Συμπληροῦνται ἤδη, σὺν Θεῷ, 12 ἔτη ἀπὸ τῆς ἐκδημίας τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦΠαντελεήμονος Χρυσοφάκη, ἀνδρὸς ἐκκλησιαστικοῦ καὶ φιλοπάτριδος, ἐναρέτου καὶ δοκιμωτάτου περὶ τὴν Θεολογία, τὴν Ἐκκλησιολογία καὶ τὴν θύραθεν παιδεία, ἐποικοδομητικοῦ καὶ συγχωρητικοῦ πρὸς ἕνα ἕκαστο τῶν πιστῶν.
Ὁ Παντελεήμων Β΄ Χρυσοφάκης (κατά κόσμον Νικόλαος) ἐγεννήθη τήν 8η Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 1925 στήν Ἀθήνα. Ὑπῆρξε τό ἕκτο κατά σειρά τέκνο τοῦ Μιχαήλ καί τῆς ἀρχοντίσσης καί εὐγενεστάτης Ἀσημίνας, τό γένος Ἀδάμη. Μέ τό πέρας τῶν γυμνασιακῶν του σπουδῶν εἰσῆλθε τό ἔτος 1942 καί σέ ἡλικία 17 ἐτῶν στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀπό τήν ὁποία ἀπεφοίτησε τήν 5η Φεβρουαρίου τοῦ 1949.

Ὡς βοηθός Ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης καί Πέλλης ὑπηρέτησε ἀπό τήν 16η Ἰουνίου 1950 ἕως καί τήν 9η Ἰανουαρίου 1951, ὁπότε καί διορίστηκε τακτικός Ἱεροκήρυκας τῆς ἴδιας Μητροπόλεως. Ἀκολούθως, τήν 15η Ἰουνίου τοῦ 1951, ἐχειροτονήθη πρεσβύτερος λαβών καί τό ὀφίκκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου στόν Πάνσεπτο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Παύλου Ψαρῶν ἀπό τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Εὐρίπου κ. Ἀλέξιο (τόν μετέπειτα Μητροπολίτη Ζακύνθου) τῇ σεπτῇ ἐντολῇ τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Σπυρίδωνος. Ἐν συνεχείᾳ ὅμως, ὅταν ὁ Μητροπολίτης Παντελεήμων Α΄ (Παπαγεωργίου) μετατέθη στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, τόν ἠκολούθησε ὡς τακτικός Ἱεροκήρυξ τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Παράλληλα μέ τό ἔργο τοῦ ἱεροκήρυκος, κατόπιν προτάσεως τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως Θρησκευμάτων, δίδαξε στό Κατώτερο καί Ἀνώτερο Ἐκκλησιαστικό Φροντιστήριο Θεσσαλονίκης.


Μέ τό πέρας τῶν μεταπτυχιακῶν του σπουδῶν, ἐπανῆλθε στήν Ἑλλάδα τό ἔτος 1955. Στόν ναό τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου-Καπνικαρέας ἵδρυσε τήν πανεπιστημιακή λέσχη, μέ τήν ἔγκριση βεβαίως τῆς πρυτανείας, και τό γραφεῖο θρησκευτικῆς ἐξυπηρετήσεως τῶν φοιτητῶν καί τῶν φοιτητριῶν, μέ σκοπό κυρίως τήν ἠθική καί ὑλική ἐνίσχυση αὐτῶν.
Μέ ἔγκριση τοῦ Κεντρικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας καί προτάση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Θεοκλήτου, ἀπό τήν 1η Νοεμβρίου τοῦ ἔτους 1957 ἕως καί τήν 30ή Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 1960 διωρίσθη ὑποδιευθυντής καί πνευματικός τοῦ Θεολογικοῦ καί φοιτητικοῦ Οἰκοτροφείου τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἐν συνεχείᾳ, κατόπιν τῆς ὑποδείξεως τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, διωρίσθη ἀπό τή Γενική Διεύθυνση Θρησκευμάτων καθηγητής Πνευματικῆς Οἰκονομίας τοῦ Ἀνωτέρου Ἐκκλησιαστικοῦ Φροντιστηρίου τῆς Ριζαρείου Σχολῆς, στήν ὁποία γιά πέντε συναπτά ἔτη δίδαξε τά μαθήματα τῆς Τελετουργικῆς καί Ἐξομολογητικῆς. Ἀπό τῆς ἱδρύσεώς του ἕως καί τό 1965 δίδαξε ὡς καθηγητής στό Πνευματικό Φροντιστηρίο τῶν Θεολόγων, τό ὁποῖο στεγαζόταν στήν Ἱερά Μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πεντέλης τά μαθήματα τῆς Ρητορικῆς, Λειτουργικῆς, Τελετουργικῆς, Ἑρμηνείας, Περί Ἱερῶν Κανόνων καί Ἐκκλησιαστικῶν Δικαστηρίων.

