του Σεβ. Μητροπολίτου Χριστόδουλου Μουστάκα
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Ἐφεσ. 4, 7-13
Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
«Ἑνί δέ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. 4, 7).
Στή σημερινή ἀποστολική περικοπή ὁ ἀπόστολος Παῦλος παρακινεῖ τούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου νά προσέξουν τήν ὑψηλή τους ἀποστολή στόν κόσμο, ταυτόχρονα τούς ἐνθαρρύνει, ὑπενθυμίζοντάς τους τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός.
Δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού νά μήν ἔλαβε χαρίσματα ἀπό τό Θεό. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ προίκισε τόν κάθε ἄνθρωπο μέ ἄφθονα πνευματικά χαρίσματα. Αὐτά, ὅμως, τά χαρίσματα δέν ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, γιατί ὅλα τά χαρίσματα προέρχονται ἀπό μιά πηγή καί δίνονται γιά ἕνα σκοπό: Τήν οἰκοδομή τοῦ ἑνός σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας.
Εἶναι ἄξιο προσοχῆς ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν λάβει κάποιο ἤ κάποια χαρίσματα καί δέν ὑπάρχει κανένας πού νά ἀποκλείσθηκε ἀπό αὐτή τή δωρεά τοῦ Θεοῦ. Ἐκτός ἀπό τά εἰδικά χαρίσματα –διάφορα ἀξιώματα, πού ἔχουν ὡρισμένα πρόσωπα, ὑπάρχουν καί ἄλλα γενικά χαρίσματα μέ τά ὁποῖα ἔχουν προικισθεῖ ὅλοι καί αὐτά εἶναι τά σπουδαιότερα, ἔστω καί ἄν εἶναι, τίς περισσότερες φορές, ἀπαρατήρητα!
Ἡ ζωή, ὁ νοῦς, ἡ ψυχή, εἶναι θησαυροί χαρισμάτων πού ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο, τά ὁποῖα εἶναι καί ἡ πηγή ὅλων τῶν ἄλλων θησαυρῶν καί ἀρετῶν. Ὅσο, ὅμως, περισσότερα καί μεγαλύτερα εἶναι τά χαρίσματα, τόσο μεγαλύτερη εἶναι καί ἡ εὐθύνη τήν ὁποία ὁ καθένας ἔχει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων.
Ἡ ὀρθόδοξη πίστη, ἡ ἁγία Ἐκκλησία δέν εἶναι κάτι τό στάσιμο καί ἀδρανές. Ἡ πίστη μας εἶναι καί συντηρητική, ἀλλά καί προοδευτική. Τό πρῶτο, γιατί μᾶς συντηρεῖ στή ζωή· τό δεύτερο, γιατί μέρα μέ τή μέρα ὁ ἄνθρωπος τῆς πίστεως προοδεύει πνευματικά καί γίνεται κατά χάρη θεός. Αὐτά, ἀσφαλῶς, ὁ ἄνθρωπος τά πετυχαίνει μέ τήν καλλιέργεια καί τήν ἀνάπτυξη τῶν χαρισμάτων πού ἔχει λάβει ἀπό τό Θεό.
Μερικά πρακτικά στή συνέχεια: Ὁ ἐπιστήμονας, ἐπί παραδείγματος, εἶναι ὑποχρεωμένος νά ἀσχοληθεῖ μέ τήν ἐπιστήμη του γιά τό κοινό καλό καί ὄχι τήν ἀτομική του ὠφέλεια. Ὁ δάσκαλος νά μεταδώσει μέ ἀγάπη τίς γνώσεις του. Ὁ προϊστάμενος κάθε ὑπηρεσίας μέ τή δικαιοσύνη του, ὁ ὑφιστάμενος μέ τήν εὐσυνείδητη ἐργασία του. Ὁ πλούσιος ὡς καλός διαχειριστής τῶν ἀγαθῶν τοῦ Θεοῦ. Οἱ γονεῖς γιά τήν ψυχική καλλιέργεια τῶν παιδιῶν τους καί ὅλοι, ἀνεξαιρέτως, γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς πίστεως καί γενικά τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς.
Ὁ ἄνθρωπος ἄς μή λησμονήσει, πώς ἀπό ὅλους θά ζητήσει λόγο ὁ Κύριος, γιατί «στόν καθένα δόθηκε χάρισμα σύμφωνα μέ τό μέτρο πού δωρίζει ὁ Χριστός».
