίς την ηθική δύναμη του Ελληνισμού και αυτή η Ορθοδοξία θα είχε απισχναθεί. Την στιγμή, πράγματι, που είχε το βυζαντινό Κράτος απωλέσει την αυτοτέλεια και την αυτοδυναμία του, η Μεγάλη Εκκλησία, πέρα από την πνευματική, έδινε υπόστα­ση κοινωνική και πολιτική σε μια νέα σφριγηλή, εν δυνάμει εθνική κοινότητα. Η δια­πίστωση αυτή οδηγεί στην επαλήθευση του θεμελιακού σχήματος που είχε, κατά την αυγή της νεοελληνικής ιστοριογραφίας, προτείνει ο Ζαμπέλιος: ο Πατριάρχης των Ρωμαίων -κατά την προσωνυμία της οσμανικής κυβέρνησης- δεν προσωποποιούσε, πράγματι, την συναφομοίωση Μοναρχίας, Ορθοδοξίας και Αττικής λογιοσύνης, η οποία και προσέδωσε στο υπόδουλο Γένος την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του;
 
• Η Κωνσταντινούπολη του Γένους: η υιοθέτηση του όρου υποδηλώνει ότι ο πυρήνας της βαθειάς αυτής ζύμωσης που συντελέστηκε στους κόλπους του ελ­ληνισμού εντοπίζεται στο χώρο της υπό δουλείαν πρωτευούσης του. Οι ανα­μνήσεις του παρελθόντος και οι παρακαταθήκες της παράδοσης δεν θα αρκούσαν για να ερμηνεύσουν το ιστορικό αυτό φαινόμενο. Περισσότερο καθοριστικό υπήρξε το γεγονός ότι οι παράγοντες που είχαν επενεργήσει στη γένεσή του, οι ίδιοι που έμελλαν κατά βάση να καθορίσουν και την περαιτέρω ανάπτυξή του, συναρμόζονταν δυναμικά στο χώρο, ακριβώς, της Κωνσταντινούπολης. Θα ήταν -οπωσδήποτε- αδιανόητο να ερμηνευτεί η διαδικασία ενδυνάμωσης του Ελληνι­σμού χωρίς να προσμετρηθούν όσοι παράγοντες συνέχονταν με την οικονομική ανάκαμψη, την κοινοτική οργάνωση, την πνευματική άνθηση: το πεδίο απόδοσης των προσπαθειών στους συγκεκριμένους αυτούς τομείς εκτεινόταν στην ευρύτε­ρη γεωγραφική κλίμακα που οι Έλληνες επικάλυπταν με την παρουσία τους. Οι θετικές όμως αυτές επιδόσεις συνυφάνθηκαν με τη δυνατότητα διατήρησης της εθνικής ιδιοπροσωπίας και την αξιοποίηση δυνατοτήτων που τους προσφέρθηκαν στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης ιστορικής συγκυρίας. Ο Ελληνισμός, στην υποστασιακή του έκφανση προτού η έννοια του έθνους αποκτήσει ολοκληρωμένο δογματικό περιεχόμενο, διεσπαρμένος κατά τους τελευταίους βυζαντινούς αιώνες σε εδάφη υπό διαφορετική ή μεταλλασσόμενη κυριαρχία, συναρθρωνόταν μετά την ’λωση, βαθμιαία στο σύνολό του, υπό ενιαία υπερκείμενη αρχή, εκείνη της οθωμανικής εξουσίας, αλλά και, ταυτόχρονα, της πνευματικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο και “μόνον” -κατά τον Παπαρρηγόπουλο- εξεπροσώπει εν μέρει την διοικητικήν του ελληνικού έθνους ενότητα”· ο Οι­κουμενικός Πατριάρχης, “Εθνάρχης” κατά την προσωνυμία της Πύλης, αναγόταν στη συνείδηση των Ελλήνων σε “αυθέντη” και “Βασιλέα”.
 
