Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη αποτελεί τον κανόνα της πραγματικής εν Χριστώ αγάπης.
Η πράξη του καλού Σαμαρείτη χρειάζεται να γίνει ο τρόπος και η στάση ζωής όλων όσων πιστεύουν στον Χριστό και καλούνται Χριστιανοί, αφού το παράδειγμα του μάς διδάσκει βασικές αλήθειες και αρχές.
Η πραγματική αγάπη δεν γνωρίζει όρια, χρώμα, φυλή, γλώσσα και ο πλησίον δεν συγκεκριμενοποιείται. Βρίσκεται στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, που έχει ανάγκη, έστω και μόνο, την παρουσία μας κοντά του.
Βέβαια, ο δρόμος της αγάπης είναι δύσκολος. Είναι η υπέρβαση του Εγώ, κάτι που είναι οδυνηρότατο για τον άνθρωπο που κέντρο στην καρδιά του έχει τον εαυτό του κι όχι τον Θεό. Απαιτείται αγώνας και κόπος για να φτάσει κανείς στην πραγματική εν Χριστώ αγάπη….
Κάθε προσπάθεια απομάκρυνσης της αγάπης απ τον Χριστό και τη διδασκαλία του, την υποβιβάζει σε συμφέρον. Η σφραγίδα γνησιότητας της αληθούς εν Χριστώ αγάπης είναι η ΚΑΘΟΛΙΚΌΤΗΤΑ και η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ. Και τα δύο τα διδάσκει με το παράδειγμα του ο καλος Σαμαρείτης.
Ας κατανοήσουμε όλοι μας ότι αν η αγάπη μας σε πλάτος δεν περιλαμβάνει και τον τελευταίο άνθρωπο σ αυτόν τον κόσμο, ακόμα κ τον χειρότερο εχθρό μας, και σε βάθος δεν φτάνει μέχρι την αυτοθυσία, τότε δεν είναι αγάπη, αλλά απλώς ένα ευμετάβλητο επιπόλαιο συναίσθημα.
Αρχιμ. Νήφωνος Συριανού, Ιεροκήρυκος Ι.Μ Καρπενησίου