Έπί τῆς ἀρχιερατείας του οἱ Ἱερές Μονές Τίμιος Σταυρός, Μεγάλη Παναγία, Ζωοδόχος Πηγή, Βροντιανή Βουρλιωτῶν, Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί Ἁγίας Ζώνης ἀνεκαινίσθησαν ἐκ βάθρων καί ἐξωραΐσθησαν. Έπιπλέον ἀνεκαινίσθησαν ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Ἐλευθερίου (1965), ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (1966), ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Γεωργίου (1966), ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου (1966) και τό ἐξωκκλήσι τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Μύλων (1970). Ἐπίσης, ἀνήγειρε καί ἐτέλεσε τά ἐγκαίνια μέ ἀσυνήθη μεγαλοπρέπεια καί ἐπιβλητικότητα γιά τά δεδομένα τῆς περιοχῆς τοῦ Ναϊδρίου τοῦ Προφήτου Ἠλία τό ἔτος 1969. Ταυτοχρόνως τό 1967 καθιέρωσε τόν πρῶτο ἑορτασμό τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐξ Ἐφέσου τήν Κυριακή τοῦ Παραλύτου (Δ΄ Κυριακή ἀπό τοῦ Πάσχα) καί στίς 17 Μαΐου 1970 ἐτέθη ὁ θεμέλιος λίθος γιά τήν ἀνέγερση τοῦ ὁμωνύμου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου στή Χώρα τῆς Σάμου.
Στή Σάμο ἵδρυσε Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς, Βυζαντινό Μουσεῖο, Γηροκομεῖο στό Καρλόβασι, ἀνήγειρε Πνευματικό Κέντρο, διατηροῦσε πτωχοκομεῖο στον Ἱερό Ναό Ἁγίου Χαραλάμπους καί οἰκοτροφεῖα ἀρρένων καί θηλέων. Ἐπιπλέον, τό ἔτος 1968 συνέβαλε στήν ἐπέκταση καί διαπλάτυνση τοῦ διαδρόμου προσγειώσεως καί ἀπογειώσεως τοῦ Πυθαγορείου ἀεροδρομίου.

Τό πολυσχιδές ἔργο του περιῆλθε στήν γνώση τῶν Πατριαρχῶν, οἱ ὁποῖοι τίμησαν τόν Μητροπολίτη Σάμου. Συγκεκριμένα, παράσημα τοῦ ἀπένειμαν:
• Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τό ἔτος 1972.
• Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων κ. Ἀθηναγόρας τοῦ ἀπένειμε τόν Σταυρό τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Θυατείρων ἐπί τῇ ἑκατονταετηρίδι Αὐτῆς τό ἔτος 1972.
• Ὁ Μακαριώτατος Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Νικόλαος τοῦ ἀπένειμε τό ἀνώτερο παράσημο τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας τό ἔτος 1973.
• Ἐπίσης ἐτιμήθη μέ τόν Χρυσό Σταυρό τοῦ Γεωργίου Α΄, μέ τόν Χρυσό Σταυρό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καί τό Μετάλλιο τῆς χιλιετηρίδος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Τήν 13η Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1974 ὁ ἀπό Σάμου καί Ἰκαρίας Παντελεήμων ἐκλέγεται μέ τήν ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Ὅπως χαρακτηριστικά ἀνέφερε ὁ Μακαριστός Μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Διονύσιος, ἐπιλέχτηκε ὄχι μόνο «ψήφοις κανονικαῖς ἀλλά διά βοῆς τῶν ἁγίων ἀρχιερέων».

