• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Τετάρτη, 16 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι 17ης Μαρτίου

16 Μαρτίου 2021
in Πνευματικές Διδαχές
Συναξάρι 17ης Μαρτίου
Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

† Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀλεξίου, τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος ἐγεννήθηκε στή Ρώ­μη κατά τούς  χρό­νους τῶν αὐ­το­κρα­τό­ρων Ἀρ­κα­δί­ου (395-408 μ.Χ.)[1] καί Ὀ­νω­ρί­ου (395-423 μ.Χ.)[2] ἀπό εὐσεβεῖς καί εὔπορους γονεῖς. Ὁ πα­τέ­ρας του Εὐ­φη­μι­α­νός ἦ­ταν συ­γκλη­τι­κός φι­λό­πτω­χος καί συ­μπα­θής, ὥ­στε κα­θη­με­ρι­νά τρεῖς τρά­πε­ζες πα­ρέ­θε­τε στό σπί­τι του γι­ά τά ὀρ­φα­νά, τίς χῆ­ρες καί τούς ξέ­νους πού ἦ­ταν πτω­χοί. Ἡ γυ­ναί­κα του ὀ­νο­μα­ζό­ταν Ἀ­γλαΐς καί ἦ­ταν ἄ­τε­κνη. Στή δέ­η­σή της νά ἀ­πο­κτή­σουν παι­δί, ὁ Θε­ός τήν εἰ­σά­κου­σε. Καί τούς ἐχά­ρι­σε υἱ­ό. Ἀ­φοῦ τό παι­δί ἐμε­γά­λω­σε καί ἔ­λα­βε τήν κα­τάλ­λη­λη παι­δεί­α, ἔ­γι­νε σο­φώ­τα­τος καί θε­ο­δί­δα­κτος. Ὅ­ταν ἔ­φθα­σε στή νό­μι­μη ἡ­λι­κί­α, τόν ἐστε­φά­νω­σαν μέ θυγα-τέρα ἀ­πό βα­σι­λι­κή καί εὐ­γε­νι­κή γε­νι­ά. Τό βρά­δυ ὅ­μως στό συ­ζυ­γι­κό δω­μά­τι­ο ὁ Ἅ­γι­ος, ἀ­φοῦ πῆ­ρε τό χρυ­σό δα­κτυ­λί­δι καί τή ζώ­νη, τά ἐ­πέ­στρε­ψε στή σύζυγό του καί ἐ­γκα­τέ­λει­ψε τόν κοι­τῶ­να. Παίρ­νο­ντας ἀρ­κε­τά χρή­μα­τα ἀ­πό τά πλού­τη του ἔ­φυ­γε μέ πλοῖ­ο πε­ρι­φρο­νώ­ντας τή μα­ται­ό­τη­τα τῆς ἐ­πί­γει­ας δό­ξας. Κα­τα­φθά­νει στή Λα­ο­δι­κεί­α τῆς Συ­ρί­ας καί ἀ­πό ἐ­κεῖ στήν Ἔ­δεσ­σα τῆς Με­σο­πο­τα­μί­ας. Ἐ­κεῖ ὁ Ὅσιος Ἀ­λέ­ξι­ος ἐμοί­ρα­σε τά χρή­μα­τα στούς πτω­χούς, ἀ­κό­μα καί τά ἱ­μά­τι­ά του, καί ἀ­φοῦ ἐνδύθηκε μέ κου­ρε­λι­α­σμέ­να καί χι­λι­ο­μπα­λω­μέ­να ροῦ­χα ἐκά­θι­σε στό νάρ­θη­κα τοῦ να­οῦ τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, ὡς ἕ­νας ἀ­πό τούς πτω­χούς. Προ­τί­μη­σε ἔ­τσι νά ζεῖ μέ νη­στεί­α ὅ­λη τήν ἑ­βδο­μά­δα καί νά με­τα­λαμ­βά­νει τῶν Ἀ­χρά­ντων Μυ­στη­ρί­ων κά­θε Κυ­ρι­α­κή, ἐ­νῶ μό­νο τό­τε ἔ­τρω­γε λί­γο ἄρ­το καί ἔ­πι­νε λί­γο νε­ρό.

Οἱ γο­νεῖς του ὅ­μως τόν ἀ­να­ζη­τοῦ­σαν πα­ντοῦ καί ἔ­στει­λαν τούς ὑπηρέτες τους νά τόν εὕρουν. Στήν ἀναζήτησή τους ἔ­φθα­σαν μέ­χρι καί στό να­ό τῆς Ἔ­δεσ­σας χω­ρίς νά τόν ἀ­να­γνω­ρί­σουν. Οἱ δοῦ­λοι ἐπέστρεψαν ἄ­πρα­κτοι στή Ρώ­μη, ἐ­νῶ ἡ μη­τέ­ρα τοῦ Ἀ­λέ­ξι­ου μέ ὀ­δύ­νη φο­ρώ­ντας πτω­χά ἐν­δύ­μα­τα κα­θό­ταν σέ μι­ά θύ­ρα τοῦ σπι­τι­οῦ πεν­θώ­ντας νύ­χτα καί ἡ­μέ­ρα. Τό ἴ­δι­ο καί ἡ νύ­φη πού ἐφό­ρε­σε τρί­χι­νο σάκ­κο καί πα­ρέ­με­νε κο­ντά στήν πε­θε­ρά της.

Ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος γιά δεκαεπτά χρόνια παρέμεινε στό νάρθη-κα τῆς Θεοτόκου εὐ­α­ρε­στώ­ντας τόν Θε­ό. Καί μι­ά νύ­κτα ἡ Θε­ο­τό­κος πα­ρου­σι­ά­σθη­κε στόν προ­σμο­νά­ρι­ο τοῦ να­οῦ σέ ὄ­νει­ρο καί τοῦ ἐζή­τη­σε νά τοῦ φέ­ρει μέ­σα στό να­ό τόν ἄν­θρω­πο τοῦ Θε­οῦ. Τό­τε ὁ προ­σμο­νά­ρι­ος, ἀ­φοῦ βγῆ­κε ἀ­πό τό να­ό καί δέν εὑρῆ­κε κα­νέ­να, πα­ρά μό­νο τόν Ἀ­λέ­ξι­ο, ἐδε­ή­θη­κε στή Θε­ο­τό­κο νά τοῦ ὑ­πο­δεί­ξει τόν ἄν­θρω­πο, ὅ­πως καί ἔ­γι­νε. Τό­τε πῆ­ρε ἀ­πό τό χέ­ρι τόν Ὅσιο Ἀ­λέ­ξι­ο καί τόν εἰ­σή­γα­γε στό να­ό μέ κά­θε τι­μή καί με­γα­λο­πρέ­πει­α.

Μό­λις ὁ Ὅσι­ος κα­τά­λα­βε ὅ­τι ἔ­γι­νε γνω­στός ἐ­κεῖ, ἔ­φυ­γε κρυ­φά καί ἐσκέ­φθη­κε νά πά­ει στήν Ταρ­σό, στό να­ό τοῦ Ἁ­γί­ου Παύ­λου τοῦ Ἀ­πο­στό­λου, ὅ­που ἦ­ταν ἄ­γνω­στος. Ἄλ­λα ὅ­μως ἐσχε­δί­α­σε ἡ Θεί­α Πρό­νοι­α. Γι­α­τί βί­αι­ος ἄ­νε­μος ἅρ­πα­ξε τό πλοῖ­ο καί τό με­τέ­φε­ρε στή Ρώ­μη. Βγαί­νο­ντας ἀ­πό τό πλοῖ­ο κα­τά­λα­βε ὅ­τι ὁ Κύ­ρι­ος ἤ­θε­λε νά ἐ­πα­νέλ­θει σπί­τι του.

Ὅ­ταν συ­νά­ντη­σε τόν πα­τέ­ρα του πού δέν ἀ­να­γνώ­ρι­σε τό υἱ­ό του, τοῦ ἐζή­τη­σε νά τόν ἐ­λε­ή­σει καί νά τόν ἀ­φή­σει νά τρώ­ει ἀ­πό τά πε­ρισ­σεύ­μα­τα τῆς τρά­πε­ζάς του. Μέ με­γά­λη προ­θυ­μί­α ὁ πα­τέ­ρας του ἐδέ­χθη­κε νά τόν ἐ­λε­ή­σει καί μά­λι­στα τοῦ ἔ­δω­σε κά­ποι­ο ὑπηρέ-τη γι­ά νά τόν βο­η­θά­ει. Κά­ποιοι ἀπό τούς δούλους τῆς οἰκίας βέ­βαι­α τόν ἐπεί­ρα­ζαν καί τόν ἐκο­ρόϊ­δευ­αν, ὅ­μως αὐ­τό δέν τόν ἔ­νοι­α­ζε. Ἔ­δι­νε τήν τρο­φή του σέ ἄλ­λους, πα­ρα­μέ­νο­ντας ὅ­λη τήν ἑ­βδο­μά­δα χω­ρίς τρο­φή καί νε­ρό, καί μό­νο με­τά τήν Κοι­νω­νί­α τῶν Θεί­ων καί Ἀ­χρά­ντων Μυ­στη­ρί­ων ἐδε­χό­ταν λί­γο ἄρ­το καί νε­ρό.

