«Σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους» (Α΄ Κορ. 12ο κεφ.). Γεμάτος ἀπό τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ἔτσι βίωνε τό γεγονός-μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας καί ἔτσι πρῶτος τό θεολόγησε μέ ἕνα τόσο παραστατικό καί οὐσιαστικό παράδειγμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἔτσι τό ἔζησαν καί τό ζοῦν αἰωνίως, ἔτσι τό χάρηκαν καί τό χαίρονται διαχρονικῶς, ἔτσι τό ὑπηρέτησαν καί τό ὑπηρετοῦν καρποφόρως αὐτό τό γεγονός-μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας ὅλοι οἱ Ἅγιοι, καί μέ τίς διδασκαλίες τους ἐξαιρέτως οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοί τους ἅγιοι Πατέρες. Αὐτό τό νόημα ἔχει καί ἡ λειτουργική προτροπή «Τῆς Παναγίας… μετά πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτούς καί ἀλλήλους… Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν παραθώμεθα».
Ἡ Παιονία πραγματικά ἔνιωσε καί ἔζησε αὐτές τίς ἡμέρες τήν γενναιοδωρία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί τήν φιλοτιμία τῶν Μοναχῶν, πού κατά τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ μᾶς ἐκομίσθηκαν ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος στόν συνοριακό χῶρο καί λαό.
Ἡ ὑποδοχή τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στήν Παιονία ἔλαβε χώρα στίς 5 μ.μ. τῆς Παρασκευῆς 15/11 στήν εἴσοδο τῆς κωμοπόλεως τοῦ Εὐρωποῦ. Ἀνάμεσα σέ πλῆθος λαοῦ καί ὅλου σχεδόν τοῦ ἱεροῦ κλήρου μέ τούς πιστούς τῶν ἐνοριῶν τους, ἐπικεφαλῆς ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Δημήτριος, συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Ἀντιπεριφερειάρχη Κιλκίς κ. Ἀνδρέα Βεργίδη καί τό Βουλευτή κ. Γεώργιο Φραγγίδη, τό Δήμαρχο Παιονίας κ. Κωνσταντίνο Σιωνίδη καί τούς Ἀντιδημάρχους, τήν Πρόεδρο τῆς Τ.Κ. Εὐρωποῦ καί Συμβούλους, τό Διοικητή τῆς 33ης Μ/Κ Ταξιαρχίας Ταξίαρχο κ. Ἰωάννη Γκουτζουρέλα μέ τόν Ὑποδιοικητή-Συν/χη κ. Γεράσιμο Αὐλωνίτη, Ἀξιωματικούς καί τιμητικό ἄγημα στρατιωτῶν, τόν Ἀναπλ. Ἀστ. Διευθυντή Κιλκίς κ. Ροῦμκο, τόν Διοικητή τοῦ Α.Τ. Γουμένισσας κ. Ἀντ. Λιακόπουλο καί ὁμάδα ἀστυνομικῆς συνοδείας. Παιάνιζε ἡ φιλαρμονική τοῦ Δήμου Παιονίας καί συμμετεῖχε ὁμάδα ἀνδρῶν καί γυναικῶν τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Φουλατζικιωτῶν-Νικομηδείας μέ παραδοσιακές στολές.