Τό πολυσχιδές Ἐκκλησιαστικό του ἔργο περιλαμβάνει τήν ἐπαναφορά ἱερῶν λειψάνων, τήν ἵδρυση ναῶν, τίς ἁγιοκατατάξεις, τήν μεταφορά ἱερῶν κειμηλίων, τίς χειροτονίες καί πλεῖστα ἄλλα.
Συγκεκριμένα, ἐτέλεσε τά θυρανοίξια τοῦ δοκιμασθέντος ἀπό τούς σεισμούς Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ παρουσίᾳ πλήθους λαοῦ τήν 13η Νοεμβρίου τοῦ ἔτους 1980. Τό μήνα Μάρτιο τοῦ 1979, ἀνεκαλύφθη ἡ Κρύπτη τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος σέ βάθος 3,5 περίπου μέτρων κάτω ἀπό τήν ὀροφή τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ἀκολούθως ἡ τελετή τῶν θυρανοιξίων τῆς Κρύπτης ἐτελέσθη τήν 29η Μαΐου τοῦ ἔτους 1982. Τήν προηγουμένη μέ ἰδιαίτερες τιμές πραγματοποιήθηκε ἡ μετακομιδή τῶν λειψάνων τῶν Μακεδονομάχων Ἀρχιερέων ἀπό τόν Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στόν Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.




Παραλλήλως, ὑπό την ἐπίβλεψή του ὀργανώθηκαν 23 θεολογικά συνέδρια στήν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης ὡς άκολούθως:


Ἐκ παραλλήλου, ὅταν ἡ κατάρρευση τῶν ὑλιστικῶν καθεστώτων ἀποκαλύπτει τίς πραγματικές διαστάσεις τῶν ἐπιμέρους σοβαρῶν προβλημάτων, οἱ Ἐκκλησίες τῶν χωρῶν τῆς Βαλκανικῆς γνωρίζουν τήν φιλάνθρωπο πρόνοια καί μέριμνα τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης. Μέ πρωτοβουλία του ὀργανώνονται ἔρανοι, συγκεντρώνονται τρόφιμα, φάρμακα, καί εἴδη πρώτης ἀνάγκης γιά τίς Ἐκκλησίες τῆς Σερβίας, τῆς Βουλγαρίας, τῆς Ρουμανίας καί τῆς Ρωσίας.
Λόγῳ τῆς ἀμοιβαίας ἐκτιμήσεως καί ἀγάπης μεταξύ των ἐπιφανῶν ἐπισκεπτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Θεσσαλονίκης καί τοῦ Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου αὐτῆς, τήν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης ἐπεσκέφθησαν ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαῖος, τά ἔτη 1997, 1999, 2000 καί 2003, οἱ Πατριάρχες Βουλγαρίας κ.κ. Μάξιμος τό ἔτος 1975, Ἀντιοχείας κ.κ. Ἠλίας τό ἔτος 1976, Σερβίας κ.κ. Γερμανός τό ἔτος 1978, Ἀλεξανδρείας κ.κ. Παρθένιος ἐν ἔτει 1991, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος ἐν ἔτει 1980, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ.κ. Ἰάκωβος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τσεχοσλοβακίας κ.κ. Δωρόθεος, καθώς καί ἄλλοι προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Ἐκ παραλλήλου πρός τήν ανωτέρω μνημονευθεῖσαν πολλαπλην προσφοράν, ἵδρυσε τό Ἐκπαιδευτικό καί Πολιτιστικό Ἵδρυμα τῆς Ι.Μ.Θ. «Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», τό Ἁγιολογικό Κέντρο, τήν Σχολή Μετεκπαιδεύσεως Κληρικῶν καί ἐπέτυχε τήν ἐπαναλειτουργία καί ἀνασύσταση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παιδαγωγικῆς Ἀκαδημίας ὡς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς, ἀλλά καί τήν Κρατική ἀναγνώριση τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς.

