«Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών … ύμνοις τιμήσωμεν»

«Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν
λαμπηδόνων ηλιακών … ύμνοις τιμήσωμεν»
(Μεγαλυνάριον).

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Σήμερα τιμούμε και υμνούμε την Παναγία μας, αυτή την εορτή της Κοιμήσεως και Μεταστάσεώς της. Με τα ιδιαίτερα εγκώμιά της, με τις λαμπρές λατρευτικές εκδηλώσεις η Εκκλησία μας τιμά και γεραίρει, υμνεί και δοξάζει την αειπάρθενο Μητέρα του Κυρίου μας «επί τη Κοιμήσει της».

Στον ιερό Συναξαριστή του μηναίου του Αυγούστου ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει: «Η Κυρία ημών Θεοτόκος μετά την εν τω τάφω τριήμερον αυτής κοίμησιν, όχι μόνον μετέστη αλλά και ανέστη από του τάφου και ανελήφθη εις τους ουρανούς, ήτοι ηνώθη πάλιν η ολόφωτος αυτής ψυχή μετά του Ζωοδόχου αυτής σώματος και ούτως ανέστη από του Τάφου και μετά την Ανάστασί της ευθύς ανελήφθη σύσσωμος εις τους ουρανούς μάλλον δε και υπέρ τους ουρανούς. Ανέβηκε πολύ ψηλά η Παναγία μας, υψηλότερα από όλους τους ανθρώπους και τους αγγέλους. Απ’ όλα τα λογικά όντα του Θεού, υψηλότερα προς τον Θεό και πλησιέστερα η Παναγία μας ανέβηκε…».

Πως ανέβηκε τόσο ψηλά; Ανέβηκε, γιατί κατέβηκε τόσο χαμηλά, ταπεινώθηκε και έκανε υπακοή στο θέλημα του Τριαδικού μας Θεού.

Η απόλυτος υπακοή της, την βοήθησε να καλλιεργήση στον τέλειο βαθμό τις αρετές και μάλιστα την καθαρότητα, την τελεία αγνότητα, την αρετή που ήλκυσε την προσοχή και την αγάπη του Σαρκωθέντος Λόγου του Πατρός, ο οποίος την επέλεξε, την έκανε μητέρα του ως άνθρωπος, για να διακονηθή το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.

Και πως διατήρησε την καθαρότητα και την αγνότητα η Παναγία μας;

Καλλιέργησε από της παιδικής της ηλικίας τη μεγάλη αρετή της σωφροσύνης, της σεμνότητος και η σεμνότητα έγινε φρουρός και προπύργιο της καθαρότητος.

Ας προσέξουμε καλά, με ευλάβεια σήμερα, την αγία εικόνα της Παναγίας μας. Η έκφρασις και η στάσις της αποστάζουν σεμνότητα μοναδική.

Αυτή την περιφρονημένη και λησμονημένη, μεγάλη αρετή της σεμνότητος έρχεται στην αδιάντροπη εποχή μας να προβάλη και να ζητήση από μας τους Χριστιανούς η Παναγία μας. Μας ζητάει να θέσουμε φραγμό στον μεγάλο κατήφορο που πήραμε και να την κάνουμε και δική μας αρετή.

Η σεμνότητα δεν είναι απλώς μια εξωτερική αρετή. Είναι πηγαία έκφρασι και εξωτερίκευσι της όλης αρετής των Χριστιανών. Πηγή και ρίζα της σεμνότητος, είναι η αναγεννημένη καρδιά του Χριστιανού, ο έσω άνθρωπος.

Αυτό βεβαιώνει ο Κύριός μας όταν λέει: «Πάντα εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα και ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκβάλλει τα αγαθά» (Ματθ. ιβ’, 34-35).

Και ο Απόστολος Παύλος υπογραμμίζει: «αδελφοί, όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα αγνά, όσα εύφημα ταύτα λογίζεσθε» (Φιλιπ. δ’, 8). Να συλλογίζεσθε, να σκέπτεσθε, να μιλάτε όσα είναι αληθή, όσα είναι σεμνά, όσα σεβαστά, όσα είναι αμόλυντα και αγνά, όσα έχουν καλή φήμη.

Τι μας λένε αυτά, αγαπητοί;

Μας βεβαιώνουν ότι ο αληθινός και αγωνιστής χριστιανός που θέλει ειλικρινά να αγιάση εαυτόν, αυτός είναι και σεμνός άνθρωπος.

Η Παναγία μας είχε παραδοθή στην υπακοή του θελήματος του Θεού, αγάπησε την καθαρότητα που ζητάει ο Θεός, και για να την περιφρουρήση και να την διαφυλάξη ντύθηκε τη σεμνότητα σε κάθε πτυχή της ζωής της.

Ας προσέξουμε και τους αναρίθμητους αγίους μας. Σεμνοί οι νεανικοί καλλίνικοι μάρτυρες, σεμνές οι παρθενομάρτυρες, σεμνοί οι στρατιωτικοί άγιοι, οι όσιοι, οι πατέρες, οι νεομάρτυρες.

Αλήθεια, αν τους βλέπαμε στις εικόνες τους με άσεμνη έκφρασι και παρουσία, εμείς που αποτινάξαμε σήμερα τη σεμνότητα, θα τους τιμούσαμε ως αγίους;

Με υπευθυνότητα και συνείδησι του χρέους της σωτηρίας μας ας προβληματισθούμε και ας προσέξουμε σήμερα αυτή τη μεγάλη ημέρα και εορτή.

Υπάρχουν σήμερα πολλοί που φέρουν το όνομα του χριστιανού η της χριστιανής, οι οποίοι και οι οποίες επηρεασμένοι από το φρόνημα του κόσμου, από την άγνοια του θελήματος του Θεού, από την μανία της επιδείξεως των φθαρτών και των προσκαίρων, ακόμη και από την σαρκολατρεία της εποχής, πιστεύουν ότι δεν έχει σημασία το πως συμπεριφέρεται, το πως μιλάει, το πως ντύνεται ο χριστιανός.

Έτσι, χριστιανοί λεγόμενοι όλοι αυτοί, αφ’ ενός αποβάλλουν την σεμνότητα και δεν ζουν εν Χριστώ ζωή, αλλά διπρόσωπη, αφ’ ετέρου ειρωνεύονται, χλευάζουν και κατηγορούν εκείνους που αγαπούν την σεμνότητα και μάλιστα τους σεμνούς νέους και νέες. Τους χαρακτηρίζουν απόκοσμους, αυστηρούς, υποκριτάς, σεμνότυφους.

Αγνοούν όλοι αυτοί ότι το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Θεού, είναι αγία Τράπεζα. Δεν είναι υλικό για διαφήμιση, δεν είναι εμπόρευμα.

Λησμονούν και δεν θέλουν να δεχθούν ότι το ανθρώπινο σώμα δεν πρέπει να εκτίθεται, να σκανδαλίζη και να σκανδαλίζεται, αλλά να αγιάζεται μαζί με την ψυχή για να δοξασθή, όπως και το πάνσεμνο σώμα της Παναγίας μας.

Λησμονούν ακόμη ότι ο λόγος του Θεού καυτηριάζει κάθε παρεκτροπή από τη σεμνότητα.

Τι λέει ο Απόστολος Παύλος μεταφέροντας το θέλημα του Κυρίου; «Θέλω να προσεύχονται οι γυναίκες με σεμνή ενδυμασία, να στολίζουν τον εαυτό τους με αιδημοσύνη (εντροπή), με συστολή και σωφροσύνη».

Μήπως κάνει λάθος ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί; Τι έχουμε εμείς να πούμε; Τι λόγο θα δώσουμε στο Θεό μας εμείς που μεταβάλαμε του Ιερούς Ναούς μας σε γυμνοτόπους;

Αγαπητοί,
Αυτή τη μεγάλη μέρα με τις προσευχές της σεμνοτάτης μεγάλης Μητέρας μας ας θελήσουμε να τερματίσουμε την ανυπακοή μας.

Α) Να καλλιεργήσουμε την σεμνότητα στα λόγια και τη συμπεριφορά μας. Προσεκτικά, μετρημένα, καθαρά, οικοδομητικά τα λόγια μας. Ξένα από τις ανόητες καυχησιολογίες, τις κενοδοξίες, τις φτηνές επιδείξεις, ξένα από τα πικρά σχόλια, τα κοσμικά, τα σαχλά, τα ρυπαρά, τα κακόηχα, τα ελεεινά αστεία, ξένα από την αμαρτωλή κατάκρισι.

Τα λόγια μας να είναι «άλατι ηρτυμένα» (Κολασ. δ’, 6), να έχουν οικοδομητικό περιεχόμενο, να προσφέρουν αγάπη ειλικρινή και αγία, παρηγορία, αισιοδοξία, ειρήνη, χαρά. «Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ» λέγει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος (Ιακ. γ’, 2).

Β) Να φέρουμε και τη σεμνότητα στην ενδυμασία μας. Όσο και αν η λαίλαπα της μόδας, της υπερφιάλου επιδείξεως, έχει ξεγυμνώσει τον κόσμο μας, όσο και αν η ευλογημένη εντροπή χάθηκε, αν θέλουμε να είμαστε χριστιανοί, να ελκύουμε τη χάρι του Θεού μας και να διατηρούμε την καθαρότητά μας, ας υπακούσουμε τη φωνή του Χριστού μας, ας μιμηθούμε τη σεμνότητα της Παναγίας μας.

Άνδρες και γυναίκες, ας αγαπήσουμε τη σεμνότητα που αναδεικνύει αγγέλους. Οι μητέρες ας προσέξουν τις θυγατέρες τους. Η άσεμνη ενδυμασία «υπουργεί τη ακολασία», απλώνει την πρόκλησι, αφανίζει τη σωφροσύνη και την αγνότητα, καταρρακώνει τη νεότητα, διαλύει την οικογένεια.

Και οι γυναίκες ας προσέξουν την υποχώρησί τους στο θέμα της ανδρικής ενδυμασίας. Όχι τι λέει ο κόσμος, αλλά τι λέει ο Θεός. Και ο Θεός γράφει στην Αγία Γραφή, στο Δευτερονόμιο: «Ουκέτι σκεύη ανδρός επί γυναικί» (Δευτ. κβ’, 5). Όχι ανδρική στολή στη γυναίκα. Μήπως κι εδώ κάνει λάθος ο Θεός;

Δεν έχουμε χρόνο να αναφέρουμε και των αγίων Πατέρων την φωνή.

Ελάτε, λοιπόν, να προσέξουμε τη σεμνότητα στη ζωή μας, στην καθημερινή αναστροφή μας, στις επικοινωνίες μας, στην ψυχαγωγία μας, στην ενδυμασία μας.

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,
Η Παναγίας μας δεν έκανε το θέλημα το δικό της. Δεν ικανοποίησε τις ανθρώπινες επιδιώξεις. Υπήκουσε απόλυτα στο θέλημα του Θεού, έζησε τη σεμνότητα, αξιώθηκε μοναδικής τιμής και δόξης, λάμπει τώρα στα δεξιά της Αγίας Τριάδος.

Σήμερα στη μεγάλη της εορτή, ας της δώσουμε χαρά. Μην ακολουθούμε τον φοβερό εκτροχιασμό του κόσμου. Μην το αποκρύπτουμε. Ο κόσμος μας έγινε σάρκα χωρίς εντροπή και χωρίς φόβο Θεού. Γι’ αυτό φθάσαμε σε φοβερά αμαρτήματα και μάλιστα σε σημείο να επαινούμε και να διαφημίζουμε τη διαστροφή επισήμως!

Δεν είναι απλή η ασυδοσία μας. Όσοι θέλουμε να επιτύχουμε την σωτηρία μας, ας μετανοήσουμε ειλικρινά και ας ντυθούμε τη σεμνότητα.

Έτσι θα υμνήσουμε άξια την Παναγία μας, θα αγιάσουμε εαυτούς, θα αξιωθούμε της ουρανίου δόξης και τιμής της Παναγίας μας.
Μετά πατρικών ευχών

O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