Ιδού η δυναμική που, με επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη, χαρακτηρίζει και προσδιορίζει την λειτουργία του ελληνικού Γένους κατά τους σκοτεινούς αιώνες της Οθωμανικής κυριαρχίας· και στηρίζει, ακόμη, την ιθύνουσα παρουσία του στον ευρύτερο χώρο της “καθ’ ημάς Ανατολής. Ο Δ. Ζακυθηνός αναφέρεται στην ηγε­μονική πρωτοβουλία του Ελληνικού Γένους”· και επεκτείνεται, επισημαίνοντας ειδικότερα τη δημιουργία ορθόδοξου εκκλησιαστικού Κράτους του Ελληνικού Έθνους, ως παρακρατικού οργανισμού στο πλαίσιο της οθωμανικής αυτοκρατο­ρίας: ολόκληρον δίκτυον μητροπόλεων, αρχιεπισκοπών, επισκοπών, χωρεπισκοπών, μοναστηριακών κοινοτήτων εκάλυψεν το υπό τουρκικήν κυριαρχίαν έδαφος, ήτο δε το δίκτυον τούτο πυκνότερον και πληρέστερον του κρατικού, όπερ εστηρίζετο επί των διαλυτικών θεσμών του τιμαριωτισμού. Στο πλαίσιο αυτό απελευθερώ­θηκαν, ολοένα και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου, οι ζωογόνες δυνάμεις που ενέκλειε η ελληνική γλώσσα και η ελληνική κλασική παιδεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τέσσερις αιώνες αργότερα, στον ίδιο αυτό χώρο της Κωνσταντινού­πολης θα αποδώσει ο Νεολόγος στην ελληνική κοινότητα τον χαρακτηρισμό της κολυμβήθρας δια την αναγέννησιν της Ανατολής. Τότε ακριβώς θα προφερθεί από υπεύθυνα χείλη και η χαρακτηριστική φράση: Η Κωνσταντινούπολις υπό το αχανές δάσος των μιναρέδων και των κυπαρίσσων αυτής κρύπτει τα ερείσματα δύο αυτοκρατοριών και τα σπέρματα μιας άλλης.
 
Οι ιστορικές ανακατατάξεις που συντελέστηκαν κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα μετέβαλαν ριζικά τη λειτουργία αυτή. Η πλήρης αρχικά, αποτυχία των Μεταρρυθμίσεων στο πολιτικό πεδίο, η ανάδυση, στη συνέχεια, του ξενόφοβου τουρκικού εθνικισμού, η αποτυχία της μικρασιατικής εκστρατείας και η ελληνο­τουρκική συμφωνία για την ανταλλαγή των πληθυσμών, η δημιουργία ενός συμπα­γούς και ισχυρού τουρκικού κράτους, ο ριζικός, τέλος, αναπροσανατολισμός της ελληνικής διπλωματικής στρατηγικής, συνέβαλαν ώστε η αναφορά της Κωνσταντι­νούπολης, έως και σήμερα, ως κοιτίδας του Γένους να υποδηλώνει τη συντήρηση μιας ανεκτίμητης πολιτιστικής παρακαταθήκης και να ενεργοποιεί τη συλλογική μας ιστορική μνήμη ως Ελλήνων και ως Ευρωπαίων.

Πρόσφατα Άρθρα

Τα τρία φάρμακα
Αγίων Αναργύρων

Τα τρία φάρμακα

31 Οκτωβρίου 2025

Του μακαριστού Μητροπολίτου Καστορίας  Σεραφείμ Πλησιάζουμε, σύμφωνα με την παράδοση της Αγίας μας Εκκλησίας, καθημερινά τους Αγίους μας, τιμούμε την...

Read more
«Από τον Ιπποκράτη στον Μέγα Βασίλειο»
Αγίων Αναργύρων

«Από τον Ιπποκράτη στον Μέγα Βασίλειο»

31 Οκτωβρίου 2025

Με αφορμή την εορτή των αγίων Αναργύρων Από την Μαγνησία την μητέρα της ιατρικής όπου υψώνεται το πολυφάρμακο βουνό του...

Read more
Εκδημία Πρωτ. Ελευθέριου Καναβάρου
Εκκλησία της Ελλάδος

Εκδημία Πρωτ. Ελευθέριου Καναβάρου

31 Οκτωβρίου 2025

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 96 ετών, απεβίωσε την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2025  ο συνταξιούχος κληρικός της Μητροπόλεώς μας, Πρωτοπρεσβύτερος π....