Μέ τόν Σεβ. Μητροπολίτη βαστάζοντα τήν τιμία Κάρα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου καί τούς Ἱερεῖς μέ τούς ψάλτες ἐναλλασσόμενα νά ψέλνουν τό Ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου, ἡ μακρά λιτανευτική πορεία κατέληξε στήν πλατεία πρό τοῦ ἐνοριακοῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Ἐκεῖ ὁ Σεβασμιώτατος ἐπικαλέστηκε τίς συναρπαστικές ἐξάρσεις τοῦ μεγάλου οἰκουμενικοῦ Πατρός γιά τήν ἀκατάβλητη πνευματική ἰσχύ τῆς Ἐκκλησίας (τοσοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία, πολεμουμένη νικᾷ, ἐπιβουλευομένη περιγίνεται, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται, δέχεται τραύματα, καί οὐ καταπίπτει ὑπό τῶν ἑλκῶν, κλυδωνίζεται, ἀλλ᾽ οὐ καταποντίζεται, πυκτεύει, ἀλλ᾽ οὐ νικᾶται… Οὐδέν Ἐκκλησίας δυνατώτερον ἄνθρωπε. Λῦσον τόν πόλεμον, ἵνα μή καταλύσῃ σου τήν δύναμιν· μή εἴσαγε πόλεμον εἰς τόν οὐρανόν. Ἄνθρωπον ἐάν πολεμῆς, ἤ ἐνίκησας ἤ ἐνικήθης. Ἐκκλησίαν δέ ἐάν πολεμῆς, νικῆσαί σε ἀμήχανον· ὁ Θεός γάρ ἐστιν ὁ πάντων ἰσχυρότερος) καί ἡ Φιλαρμονική παιάνισε τόν Ἐθνικό Ὕμνο.
Ἐπακολούθησε λαμπρός Ἑσπερινός, καθ᾽ ὅλη τή διάρκεια τοῦ ὁποίου δέν σταμάτησε τό προσκύνημα τοῦ ἱεροῦ λειψάνου.
Στό τέλος τῆς Ἀκολουθίας, ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τόν πανοσ. Καθηγούμενο ἀρχιμ. Ἐφραίμ γιά τήν μεγάλη εὐλογία καί μίλησε συνοπτικά γιά τό μεγαλεῖο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (βλ. συνημμένη τήν προσφώνηση ἐν περιλήψει στό τέλος).
Προσκληθείς ὁ Καθηγούμενος ἀναφέρθηκε στήν ἐξαιρετική Θεομητορική εὔνοια πρός τό Βατοπαίδι μέ τίς πολυάριθμες θαυματουργούς ἱερές εἰκόνες καί τήν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου, ἐξήγησε τά ἱστορικά τῆς δωρεᾶς τῆς τιμίας Κάρας καί ἄλλων θησαυρισμάτων ἱερῶν καί ἱστορικῆς σημασίας ἀπό τά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Ἰωάννη τοῦ Καντακουζηνοῦ λόγῳ τοῦ πνευματικοῦ του ὁσίου Σάββα τοῦ Βατοπαιδινοῦ τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ καί κατέληξε μέ ἀναφορές στόν γέροντα Ἰωσήφ τόν Ἡσυχαστή καί τόν γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη καί τήν προσφορά τους στόν Ἁγιορειτικό Μοναχισμό.
Καί ὁ ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ π. Ἰωάννης Ἀρντελεάν μνημόνευσε τήν συμπαράσταση τοῦ Καθηγουμένου πρό ἱκανῶν ἐτῶν στόν ἴδιο ὡς μεταπτυχιακό σπουδαστή μέ μελέτες ἀρχειακοῦ ὑλικοῦ στή Βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς.
Ἡ Ἐνορία Εὐρωποῦ δεξιώθηκε μέ πλούσιες εὐλογίες ὅλους τούς προσκυνητές κατά τήν ἔξοδο, ἐνῶ παρέθεσε καί τράπεζα σέ ὑπερεκατό ἄτομα, κληρικούς καί ἐπισήμους μέ τίς οἰκογένειές τους στήν ἐνοριακή αἴθουσα. Μιά εὐχάριστη ἔκπληξη ἀπετέλεσε τό παιδικό δώρημα τῶν δύο μικρῶν παιδιῶν τοῦ διακόνου π. Μιχαήλ (τῆς κορούλας του Μάρθας 8 ἐτῶν καί τοῦ γιοῦ του Ραφαήλ 6 ἐτῶν) πού τά κάλεσε ὁ Σεβασμιώτατος κι ἔψαλαν τό “Τίς Θεός μέγας…” καί ἐκφώνησαν ἀπό στήθους τήν ἀφετηρία τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου.