Ἔμεινε λοιπόν γιά δέκα ἑπτά χρόνια στόν πατρικό οἶκο χωρίς νά τόν γνωρίζει κανένας. Ὅταν ἔφθασε ὁ καιρός τῆς κοιμή-σεώς του, τότε ἐκάθισε καί ἔγραψε σέ χαρτί ὅλο τό βίο του, τούς τόπους πού ἐπέρασε, ἀλλά καί κάποια ἀπό τά μυστήρια πού ἐγνώριζαν μόνο οἱ γονεῖς του. Κάποια Κυριακή, ὅταν ὁ Ἀρχιεπί-σκοπος Ἰννοκέντιος ἐτελοῦσε τή Θεία Λειτουργία, ἀκούσθηκε φωνή ἀπό τό ἅγιο Θυσιαστήριο πού τούς ἐκαλοῦσε νά ἀναζητήσουν τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Τήν Παρασκευή ὁ Ὅσιος Ἀλέξιος παρέδωσε τό πνεῦμα του στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας οἱ πιστοί βασιλεῖς καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος προσῆλθαν στό ναό γιά νά δεηθοῦν στόν Θεό νά τούς ἀποκαλύψει τόν ἅγιο ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ. Τότε φωνή τούς κατηύθυνε στό σπίτι τοῦ Εὐφημιανοῦ. Οἱ βασιλεῖς τότε ἐρώτησαν τόν Εὐφημιανό. Ὅμως ἐκεῖνος, ἀφοῦ πρῶτα ἐρώτησε τούς ὑπηρέτες, ἀποκρίθηκε ὅτι δέν γνώριζε τίποτα. Τότε οἱ βασιλεῖς μαζί μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο ἔφθασαν στό σπίτι τοῦ Εὐφη-μιανοῦ προξενώντας μάλιστα τήν ἀπορία τῆς γυναίκας καί τῆς νύ-φης γιά τήν παρουσία τους ἐκεῖ. Στή συνέχεια ὁ ὑπηρέτης πού ἐφρό-ντιζε τόν Ὅσιο Ἀλέξιο, παρακινούμενος ἀπό θεία δύναμη, ἀνέφερε τόν τρόπο ζωῆς τοῦ πτωχοῦ πού ἐξυπηρετοῦσε. Τότε ὁ Εὐφημιανός χωρίς νά γνωρίζει ὅτι ὁ Ὅσιος εἶναι ἤδη νεκρός, ἀπεκάλυψε τό πρόσωπό του πού ἔλαμπε ὡς ἀγγέλου. Στό χέρι τοῦ Ἁγίου μάλιστα εἶδε χαρτί πού δέν μπόρεσε νά ἀποσπάσει. Στή συνέχεια ἀνέφερε στούς ἐπισκέπτες του ὅτι εὑρέθηκε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Οἱ βα­σι­λεῖς καί ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος τό­τε ἐδε­ή­θησαν στόν Ἅ­γι­ο νά τούς ἐ­πι­τρέ­ψει νά δοῦν τό χαρ­τί πού εἶ­χε στό χέ­ρι του. Μό­λις ὁ ἀρ­χει­ο­φύ­λα­κας ἐπῆ­ρε στό χέ­ρι του τό χαρ­τί καί ἀ­ντι­λή­φθη­κε ὁ Εὐ­φη­μι­α­νός ὅ­τι ἐ­πρό­κει­το γι­ά τόν υἱ­ό πού ἀ­να­ζη­τοῦ­σε χρό­νι­α τώ­ρα, με­γά­λο πέν­θος ἔ­πε­σε στήν οἰ­κο­γέ­νειά του. Θρῆ­νος με­γά­λος καί ἀ­πό τή γυ­ναί­κα του καί τή νύ­φη του.

Ὁ βα­σι­λεύς Ὀνώριος καί ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος με­τέ­φε­ραν τό τί­μι­ο λεί­ψα­νο στό μέ­σο τῆς πό­λεως καί ἐκά­λε­σαν ὅ­λο τό λα­ό, γιά νά ἔλ­θει νά προ­σκυ­νή­σει καί νά λά­βει εὐ­λο­γί­α. Ὅ­σοι προ­σέρ­χο­νταν καί ἀ­σπά­ζο­νταν τό τί­μι­ο λεί­ψα­νο, ἄ­λα­λοι, κου­φοί, τυ­φλοί, λε­προί, δαι­μο­νι­σμέ­νοι, ὅ­λοι ἐθε­ρα­πεύ­ο­νταν. Βλέ­πο­ντας αὐ­τά οἱ πι­στοί ἐδόξα­ζαν τό Θε­ό. Ἦ­ταν τό­σος ὁ κό­σμος πού προ­σερ­χό­ταν γι­ά νά δεῖ τό τί­μι­ο λεί­ψα­νο πού δέν μπο­ροῦ­σαν νά τό με­τα­φέ­ρουν στό να­ό τοῦ Ἁ­γί­ου Βο­νι­φα­τί­ου γι­ά νά τό ἐ­ντα­φι­ά­σουν. Ἔ­ρρι­ξαν ἀ­κό­μη καί χρυ­σό καί ἄρ­γυ­ρο στόν κό­σμο γι­ά νά τοῦ ἀ­πο­σπά­σουν τήν προ­σο­χή, ἀλ­λά μά­ται­α. Ὅ­ταν πι­ά με­τα­φέρ­θη­κε τό τί­μι­ο λεί­ψα­νο στό να­ό γι­ά ἑ­πτά ἡ­μέ­ρες ἑ­όρ­τα­ζαν πα­νη­γυ­ρι­κά καί στή ἑο­ορ­τή συμ­με­τεῖ­χαν οἱ γο­νεῖς καί ἡ νύ­φη. Στή συ­νέ­χει­α ἐτο­πο­θε­τή­θη­κε σέ θή­κη φτι­α­γμέ­νη ἀ­πό χρυ­σό, ἄρ­γυ­ρο καί πο­λύ­τι­μους λί­θους. Ἀ­μέ­σως τό τί­μι­ο λεί­ψα­νο ἄρ­χι­σε νά εὐ­ω­δι­ά­ζει καί νά ἀ­να­βλύ­ζει μύ­ρο, τό ὁ­ποῖ­ο καί ἔ­γι­νε ἴ­α­μα καί θεραπεία γι­ά ὅ­λους. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου καί δικαίου Λαζάρου, φίλου τοῦ Χριστοῦ.