Read more
Η εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού στην Ι.Μ. Κορίνθου
Αγίων Αναργύρων

Oι άγιοι των φτωχών Άγιοι Ανάργυροι

31 Οκτωβρίου 2025

Στην Εκκλησία μας έχουμε πολλές περιπτώσεις αγίων που έκαναν κανόνα της ζωής τους και εφάρμοσαν στην πράξη το Κυριακό λόγιο...

Read more
Άγιος Απόστολος Αριστόβουλος, ο φωτιστής και πρώτος Επίσκοπος της Βρετανίας
Πνευματικές Διδαχές

Άγιος Απόστολος Αριστόβουλος, ο φωτιστής και πρώτος Επίσκοπος της Βρετανίας

31 Οκτωβρίου 2025

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού      Ένας από τους επιφανείς αποστόλους της ευρύτερης ομάδος, των Εβδομήκοντα, είναι ο...

Read more
Ιερατική Σύναξη στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης
Εκκλησία της Ελλάδος

Ιερατική Σύναξη στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης

30 Οκτωβρίου 2025

Σήμερα, Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2025, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης (Βογατσικού 7) πραγματοποιήθηκε ιερατική σύναξη με θέμα την...

Read more
Ιερατική Σύναξη στην Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως
Εκκλησία της Ελλάδος

Ιερατική Σύναξη στην Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως

30 Οκτωβρίου 2025

Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Νικηφόρου, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30...

Read more
ΣΥΝΑΞΗ ΚΑΤΗΧΗΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΣΥΝΑΞΗ ΚΑΤΗΧΗΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

30 Οκτωβρίου 2025

Την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της τοπικής Εκκλησίας η πρώτη συνάντηση κατηχητών και κατηχητριών της Ιεράς...

Read more
Η Τίμια Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος στην Καρδίτσα
Εκκλησία της Ελλάδος

Η Τίμια Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος στην Καρδίτσα

30 Οκτωβρίου 2025

Στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρδίτσης ξεκίνησαν την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου οι ιερές ακολουθίες με αφορμή την υποδοχή της Τιμίας...

Read more
Δημητριάδος Ιγνάτιος: Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος προσευχόταν αδιάκοπα για όλο τον κόσμο
Εκκλησία της Ελλάδος

Δημητριάδος Ιγνάτιος: Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος προσευχόταν αδιάκοπα για όλο τον κόσμο

30 Οκτωβρίου 2025

Την Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2025, επ’ ευκαιρία της πέμπτης επετείου της κοίμησης του μακαριστού Μητροπολίτη Αμφιλοχίου, τελέστηκε η Πολυαρχιερατική Θεία...

Read more
ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ 32Ο ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ 32Ο ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

30 Οκτωβρίου 2025

Την Τετάρτη 29 και την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2025, πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες του 32ου Ιερατικού Συνεδρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος. Το...

Read more
Ο Μητροπολίτης Δωδώνης μάλωσε διευθυντή σχολείου για την αμφίεσή του στην εκκλησία: «Με τα πουκάμισα έξω ήρθες, απαράδεκτος»
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Μητροπολίτης Δωδώνης μάλωσε διευθυντή σχολείου για την αμφίεσή του στην εκκλησία: «Με τα πουκάμισα έξω ήρθες, απαράδεκτος»

30 Οκτωβρίου 2025

Την αντίδραση των εκπαιδευτικών της Ζακύνθου προκάλεσε η παρατήρηση που έκανε ο Μητροπολίτης Δωδώνης, Χρυσόστομος, στον Διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου του νησιού,...

Read more
Αγιασμός για την έναρξη του νέου σχολικού έτους στη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ι.Μ. Κίτρους
Εκκλησία της Ελλάδος

Αγιασμός για την έναρξη του νέου σχολικού έτους στη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ι.Μ. Κίτρους

30 Οκτωβρίου 2025

Το Σάββατο 25 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός για την έναρξη του νέου σχολικού έτους στη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής ...

