Με δάκρυα στα μάτια και θλίψη ανείπωτη, υπό τους πένθιμους ήχους των καμπαναριών ολοκλήρου της πόλεως Λαμίας, το απόγευμα της Κυριακής 28 Ιουλίου, ο Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος και Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, συμπραστατούμενοι από τους Κληρικούς, τους Άρχοντες και τον πενθηφόρο Λαό της Φθιώτιδος, υποδέχθηκαν το σκήνωμα του μακαριστού Ποιμενάρχου μας κυρού Νικολάου, στο ύψος του Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας.
Εν πομπή έφθασαν στον Καθεδρικό Ναό , όπου ετέθη το σκήνωμα σε λαϊκό προσκύνημα και ευθύς αμέσως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος ετέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.
Πλήθος πιστών κάθε ηλικίας με αμείωτο ρυθμό περνούν συνεχώς από το Ναό προκειμένου να ασπασθούν για τελευταία φορά την χείρα του Ποιμενάρχου μας και να λάβουν την Αρχιερατική ευχή του πνευματικού μας Πατέρα, δίδοντάς του τον ασπασμό της αγάπης και του σεβασμού. Ανελλιπώς οι Ιερείς διαβάζουν το Ιερό Ευαγγέλιο, ως είθισται κατά την τάξη της Εκκλησίας μας.
Στις 9:00 το βράδυ της Κυριακής ετελέσθη Ιερά Αγρυπνία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου και συλλειτουργούντων των Κληρικών των Γραφείων της Ιεράς Μητροπόλεως μας, πνευματικών τέκνων και συνεργατών του μακαριστού Ποιμενάρχου μας.
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος ωμίλησε με λόγια συγκινητικά για τον Ποιμενάρχη μας, αναφερόμενος στην αδελφική τους σχέση και σκιαγραφώντας δι’ολίγον την αγιασμένη και αγιοπνευματική προσωπικότητά του, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Είναι μια μοναδική και ιδιαίτερη στιγμή για τον καθέναν από εμάς. Ένα συλλείτουργο ξεχωριστό για όσους λάβαμε μέρος τούτη τη βραδιά σε αυτή την αγρυπνία.
Είναι έτσι το σχέδιο του Θεού, που πολλές φορές μας εκπλήττει και μας πονά ο χωρισμός ο σωματικός με τον αγαπημένο αδελφό με τον πεφιλημένο πατέρα σας με τον συλλειτουργό και Επίσκοπο και κανείς δεν μπορεί να πει το γιατί, όμως ξέρουμε πολύ καλά ότι συλλειτουργήσαμε μαζί και τούτη τη φορά, γιατί έτσι είναι η πίστη μας, η εμπειρία της ζωής μας, το μυστήριο της Ευχαριστίας.
Μπορεί μεν σωματικά να μην έχουμε την ίδια αίσθηση που είχαμε μέχρι τώρα, αλλά πρέπει ψυχικά να έχουμε τη απόλυτη βεβαιότητα, ότι είμαστε μαζί και είναι μαζί μας. Και θέλω δυο λόγια να πω γιατί τον γνώρισα από τα νεανικά μας χρόνια και υπήρξε εκκλησιαστικός ανήρ με όλη την σημασία της λέξεως και αναδείχθηκε άξια επίσκοπος της εκκλησίας και έτσι ανέδειξε αυτό που είναι η ίδια η Εκκλησία. Πρώτα -πρώτα σφυρηλάτησε την ενότητα στην τοπική του Εκκλησία. Άκουσα πολλούς να ομιλούν και να σχολιάζουν, ότι δεν ήταν γεγονός δεδομένο και το έκανε πραγματικότητα, γιατί αυτό είναι ο Επίσκοπος. Το κύριο έργο του είναι να ενώνει, να κοινωνεί τους ανθρώπους και με το σώμα του Χριστού , να τους καλεί και το κατάφερε, γιατί είχε λόγο είχε έργο και είχε αγία βιοτή, γιατί η εκκλησία μας οδηγεί στην αγιότητα και ανέδειξε αγίους στην εποχή του και ο ίδιος στα βήματά τους βάδιζε πάντοτε και το ξέρουμε εμείς οι αδελφοί του και εσείς τα παιδιά του και οι οικείοι του το ξέρουν καλά, γιατί από τα νεανικά του χρόνια βάδισε βηματισμό αγιότητος. Αυτός ήταν ο αδελφός μας Νικόλαος και ταυτόχρονα ήταν για όλους τους ανθρώπους, γιατί ο Χριστός ήρθε για όλους τους ανθρώπους. Αυτό δεν τον εμπόδιζε να μιλά για την Πατρίδα με τόση αγάπη και λαχτάρα για τα ιερά και τα όσια με λόγο ουσιαστικό και επιχειρήματα βλέποντας πόσο διακυβεύεται πολλές φορές αυτό που είμαστε σαν Έλληνες μέσα σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που έχουμε και ταυτόχρονα πάντα παραδοσιακός, υπόδειγμα στην μορφή, στον τρόπους του, στη βιοτή του, στους λόγους και τα έργα του.