    Στό Συναξάριον τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τό Λαυρεωτι-κό Κώδικα[3] γίνεται μνεία τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Λαζάρου, τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ (βλ. † Σάββατον τοῦ Λαζάρου καί † 17 Ὀκτωβρίου). 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη ἁγίου μάρτυρος Μαρίνου.

    Στούς Συναξαριστές ἀναφέρεται ὅτι ὁ Ἅγιος Μάρτυς Μαρίνος ἦταν ζηλωτής Χριστιανός καί βλέποντας τούς Ἐθνικούς νά προσφέρουν θυσίες στούς ψεύτικους θεούς, κατέστρεψε τό βωμό καί κατεπάτησε τά εἰδωλόθυτα ὁμολογώντας ὅτι εἶναι Χριστιανός. Γιά τό λόγο αὐτό τόν συνέλαβαν καί τόν ἐκακοποίησαν μέ πέτρες καί ρόπαλα. Τοῦ συνέτριψαν τά δόντια καί τόν ἔσυραν διά τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς. Στό τέλος τόν παρέδωσαν δεμένο στόν ἄρχοντα τοῦ τόπου, ὁ ὁποῖος, μετά ἀπό βασάνους, ἀπέκοψε τήν τιμία κεφαλή τοῦ Ἁγίου Μαρίνου. 

† Tῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Πατρικίου, Ἀποστόλου τῆς Ἰρλανδίας.

Ὁ Ἅγιος Πατρίκιος ἐγεννήθηκε στήν πόλη Γκλέβουμ τῆς Σκωτίας, κοντά στήν ἐκβολή τῶν ποταμῶν Σέβερν καί Ἄβον περί τό 380 μ.Χ. Καταγόταν ἀπό βρεττανορω-μαϊκή οἰκογένεια. Ὁ πατέρας του ἦταν διάκονος καί δεκουρίονας[4] καί ὀνομαζόταν Καλφου-ρῖνος καί ὁ παπποῦς του ἱερέας καί ὀνομαζόταν Πότιτος. Τό ὄνομα τῆς μητέρας του ἦταν Κονκέσσα. Σέ ἡλικία 16 ἐτῶν συνελήφθη αἰχμάλωτος καί μεταφέρθηκε στήν Ἰρλανδία, ὅπου καί παρέμεινε γιά ἕξι χρόνια. Οἱ ὧρες τῆς μοναξιᾶς, ὅταν ἔβοσκε τό κοπάδι του, ὡς σκλάβος, ἐπερνοῦσαν μέ προσευχή στόν Θεό πού μέσα στή δοκιμασία του εἶχε ἀνακαλύψει. Θά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος πού μέσα στόν ὕπνο του θά τοῦ πεῖ νά γυρίσει στήν πατρίδα μ’ ἕνα πλοῖο πού ἦταν ἕτοιμο γι’ αὐτόν. Αὐτή ἡ πρώτη φορά πού τοῦ ὁμίλησε ὁ Κύριος δέν θά εἶναι καί ἡ τελευταῖα. Θά ἀκολουθήσει μιά σειρά ἀπό καθοριστικές ἐμφανίσεις τοῦ Κυρίου στή ζωή του. Οἱ ἐμφανίσεις αὐτές καθώς καί οἱ προτροπές τοῦ Κυρίου εἶναι ἕνα στοιχεῖο πού τονίζεται ἰδιαίτερα στά γραπτά τοῦ Ἁγίου.