Τό πρωί τοῦ Σαββάτου τελέστηκε Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία. Κατά τή διάρκεια τῆς ἡμέρας συνεχίστηκε τό προσκύνημα, μέ ἱερά Παράκληση τό μεσημέρι καί ἀπό τίς 8μμ ἕως τίς 2πμ ἀγρυπνία, μέ λειτουργούς τούς Βατοπαιδινούς ἱερομονάχους καί ἄλλους κληρικούς.
***
Χαιρετιστήρια ὁμιλία Σεβ. Μητροπολίτου Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως & Πολυκάστρου κ. Δημητρίου στόν Ἑσπερινό ὑποδοχῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, στήν Ἐνορία Ἁγίου Γεωργίου Εὐρωποῦ (Παρ. 15.11.2019).
Πανοσιολογιώτατε ἅγιε Καθηγούμενε, εὐλαβέστατοι Ἱερεῖς, οἱ Ἀρχές τῆς Π.Ε. Κιλκίς καί τοῦ Δήμου μας, εὐλογημένοι ἀδελφοί μου, ὅλοι ἐπώνυμοι καί μοναδικοί κατά Χριστόν·
Δοξολογοῦμε τό ὄνομα τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ μας. Δέν θά πάψουμε νά εὐχαριστοῦμε μέ ὅλη μας τήν ψυχική δύναμη τήν ἅγια Πρόνοια τοῦ Θεοῦ μας γιά τήν πολύ μεγάλη αὐτή εὐλογία πού μᾶς χάρισε.
Δέν ἤρθαμε ἐμεῖς ἀπό μόνοι μας. Βεβαίως τό θελήσαμε καί ἤρθαμε, ἀλλά ἀοράτως μᾶς θέλησε καί μᾶς προσκάλεσε ὁ Θεός, γιά νά μοιρασθοῦμε ὅλη τήν εὐλογία τῶν αἰώνων τῆς Ἐκκλησίας (καί ὅλη τήν εὐλογία τῆς θείας αἰωνιότητος τῆς Ἐκκλησίας), στό πρόσωπο τοῦ τιμωμένου Μεγάλου Ἱεράρχου καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Μᾶς προσκάλεσε καί ἡ Παναγία μας, ὥστε μέσα ἀπό τήν Τιμία Κάρα τοῦ Μεγάλου Ἁγίου νά δεχθοῦμε τίς εὐλογίες ὅλου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τόσων Μοναστηριῶν μέ τόσους Ὁσίους καί Ὁσιομάρτυρες καί ἁγίους Πατριάρχες καί Ἐπισκόπους, τόσων ἀσκητικῶν παλαισμάτων θείας εὐαρεστήσεως, τόσων θείων Λειτουργιῶν πού γιά αἰῶνες τελοῦνται καθημερινά ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὄρος.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε, πανοσιολογιώτατε ἅγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Βασιλικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μεγίστης Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου π. Ἐφραίμ, μέ τήν ὁσία συνοδεία σας, πού κάνατε τόν ἀδελφικό μεγάλο κόπο νά ρθεῖτε ἀπό τίς δικές σας ἀσκητικές ἐπάλξεις στίς δικές μας ποιμαντικές κονίστρες. Καί μᾶς φέρατε εἰς προσκύνησιν τό μεγάλο αὐτό δῶρο τῆς καρδιᾶς σας, τῆς καρδιᾶς ὅλου τοῦ Ἁγιορειτικοῦ μοναχισμοῦ.
Καί παλαιότερα κατά τήν περίοδο τῆς μεγάλης ροῆς τῶν μεταναστῶν ἀπό τον πολυπληθέστατο καταυλισμό τῆς Εἰδομένης μᾶς ἐνισχύσατε στήν προσπάθεια τῆς Μητροπόλεως νά συνδράμει τούς πρόσφυγες. Ὁ φιλανθρωπότατος Θεός μας νά σᾶς ἀνταποδίδει ἐσαεί τά δωρήματα τῆς Χάριτός Του. Νά σᾶς χαίρονται ἐπαγαλλόμενοι οἱ Ὅσιοι τοῦ Βατοπαιδίου, οἱ τόσοι καί τόσοι Μάξιμοι καί Εὐδόκιμοι κατά Χριστόν. Νά σᾶς χαίρεται καί ὁ μετ᾽ ὀλίγον ἐπίσημα Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ὁ ἀσκητικός παππούς σας, καί ὁ χαριτωμένος πνευματικός σας πατέρας Ἰωσήφ ὁ Βατοπαιδινός καί οἱ λοιποί τῆς τιμιωτάτης ἐκείνης συνοδείας.
Οἱ ἄφρονες κάποτε σᾶς πότισαν ὄξος καί χολή. Ὅμως ἐσεῖς ποτίζετε τό λαό μας μέ τό μέλι καί τό γάλα τῶν προσφορῶν σας, τῆς διδασκαλίας σας, τῶν Βατοπαιδινῶν βιβλίων, καί τῆς μεγάλης εὐλογίας τῆς Τιμίας Ζώνης καί τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί λειψάνων, πού κοπιάζετε καί τά μεταφέρετε παντοῦ στήν ταλαίπωρη πατρίδα μας καί στήν οἰκουμενική Ὀρθοδοξία. Μέ τόν τρόπο σας αὐτόν, ἀπό τήν πείρα σας, μᾶς δείχνετε τό πιό σπουδαῖο μάθημα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, τό “Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν”!
Ἔχουμε ἀνάμεσά μας τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο:
τόν λαμπρό Ἐπιστήμονα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί τῆς Ἑλληνικῆς ρητορικῆς καί στωϊκῆς κοινωνινιστικῆς σοφίας,
τόν ἐκπρόσωπο τοῦ οἰκουμενικοῦ Ἑλληνισμοῦ βαπτισμένου στήν ἱερή κολυμβήθρα τῆς χριστιανικῆς πίστεως,
τόν λαμπρό Μαθητή καί Ἑρμηνευτή ὅλης τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού τόν θαυμάζουν καί τόν ἀποθαυμάζουν καί τόν ἐγκωμιάζουν οἱ αἰῶνες (μαθητεύοντας στούς 48 μεγάλους πυκνογραμμένους πολυσέλιδους τόμους μέ τίς συλλογές τῶν κηρυγμάτων καί τῶν ἔργων του)!
Ἔχουμε ἀνάμεσά μας τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο:
τόν λαμπρό Πρεσβύτερο τῆς Ἀντιόχειας (πού, χωρίς νά τό θέλει ὁ ἴδιος, κρυφά καί ἀπό τό λαό πού τόν λάτρευε, τόν ἅρπαξαν καί τόν μετέφεραν στή Βασιλεύουσα),
τόν λαμπρότατο Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως,
τόν λαμπρότατο Κοινωνικό Ἐργάτη τῆς Βασιλεύουσας, τόν γενναιότατο Μαχητή τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, τόν ἀδούλωτο Καταδιωγμένο τῆς αὐτοκρατορικῆς ἐξουσίας, τόν στεφανωμένο Πρωταθλητή τοῦ ἔσχατου πόνου καί τῶν ἀκραίων θλίψεων τῆς ἀνελέητης ἐξορίας·
τό λαμπρότατο Παράδειγμα τῆς τέλειας ὑπομονῆς στό θεῖο θέλημα [κι ἄς ἦταν αὐτό τό θέλημα γιά τόν ἁγιότατο αὐτόν Ἱεράρχη ὁρισμός κατατρεγμοῦ ἀπό τήν μανιασμένη κι ἁρπακτική βασίλισσα! κι ἄς ἦταν αὐτό τό θεῖο θέλημα γιά τόν Χρυσόστομο ἐξορία καί πάλι ἐξορία καί νέα ἐξορία, στήν ἄλλη ἄκρη τοῦ κόσμου θά λέγαμε γιά τά τότε δεδομένα! κι ἄς ἦταν αὐτό τό θεῖο θέλημα γιά τόν Χρυσόστομο ἀπάνθρωπα βάσανα καί ἄγρια ἐξουθένωση, ἔσχατοι πόνοι καί θλίψεις, στερήσεις κάθε παρηγοριᾶς, καί ἀσθένειες καί ἐξουθενώσεις, πού τόν ὁδήγησαν στό θάνατο!]
