Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου, Ελένης και Οσίου Νικοδήμου του Βεροιέως στην Βέροια, στο πλαίσιο της πανηγύρεως του Οσίου Νικοδήμου, του οποίου η μνήμη τιμάται στις 23 Νοεμβρίου.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο στην μνήνη του μακαριστού Κωνσταντίνου Κατσίφα.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Σπουδάζοντες τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦΠνεύματος ἐν τῷσυνδέσμῳτῆς εἰρήνης».
Δέσμιοςὁἀπόστολος Παῦλος γράφει πρός τούς προσφιλεῖς του χριστιανούς τῆς Ἐφέσου καί τούς ζητᾶνά πορεύονται στή ζωή τους ἀντάξια μέ τήν χριστιανική τους κλήση. Καί γιά νά ὑπάρχουνἀμφιβολίες καί ἐρωτηματικά σχετικά μέ τό πῶς μποροῦν νά βαδίσουν «ἀξίως τῆς κλήσεως», τούς τό ἐπεξηγεῖ. Τούς λέει πώς πρέπει νά ζοῦν μέ ταπεινοφροσύνη, μέ πραότητα, μέ μακροθυμία, δείχνοντας ἀνοχή ὁἕνας πρός τόν ἄλλον, ἀνοχή πού εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀγάπης πρός τόν ἀδελφό, καί βεβαίως φροντίζοντας νά διατηροῦν τήν πνευματική ἑνότητα χωρίς νά διαταράσσουν τή μεταξύ τους εἰρήνη.
«Σπουδάζοντες τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦΠνεύματος ἐν τῷσυνδέσμῳτῆς εἰρήνης».
Οἱλόγοι αὐτοί τοῦπρωτοκορυφαίου ἀποστόλου πρός τούς Ἐφεσίους μᾶς θυμίζουν τούς λόγους τοῦΧριστοῦπρός τούς μαθητές του λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος του, ὅταν τούς συνέστηνε νά μείνουν ἑνωμένοι καί παρακαλοῦσε γι᾽αὐτό τόν Πατέρα του, ἀλλά καί ὅταν τούς ἔλεγε ὅτι ὁκόσμος θά καταλαβαίνει ὅτι εἶστε μαθητές μου ἀπό τή μεταξύ σας ἀγάπη.
Αὐτή τήν ἀμοιβαία ἀγάπη συστήνει τώρα καί ὁἀπόστολος Παῦλος. Ὅλα τά ἄλλα εἶναι καρποί τῆς ἀγάπης, εἶναι συνέπειες καί ἀποτελέσματά της. Διότι ἡἀγάπη δέν εἶναι μία ἀφηρημένη ἔννοια ἤμία ἀρετή χωρίς πρακτικό περιεχόμενο,ὅπως πολλοί νομίζουν, θεωρώνταςὅτι εἶναι ἁπλῶς ἕνα συναίσθημα.
Ἡἀγάπη εἶναι ἡπροϋπόθεση καί τῆς ταπεινοφροσύνης καί τῆς μακροθυμίας καί τῆς ἀνοχῆς καί τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης, καί εἶναι πάνω ἀπό ὅλα τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦχριστιανοῦ. Διότι δέν νοεῖται χριστιανός καί δέν μπορεῖκάποιος νά φέρει τό ὄνομα τοῦΧριστοῦ, ὁὁποῖος εἶναι ὁΘεός τῆς ἀγάπης, ἐάν δέν ἔχει ἀγάπη.
Ὅποιος ὅμως ἔχει ἀγάπη πρός τόν ἀδελφό του μπορεῖεὔκολα νά ὑποχωρεῖ, νά ἀνέχεται, νά δείχνει ὑπομονή σέ ὅ,τι καί ἐάν λέει ἤκάνει ὁἀδελφός του, ἀκόμη καί ὅταν αἰσθάνεται ὅτι δέν ἔχει δίκαιο. Καί αὐτό, γιατί ἡἀγάπη δέν συμβαδίζει μέ τίς συγκρούσεις, μέ τίς ἔριδες, μέ τίς διασπάσεις καί τίς διχοστασίες, καί γιατί δέν μπορεῖνά εἶναι χριστιανός αὐτός πού τίς δημιουργεῖ, καταστρέφοντας τήν ἑνότητα.
Εἶναι βεβαίως φυσικό νά ὑπάρχουν καί διαφορετικές ἀπόψεις καί γνῶμες, καί διαφορετικές συμπεριφορές μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί μεταξύ τῶν χριστιανῶν· ἀλλά ὅταν ὑπάρχει ἡἀγάπη, ὅπως τήν περιγράφει ὁἀπόστολος Παῦλος, τότε ἡταπεινοφροσύνη, ἡμακροθυμία καί ἡἀνοχή πού τήν συνοδεύουν μαζί μέ τήν προσπάθεια νά διατηρηθεῖἡἑνότητα, ἀποτρέπουν τίς διασπάσεις, ἀποτρέπουν τίς ἀντιπαραθέσεις, οἱὁποῖες καί δέν ὠφελοῦν ὅσους ἐμπλέκονται σέ αὐτές καί δέν μεταδίδουν τό μήνυμα τοῦἸησοῦΧριστοῦ, ἀλλά ἀποτελοῦν μᾶλλον ἀφορμή γιά νά δυσφημεῖται τό ὄνομά του καί νά ἀπομακρύνονται οἱἄνθρωποι ἀπό τήν Ἐκκλησία του.
