Ήταν μια μέρα πλημμυρισμένη από φως. Όχι το συνηθισμένο φως του ήλιου που αγκαλιάζει τις ακτές της Αλοννήσου, αλλά εκείνο το άλλο, το άυλο και ιερό, που αποπνέει μόνο η παρουσία του Θεού μέσα στη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στο πανέμορφο νησί της Αλοννήσου, έγινε ουρανός. Και μέσα σ’ αυτόν τον ουρανό, ζήσαμε όλοι μια εμπειρία που δύσκολα αποτυπώνεται με λόγια· μόνο η σιωπή της καρδιάς και τα δάκρυα ευγνωμοσύνης μπορούν να πουν την αλήθεια της στιγμής.
Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία για τον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως, τον ιατρό των σωμάτων και των ψυχών, προεξήρχε με ιεροπρέπεια και στοργική αρχιερατική παρουσία ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Σκοπέλου κ. Νικόδημος, πατήρ και ποιμήν που γνωρίζει να διδάσκει με ήθος, να καθοδηγεί με πραότητα, να ευλογεί με δύναμη ελπίδας.
Συλλειτουργοί του στο ιερό αυτό αντάμωμα ήταν ο εορτάζων εφημέριος της Αλοννήσου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Λουκάς Σταμέλος, άνθρωπος της προσευχής και της προσφοράς, μορφή που κοσμεί το νησί με την ιεροπρέπειά του και την πνευματική του διακονία. Μαζί του, με μία καρδιά και μία φωνή, συλλειτούργησαν οι σεβαστοί Πανοσιολογιώτατοι Αρχιμανδρίτες: π. Αλέξιος Παπασταμούλος, εφημέριος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γλώσσας Σκοπέλου· π. Τίτος Γερονικόλος, εφημέριος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Νέο Πύργο Ιστιαίας· π. Ιερόθεος Παπαγρηγορίου, εφημέριος του Αγίου Γεωργίου Βατώντα· και ο πρωτοπρεσβύτερος π. Χρυσοβαλάντης Φιλντίσης, εφημέριος των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Χαλκίδος.
Ο ουρανός άνοιξε. Οι ψαλμωδίες αντηχούσαν σαν άγγελοι. Το Ευαγγέλιο, η Μεγάλη Είσοδος, τα Άγια των Αγίων… όλα μετουσιώθηκαν σε μυσταγωγία, σε συνάντηση με τον Αναστημένο Κύριο. Ήταν εκεί ο Χριστός. Περπατούσε ανάμεσα στα στασίδια, στις ψυχές. Θεράπευε, παρηγορούσε, έπλαθε ελπίδα και φλόγα πίστης. Κι όλοι όσοι είχαμε την ευλογία να σταθούμε σε αυτό το λειμώνα του Θεού, νιώθαμε μικροί και ευγνώμονες μπροστά στο μεγαλείο της χάριτος.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Θεοφιλέστατος με λόγο διδακτικό, γεμάτο σοφία και πατρική στοργή, μίλησε στην καρδιά του λαού. Δεν ήταν απλώς ευχές· ήταν φωτιά και βάλσαμο μαζί. Αναφέρθηκε με συγκίνηση στον Άγιο Λουκά, το θαυμαστό αυτό πρότυπο ιατρού, επισκόπου και μάρτυρος της πίστεως, που άφησε φως πίσω του σε εποχές σκοτεινές. Και μέσα από το πρόσωπο του Αγίου, ευχήθηκε και στον εορτάζοντα πατέρα Λουκά: να του χαρίζει ο Θεός χρόνια πολλά, θεοφιλή και ευλογημένα, γεμάτα καρπούς πνευματικούς και δύναμη να διακονεί τον λαό του Θεού με την ίδια αυταπάρνηση και αγάπη που διακρίνει τη διακονία του.
Η ευχή του Επισκόπου έγινε ευχή όλου του λαού. Με βλέμματα υγρά, με λόγια γεμάτα τρυφερότητα, όλοι πλησίασαν τον εορτάζοντα ιερέα για να του πουν ένα απλό «ευχαριστούμε». Γιατί μέσα από τη σιωπηλή του αγάπη, ο π. Λουκάς οδηγεί τις ψυχές στον Χριστό.
Η Αλόννησος πανηγύρισε με καρδιές που χτύπησαν στον ίδιο ρυθμό της ευχαριστίας. Ο Άγιος Λουκάς, παρών ανάμεσά μας, ευλογούσε. Και το φως του Χριστού απλωνόταν πάνω στο νησί, σαν υπόσχεση πως εκεί που τελείται Θεία Λειτουργία με πίστη και αγάπη, ο ουρανός δεν είναι ποτέ μακριά.
