Ο εορτασμός του εν Χώναις υπερφυούς θαύματος στην Ι. Μονή Πανορμίτου

Τήν 6η Σεπτεμβρίου, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει ἐτησίως τήν ἀνάμνηση τοῦ ἐν Χώναις ὑπερφυοῦς θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, τό ὁποῖο συνέβη στήν Φρυγία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τούς πρωτοχριστιανικούς αἰῶνες. Ἡ Ἱ. Μονή τοῦ Ταξιάρχου μας Μιχαήλ τοῦ Πανορμίτου πανηγύρισε καί ἐφέτος τήν ἰδιαίτερη αὐτή ἡμέρα μέ τήν τέλεση Ἱερᾶς Ἀγρυπνίας τό βράδυ τῆς παραμονῆς, Πέμπτης 5ης Σεπτεμβρίου, στό κατάμεστο Καθολικό ὑπό τό κατανυκτικό φῶς τῶν καντηλιῶν. Ἡ ἔναρξις ἔγινε μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ μετά τῆς Λιτῆς τῆς ἑορτῆς, κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας ἐτελέσθη καί ἡ Ἀρτοκλασία.

   Ἐν συνεχείᾳ ἀκολούθησε ὁ Ὄρθρος στόν ὁποῖο χοροστάτησε ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος τέλεσε καί τήν Θεία Λειτουργία μέ συλλειτουργούς του τόν Πανοσιολ. Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀρχιμ. π. Ἀντώνιο Πατρό, τόν Ἀρχιμ. Ἰωαννίκιο Ἀναγνώστου ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ρόδου, τόν Αἰδεσ. Πρεσβύτερο π. Δημήτριο Γεωργιάδη, Ἐφημέριο τοῦ Ἁγ. Ἐλευθερίου Σύμης καί τόν Διάκονό του π. Γεώργιο Κακακιό, ἐνῶ πρό τῆς Ἀπολύσεως κήρυξε ἐμπνευσμένα τόν θεῖο λόγο. Πολλοί ἦσαν οἱ πιστοί ἐκείνοι, οἱ ὁποῖοι ἀξιοποιῶντας τήν πνευματική αὐτή εὐκαιρία προσῆλθαν στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς.

   Τά ἀναλόγια κόσμησαν χοροί Ἱεροψαλτῶν μέ ἐπικεφαλῆς δεξιά τόν Πρωτοψάλτη τῆς Ἱ. Μονῆς κ. Μερκούριο Γιανναρᾶ, συμπαραστατούμενο ἐκ τοῦ πατρός αὐτοῦ κ. Δημοσθένη Γιανναρᾶ  καί κ. Πανορμίτη Κακακιό, καί ἀριστερά τόν Ἱεροψάλτη κ. Ἐμμανουήλ Κυπριώτη.

Δραττόμενοι τῆς εὐκαιρίας παραθέτουμε ἐν ὀλίγοις τό ἱστορικό γεγονός τοῦ μεγάλου θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου ἐν Χῶναις, τό ὁποῖο σημειωτέον, ἑορτάζεται σ’ ὅλη τήν Ὀρθοδοξη Ἐκκλησία:

«Σέ κάποιο μέρος τῆς Φρυγίας, ἡ γῆ ἀνέβλυσε ἁγιασμένο νερό μέ τή δύναμη τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, πού γιάτρευε κάθε ἀρρώστια τῶν ἀσθενούντων. Ἕνας χριστιανός, λοιπόν, ἐπειδή γιατρεύτηκε ἡ κόρη του, ἔκτισε ὡραιότατο ναό στό ὄνομα τοῦ Ἀρχιστράτηγου, ἐπάνω στό ἁγίασμα. Μετά 90 χρόνια, ἦλθε στό ναό κάποιος εὐλαβής νέος, ὀνόματι Ἄρχιππος. Ἔμεινε ὑπηρέτης στό ναό καί ζοῦσε ζωή ἀσκητική καί μέ ἐγκράτεια. Ὅταν εἶδαν αὐτό τό πράγμα οἱ εἰδωλολάτρες, ἔπιασαν τόν Ἄρχιππο καί τόν χτύπησαν δυνατά. Ἔπειτα, ὅρμησαν νά καταστρέψουν τό ναό καί τό ἁγίασμα. Ἀλλά ὤ τῆς μεγάλης δυνάμεως τοῦ Ἀρχαγγέλου! Ἄλλων ἀπ’ αὐτούς τά χέρια ἔμειναν παράλυτα καί ἄλλους σταμάτησε φράγμα φωτιᾶς καί ἔτσι γύρισαν ὅλοι ἄπρακτοι. Ὅμως τό πεῖσμα καί ὁ θυμός τους ὤθησε νά κάνουν ἐκτροπή τοῦ κοντινοῦ ποταμοῦ, γιά νά παρασύρει τό ναό καί νά πνίξουν τόν Ἄρχιππο. Ἀλλά καί πάλι θαῦμα! Ὁ ποταμός γύρισε πρός τά πίσω! Τότε σκέφθηκαν νά ἑνώσουν καί ἄλλους δυό ποταμούς. Ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στόν Ἄρχιππο καί, ἀφοῦ τόν ἔβγαλε ἔξω ἀπό τό ναό, ἔκανε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί οἱ ποταμοί στάθηκαν σάν τεῖχος. Πρόσταξε, ἔπειτα, νά χωνευθοῦν καί πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, ἕως σήμερα στό μέρος ἐκεῖνο τά νερά τῶν ποταμῶν χωνεύονται. Καί γι’ αὐτό τό μέρος ὀνομάστηκε Χῶναι».