• Προέδρευε σέ Κοινωφελῆ ἱδρύματα, ὅπως στό Θεαγένειο Ἀντικαρκινικό Νοσοκομεῖο, στό Χαρίσειο γηροκομεῖο, στό Παπάφειο ὀρφανοτροφεῖο, στή Σχολή Τυφλῶν, στή Σχολή κωφαλάλων, στό ΚΕΠΕΠ «Ὁ Ἅγιος Δημήτριος», σέ συμβούλια γιά τήν μάστιγα τῶν ναρκωτικῶν καί γιά τά ζητήματα τῶν παλλινοστούντων και πλεῖστα ἄλλα.
• Προσέφερε ἀρωγή κατά τούς σεισμούς τοῦ 1978, στη διάρκεια τοῦ ὁποίου μερίμνησε γιά τόν λαό, τά ἱδρύματα, τά νοσοκομεῖα, τούς ναούς, τά μνημεῖα καθώς τό φιλόπτωχο ταμεῖο, οἱ ξενῶνες καί τά συσσίτια γίνονται καταφύγια παρηγορίας.
• Ὀργάνωσε τό κεντρικό Φιλόπτωχο ταμεῖο τῆς Μητροπόλεως ἀλλά καί τά κατά τόπους ἐνοριακά ταμεῖα, μέ σκοπό νά συμβάλει στήν πνευματική καί ὑλική ἀνακούφιση τῶν Θεσσαλονικέων καί ὄχι μόνο. Ἀπό τό φιλανθρωπικό ταμεῖο ἐνισχύονται οἰκονομικά οἰκογένειες κατά τίς ἑορτές, ἀλλά καί κάθε μήνα ἤ ἡμέρα πρός κάλυψη τῶν βασικῶν βιοτικῶν τους ἀναγκῶν.
• Παρεῖχε καί ὀργάνωσε δωρεάν γεύματα-συσσίτια.
• Δημιούργησε καί ὀργάνωσε ξενῶνες ἀπόρων καί ἀστέγων.
• Παρεῖχε δωρεάν κατασκηνώσεις γιά παιδιά καί ἐφήβους.
• Δημιούργησε φοιτητικές ἑστίες καί παρεῖχε οἰκονομικά βοηθήματα σέ φοιτητές – σπουδαστές.
• Συντηροῦσε Ἱδρύματα γιά φιλανθρωπικούς καί κοινωνικούς σκοπούς, ὅπως Χαρίσειο Γηροκομεῖο, Παπάφειο κ.ἄ.
• Παρεῖχε ὑποτροφίες σέ Ἕλληνες Φοιτητές πού σπουδάζουν στό Ἐξωτερικό καί Ἀλλοδαπούς Φοιτητές πού σπουδάζουν στά Ἑλληνικά Πανεπιστημιακά Ἱδρύματα, καλύπτοντας παράλληλα τήν ἰατροφαρμακευτική τους περίθαλψη σέ ὅλες τις περιπτώσεις.
• Δημιούργησε καί ὀργάνωσε Οἰκοτροφεῖα.
• Ὀργάνωσε ἐθελοντικές αἱμοδοσίες.
• Διέθετε τράπεζα αἵματος.
• Δημιούργησε τό Κοινωνικό Ἰατρεῖο μέ τή συμβολή ἐπιφανῶν ἰατρῶν τῆς Θεσσαλονίκης.
• Παρεῖχε δωρεάν ἰατρική βοήθεια γιά ὅλη τήν οἰκογένεια.
• Διοργάνωνε ἀντικαρκινικούς ἐράνους.
• Δημιούργησε τήν στέγη ἀγάπης, κοινωνικῆς καί ἀνθρωπιστικῆς παρέμβασης γιά τά παιδιά πού πάσχουν. Ὡς ἐκ τούτου, ἐνεκαινιάσθη τήν 7η Ἰανουαρίου 2004 ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἐλλάδος κ.κ. Χριστοδούλου • Θεολογικός-Φοιτητικός Ξενών-Οἰκοτροφεῖον, τό ὁποῖο ὑπῆρξε καί Φιλοξενεῖον παιδιῶν πού πάσχουν ἀπό λευχαιμία μέ τούς γονεῖς τους.
•Μέ τακτικές ἐπισκέψεις στά νοσοκομεῖα, τά ὀρφανοτροφεῖα, τά κατά τόπους γηροκομεῖα, ἀλλά καί κάθε εἴδους ἵδρυμα τῆς Μητροπόλεως ἀφενός ἐνημερωνόταν καθημερινῶς γιά τά τρέχοντα ζητήματα, προσέφερε τή βοήθειά του καί ἔδινε λύσεις, καί ἀφετέρου τόνωνε καί ἐμψύχωνε ἠθικά καί πνευματικά τους δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας.
• Σέ διάφορες ἐνορίες κατόπιν ἐντολῆς του ἀνασυγκροτοῦνται ἤ διοργανώνονται τά πνευματικά κέντρα, τά ὁποῖα παρέχουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα γιά ὅλες τίς τάξεις τοῦ γυμνασίου καί λυκείου, μαθήματα ξένων γλωσσῶν, βυζαντινῆς μουσικῆς και δωρεάν συμμετοχή σε ὁμάδες ποικίλου ἐνδιαφέροντος.
•Συμπαρίσταται ὑλικά καί πνευματικά στίς πολύτεκνες οἰκογένειες, τίς ὁποῖες ἀνταμείβει μέ κάθε ἀφορμή καί σέ κάθε εὐκαιρία.
• Διοργάνωνε κάθε χρόνο μία ἤ δύο ἑβδομάδες πρίν τή γιορτή τῶν Χριστουγέννων ἐράνους ἀγάπης, τά ἔσοδα τῶν ὁποίων οὐσιαστικά ἐνισχύουν τά φιλόπτωχα ταμεῖα.

