τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
† Μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ἐμμελείας.
Ἡ Ὁσία Ἐμμέλεια καταγόταν ἀπο εὐσεβῆ οἰκογένεια τῆς Καισάρειας τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατέρας αὐτῆς ἀναδείχθηκε σέ Μάρτυρα κατά τούς τελευταίους διωγμούς. Ὁ βίος τῆς Ἁγίας εἶναι ἡ ἀγαθή ρίζα ἀπό τήν ὁποία ἐβλάστησαν γλυκύτατοι καρποί, τά παιδιά της, τά ὁποία ἀνεδείχθησαν ἐξέχοντα μέλη τῆς κοινωνίας καί, τά περισσότερα, Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος Νύσσης, ὁ Πέτρος Σεβαστείας, ἡ Μακρίνα καί ὁ Ναυκράτιος. Ἀπό ἁγία ρίζα προῆλθαν ἁγιασμένοι βλαστοί, δηλαδή ἀπό ἁγίους γονεῖς προῆλθαν εὐλογημένα καί ἅγια τέκνα.
Ἡ Ὁσία Ἐμμέλεια ἐδοκίμασε στή ζωή της, ὅπως συμβαίνει συνήθως μέ τούς ἐκλεκτούς, πολλές θλίψεις. Ὁ θάνατος τῶν γονέων τη,ς πρὶν ἀκόμα νυμφευθεῖ, ὁ θάνατος τοῦ συζύγου της μόλις ἐγεννήθηκε ὁ υἱός τους Πέτρος καί ὁ πρόωρος θάνατος τοῦ υἱοῦ της Ναυκρατίου, ἀλλά καί τό νά ἀναθρέψει μόνη της μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου, ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά, τά τέκνα της, ἦταν μερικές ἀπό αὐτές. Τίς ἀντιμετώπισε ὅμως μέ ὑποδειγματική πίστη, ἀνδρεία καί ὑπομονή. Ἐδίδασκε τά παιδιά της κυρίως μέ τό παρά-δειγμά της. Τούς ἔδωσε, μαζί μέ τό ἰδικό της γάλα, τό ἀνόθευτο γάλα τῆς πίστεως καί τούς ἐδίδαξε τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐτελείωσε τή ζωή της ὡς μοναχή μέ ἡγουμένη τή θυγατέρα της Ὁσία Μακρίνα.
(Βλ. περισσότερα † 1 Ἰανουαρίου).
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ἀφροδισίου, Ἀγαπίου, Εὐσεβίου, Ρωμανοῦ, Τελετίου, Χαραλάμπους καί Χριστίνης.
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀφροδίσιος, Ἀγάπιος, Εὐσέβιος, Ρωμα-νός, Τελέτιος ἤ Μελέτιος1, Χαράλαμπος καί Χριστίνα ἐμαρτύρησαν στή Νικομήδεια, ἀφοῦ τούς ἔριξαν στήν πυρά. Ἡ Σύναξη αὐτῶν ἐτελεῖτο στό μαρτύριο τῆς Ἁγίας Εὐφημίας «ἐν τοῖς Πετρίοις».
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἰσαακίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς Δαλμάτων, τοῦ Ὁμολογητοῦ.
Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπό τή Συρία καί ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος (364-378 μ.Χ.). Μοναχός στήν πατρίδα του, μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη καί ἐγκατεστάθηκε σέ κάποια ἀπό τίς μονές αὐτῆς. Διακρινόταν γιά τή φλογερή πίστη καί τή μαχητικότητά του ἐναντίον παντός ἐπιβουλευομένου αὐτήν, ἰδιαίτερα δέ κατά τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν. Ὁμιλῶν πρός τούς μοναχούς καί τά πλήθη δέν ἐδίσταζε νά ἐλέγχει καί αὐτόν τόν αὐτοκράτορα γιά τίς ὑπέρ τῶν αἱρετικῶν ἀπροκάλυπτες ἐνέργειές του. Τό ἔτος 378 μ.Χ., συνάντησε τόν Οὐάλεντα, πού ἀναχωροῦσε γιά τήν κατά τῶν εἰσβαλόντων στό τό Βυζάντιο Γότθων ἐκστρατείαν, καί τοῦ εἶπε: «Ἀπόδος ταῖς ποί-μναις τούς ἀρίστους νομέας καί λήψει τήν νίκην ἀπονητί· εἰ δέ τού-των μηδέν δεδρακώς παρατάξαιο, μαθήσει τῇ πείρᾳ, πῶς σκληρόν τό πρός κέντρα λακτίζειν, οὕτω γάρ ἐπανήξεις καί προσαπολέσεις τήν στρατιάν». Τοῦ ἐζήτησε δηλαδή, ἐάν ἤθελε νά ἐπιστρέψει νικη-τής, νά ἐπαναφέρει ἀπό τήν ἐξορία τούς Ἐπισκόπους καί νά τούς ἀποδώσει στό ποίμνιό τους, εἰδάλλως θά καταστρεφόταν καί αὐτός καί τό στράτευμά του. Ὁ Οὐάλης ὄχι μόνο ἐκώφευσε στούς λόγους αὐτούς τοῦ Ἰσαακίου, ἀλλ’ ἀπείλησε αὐτόν, ὅτι ὅταν θά ἐπέστρεφε ἀπό τήν ἐκστρατεία θά τόν ἐθανάτωνε. Ὁ Ἰσαάκιος μέ δάκρυα στούς ὀφθαλμούς προσπάθησε νά ἐπαναφέρει τόν αὐτοκράτορα στήν εὐθεῖα ὁδό, παρακαλῶν αὐτόν νά ἀνοίξει τίς ἐκκλησίες τῶν Ὀρθοδόξων, τίς ὁποῖες εἶχε κλείσει, καί ἐπιστρέψει σέ αὐτούς, ὅσες εἶχε παραδώσει στούς Ἀρειανούς, ἄλλως θά ἡττᾶτο ὑπό τῶν ἀντι-πάλων του καί θά ἐκαιγόταν ζωντανός. Ὀργισθείς τότε ὁ αὐτοκρά-τορας, διέταξε νά ρίψουν τόν Ὅσιο Ἰσαάκιο σέ παρακειμένη, γεμά-τη ἀπό ἀγκάθια, φάραγγα. Ἐξελθών, ὅμως, μέ τήν Θεία Χάρη, σῶος, προσέτρεξε πρός τόν αὐτοκράτορα καί ἀφοῦ συγκράτησε τό ἄλογο αὐτοῦ ἀπό τά χαλινάρια, τόν ἐξόρκιζε νά σωφρονισθεῖ πρός χάριν τῆς σωτηρίας αὐτοῦ καί τοῦ στρατεύματός του. Τότε ὁ Οὐά-λης διέταξε τούς στρατιῶτες Σατορνῖνο καί Βίκτορα νά συλλάβουν τόν Ὅσιο Ἰσαάκιο καί νά τόν κρατήσουν δέσμιο, μέχρι τῆς ἐπι-στροφῆς του, ὁπότε θά τόν ἐθανάτωνε.
