Οι δυνατοί άνθρωποι δεν βάζουν τους άλλους κάτω, αλλά τους τραβάνε να σηκωθούν.
…Οι σημερινοί μόνο για το συμφέρον τους νοιάζονται… Αδιαφορούν τελείως για το γενικό καλό, για την Πατρίδα, για το Κράτος ! Πα ! Πα ! Πα ! Κατάντια ! Παλιά υπήρχε και φιλότιμο. Προσπαθούσε ο άλλος που έπαιρνε ένα αξίωμα, να κάνει κάτι !
Με ψήφισαν, σου λέει, με εμπιστεύθηκαν ! Πολλοί μάλιστα έβαζαν και από την τσέπη τους, για να γίνει κάτι καλό στο χωριό η στην Πατρίδα… στο κράτος. Η Πατρίδα είναι σαν μεγάλη μάννα.
Σκεπάζει με τις φτερούγες της όλους τους Έλληνες, να μπορούν να δουλεύουν, να ζουν ήσυχα, να λατρεύουν το Θεό τους! Για σκέψου νάταν εδώ οι Τούρκοι ; Να πηγαίνεις το πρωί στη δουλειά, στο χωράφι και να μην ξέρεις, αν θα γυρίσεις ζωντανός ! Να δουλεύεις και να ρχονται με το ζόρι να πάρουν τους κόπους σου… ή τη γυναίκα ή το παιδί σου. Τα περάσαμε αυτά εμείς οι Έλληνες. Ενώ τώρα υπάρχει το Ελληνικό κράτος και σκεπάζει τον καθένα με τις φτερούγες του και αισθάνεται ασφάλεια. Αυτό το κράτος όλοι το πολεμάνε !!
Bάλθηκαν να το καταστρέψουν !!…Ο καθένας με τον τρόπο του…
Γέροντος Παΐσιου Από το βιβλίο «Πάθη και Αρετές» Τόμος ε’
