«Να είσαι πάντα καλά Παπά»

Ελπίζω η φράση μου αυτή να μην «παρεξηγηθεί» από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο. Δεν χρησιμοποιώ τους τίτλους που αρμόζουν στο αξίωμά του, αλλά τη λέξη παπάς, γιατί πιστεύω ότι η λέξη αυτή είναι ο μεγαλύτερος τίτλος από όλους τους άλλους.

Πριν από χρόνια είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω έναν από τους «μεγαλύτερους» κατά την προσωπική μου άποψη Ιερωμένο που πέρασε από αυτόν τον τόπο (Ελλάδα) τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ιάκωβο. Σε μια συζήτησή μας μου είχε πει ότι η μεγαλύτερη διάκριση που πήρε ποτέ σε όλη τη πορεία της ζωής του ήταν όταν κάποιος τον χαιρέτησε και του είπε τη φράση «Είσαι πραγματικός παπάς».

Αυτή την τιμή ήθελα και εγώ να αποδώσω στον κ. Αμβρόσιο χρησιμοποιώντας την λέξη παπάς.

Αφορμή για το κείμενο αυτό, είναι τρία περιστατικά που υπέπεσαν στην αντίληψή μου το τελευταίο χρονικό διάστημα και που έχουν σχέση με το Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα. Ένα Ίδρυμα που αποτελεί κόσμημα για το Δήμο μας αλλά και καταφύγιο για ανθρώπους 3ης ηλικίας που βρίσκουν εκεί την θαλπωρή, τη ζεστασιά, το οικογενειακό περιβάλλον που στερήθηκαν κατ΄ ανάγκη ή συνειδητά, δεν έχει σημασία, αλλά και για νεότερους σε ηλικία συμπατριώτες μας που οι συνθήκες κατ΄ οίκον νοσηλεία με τις παθήσεις που έχουν, δεν είναι εφικτές.

Αναρωτιόμουν, που θα βρίσκονταν όλοι αυτοί οι γείτονες, οι χωριανοί μας, οι συγγενείς μας αν δεν υπήρχε αυτός ο άνθρωπος που λέγεται Αμβρόσιος να βάλει σκοπό της ζωής του την ίδρυση και τη λειτουργία αυτού του Ιδρύματος. Πόσο μακριά από τον τόπο τους, του δικούς τους ανθρώπους θα βρίσκονταν όλοι αυτοί. Σε τι «χέρια» θα έπεφταν. Τι είδους νοσηλεία θα είχαν.

Αναρωτιέμαι τι υπομονή θα πρέπει να είχε αυτός ο άνθρωπος, τι «κατουρημένες» ποδιές θα φίλησε, (γιατί θα έγινε κι αυτό). Προκειμένου να φέρει σε πέρας αλλά και να εξακολουθήσει να λειτουργεί αυτό το ευαγές Ίδρυμα.

Ίσως είναι μια ανάλογη περίπτωση Πάνου Πόλκα. Μου ΄λεγαν συνεργάτες του ότι ο Πόλκας περίμενε στο προθάλαμο του Κουτσόγιωργα μέχρι αργά την νύχτα και δεν έφευγε από το Υπουργείο αν δεν έπαιρνε όχι τις διαβεβαιώσεις, αλλά την επιχορήγηση για την ίδρυση του Χιονοδρομικού Κέντρου.

Πριν αρχίσουν οι αναρχο, κουμουνιστο-Νέο Δημοκρα-Πασοκο Συριζαίοι «Δημοκράτες» να με βρίζουν για «Λιβάνισμα» του «χουντικου» Αμβροσίου, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι μας χωρίζουν τόσα πολλά, τόσο από πολιτικής τοποθετήσεως (είμαστε σε άλλο μήκος κύματος) όσων και των θέσεων του καθενός σε κοινωνικά θέματα, όπου οι δικές μου θέσεις είναι διαμετρικά αντίθετες από τις δικές του όπως τι έχει ο ίδιος διατυπώσει στα ΜΜΕ.

Δεν λιβανίζω λοιπόν τον Αμβρόσιο για την πολιτική του τοποθέτηση ούτε για τις απόψεις του σε κοινωνικά θέματα, αλλά τον λιβανίζω και θα εξακολουθώ να το κάνω για το έργο που επιτέλεσε και εξακολουθεί να επιτελεί στο Καλλιμανοπούλειο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα.

Πιστεύω ότι η Νεοεκλεγείσα Δημοτική Αρχή, θα συνδράμει το έργο του κ. Αμβροσίου και με τα όποια οικονομικά μέσα διαθέτει αλλά κυρίως μέσω πιέσεων στους κ.κ.Αρμοδίους που επισκέπτονται τα Καλάβρυτα, που και οικονομικά μέσα διαθέτουν και πολιτική δύναμη έχουν για να συνεχίσει να στέκεται στα πόδια του αυτό το Ίδρυμα που εξυπηρετεί όλο το Δήμο μας και όχι μόνο.

Υ.Γ. Θα ήταν «εγκληματική» αμέλεια να μην αναφερθώ στον ευεργέτη του Δήμου μας, τον εφοπλιστή κ. Καλλιμανόπουλο που χωρίς την δική του συμβολή τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχαν γίνει. Άλλωστε η ονομασία Καλλιμανοπούλειο τα λέει όλα. Νομίζω ότι μια από τις πρώτες ενέργειες της νέας Δημοτικής Αρχής θα πρέπει να είναι η δρομολόγηση, μιας σύσκεψης στο Δήμαρχο παρουσία αυτών των δύο ανθρώπων, όπου εκτός από την τιμή που θα πρέπει να τους αποδοθεί, να δρομολογηθεί παράλληλα μια κοινή πολιτική, προκειμένου όχι μόνο να εξακολουθεί να λειτουργεί το Ίδρυμα, αλλά και να επεκταθεί δεδομένου ότι οι ανάγκες του Δήμου μας, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Να σ΄ έχει ο Θεός πάντα καλά Παπά.
Θεόδωρος Κ. Νασιώτης
Δημοτικός Σύμβουλος Καλαβρύτων