Αυτός ήταν και θα είναι ο αδελφός μας ο Νικόλαος. Γιατί είναι και παραμένει η σφραγίδα του στην τοπική Εκκλησία. Μια σφραγίδα που θα παραμείνει στην αιωνιότητα. Όποιος έχει εμπειρία Επισκοπικής διακονίας ξέρει πως σφραγίζει ένας επίσκοπος την εποχή του και όχι μόνο αν σκεφτεί πόσους ιερείς, διακόνους, μοναχούς, μοναχές όλοι αυτοί θα αποτελέσουν μια στρατιά παράδοσης που θα έχουν την δική του σφραγίδα, τη δική του πνοή και έτσι μεταλαμπαδεύεται αυτό που παραλάβαμε από τους πατέρες μας και υπήρξε πάντα πατερικός για αυτό τον τιμούμε και τον μνημονεύουμε .
Γρήγορα μας έφυγε. Θέλαμε και άλλο να είμαστε μαζί αλλά θα παραμείνει πάντοτε κοντά μας και σε ότι μας αφορά σε ότι η Εκκλησία μας ανέθεσε θα συνεχίσουμε το δικό του έργο μέχρι τη διαδοχή του. Θα το κάνουμε με πλήρη συνείδηση, ότι θα βαδίσουμε στα δικά του χνάρια.
Θέλω να διαβεβαιώσω τους πατέρες και αδελφούς, εσάς τα πνευματικά του παιδιά, ότι η δική μας παρουσία εδώ, όπως θέλει η Εκκλησία να μην αφήνει ακέφαλη ποτέ μια τοπική Εκκλησία, θα είναι μια παρουσία προστασίας, συνέχειας, οικοδομής και κυρίως κρατώντας ζωντανή τη δική του μνήμη και στηρίζοντας το δικό του έργο με τους άξιους συνεργάτες του. Είμαστε με την καρδιά μας απόψε και όχι από καθήκον ή από υποχρέωση, αλλά του το οφείλαμε και του το οφείλουμε, γιατί τον αγαπήσαμε και τον αγαπάμε και θα κρατήσουμε τη μνήμη του και είμεθα βέβαιοι ότι και αυτός με τον πλέον ξεχωριστό τρόπο θα επιδαψιλεύει τη Χάρη του Θεού σε όλο το ποίμνιό του με ένα ξεχωριστό τρόπο πλέον, προγευόμενος τον παράδεισο. Μαζί με τους Αγίους προστάτες θα έχουμε όλοι και τη δική του ευχή. Και εύχομαι έτσι να κρατήσετε μέσα σας την όμορφη μορφή του, την ιερή παρουσία του, τη ζωή του που ήταν αγιοπνευματική και να έχουμε πάντοτε όλοι την ευχή του. Αμήν».
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου & Ιωάννης Σιμόπουλος
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
