Δύο ώρες μόλις μπήκε η Αγία και Μεγάλη Σαρακοστή, άφησε την επίγεια ζωή για την άνω Ιερουσαλήμ στο ταπεινό του κελάκι ο γηραιότερος μοναχός της Ιεράς Μονής Θεολόγου της Πάτμου, σε ηλικία σχεδόν 98 ετών.
Ο γέροντας Π. Νικόδημος Γρύλλης σε ηλικία μόλις 20 ετών και μοναχογυιος, μπήκε στη Μονή του Θεολόγου να αφιερώσει την ζωή του και να μείνει για 78 χρόνια ως απλός μοναχός. Έζησε για 40 περίπου χρόνια ως ασκητής στο Κάθισμα του Λιβαδιου των καλογήρων, στο οποίο και υπήρξε ο τελευταίος ένοικος μοναχός. Ακόμη διακονησε ως μετοχιαρης στο περίφημο μετόχι της Μονής Πάτμου στην Σάμο καλλιεργώντας και παράγωντας ότι προσέφερε το ευφορο μετόχι. Πολύ φιλακολουθος, έπαιρνε βδομάδα ανεβαίνοντας από το λιβάδι, με τα πόδια πολλές φορές. Τελευταία που έμεινε στη Μονή, ήταν ο πρώτος στην ακολουθία και ο βδομαδιαρης με τον ιερέα τον έβρισκαν να περιμένει στο ναρθηκα να μπει για την ακολουθία. Δεν κουραζοταν να διαβάζει αναγνώσεις και προφητείες και να ψάλλει ωδες και τροπάρια. Ήξερε το ψαλτηρι απ’εξω, το Ευαγγέλιο και πολλούς από τους πατέρες. Τα τελευταία χρόνια καταγινοταν στο κάθισμα που είχε στο Καστέλλι που είχε αγριοκάτσικα, καλλιεργούσε την γη και δύο μουλάρια για να οργώνει και αλωνίζει με τον παραδοσιακό τρόπο. Κατέβαινε μετά την ακολουθία εκεί, εκτός τις μεγάλες γιορτές, και ήταν πολύ καλός τεχνίτης να χτίζει τοίχους και να φτιάχνει πηγάδια, ίσως και ο τελευταίος. Ήταν πολύ δυνατός και σκληραγωγημενος. Στο λιβάδι των Καλογήρων δεν είχε ούτε ρεύμα, ούτε τηλέφωνο, ούτε σόμπα.
Από πολλά χρόνια οι γιατροί του διέγνωσαν καρκίνο και του έδιναν ζωή μόνο 5 χρόνια, και έζησε ακόμη 20. Λίγες μέρες καθηλωθηκε στο κρεβάτι και του συμπαρασταθηκαν πάρα πολύ. Ο συγγενής του π. Πολύκαρπος με τον υποτακτικο του π. Μακάριο. Τέσσερις μέρες πριν κοιμηθεί κατέβηκα στο νησί να πάρω την ευχή του γιατί πολύ με αγαπούσε. Με γνώρισε, μου έδωσε χίλιες ευχές και όταν τον ρωτούσα αν πονάει, μου είπε “Πονω για το Μοναστήρι, για την έλλειψη μοναχών και τι θα γίνει το Καθολικό, ο Όσιος να βάλει το χέρι του. Ποτέ, ούτε στον πόλεμο δεν είμασταν έτσι”. Είχε γνωρίσει παλιούς μου ενορίτες, τους οποίους θυμόταν έναν έναν με τα ονόματά τους και τους ευχόταν να είναι καλά, η Παναγία να τους σκεπάζει γιατί μας έβαλαν στα σπίτια τους.
Ας ξεκουραστεί στα 98 του χρόνια από τους κόπους του. Ας έχουμε την ευχουλα του. Και από εκεί που θα είναι, ας πρεσβεύει για το ιερό νησί μας, την Μόνη του και για όλους όσους τον γνωρίσαμε, τον σεβαστηκαμε και
τον αγαπήσαμε. Η γλυκιά του μορφή θα είναι μπροστά μας πάντα. Ας είναι αιωνία σου η μνήμη καλέ μας γέροντα, π. Νικόδημε.
Ο συμπατριώτης σου,
Αρχιμ. Αγιογράφος Ρωμανός Φωκάκης