Ὁ Ἅγιος ἀπέδρασε ἀπό ἐκεῖ, ὅπως τοῦ προεῖπε ὁ Θεός, τό 402 μ.Χ., ἀλλά ἡ τρικυμία ὁδήγησε τό πλοῖο στίς βορειοδυτικές ἀκτές τῆς Γαλατίας, στήν Ἀρμορική. Τό πλοῖο ἐφθασε στή Γαλατία, ἀλλά τό πλήρωμά του δέν στάθηκε δυνατό νά βροῦν τροφή. Τότε ὁ καπετάνιος παρεκάλεσε τόν Ἅγιο νά προσευχηθεῖ στόν Θεό, γιά νά τούς βοηθήσει. Ὁ Ἅγιος τούς ὁμίλησε γιά τήν παντοδυναμία καί τή φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ καλώντας τους νά μεταστραφοῦν στόν Κύριο καί νά μετανοήσουν καί τούς διαβεβαίωσε ὁτι τήν ἴδια κιόλας ἡμέρα θά βροῦν τροφή. Πράγματι, ἔτσι καί ἔγινε. Ἡ περιπλάνηση τοῦ Ἁγίου συνεχίζεται στά νησιά τοῦ Τυρρηνικοῦ πε-λάγους. Τελικά ἐπιστρέφει στή Βρεττανία, ἀλλά ἕνα ὅραμα πού εἶδε τόν ἐκάλεσε νά ἐπιστρέψει στήν Ἰρλανδία, γιά νά βοηθήσει τούς Χριστιανούς. Ἀμέσως μετά μετέβη στή Γαλλία, στήν πόλη τῆς Ὠξέρρης,  ὅπου παρέμεινε ἐπί πολλά ἔτη προετοιμαζόμενος γιά τήν ἱερωσύνη. Λέγεται ὅτι ἐγνώρισε τόν Ἅγιο Μαρτίνο καί τόν Ἅγιο Γερμανό, ὁ ὁποῖος τόν ἀπέστειλε στήν Ἰρλανδία τό 432 μ.Χ. ὡς Ἐπίσκοπο.

    Τό κήρυγμά του ἐκεῖ εἶχε μεγάλη ἀπήχηση στό λαό. Ἐβάπτισε χιλιάδες πιστῶν, ἐχειροτόνησε πολλούς ἱερεῖς, ἀνήγειρε ναούς καί ἐπισκοπή. Ἐνεθάρρυνε τό μοναχισμό, ὁ ὁποῖος μέχρι τότε εἶχε κέλ-τικο χαρακτήρα. Κατά τή διάρκεια τῶν ἱεραποστολικῶν περιοδειῶν του, ὁ Ἅγιος ἐσυνήθιζε νά μήν ταξιδεύει ἀπό τό βράδυ τοῦ Σαββά-του ἕως τό πρωῒ τῆς Δευτέρας. Προετοιμαζόταν γιά τή Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς καί ἀφιέρωνε τό χρόνο αὐτό στόν Κύριο.

    Ὁ λαός τῆς Ἰρλανδίας τόν ἀγάπησε πολύ καί ἑορτάζει τή μνήμη του μέ λαμπρότητα. Ὁ Ἅγιος Πατρίκιος ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη, τό ἔτος 461 μ.Χ., στό Σάουτ τῆς Οὐλδίας[5].

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Θεοστηρίκτου, τοῦ Ὁμολογητοῦ.

    Ὁ Ὅσιος Θεοστήρικτος, ὁ Ὁμολογητῆς, ἦταν ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς. Ἐβλήθη στή φυλακή ἀπό τόν αὐτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε΄ τόν Κοπρώνυμο (741-775 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος κατέστρε-ψε τή μονή καί κατεδίκασε τούς τριάντα ὀκτώ μοναχούς αὐτῆς στόν δι’ ἀσφυξίας θάνατο, ἐντός λουτροῦ στήν Ἔφεσο.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ Κρητός.

    Ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς Παῦλος καταγόταν ἀπό τήν Κρήτη καί ἐμαρτύρησε ἐπί τοῦ ἀρχισατράπου τῆς νήσου Κρήτης Θεοφάνους Λαρδοτύρου, ὁπως πληροφορούμεθα ἀπό τό βίο τοῦ Ἁγίου Στεφά-νου τοῦ Νέου, τοῦ ὁποίου τή μνήμη τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία στίς 28 Νοεμ-βρίου.

    Ὁ Στέφανος ἦταν μοναχός στό ὄρος Αὐξεντίου τῆς Βιθυνίας, συνελήφθη ὡς εἰκονόφιλος καί φυλακίσθηκε στήν Κωνσταντινού-πολη ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Ε´ τοῦ Κοπρώνυμου (740-775 μ.Χ.). Στή φυλακή μέσα εὑρῆκε γιά τόν ἴδιο λόγο δεσμῶτες 342 μοναχούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἕνα μοναχό ἀπό τήν Κρήτη, μέ τό ὄνομα Ἀντώνιος, πού ἄρχισε νά διηγεῖται στούς ἄλλους φυλακισμέ-νους μοναχούς περί τῆς ἀγριότητος τῶν διωγμῶν στήν Κρήτη καί περί τοῦ μαρτυρίου τοῦ ἀββᾶ Παύλου.

    Ὁ ἀρχισατράπης Θεοφάνης, ἀφοῦ ὁδήγησε τόν Ἅγιο Παῦλο στό Πραιτώριο τοῦ Ἡρακλείου, τόν ἐκβίαζε ἤ νά ποδοπατήσει τήν εἰκόνα τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιά τόν ἄνθρωπο, ἤ νά ἀκολουθήσει τήν ὁδό τῶν βασανιστηρίων. Ὁ Ἅγιος ὄχι μόνο ἀρνή-θηκε νά τό πράξει, ἀλλά ἔσυχε πρός τή γῆ καί ἀσπάσθηκε τήν εἰκό-να. Ἐξαγριωμένος ὁ ἀρχισατράπης ἔδωσε ἐντολή νά ἀπεκδύσουν τόν Ἅγιο καί νά τόν δέσουν μέ σίδερα. Κατόπιν ἀφοῦ τόν ἐκρέμα-σε, τόν ἔκαψε ζωντανό. Τό μαρτύριό του τοποθετεῖται περί τό 765 ἤ τό 766 μ.Χ.      

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς μετά φιλανθρωπίας ἐπενεχθείσης φοβερᾶς ἀπειλῆς τοῦ σεισμοῦ, ἐκ τῆς ὁποίας ἐλυτρώσατο ὁ φιλάνθρωπος Κύριος. Γέγονε δέ ἐπί Κωνσταντίνου βασιλέως τοῦ Πορφυρογεννήτου.

    Ὁ σεισμός ἔγινε τό ἔτος 790 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτρος Κωνστα-ντίνου τοῦ ΣΤ΄, τοῦ Πορφυρογέννητου (780-798 μ.Χ.), υἱοῦ τῆς Εἰρήνης τῆς Ἀθηναίας.

Ὅπως ἀναφέρεται στό Λαυρεωτικό Κώδικα[6], ὅλη ἡ γῆ ἐκλονιζόταν ἐπί πολλές ἠμέρες. Τότε κατέπεσε πολύ μέρος τῶν τειχῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐρράγησαν ναοί καί κατέπεσαν οἰκίες. Ὁ βασιλεύς μαζί μέ τόν Πατριάρχη καί τό λαό ἔκαναν λιτανεῖες μέ τόν Τίμιο Σταυρό, τά ἅγια λείψανα καί τίς ἱερές εἰκόνες καί προσεύονταν μέ δάκρυα ξκαί νηστεία νά τούς ἐλεήσει ὁ Θεός καί νά ἀποστρέψει τήν ὀργή Του. Ὁ Κύριος ἔγινε ἐλπίδα γιά ὅλους καί κατέπαυσε τόν τρόμο τῆς γῆς. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος  Παύλου, ὑπερασπιστοῦ τῶν εἰκόνων καί ἐν Κύπρῳ ἀθλήσαντος.

    Εἶναι ἄγνωστο ποῦ καί πότε ἐμαρτύρησε ἐπί τῶν εἰκονο-μάχων ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἐτελειώθηκε διά πυ-ρός. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Μακαρίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς Κολγιαζίν τῆς Ρωσίας.

    Ὁ Ὅσιος Μακάριος, κατά κόσμον Ματθαῖος, ἐγεννήθηκε, τό ἔτος 1402, στό χωριό Κοζίνο τῆς Ρωσίας κοντά στήν πόλη Καζίν. Ὁ πατέρας του, Βασίλειος Κόζα, ἦταν στρατωτικός στήν ὑπηρεσία τοῦ πρίγκιπος Βασιλείου Β΄ τοῦ Ὀσκούρου.

    Κατόπιν ἐπιμονῆς τῶν γονέων του, καί παρά τή μοναχική του κλίση, ἐνυμφεύθηκε τήν Ἑλένη Γιαχόντοβα. Τά ἑπόμενα τρία χρόνια ἀπέθαναν οἱ γονεῖς του καί ἡ σύζυγός του. Ἔτσι ὁ Ὅσιος εἰσῆλθε στή μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Κολμπούκωφ, ὅπου ἐκάρη μοναχός. Μέ τήν εὐλογία τοῦ ἡγουμένου ἄφησε τή μονή καί ἀσκή-τευε σέ ἐρημική περιοχή κοντά σέ δύο λίμνες τῆς περιοχῆς τοῦ Καζίν.

    Ἀργότερα ἔγινε ἡγούμενος τῆς μονῆς Κολγιαζίν. Ἐδῶ συνέχι-σε τόν πνευματικό του ἀγώνα. Ἦταν ἁπλός καί πολλές φορές ἀποσυρόταν στήν ἔρημο, γιά νά ζήσει ἡσυχαστικά. Μέσα στό δάσος συνομιλοῦσε μέ τἀ ἄγρια θηρία, τά ὁποῖα ἔπαιρναν τήν τροφή τους ἀπό τό χέρι τοῦ Ἁγίου.

Ὁ Ὅσιος Μακάριος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1483. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσιομάρτυρος Γαβριήλ τοῦ Μικροῦ, τοῦ ἐκ Γεωργίας.

    Ὁ Ἅγιος  Ὁσιομάρτυς Γαβριήλ, ὁ ἐπονομαζόμενος Μικρός, ἔζησε στή Γεωργία κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 18ου καί τίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰῶνος μ.Χ. Ἦταν ἐκκλησιαστικός γραμματεύς καί καλλι-γράφος. Ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1802 ἀπό τούς Μουσουλμάνους. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἱερομάρτυρος Θεοδούλου τοῦ Σιναῒτου.

    Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Θεόδουλος ἦταν ἀδελφός τῆς μονῆς Σινᾶ καί διακονοῦσε στό μετόχι τῆς μονῆς, στόν Ἅγιο Γεώργιο Πυργώτου τῆς Κύπρου καί ἐτελειώθηκε μαρτυρικά ἀπό τούς Τούρκους τό ἔτος 1822[7].

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!

[1] Εἶχε ἀνακηρυχθεῖ Αὔγουστος στήν Ἀνατολή, τό 383 μ.Χ., ἀπό τόν πατέρα του Θεο-δόσιο.
[2] Εἶχε ἀνακηρυχθεῖ Αὔγουστος στή Δύση, τό 393 μ.Χ., ἀπό τόν πατέρα του Θεοδόσιο.
[3] Ι 70.
[4] Κρατικός ὐπάλληλος ὑπεύθυνος γιά τήν εἴσπραξη τῶν φόρων.
[5] Χριστοφόρου Κ. Κομμοδάτου, Ἐπισκόπου Τελμησσοῦ, Οἱ Ἅγιοι τῶν Βρεττανικῶν Νήσων, σελ. 36-37. Βλ. Ἀναστασίου Μάρα, Ὁ Ἅγιος Πατρίκιος Ἰρλανδίας, νέα στοιχεῖα γιά τό βίο καί τά ἔργα του, ἐκδ. Πουρνάρα, Θεσσαλονίκη, 1993.
[6] Ι 70.
[7] Δημητρίου Γ. Τσάμη, Τό Μαρτυρολόγιον τοῦ Σινᾶ, σελ. 68.

Πρόσφατα Άρθρα

Ιεραποστολικό κλιμάκιο από τη Λάρισα στο Stergioulis Orthodox School Children Center
Εκκλησία της Ελλάδος

Ιεραποστολικό κλιμάκιο από τη Λάρισα στο Stergioulis Orthodox School Children Center

15 Ιουλίου 2025

Την Κυριακή, 13 Ιουλίου 2025, το ιεραποστολικό κλιμάκιο από τη Λάρισα, με τη βοήθεια του Θεού και την ευχή του...

Read more
O Λημνιακός λαός τίμησε τους Aγίους της νήσου
Εκκλησία της Ελλάδος

O Λημνιακός λαός τίμησε τους Aγίους της νήσου

15 Ιουλίου 2025

Με κατάνυξη και ευλάβεια ο Λημνιακός λαός τίμησε τους αγίους της νήσου την δεύτερη Κυριακή του μηνός Ιουλίου, όπως έχει...

Read more
Πανήγυρις Παναγίας Τριχερούσας στην Κύπρο
Πατριαρχεία - Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Πανήγυρις Παναγίας Τριχερούσας στην Κύπρο

15 Ιουλίου 2025

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάστηκε η Σύναξη της Παναγίας της Τριχερούσας στον ομώνυμο πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της στην Λεμεσό....

Read more
ΜΕΛΙΦΘΟΓΓΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ Ἱερέως Παναγιώτου Ἰωακείμ
Χωρίς κατηγορία

ΜΕΛΙΦΘΟΓΓΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ Ἱερέως Παναγιώτου Ἰωακείμ

15 Ιουλίου 2025

«Οὐκ ἔστιν οὖν, Κύριε, τοῖς δούλοις σου θάνατος, ἐκδημούντων ἡμῶν ἀπὸ τοῦ σώματος, καὶ πρὸς σὲ τὸν Θεὸν ἡμῶν ἐνδημούντων,...

Read more
Σχεδιάζεται η 3η Προσκυνηματική Ποδηλατοδρομία της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους
Εκκλησία της Ελλάδος

Σχεδιάζεται η 3η Προσκυνηματική Ποδηλατοδρομία της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους

15 Ιουλίου 2025

Η «3η Προσκυνηματική Ποδηλατοδρομία» σχεδιάζεται από την Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας,...

Read more
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΟΥΚΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

15 Ιουλίου 2025

Την Κυριακή 13 Ιουλίου 2025, μνήμη των Αγίων και Θεοφόρων 630 Πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο Θεοφιλέστατος...

Read more
Ο Επίσκοπος Κεγχρεών προέτρεψε τους Χριστιανούς να έχουν Ορθόδοξο φρόνημα
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Επίσκοπος Κεγχρεών προέτρεψε τους Χριστιανούς να έχουν Ορθόδοξο φρόνημα

14 Ιουλίου 2025

Χθες Κυριακή, 13 Ιουλίου 2025, κατόπιν εντολής του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος ετέλεσε...

Read more
Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Ακούστε τα παιδιά σας – χαρίστε τους χρόνο»
Εκκλησία της Ελλάδος

Δημητριάδος Ιγνάτιος: «Ακούστε τα παιδιά σας – χαρίστε τους χρόνο»

14 Ιουλίου 2025

Στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου βρέθηκε, για ακόμη μία φορά, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας...