Στίς 9 Αὐγούστου τοῦ ἔτους 378 μ.Χ., διεξήχθη γύρω ἀπό τήν Ἀδριανούπολη σφοδρή μάχη, κατά τήν ὁποία ὁ αὐτοκρατορικός στρατός κατετροπώθηκε, ἀφοῦ ἐφονεύθησαν πολλοί ἀπό τούς ἄρι-στους αὐτοῦ στρατηγούς. Ὁ Οὐάλης, καταφυγών γιά νά σωθεῖ ἐντός ἀχυρῶνος, ἐκάη ζωντανός, μαζί μέ τόν ἀρχιστράτηγό του. Γνωσθέντος τοῦ γεγονότος τούτου, ὁ κλῆρος καί ὁ λαός περιέβαλαν τόν Ὅσιο Ἰσαάκιο μέ μεγαλύτερο σεβασμό καί ὑπόληψη καί προ-σέτρεχαν πρός αὐτόν, γιά νά λάβουν τήν εὐλογία του, ἀφοῦ δέ συνέλεξαν χρήματα οἰκοδόμησαν τή μονή Δαλμάτων, ὅπου, προσελ-θόντων καί ἄλλων μοναχῶν, διῆλθε τό βίον του ὡς ἡγούμενος αὐ-τῆς, ἐκτιμώμενος μεγάλως ὑπό τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου.
Ὡς ἡγούμενος παρευρέθηκε στή Β΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, πού συνῆλθε στήν Κωνσταντινούποπλη, τό ἔτος 381 Μ.Χ., συντελέσας τά μέγιστα στήν ἐπιτυχία αὐτῆς. Προαισθανθείς τό τέλος του, ἀφοῦ διόρισε διάδοχό του τόν Ὅσιο Δαλμᾶτο († 3 Αὐγούστου), σέ βαθύ γῆρας ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 383 μ.Χ.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Εὔπλου.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὔπλος ἐμαρτύσησε, ἀφοῦ τόν ἐτύλιξαν μέσα σέ δέρμα βοδιοῦ καί τόν ἄφησαν ἐκτεθειμένο στόν ἤλιο.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Εὐτυχοῦς.
(Βλ. † 24 Αὐγούστου).
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ναταλίου.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Νατάλιος ἐμαρτύρησε διά ξίφους.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ρωμανοῦ, Τελετίου καί τοῦ πλήθους τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων.
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ρωμανός καί Τελέτιος ἐμαρτύρησαν στή Νικομήδεια διά ξίφους μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐκά-ησαν.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Κυπριανοῦ, τοῦ ἐξ Ἀντιοχείας.
Ὁ Ἅγιος Κυπριανός καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια καί ἐκοι-μήθηκε μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Βαρλαάμ, τοῦ ἐν Καππαδοκίᾳ ἀθλήσαντος.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Βαρλαάμ ἐμαρτύρησε στήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Βενανδίου.
Ὁ Ὅσιος Βενάνδιος ἐγεννήθηκε στή Γαλλία καί ἔζησε τόν 4ο καί 5ο αἰώνα μ.Χ. Συνδέθηκε πνευματικά μέ τόν Ὅσιο Καρπάσιο (1 Ἰουνίου) καί τόν Ἅγιο Ὀνωρᾶτο (16 Ἰανουαρίου) καί μαζί ἐξεκίνη-σαν προσκυνηματικό ταξίδι στά μοναστήρια τῆς Ἀνατολῆς.
Ὁ Ὅσιος Βενάνδιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη στήν Ἑλλάδα.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Ἡσαῒου καί Νικάνορος, τῶν ἐκ Ρωσίας.
Οἱ Ὅσιοι Ἡσαῒας καί Νικάνωρ τῆς Σίγια ἔζησαν στή Ρωσία κατά τόν 16ο καί 17ο αἰώνα μ.Χ. Ἀσκήτεψαν θεοφιλῶς καί ἐκοιμή-θησαν μέ εἰρήνη.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, ἐν Δεξιοκρατιαναῖς, πλησίον τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου.
Ἡ ἑορτή ἀναφέρεται στόν Πατμιακό Κώδικα 266 καί πρόκει-ται μᾶλλον περί ἐγκαινίων ναοῦ.
† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις πάντων τῶν ἐν Βοιωτίᾳ διαλαμψάντων Ἁγίων.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!
1. Μέ αὐτό τό ὄνομα ἀναφέρεται ὁ Μάρτυς στό Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως.