Read more
Ιερατική Σύναξη με διοικητικές ανακατατάξεις στην Ι.Μ. Βεροίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Ιερατική Σύναξη με διοικητικές ανακατατάξεις στην Ι.Μ. Βεροίας

30 Οκτωβρίου 2025

Την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο Βεροίας πραγματοποιήθηκε μηνιαία Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας....

Read more
Ἡ πολιτιστική Κληρονομιά τῆς Σάμου, πτώχευσε!
Εκκλησία της Ελλάδος

ΔΗΛΩΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟ ΣΕΙΣΜΟ

30 Οκτωβρίου 2025

Ἐρωτηθεὶς ὁ Σεβασμιώτατος διὰ τὴν θλιβερὰ ἐπέτειο τῶν πέντε ἐτῶν ἀπὸ τὸν καταστρεπτικὸ σεισμό ποὺ ἔπληξε τὸ νησί μας, δήλωσε...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ Απόστολος: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10 Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39
Κηρύγματα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ Απόστολος: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10 Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39

19 Οκτωβρίου 2024

«Εδεσμείτο αλύσεσι… και διαρρήσσων τα δεσμά ηλαύνετο υπό του δαίμονος εις τας ερήμους». Ο δαιμονιζόμενος, που ο Κύριος απελευθέρωσε στη...

Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

Θεός Ισχυρός, Εξουσιαστής, Άρχων Ειρήνης, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος

19 Οκτωβρίου 2024
Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης: Αφού δεν ενδιαφέρει τους γονείς για τα θρησκευτικά γιατί κοπτόμεθα;

Το μήνυμα της εκδιώξεως του Χριστού από την πόλη των Γαδαρηνών.

21 Οκτωβρίου 2023
Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

Ιματισμένοι – Κυριακή ΣΤ’ Λουκά

21 Οκτωβρίου 2023
Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

Κυριακή Στ’ Λουκᾶ: «ἠρώτησαν αὐτόν… ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο»

22 Οκτωβρίου 2022
«Ὁ γάρ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καί δικαιοσύνῃ καί ἀληθείᾳ»

«Έχεις Πνεύμα Άγιο στην καρδιά σου;»

22 Οκτωβρίου 2022
«Zητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»

Ιδιοτέλεια και συμφέρον

20 Οκτωβρίου 2018
Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

Η θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών

20 Οκτωβρίου 2018
Ο Διάβολος

Ο Διάβολος

20 Οκτωβρίου 2018
Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

Το μήνυμα του ερχομού του Ιησού εις την πόλη των Γαδαρηνών

20 Οκτωβρίου 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ Απόστολος: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10 Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39

«Εξελθόντι τω Ιησού…υπήντησεν αυτώ ανήρ τις, ος είχε δαιμόνια…»

21 Οκτωβρίου 2017
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ Απόστολος: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10 Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39

ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ´ ΛΟΥΚΑ

22 Οκτωβρίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ Απόστολος: Β΄ Τιμ. β΄ 1-10 Ευαγγέλιο: Λουκ. η΄ 26-39

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ

22 Οκτωβρίου 2016
Next Post
Επίσκεψη του πρ. Αρχιεπισκόπου Καντουαρίας στην Ι.Μ. Νέας Ιωνίας

Επίσκεψη του πρ. Αρχιεπισκόπου Καντουαρίας στην Ι.Μ. Νέας Ιωνίας

Όσιος Μελέτιος ο εν Υψενή: Με τη Θεοτόκο στο πλευρό

Όσιος Μελέτιος ο εν Υψενή: Με τη Θεοτόκο στο πλευρό

Όσιος Σάββας ο Εν Καλύμνω: «Ο ακτήμων μοναχός, υψιπέτης αετός»

Όσιος Σάββας ο Εν Καλύμνω: «Ο ακτήμων μοναχός, υψιπέτης αετός»

Μνήμη Αλώσεως στην Μητρόπολη Μαρωνείας

Μνήμη Αλώσεως στην Μητρόπολη Μαρωνείας

Η «Κιβωτός της Ορθοδοξίας» κυκλοφορεί την Πέμπτη 30 Μαΐου με δυο μεγάλες προσφορές

Η «Κιβωτός της Ορθοδοξίας» κυκλοφορεί την Πέμπτη 30 Μαΐου με δυο μεγάλες προσφορές

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist