Πανηγύρισε το Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στα Κύμινα

Την Τρίτη 9 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στο Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στα Κύμινα.

Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής από την Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας, η οποία μεταφέρθηκε με την ευκαιρία της πανηγύρεως του Θαυματουργού Αγίου και θα βρίσκεται στον Ιερό Ναό μέχρι την Κυριακή 14 Νοεμβρίου.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων για ακόμη μία φορά εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονύσιο για την άδεια και την ευλογία του αλλά και προς την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής του Οσίου Παταπίου Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη για την πρόθυμη ανταπόκρισή της στο αίτημα της Ιεράς μας Μητροπόλεως, ενώ δεν παρέλειψε να συγχαρεί τον προϊστάμενο του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβύτερο π. Χρήστο Αιγίδη και τους συνεργάτες του για το σπουδαίο έργο που επιτελούνε.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἄνθρωπος οὐρανόφρων ἀνεδεί­χθης ἐν κόσμῳ, Νεκτάριε Χριστοῦ ἱεράρχα».

Μέ τέσσερις λέξεις συνοψίζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τή ζωή τοῦ ἑορ­ταζομένου σήμερα ἁγίου Νεκτα­ρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως, τοῦ θαυματουργοῦ.

Ἄνθρωπος ἦταν ὁ ἅγιος Νεκτά­ριος. Ἄνθρωπος, ὅπως εἴμεθα καί ἐμεῖς πού προσήλθαμε σήμερα ἐδῶ, στό Προσκύνημά του, γιά νά τιμή­σουμε τή μνήμη του. Ἄνθρωπος χοϊκός, πού ἔφερε τήν ἀσθένεια τῆς ὑλικῆς φύσεως. Ὅμως ὁ ἅγιος Νεκτάριος δέν ἐπέ­τρεψε στήν ὑλι­κή φύση νά ἐπικρα­τήσει στήν ὕπαρ­ξή του. Δέν ἐπέτρε­ψε στόν χοῦ τῆς ἀνθρώπινης σαρ­κός του νά κυριαρχήσει στήν ψυχή του καί νά ἀμαυρώσει τή θεία εἰκό­να της.

Πῶς τό κατόρθωσε; Τό κ­ατόρ­θωσε, γιατί, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος, δέν ἦταν ἁπλῶς ἄν­θρω­­πος, ἀλλά ἦταν «ἄνθρωπος οὐρα­­νό­φρων». Ἦταν δηλαδή ἄν­θρω­πος πού εἶχε στόν νοῦ του τόν οὐρανό. Ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχε τόν νοῦ του στραμμένο πρός τόν οὐρανό. Ἄνθρω­πος πού ἔκανε πράξη στή ζωή του τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­στόλου Παύ­λου: «τά ἄνω ζη­τεῖ­τε, τά ἄνω φρο­νεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς».

Τά ἄνω ζητοῦσε ὁ ἅγιος Νεκτά­ριος σέ ὅλη του τή ζωή. Μέσα στίς δυσκολίες καί στούς πειρασμούς, μέσα στίς συκοφαντίες καί στούς διωγμούς, εἶχε τόν νοῦ του στόν οὐ­ρανό, στή «μέλλουσα πόλη», στήν οὐράνια πατρίδα, ἐκεῖ ὅπου πρέπει ὅλοι νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά φθά­σουμε. Γι᾽ αὐτό καί θεωροῦσε «τά πάντα σκύβαλα», τά πάντα τά θεωροῦσε σκου­πίδια, ὅλα ὅσα ἀντιμετώπιζε, καί δέν ἄφηνε νά τοῦ παρασύρουν τόν νοῦ, δέν ἄφηνε νά τόν ἀποσπά­σουν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί ἀπό τήν προσπάθειά του νά εἶναι ἑνωμένος μαζί του καί ἀφο­σιωμένος σέ Αὐτόν.

Γνώριζε ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί πολύ περισσότερο ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ, εἶναι συνυφασμένη μέ δοκιμασίες  καί πει­ρασμούς, καί ἤξε­­ρε ὅτι κανείς δέν μπορεῖ νά τούς ἀποφύγει. Ἤξερε ὅμως ὅτι μποροῦσε νά τούς ἀντέξει καί νά τούς ξεπεράσει μέ τήν ὑπομονή.

Ἔχοντας στραμμένο τόν νοῦ του στόν οὐρανό καί γνωρίζοντας ὅτι δέν ἀξίζουν τίποτε «τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλου­σαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς», ὅπως γράφει καί ὁ οὐρανο­βάμων ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἅγιος Νεκτάριος ἔτρεχε «δι᾽ ὑπομονῆς τόν προκείμενον» αὐτῷ «ἀγῶνα». Καί ἔτσι ἔφθασε μέ ἐπιτυχία μέχρι τό τέλος. Ἔφθασε στόν οὐρανό, διό­τι κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Κυ­ρίου «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος σωθή­σεται».

Τήν ἴδια ὑπομονή ἔδειξε στή ζωή της καί ἡ ἁγία Ὑπομονή, τῆς ὁποί­ας τή σεπτή καί χαριτόβρυτο κάρα, πού φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή τοῦ ὁσίου Παταπίου στό Λουτράκι, ἔχουμε τήν εὐλογία νά φιλο­ξενοῦ­με αὐτές τίς ἡμέρες, ἐδῶ στό ἱερό Προ­σκύνημα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου.

