Σήμερα Δευτέρα 18η Ἰανουαρίου 2021, τήν ἱερά μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου, τίμησε μέ τήν δέουσα λαμπρότητα καί σύμφωνα μέ τά ἰσχύοντα ὑγειονομικά μέτρα περί καθορισμένου ἀριθμοῦ συμμετεχόντων πιστῶν, ὁ φερώνυμος, περικαλλής καί εὐμεγέθης Ἐνοριακός Ναός τῆς Σύμης, ὁ ὁποῖος δεσπόζει σέ κεντρικότατο σημεῖο τοῦ Χωριοῦ, ἀποτελῶντας ἕνα πολύτιμο κόσμημα ἀρχιτεκτονικῆς Ναοδομίας μεταξύ τῶν ἐκκλησιαστικῶν μνημείων τῆς Νήσου μας.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε τοῦ Ὄρθρου, εὐλόγησε τήν Ἀρτοκλασία καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία, στήν ὁποία συλλειτουργούς του εἶχε ἅπαντες τούς Ἐφημερίους τῆς Νήσου, ἐνῶ τά ἀναλόγια διακόνησαν, ὁ Ἱεροψάλτης τοῦ Ναοῦ κ. Γεώργιος Μοσκιοῦ, ὁ κ. Μερκούριος Γιανναρᾶς, ὁ κ. Ἐμμανουήλ Κυπριώτης καί ὁ κ. Ἀγαπητός Μιχελλής. Ἐπίσης κατά τήν Ἀπόλυσιν διδακτικότατα κήρυξε καί τόν θεῖον λόγο, ἀναφερόμενος στήν σεβασμία μορφή τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, τοῦ «στύλου τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀναλύων διεξοδικῶς τίς μεγάλες ἀρετές του, τὸν ἀδαμάντινο χαρακτήρα του καὶ τοὺς σθεναροὺς ἀγῶνες ποὺ διεξήγαγε πρὸς ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως τοῦ ἀρειανισμοῦ.
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος γεννήθηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια τὸ 295 μ.Χ. ἀπὸ Ἕλληνες χριστιανοὺς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι τὸν γαλούχησαν καὶ τὸν ἀνέθρεψαν μὲ τὰ νάματα τῆς χριστιανικῆς καὶ ἑλληνικῆς παιδείας. Διακρινόταν ἀπὸ τὴ μικρή του ἡλικία, γιὰ τὴ μεγάλη εὐφυΐα του, τὴν ὁλόψυχη ἀγάπη του πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν ἔφεση γιὰ μάθηση. Μετὰ τὰ ἐγκύκλια γράμματα, πραγματοποίησε ἀνώτερες θεολογικὲς καὶ φιλοσοφικὲς σπουδὲς στὶς ἀκμάζουσες τότε σχολὲς τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ μελέτησε εἰς βάθος τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς πρὸ αὐτοῦ Πατέρες καὶ ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς, καθὼς ἐπίσης καὶ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ποιητές, φιλόσοφους, ρήτορες καὶ ἱστορικούς, κυρίως δὲ τὸν Ὅμηρο, τὸν Πλάτωνα καὶ τὸν Ἀριστοτέλη. Ἔτσι κατέστη βαθὺς γνώστης τῆς χριστιανικῆς καὶ τῆς θύραθεν (ἀρχαιοελληνικῆς) παιδείας καὶ φιλοσοφίας.
Παράλληλα πρὸς τὴ γνώση, ὁ Ἀθανάσιος καλλιεργοῦσε καὶ τὸν ἐνάρετο βίο καὶ τὴν ἀγάπη καὶ προσήλωση στὸν Χριστό καὶ στὴν Ὀρθοδοξία, πρὸς χάριν τῆς ὁποίας ὑπέστη κατατρεγμούς, διώξεις καὶ ἐξορίες. Ὁ ἱερός Πατήρ ἀνήκει στὶς μεγάλες μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι τόσο γιὰ τὴν ἐξαίρετη συγγραφική του δράση, ὅσο κυρίως γιὰ τὸν ἀδαμάντινο χαρακτήρα του, τὴ θερμουργὸ πρὸς τὴν Ἐκκλησία ἀγάπη του καὶ τὴν ὑπέροχη προσωπικότητατου, ὅπως ὀρθὰ παρατηρεῖ ὁ ἄλλος μεγάλος πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, γράφοντας: «Ὁ βίος τοῦ Ἀθανασίου κατέστη ὑπόδειγμα ἐπισκόπου καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ νόμος ὀρθοδοξίας, καθόσον ὁ μὲν βίος του ἦταν καθοδηγὸς τῆς διδασκαλίας του, ἡ δὲ διδασκαλία τοῦ ἦταν ἐπισφράγιση τοῦ βίου του». Τὸ ὄνομα τοῦ Ἀθανασίου ἀπέβη συνώνυμο τῆς ἀρετῆς, ὅπως χαρακτηριστικὰ σημειώνει πάλι ὁ Γρηγόριος: «Ἀθανάσιον ἐπαινῶν, ἀρετὴν ἐπαινέσομαι ταῦτον γὰρ ἐκεῖνον τὲ εἰπεὶν καὶ ἀρετὴν ἐπαινέσαι»
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, στοὺς ἀγῶνες του ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀντιμετώπισε καὶ τοὺς πλέον ἰσχυροὺς ἀντιπάλους καὶ δὲν κάμφθηκε ποτὲ μπροστὰ στοὺς κατατρεγμοὺς καὶ στὶς ἐξορίες. Ἔτσι, δικαίως χαρακτηρίστηκε ὡς «ὁ ἠρωικότερος τῶν ἁγίων καὶ ως ὁ ἁγιότερος τῶν ἡρώων». Ἡ Ἐκκλησία, ἐκτιμώντας τὰ κατορθώματά του, τὸν τοποθέτησε κοντὰ στοὺς ἀποστόλους, στοὺς εὐαγγελιστὲς καὶ στοὺς μάρτυρες, στὴ χορεία τῶν ἁγίων, καὶ οἱ πιστοί του ἀπέδιδαν καὶ τοῦ ἀποδίδουν τιμές, τὶς ὁποῖες ἀναγνώρισαν καὶ καθιέρωσαν οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς μέχρι σήμερα. Δικαίως ὁ ὑμνωδὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, γράφει: «Ἀθανάσιον, καὶ θανόντα, ζῆν λέγω οἱ γὰρ δίκαιοι ζώσι καὶ τεθνηκότες», δηλαδή: τὸν Ἀθανάσιο, ἂν καὶ πέθανε, τὸν θεωρῶ ζωντανόν, διότι οἱ δίκαιοι ζοῦν καὶ μετὰ τὸν θάνατο. 
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
