«Πώς μπορώ να κρατήσω σήμερα την ψυχική μου γαλήνη και ειρήνη»

Αποστολικά Μηνύματα Κυριακή των Βαΐων 12/4/2020

«Πώς μπορώ να κρατήσω σήμερα την ψυχική μου γαλήνη και ειρήνη».

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου.

Σήμερα, Κυριακή των Βαΐων, η Εκκλησία μας εισέρχεται στην Μεγάλη Εβδομάδα.

Ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα, όχι βέβαια επειδή η εβδομάδα αυτή έχει περισσότερες ημέρες, ούτε επειδή οι ημέρες αυτής της εβδομάδας έχουν περισσότερες ώρες. Ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα, διότι τα γεγονότα πού συνέβησαν την εβδομάδα αυτή είναι σημαντικά και μεγάλα.

 Την εβδομάδα αυτή ο Υιός του Θεού και της Παρθένου Μαρίας παραδίδεται σε χέρια ανόμων. Δίδει ο Ιησούς Χριστός την ζωή του ως λίτρο, για να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος. Να ελευθερώσει κάθε άνθρωπο, από τον Αδάμ έως και τον τελευταίο που θα γεννηθεί προ της Δευτέρας Παρουσίας, από τα δεσμά του Άδη και του αιωνίου θανάτου.

Την εβδομάδα αυτή πάσχει ο Χριστός και μαζί Του συμπάσχει όλη η φύση με όσα διαδραματίζονται. Ο ήλιος κρύπτει το φως του, η γη στενάζει και τρέμει· όπως είπε ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης της Αθήνας, «σήμερα ή Θεός πεθαίνει ή το σύμπαν διαλύεται». Διότι ο σεισμός και το σκότος που συνέβησαν την ώρα της σταυρώσεως δεν ήταν μόνο τοπικά σημεία, αλλά έγιναν αισθητά σε όλη την οικουμένη.

Εξαιτίας λοιπόν των Παθών του Κυρίου μας η εβδομάδα αυτή ονομάσθηκε Μεγάλη Εβδομάδα. Επί τούτου, σήμερα στην αρχή της Μ. Εβδομάδος ο Απόστολος Παύλος, μέσα από την προς Φιλιππησίους επιστολή του, έρχεται να μας διδάξει για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν οι χριστιανοί τις θλίψεις, τις δοκιμασίες και τα βάσανα που η υπάρχουσα ζωή φέρνει κάθε μέρα ενώπιόν μας. Οι ίδιοι οι μαθητές του Κυρίου εβίωσαν πρώτοι την θλίψη, τον πόνο, τον διωγμό και τον θάνατο του διδασκάλου τους. Αλλά και οι ίδιοι μετέπειτα διώχθησαν, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε μαρτυρικό θάνατο όλοι, πλην του Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Ομοίως και ο Απόστολος Παύλος, τη στιγμή που γράφει την επιστολή του αυτή προς τους Φιλιππησίους, είναι φυλακισμένος και ώρα με την ώρα αναμένει να τον αποκεφαλίσουν, όπως και έγινε. Δείτε όμως αδελφοί μου, τι μας διδάσκει γράφοντας προς όλους μας, για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες περιστάσεις και καταστάσεις της ζωής μας:

Μην αφήνετε καθόλου τον εαυτό σας να καταληφθεί από αγωνία για τα όσα μας συμβαίνουν, ούτε να φροντίζετε το πώς θα ξεπεράσετε τις δυσκολίες που εμφανίζονται συνεχώς ενώπιόν σας. Εσείς, το μόνο που θέλω είναι, μέσα από την προσευχή σας να κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεό και μάλιστα δοξολογώντας και ευχαριστώντας Τον, για όλα όσα επιτρέπει να έρχονται στη ζωή μας. Να γνωρίζετε ότι έτσι η ειρήνη του Θεού θα καταλάβει την ψυχή σας και κάθε αγωνία και φόβος θα φύγει μακριά. Εσείς να φροντίζετε καθημερινά να ζείτε σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου μας.

Αυτές τις συμβουλές μας απευθύνει όταν συμφορές και δυσκολίες της ζωής έρχονται να ταράξουν την ειρήνη της ψυχής μας. Αυτά δεν τα διδάσκει μόνο θεωρητικά, αλλά τα βιώνει στη ζωή του ο ίδιος και μάλιστα μέσα στη φυλακή που ευρίσκεται αλυσοδεμένος, τις κρίσιμες ώρες που αναμένει την εκτέλεσή του.

 Ακούσατε αδελφοί μου, πώς ξεκινάει σήμερα την προς Φιλιππησίους επιστολή του;

«Αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε και πάλι σας ξαναλέω να χαίρεστε». Θα νόμιζε κάποιος ότι ο Απόστολος Παύλος ευρίσκεται σε ένα μέρος όμορφο, όπου χαρούμενος απολαμβάνει τη φύση και γι’ αυτό την χαρά που βιώνει, τη μεταφέρει μέσα στην επιστολή του προς τα πνευματικά του παιδιά. Όμως συμβαίνει το αντίθετο. Ο Απόστολος Παύλος διώκεται από τον Αυτοκράτορα της Ρώμης Νέρωνα, τον μέγα διώκτη των χριστιανών. Έχει συλληφθεί από τις αρχές του κράτους και βρίσκεται τώρα φυλακισμένος στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών της Ρώμης, γνωρίζοντας μάλιστα ότι σε λίγο θα εκτελεστεί από τους Ρωμαίους στρατιώτες.

 Κι όμως κάτω από αυτές τις σκληρές συνθήκες που ζει, ο Απόστολος δοξάζει τον Θεό. Κάτω από αυτές τις δυσκολίες υμνεί και ευχαριστεί τον Θεό, για όσα βιώνει. Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες με δύναμη ψυχής προτρέπει και όλους εμάς να αντιμετωπίζουμε τα δεινά της ζωής μας και αυτόν ακόμη τον θάνατο, με τον ίδιο τρόπο που και ο ίδιος αντιμετωπίζει όλα όσα τον βρήκαν. Δηλαδή δοξάζοντας, υμνώντας, ευχαριστώντας τον Θεό και μένοντας πάντα χαρούμενος.

«Να χαίρετε πάντοτε», είναι η προτροπή του. Και αυτό λέγει ότι θα το πετύχουμε μόνο όταν κάνουμε όλα όσα μας δίδαξε είτε προφορικά, είτε μέσα από τις άγιες επιστολές του. Τότε μας βεβαιώνει ότι ουδεμία ταραχή και αγωνία δεν θα μας καταλαμβάνει με όσα συμβαίνουν σε εμάς ή γύρω μας, διότι η ειρήνη του Θεού θα μας σκεπάζει και θα μας προστατεύει καθημερινά. Μακάρι όσοι από μας έχουν αυτιά για να ακούν, να τον ακούσουμε με εμπιστοσύνη, αμήν.