Ἄν καί ἦταν αὐτοκράτειρα τοῦ Βυ­ζαντίου, ἄν καί εἶχε ἰσχύ καί δύ­ναμη, δέν ἀσκοῦσε τήν ἰσχύ καί τή δύναμη τῆς ἐξουσίας γιά νά ἀντι­με­τωπίσει τούς πειρασμούς καί τίς δυσκολίες πού συναντοῦσε, ἀλλά ἀσκοῦσε τή δύναμη τῆς ὑπομονῆς. Μέσα ἀπό τήν ἄσκηση τῆς ὑπο­μο­νῆς, ἡ ὁποία ἦταν ἡ μόνη της συνο­δεία τόσο ὅσο ζοῦσε στά ἀνάκτορα ὡς βασίλισσα, ὅσο καί τά 25 χρόνια τά ὁποῖα ἔζησε ὡς μονα­χή μέ τό ὄνομα Ὑπομονή, ἁγίασε τήν ψυχή της καί ἀποδείχθη­κε εὐ­ά­ρεστη στόν Θεό, ὁ ὁποῖος τήν ἁγία­σε καί τῆς χάρισε τή μακα­ριό­τητα τῆς οὐ­ρα­νίου βασιλείας του.

Οἱ δύο, λοιπόν, ἅγιοι πού τιμοῦμε σήμερα, ὁ ἅγιος Νεκτάριος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάζουμε καί ἡ ἁγία Ὑπομονή, μᾶς δείχνουν τόν δρόμο καί τῆς δικῆς μας σωτηρίας μέσω τῆς ὑπομονῆς. Καί θά μπο­ροῦ­σε κανείς νά πεῖ ὅτι ὁ δρόμος αὐτός δέν εἶναι ἕνας δύ­σκο­λος δρό­μος, γιατί δέν χρειά­ζε­ται οὔτε νά ἐγκαταλείψουμε τόν κό­σμο, οὔτε νά ὑποβάλλουμε τόν ἑαυτό μας σέ στερήσεις καί κακου­χίες. Χρειάζεται μόνο νά ὑπομέ­νου­με μέ ταπείνωση ὅλα ὅσα ἐπι­τρέπει ὁ Θεός νά μᾶς δοκιμάσουν. Χρειά­ζε­ται, ἀντί νά διαμαρτυρό­με­θα καί νά γογγύζουμε γιά τά λυπη­ρά καί τά δυσάρεστα, τά ὁποῖα συναντοῦμε στή ζωή μας, νά τά ἀξιοποιοῦμε σάν σκαλοπάτια πού θά μᾶς φέρουν πιό κοντά σόν Θεό. Χρειάζεται νά τά ἀποδεχόμε­θα μέ εὐγνωμοσύνη, γιατί μᾶς βοη­θοῦν νά αὐξήσουμε τήν ὑπομο­νή μας. Χρειάζεται νά τά ξεπερνοῦμε μέ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί μέ τήν πίστη ὅτι Ἐκεῖνος θά δώσει καί σέ μᾶς «σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν αὐτοῦ τοῦ δύνασθαι ἡμᾶς ὑπενεγκεῖν», ὥστε νά ἀντέξου­με δηλαδή τή δοκιμασία καί νά ὠφελη­θοῦμε πνευματικά.

Ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τή ζωή τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ὁ ὁποῖος ἀντιμε­τώ­πισε τόσες δυσκολίες καί τόσους πειρασμούς ἐξαιτίας τοῦ φθόνου καί τῆς κακίας τῶν ἀνθρώπων, καί ὅμως ὑπέμεινε καί ἐσώθη. Ἄς διδα­χθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς ἁγί­ας Ὑπομονῆς, τῆς ὁποίας τήν τιμία κάρα ἔχουμε τήν εὐλογία νά προ­σκυνοῦμε αὐτές τίς ἡμέρες. Καί ἄς προσπαθήσουμε νά ἀσκη­θοῦ­με στήν ὑπομονή, ἀξιο­ποιώντας καί τήν εὐκαιρία πού μᾶς δίδει ὁ πειρα­σμός τῆς παν­δημίας πού μᾶς ταλαι­πωρεῖ.

Ἄς κά­νουμε ὑπομονή καί ἄς ἐφαρ­μό­ζου­με μέ ὑπομονή ὅλα τά μέτρα πού μᾶς συστήνουν οἱ εἰδι­κοί, ἀλλά καί ἄς παρακαλοῦμε τούς δύο ἁγίους νά πρεσβεύουν γιά μᾶς, γιά νά μᾶς χαρίσει ὁ Θεός ὑπομονή ἀλλά καί τή σωτηρία μας τόσο ἀπό τόν κορωνοϊό ὅσο καί τήν αἰώνια.

Θά ἤθελα, κλείνοντας, νά εὐχαρι­στή­σω γιά ἄλλη μία φορά τόν Σε­βα­­σμιώτατο Μητροπολίτη Κο­ρίν­θου κ. Διονύσιο καί τήν Κα­θη­γου­μένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Παταπίου Λουτρακίου, Γερό­ντισσα Χρυσοβαλάντη, γιά τή μεγάλη εὐ­λογία πού μᾶς ἔδωσαν, καί νά εὐ­χηθῶ ἡ χάρη τῆς ἁγίας Ὑπομο­νῆς καί τοῦ ἁγίου Νεκταρίου νά μᾶς συνοδεύουν.

Ἡ χάρη τῶν ἁγίων νά εἶναι μαζί σας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