Κυριακή Δ΄ Νηστειών στον παλαίφατο Ναό του Αγίου Δημητρίου Σύμης

Κατὰ τὴν σημερινὴ Δ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, 11η Ἀπριλίου 2021, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, στόν παλαίφατο Ἐνοριακό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στό Χωριό τῆς Σύμης. Συλλειτουργούς του εἶχε τόν π.Ἑλευθέριο Ὀθίτη καί τόν Διάκονο π. Γεώργιο Κακακιό, ἐνῶ τό ἱ. Ἀναλόγιο διακόνησαν οἱ Ἱεροψάλτες κ Ἀγαπητός Μιχελῆς, κ. Ἐμμανουήλ Κυπριώτης καί κ. Γεώργιος Μοσκιός.

Ὁ Σεβασμιώτατος κήρυξε τόν θεῖο λόγο, λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς σημερινῆς Κυριακῆς περί τῆς θεραπείας τοῦ δαιμονιζομένου νέου, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε ἀπό τόν Κύριο, ὅταν ὁ δυστυχισμένος πατέρας του μὲ δάκρυα στὰ μάτια τόν ἱκέτευσε γι’ αὐτή, τήν ὁποία οἱ Μαθητές Του προηγουμένως δέν μπόρεσαν νά πραγματοποιήσουν. Ὁ πατέρας φαίνεται πὼς εἶχε στὴν καρδιὰ του μεγάλη ταπείνωση, γι’ αὐτὸ καὶ ἐμπιστεύθηκε τὸν Χριστό. Αἰσθανόταν ὅμως μέσα του καὶ μία ὀλιγοπιστία καί γιά τόν λόγο αὐτό ἀπάντησε στὸν Κύριο ποὺ τὸν ρώτησε ἂν πιστεύει, «Πιστεύω, Κύριε, ἀλλὰ βοήθησε τὴν ἀπιστία μου». Καί τόν παρακαλεῖ νὰ τὸν δυναμώσει μὲ τὴ θεϊκή Του δύναμη καὶ νὰ τοῦ χαρίσει πληρέστερα τὸ δῶρο τῆς πίστεως.

Ἡ εὐαγγελική διήγηση, μᾶς δείχνει πὼς καταντάει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν κυριευθεῖ ἀπὸ τὸ σατανᾶ. Ἡ ἁμαρτία μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Θεό καί μᾶς κάνει δούλους τοῦ διαβόλου, πού μᾶς βασανίζει μὲ τὸ χειρότερο τρόπο. Σ’ αὐτὴ τὴν φοβερὴ κατάσταση δὲ φτάνει ὁ ἄνθρωπος ἀπότομα, ἀλλὰ σιγὰ σιγά. Ἀπὸ τὴ μικρὴ μας ἡλικία ἀρχίζουμε νὰ κάνουμε ὁρισμένες παρεκτροπές, πού μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τήν Ἐκκλησία. Ξεχνοῦμε τὴν προσευχή, ἀραιώνουμε τὸν ἐκκλησιασμό, ἀναβάλλουμε τὴν ἐξομολόγηση καί καθυστεροῦμε τὴ Θεία Κοινωνία. Ὅμως μὲ τὴν μυστηριακή ζωή, τήν προσευχὴ καί τήν νηστέια, ὁ ἄνθρωπος συνδέεται μὲ τὸ Θεό, ζητεῖ τὴν βοήθειά Του καὶ τὴν δύναμή Του. Ἰδιαίτερα τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἡ προσευχή μᾶς ὁπλίζει μὲ τέτοια δύναμη, ὥστε νὰ συνεχίσουμε νικηφόρα τὸν ἀγώνα μας κατὰ τοῦ διαβόλου καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἐνῶ ἡ νηστεία ἐπίσης μᾶς βοηθᾶ νὰ πλησιάσουμε ἐγγύτερα τὸ Θεό. Μὲ τά μέσα αὐτά γεμίζει ἡ ψυχή μας μὲ τήν θεϊκή δύναμη ἀλλά βιώνει καί τήν θεϊκή ἀγάπη πού διαρκῶς μᾶς συντηρεῖ καὶ μᾶς λυτρώνει, ἀπό τίς ἐνέδρες καί τίς σατανικές παγίδες.