Ἀδελφοί μου, ζώντας σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο οἱσυγκρούσεις καί ἀντιπαραθέσεις ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους ἀποτελοῦν δυστυχῶς καθημερινό φαινόμενο· ζώντας σέ μία κοινωνία στήν ὁποία οἱἄνθρωποι ἀντί νά βρίσκουν τήν κοινή συνισταμένη τῆς ἑνότητος, ὥστε νά ἀγωνίζονται μαζί καί νά προοδεύσουν, ἐπιλέγουν τίς διαφοροποιήσεις καί τίς ἀντιπαραθέσεις μέ σκοπό τό ἐφήμερο προσωπικό ὄφελος, τό μήνυμα τοῦἀποστόλου Παύλου πρός τούς Ἐφεσίους ἔχει ἰδιαίτερη καί βαρύνουσα σημασία γιά ἐμᾶς τούς πιστούς. Γιατί μᾶς ὑπενθυμίζει αὐτό πού πολλές φορές ξεχνοῦμε, ὅτι δηλαδή, ἐάν θέλουμε νά βαδίζουμε ἀντάξια πρός τήν κλήση μας ὡς χριστιανῶν ἀλλά καί πρός τό ὄνομα τοῦχριστιανοῦπού φέρουμε, θά πρέπει νά σπουδάζουμε «τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦπνεύματος», εἴτε αὐτή ἡἑνότητα ἀφορᾶτόν κοινωνικό μας περίγυρο, εἴτε ἀφορᾶτήν Ἐκκλησία μας, εἴτε ἀκόμη καί τήν πατρίδα μας, διότι χωρίς ἑνότητα τίποτε δέν μποροῦμε νάἐπιτύχουμε εἴτε ὡς ἄτομα εἴτε ὡς σύνολο· διότι στήν πραγματικότητα δέν εἴμεθα διατεθειμένοι νά βάλουμε κατά μέρος τό προσωπικό μας συμφέρον καί τόν ἐγωισμό μας καί νά δείξουμε ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μας πρός τούς ἀδελφούς μας.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμερα τήν πατρική παράκληση τοῦἀποστόλου Παύλου, πού ἀπευθύνεται καί σέ μᾶς, καί ἄς φροντίσουμε νά καλλιεργήσουμε τήν ἑνότητα καί στήν Ἐκκλησία μας καί στήν πατρίδα μας καί γιά νά δίνουμε μέ τήν ἑνότητά μας τή μαρτυρία τοῦἸησοῦΧριστοῦστούς ἐγγύς καί τούς μακράν, ἀλλά καί γιά νά ἀποφεύγουμε ὅλοι μαζί ἑνωμένοι τούς κινδύνους οἱὁποῖοι ἐλλοχεύουν καί οἱὁποῖοι ἐπιβουλεύονται καί τήν Ἐκκλησία μας καί τήν πατρίδα μας, ὥστε ἡχάρη τοῦΘεοῦ, ὁὁποῖος εὐλογεῖτήν ἑνότητα, νά μᾶς ἐνισχύει πάντοτε, καί ἰδιαιτέρως στήν κρίσιμη ἐποχή τήν ὁποία διερχόμεθα ὡς Ἕλληνες, ὥστε νά εἴμεθα ἑνωμένοι καί νά μήν διχαζόμεθα,ἰδιαιτέρως σέ περιπτώσεις θλιβερές καί περιστατικά λυπηρά, ὅπως ὁτραγικός θάνατος τοῦὁμογενοῦς ἀδελφοῦμας Κωνσταντίνου στούς Βουλιαράτες, ὁὁποῖος ἀγωνιζόταν γιά τά ἰδανικά του, γιά τήν ἑλληνική του ταυτότητα, γιά τήν ἱστορία του, γιά τούς ἥρωες πού ἔπεσαν ἐκεῖ, πολεμώντας γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν ἐλευθερία της τό 1940, καί τούςὁποίους τιμοῦσε κάθε χρόνο στίς 28 Ὀκτωβρίου.
Ὅμως ὅλα αὐτά ἐνοχλοῦσαν κάποιους πού δέν ἤθελαν νά βλέπουν στόν τόπο αὐτό τήν ἑλληνική σημαία, πού δέν θέλουν νά μήν ὑπάρχουνἐκεῖοὔτε ἡἑλληνική μειονότητα καί γι᾽αὐτό τόν σκότωσαν. Σκοτώθηκε ἄδικα ἀλλά ἡρωικά, γιατί ἡρωικός εἶναι ὁθάνατος, ὅταν εἶναι γιά τά ἰδανικά μας, γιά ἰδανικά ὑψηλά, ὅταν εἶναι γιά τό δίκαιο καί τήν ἀλήθεια.
Γι᾽αὐτό καί ἐμεῖς προσευχόμεθα σήμερα ὁΘεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχή του καί νά τοῦχαρίσει τήν αἰώνια ζωή ἀντί τῆς προσκαίρου πού τόσο γρήγορα καί ἄδικα στερήθηκε.
