Το μήνυμα της Κυριακής Β΄ Λουκά

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς μεταφέρει σήμερα από τη διδασκαλία του Χριστού μια πολύτιμη εντολή για τη ζωή μας: «Όπως θέλετε να συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε εσάς, με τον ίδιο τρόπο να συμπεριφέρεστε κι εσείς στους άλλους». Δηλαδή, όπως εσύ θέλεις αδελφέ μου να σου μιλούν μα καλοσύνη, να σε σέβονται, να σε αγαπούν, να σε φροντίζουν κλπ., το ίδιο να κάνεις κι εσύ σε όλους τους άλλους. Αυτός είναι ο Χρυσός Κανόνας της Καινής Διαθήκης.

Από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, θέλοντας ο Κύριος να χειραγωγήσει τους ανθρώπους προς την αγάπη και την αρετή, προς το σεβασμό για τον συνάνθρωπο, επειδή οι άνθρωποι ήταν άγριοι και απολίτιστοι, τους έδωσε μια εντολή με το ίδιο νόημα, αλλά με σκληρά λόγια:

«Όποιος σου βγάλει το μάτι, να βγάλεις κι εσύ το δικό του, όποιος σου βγάλει το δόντι να βγάλεις κι εσύ το δικό του». Ποιο είναι το νόημα των λόγων αυτών του Κυρίου μας; Είναι το ίδιο με εκείνο της εντολής του Χριστού που μας μεταφέρει σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς: Εάν δεν θέλεις να σου βγάλει ο άλλος το μάτι σου, μη του βγάλεις κι εσύ το δικό του, εάν δεν θέλεις να σου βγάλει το δόντι σου, μην βγάλεις κι εσύ το δικό του δόντι. Εάν δεν θέλεις να σου κάνει κακό ο άλλος, αλλά θέλεις να σου συμπεριφέρεται με καλό και ωραίο τρόπο, φρόντισε κι εσύ να μην του κάνεις ποτέ κακό, αλλά πάντα να του φέρεσαι καλά και ευεργετικά.

Την ίδια διδασκαλία συναντάμε ουσιαστικά και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Η διδασκαλία και η εφαρμογή της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο υπάρχει παντού. Όποιος ερευνά και μελετά τις Γραφές την βλέπει καθημερινά ενώπιόν του. Όμως σήμερα ο Κύριος μας προχωρά σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, μαθαίνοντάς μας να εμβαθύνουμε στην αξία της αγάπης. Τούτο το κάνει έχοντας υπόψη Του, ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν θα υπακούσουν στην εντολή της αγάπης, αλλά θα γίνουν αντιθέτως διδάσκαλοι του μίσους, της κακίας και της εκδικητικότητας.

Πώς λοιπόν θα αντιμετωπίσουν αυτούς τους ανθρώπους οι μαθητές του Ιησού Χριστού ανά τους αιώνες; Η απάντηση έρχεται διά του ιδίου στόματος του διδασκάλου μας: «Θα αγαπάτε όχι μόνο αυτούς που σας αγαπούν, διότι αυτό το κάνουν όλοι. Εσείς, ως μαθητές μου, θα αγαπάτε και τους εχθρούς σας. Όχι μόνο θα τους συγχωρείτε, αλλά θα τους αγαπάτε, όπως αγαπάτε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας».

Ακούστε λαοί και έθνη. Νέα εντολή δίδει σε όλους τους μαθητές του ο διδάσκαλός μας. Να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να προσευχόμαστε γι’ αυτούς και για την σωτηρία τους και ποτέ να μην ανταποδίδουμε το κακό που μας κάνουν. Να μην εκδικούμαστε, αλλά να πολεμούμε το κακό με την αγάπη.

Οι δικοί μου μαθητές, βροντοφώναξε ο Ιησούς, θα ξεχωρίζουν! Θα τους ξεχωρίζετε από τους κάλπικους, επειδή θα έχουν την καρδιά τους πεπληρωμένη από αγάπη, που θα την προσφέρουν ανεξαιρέτως προς όλους του ανθρώπους. Είδες άνθρωπο να ζητά εκδίκηση και το κακό του άλλου; Δεν είναι μαθητής μου λέγει ο Χριστός. Αυτός δεν είναι αληθινός χριστιανός. Είδες άνθρωπο να μην αγαπά, αλλά να μισεί και να κατηγορεί φίλους, συγγενείς, συνανθρώπους του ή άλλες φυλές και έθνη; Αυτός δεν είναι μαθητής μου και χριστιανός, μας τονίζει ο Χριστός.

Μαθητής μου είναι μόνο όποιος αγαπά και αγαπά αληθινά, διότι ο Θεός μας είναι η Αγάπη. Ας εξετάσουμε λοιπόν τις καρδιές μας: Εμείς οι, βαπτισμένοι στο όνομα του Κυρίου μας, έχουμε αυτή την αγάπη; Οι χριστιανικές κοινωνίες που έχουμε δημιουργήσει και ζούμε εντός αυτών, είναι κοινωνίες αγάπης; Τότε γιατί βλέπουμε γύρω μας τόση κακία, μίσος, αδικία, φυλακές, δικαστήρια, πολέμους και φόνους;

Αδελφοί μου, μήπως έχουμε μόνο το όνομα του χριστιανού και τίποτε άλλο; Ας αναρωτηθούμε και ας ερευνήσουμε στα απόκρυφα μέρη της ψυχής μας, για να δούμε αν μέσα της υπάρχει παντού χαραγμένη με χρυσά γράμματα η λέξη ΑΓΑΠΗ. Εάν υπάρχει, τότε είμαστε μαθητές του Ιησού Χριστού. Ας Τον δοξάσουμε και ας υμνήσουμε το άγιο όνομά Του για την ευλογία που μας έδωσε, να υπάρχει μέσα στην ψυχή μας μόνο η αγάπη.

Εάν εντούτοις δεν υπάρχει, όσο ζούμε, έχουμε χρόνο να την αποκτήσουμε, για να γίνουμε και εμείς αληθινοί μαθητές Εκείνου, του Θεού της αγάπης. Έτσι θα δοξάζουμε τότε το Πανάγιο όνομά Του όχι μόνο σήμερα, αλλά και εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.