Μέ τό ὄνομα Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας, μέ σύμβολο τό ἀστέρι τῆς
Βεργίνας καί μέ ἀλυτρωτικές «κορῶνες» ἡ Σοσιαλιστική Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας ἀναζήτησε τή δική της ταυτότητα καί μία θέση στή διεθνῆ κοινότητα ὡς ἀνεξάρτητο κράτος. Ὡστόσο, ὁ Παναγιώτατος μέ τήν ἀποφασιστική του στάση ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ὀνομασία Μακεδονία εἶναι ἀναμφίβολα ἱστορική καί πολιτιστική κληρονομιά, ἡ ἱστορία τῆς Μακεδονίας καί ἡ συγκεκριμένη ὀνομασία δέν εἶναι διαπραγματεύσιμη καί ὡς πατρική ταυτότητα καί κληρονομιά δέν δύναται να παραχωρηθεῖ σέ τρίτους. Τά συλλαλητήρια αὐτά πέρασαν κυριολεκτικά στήν Ἱστορία, ὡς οἱ πιό σύγχρονες μαζικές καί δυναμικές παρεμβάσεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ στή διεθνῆ πολιτική σκηνή! Ἡ μαζική συμμετοχή τοῦ λαοῦ τῆς Θεσσαλονίκης ὀφείλεται κυρίως στόν Παναγιώτατο Ποιμενάρχη της, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν ἱκανότητα νά ἐμπνέει τά πλήθη μέ τήν ὁσιότητα τῆς πνευματικῆς και γεροντικῆς του μορφῆς, τήν ὁποία ὅμως χαρακτήριζε μία ἀδιάλλακτη ἀγωνιστικότητα μπροστά στό δίκαιο, πού ἐν προκειμένῳ τό δίκαιο αὐτό ἀφοροῦσε στά δίκαια καί δικαιώματα τῆς Μακεδονίας. Τόλμησε, σήκωσε καί ἔκρουσε μέ τήν ποιμαντορική του ράβδο τήν ἐξώθυρα τοῦ Ἀμερικανικοῦ Προξενείου, γιά νά παραδώσει ὁ ἴδιος μέ σεντόρειᾳ τῇ φωνῇ τά σχετικά ψηφίσματα.
Σεντορείᾳ λοιπόν τῇ φωνῇ μετά ἀπό κάθε συλλαλητήριο, ὁ φλογερός Ἱεράρχης τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας τῶν Θεσσαλονικέων ἔψαλλε τόν Ἐθνικό Ὕμνο καί ἐνέπνεε τό ἀγωνιστικό φρόνημα ὅλων.Δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά ὑποστηριχθεῖ ὅτι ἡ φωνή του κατά τίς ἡμέρες ἐκεῖνες ὑπῆρξε σάλπισμα ἐγερτήριο ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος, γιά τήν ἐν Χριστῷ ἀναγέννηση καί τήν ἀφύπνιση τῆς συνειδήσεως μυριάδων πιστῶν. Γενικότερα, στη διακονία τοῦ λόγου του ἀποκαλύπτεται τό έγκρυπτόμενο ὑψηλόφρο ἐθνικό του ιδεώδες. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ πνευματοφόρος ἀνέλιξή του ὂλοκληρώνεται σέ κάθε περίσταση μέ τόν οιονεί κατακλύοντα τίς δοξολογικές χοροστασίες Ἐθνικό Ὕμνο.



Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία ἐψάλη τήν 12η Ἰουλίου 2003 στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου. Ξεκίνησε μέ τό πέρας τῆς Ἀρχιερατικῆς Θείας Λειτουργίας καί ὁλοκληρώθηκε σέ κλίμα βαθιᾶς συγκινήσεως. Ἡ κηδεία καί ἡ ταφή τοῦ σεπτοῦ σκηνώματος πραγματοποιήθηκαν με τιμές ἀρχηγοῦ κράτους.





Ἡ ἁγιοτόκος Θεσσαλονίκη εἶναι εὐγνώμων γιά τήν πολύτιμον προσφορά τοῦ μεγάλου Ἱεράρχου πρός τόν λαό της, τά δε ἐν Κυρίῳ πνευματικά τέκνα του μακαρίζουν τήν Ἁγία Αὐτοῦ ψυχή εὐχόμενα ὑπέρ μακαρίας αὐτοῦ μνήμης και αἰωνίου ἀναπαύσεως.
Αφιέρωμα στην μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονος του Β΄
Ομιλία μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονος Β΄ στην πλατεία Αριστοτέλους για την Μακεδονία στις 17/02/1992
26 Οκτωβρίου 1993. Η Θεία Λειτουργεία απο τον Εορτάζοντα Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης Χοροστατούντος του Μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Κύρου Παντελεήμωνος.
Αφιερωματική εκπομπή προς μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Β΄ από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας της Περπατούσης από την περιοχή του Ηράκλειου Λαγκαδά.
Πηγή Φωτογραφιών απο το βιβλίο: Απο Σάμου και Ικαρίας Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων ο Β’ (Χρυσοφάκης) 1925-2003 Διήλθε Διάκονων Χριστού το Γεώργιον