Ἔχουμε λοιπόν ἀνάμεσά μας τόν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας, Πατέρα τῆς πίστεώς μας καί Κήρυκα τῆς μετανοίας καί τῆς ἀληθινῆς κοινωνικῆς-χριστιανικῆς ἠθικῆς, μεγάλο Κοινωνικό ἥρωα τῆς φιλανθρωπίας, τόν μεγαλύτερο ἐκκλησιαστικό Ρήτορα τῶν αἰώνων, μέγιστο οἰκουμενικό Διδάσκαλο, Ἅγιο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἁγιωσύνης, ἄνθρωπο θνητό καί ἅγιο ἀθάνατο πλέον, διαρκῶς ἑνωμένο μέ τό Χριστό καί μέ ὅλους τούς Χριστοφόρους, ἀκραιφνῆ τῆς ἐκκλησιολογίας διδάσκαλος.
Καί μόνον ὁ ἱερός Χρυσόστομος νά ἁγίαζε, θά ἦταν ἀρκετός γιά νά μᾶς δείξει ποῦ ἀνεβάζει τόν ἄνθρωπο ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας.
Ναί, μᾶς ἔφθανε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, σέ ὅλα του τέλειος, σέ ὅλα του δοσμένος στόν Χριστό καί στόν συνάνθρωπο, μέ τά ὅλα του δοσμένος στά ἐπίγεια τῆς ἐκκλησιαστικότητος καί στά οὐράνια καί ὑπερουράνια τῆς ἁγιότητος.
Ἡ χαριτωμένη καί πνευματοφόρος Κάρα του, κομμάτι τῆς χαριτοβρύτου καί πνευματοφόρου ὑπάρξεώς του, γιά 1600 χρόνια διατηρεῖ ἄφθαρτο τό ἀριστερό αὐτί, ἐκεῖ πού τοῦ μιλοῦσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, διερμηνεύοντας τά δύσκολα χωρία τῶν Ἐπιστολῶν του, ὥστε τά συγγράμματά του νά ἀποτελοῦν οὐράνιο θησαύρισμα θείων δωρεῶν καί θεοδέκτων ἀποκαλύψεων.
Ὁ Παῦλος τοῦ 1ου αἰώνα στόν Χρυσόστομο τοῦ 4ου-5ου αἰώνα! Δέν εἶναι θαυμαστό; Γιά τόν ἀληθινό ἄνθρωπο τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἀποστάσεις μηδενίζονται, τά ὅρια καταργοῦνται, ἡ ζωή συνεχίζεται, κατακτιέται ἡ αἰωνιότητα τοῦ ζῶντος Θεοῦ.
Καί σήμερα (ἀπό ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, καί ἀγάπη δική του γιά μᾶς) ἦρθε στόν τόπο μας νά μᾶς μιλήσει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: μέ τή ζωή του (πού περιγράψαμε) καί μέ τό θαῦμα τοῦ ἀφθάρτου ὠτός (πού ὅλοι μας βλέπουμε).
Στά τόσα ἀνούσια πού ἀκοῦμε, ἐμεῖς οἱ πολιτισμένοι ἀπολίτιστοι τοῦ 21ου αἰ. (τῶν διαρκῶν πολέμων, τῆς ἀχόρταγης διαφθορᾶς, τῶν συμβιβασμῶν μέ τή φθορά τῆς κακίας καί τῆς ἁμαρτίας καί τῶν χωρισμῶν καί τῆς ἀποστέρησης τοῦ Θεοῦ)…, ἔρχεται σήμερα τόσο κοντά μας ὁ ἱερός Χρυσόστομος καί μᾶς διδάσκει νά βάλουμε τό αὐτί μας στήν καρδιά τοῦ Σταυρωμένου καί Ἀναστημένου Χριστοῦ. Καί νά ἀκούσουμε τό προσωπικό καί τό κοινό κάλεσμα: νά γίνουμε τοῦ Χριστοῦ, ὅπως Ἐκεῖνος ἔγινε δικός μας.
Καλό ξεκίνημα, καλή διάρκεια καί καλό ἀτέλειωτο τέρμα, στή βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.