Read more
Με πληθωρική συμμετοχή η 9η Γιορτή Νεολαίας της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους
Εκκλησία της Ελλάδος

Με πληθωρική συμμετοχή η 9η Γιορτή Νεολαίας της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους

14 Ιουλίου 2025

Πλημμύρισε από νέους/νέες η αυλή του Ιερού Ναού Αγίας Άννης Κατερίνης το βράδυ της Κυριακής 13 Ιουλίου στην 9η Γιορτή...

Read more
Πανηγυρικός εορτασμός του Αγίου Νικοδήμου στη γενέτειρά του
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγυρικός εορτασμός του Αγίου Νικοδήμου στη γενέτειρά του

14 Ιουλίου 2025

Με λαμπρότητα τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη μνήμη του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, στον ομώνυμο Ιερό Ενοριακό Ναό...

Read more
Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου
Πνευματικές Διδαχές

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ο φωτισμένος ασκητής των νεώτερων χρόνων

14 Ιουλίου 2025

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού        Στις 14 Ιουλίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του αγίου Νικοδήμου του...

Read more
Εγκαίνια Ι. Παρεκκλησίου Αγίου Γεωργίου Ενορίας Πρώτης Σερρών
Εκκλησία της Ελλάδος

Εγκαίνια Ι. Παρεκκλησίου Αγίου Γεωργίου Ενορίας Πρώτης Σερρών

14 Ιουλίου 2025

Με πλησμονή δοξολογίας και ευχαριστιών προς τον Τριαδικό Θεό, με αισθήματα ευγνωμοσύνης προς όλους τους Αγίους, ιδιαίτερα προς τον άγιο...

Read more
ΚΥΠΡΟΣ 1972 – 1974 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ
Απόψεις - Γνώμες

ΚΥΠΡΟΣ 1972 – 1974 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ

15 Ιουλίου 2025

Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά, Πρωτοσυγκέλλου  Ι. Μητροπόλεως Μεσσηνίας Κατά το μήνα Ιούλιο, εκτός από τις πολλές εκκλησιαστικές εορτές, μνημονεύονται γεγονότα μέσα...

Read more
Πανηγύρισε το Παρεκκλήσιο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στη Μονή Ροβελίστης Άρτης
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγύρισε το Παρεκκλήσιο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στη Μονή Ροβελίστης Άρτης

14 Ιουλίου 2025

Με λαμπρότητα και πνευματική κατάνυξη εορτάστηκε τη Δευτέρα 14 Ιουλίου 2025 η μνήμη του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στο πανηγυρίζον...

Read more
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΣΤΟ Ι. ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΣΤΟ Ι. ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

14 Ιουλίου 2025

Στον Προσκυνηματικό Ι. Ναό του οσίου Ιωάννου του Ρώσσου, την Κυριακή 13 Ιουλίου 2025, χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και προέστη...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»
Κηρύγματα

Οι προβατόσχημοι λύκοι

31 Μαΐου 2025

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουνίου 2019, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Κυρ. ζ΄ Πράξεων: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)...

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Οι Άγιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες της Α΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Το μήνυμα της Κυριακής των 318 Θεοφόρων Πατέρων

31 Μαΐου 2025
Με την έναρξη της νέας χρονιάς, ας έχουμε υπόψη μας 4 απλά πράγματα

Ἡ Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Προσέχετε τους αιρετικούς»

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Κυριακή των Αγίων Πατέρων

27 Μαΐου 2023
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Κυριακή των 318 Θεοφόρων Πατέρων

4 Ιουνίου 2022
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις» (Ἰωάν. 17,6)

30 Μαΐου 2020
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

8 Ιουνίου 2019
Next Post
Λογότυπο από την Ι.Μ. Κίτρους για την εορταστική Επέτειο των  200 ετών από την Επανάσταση

Λογότυπο από την Ι.Μ. Κίτρους για την εορταστική Επέτειο των 200 ετών από την Επανάσταση

Γιατί λέγεται «Κουφή» ή «Βουβή» η Εβδομάδα πριν το Σάββατο του Λαζάρου;

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών για την εκδημία του π. Ιωάννη Καραλή

Λήξη μαθημάτων Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί Ἁγιογραφίας στήν I.M. Ναυπάκτου

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Ἡ μυστική πορεία τοῦ Χριστιανοῦ, διά τῆς ἐρήμου, στήν Ἀνάσταση καί τήν Πεντηκοστή

Το στάδιο άνοιξε. Οι αθλητές στην αφετηρία!…

Το στάδιο άνοιξε. Οι αθλητές στην αφετηρία!…

«Αποστολή αγάπης» της Ι.Μ. Κίτρους και φορέων του Πλαταμώνα στους σεισμόπληκτους της Ελασσόνας

«Αποστολή αγάπης» της Ι.Μ. Κίτρους και φορέων του Πλαταμώνα στους σεισμόπληκτους της Ελασσόνας

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist