Το Σάββατο 31 Αυγούστου το πρωί o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δαβίδ και Αγίας Άννης στα Ριζώματα.
Όπως κάθε χρόνο στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία μετέφερε ο Καθηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής Αρχιμ. Γαβριήλ.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Μάρθα, Μάρθα μεριμνᾷς καί τρυβάζῃ περί πολλά, ἑνός δέ ἐστιν χρεία».
Μέ τήν ἀνάμνηση τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν ναό τῶν Χαλκοπρατείων στήν Κωνσταντινούπολη, τήν ἐναπόθεση δηλαδή στόν ναό της ἑνός ἀπό τά δύο ἐνδύματα τῆς Παναγίας μας πού διατηρήθηκαν πρός εὐλογία τῶν πιστῶν, κλείνει ὁ κατ᾽ ἐξοχήν μήνας τῆς Παναγίας μας. Κλείνει ὁ Αὔγουστος πού εἶναι ἀφιερωμένος στή χάρη της καί εἶναι γεμάτος ἀπό τίς ἑορτές καί τήν εὐλογία της.
Αὐτή τή Θεομητορική ἑορτή τιμοῦμε καί ἐμεῖς ἐδῶ στόν ναό τῆς ἁγίας Θεοπρομήτορος Ἄννης καί τοῦ ὁσίου Δαβίδ τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ, ἔχοντας γιά ἀκόμη μία φορά ἀνάμεσά μας τή χαριτόβρυτη καί θαυματουργό κάρα τοῦ ὁσίου Δαβίδ, πού μᾶς μετέφερε ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ ὁσίου Δαβίδ, ὁ π. Γαβριήλ, μέ πολλή ἀγάπη, ὅπως πάντοτε, εἰς προσκύνηση καί εὐλογία. Γι᾽ αὐτό καί τοῦ ἐκφράζουμε τίς θερμότατες εὐχαριστίες.
Καί καθώς, ὅπως εἴπαμε, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ γιά ἄλλη μία φορά τήν Παναγία μας, ἀκούσαμε τή γνωστή εὐαγγελική περικοπή στήν ὁποία ὁ Χριστός ἀπευθύνεται πρός τή Μάρθα, ἡ ὁποία παραπονεῖται γιατί ἡ ἀδελφή της Μαρία τήν ἄφησε νά διακονεῖ μόνη της τόν Χριστό, καί ἐκείνη καθόταν καί ἄκουε τή διδασκαλία του καί τῆς λέγει: «Μάρθα, Μάρθα μεριμνᾷς καί τυρβάζῃ περί πολλά, ἑνός δέ ἐστιν χρεία».
Μάρθα, τῆς λέγει, ἀσχολεῖσαι καί φροντίζεις γιά πολλά πράγματα, ἐνῶ ἕνα μόνο εἶναι ἀναγκαῖο. Καί αὐτό τό ἀναγκαῖο καί ἀπαραίτητο, μέ τό ὁποῖο ἀσχολεῖτο ἡ ἀδελφή της, ἡ Μαρία, εἶναι ὁ Θεός καί ἡ ἐπικοινωνία μας μέ αὐτόν. Εἶναι ἡ ψυχή μας, ἡ ὠφέλειά της καί ἡ σωτηρία της.
Αὐτήν ἡ ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό καί ἡ ὠφέλεια τῆς ψυχῆς της, τήν ὁποία ἐπεδίωκε ἡ Μαρία καθισμένη στά πόδια τοῦ Χριστοῦ καί ἀκούοντας τή διδασκαλία του, ἦταν ὁ τρόπος ζωῆς καί τῆς Παναγίας μας.
Γιατί τί ἄλλο ἔκανε ἡ Παναγία μας ἀπό τήν ἡλικία μάλιστα τῶν τριῶν ἐτῶν, ὅταν οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της, ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα, τήν πῆγαν στόν ναό τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐμπιστεύθηκαν στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, παρά νά προσεύχεται καί νά μελετᾶ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀδιαφορώντας γιά τά γήινα καί τά ὑλικά πράγματα, ἀδιαφορώντας γιά ὅσα ἑλκύουν τά παιδιά τῆς ἡλικίας της καί διασποῦν τόν νοῦ καί τήν προσοχή τους; Τό ἴδιο ἔκανε καί ἀργότερα, στό σπίτι τοῦ Ἰωσήφ καί μεγαλώνοντας τόν Ἰησοῦ, ἀλλά καί μετά τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή του.
Ἦταν πάντοτε ἀφοσιωμένη στό ἕνα πού εἶναι ἀναγκαῖο καί ἀπαραίτητο, ἐάν θέλει ὁ ἄνθρωπος νά μήν χάσει τή μελλοντική καί αἰώνια ζωή, ἀπορροφημένος ἀπό τήν ἐπίγεια πού εἶναι πρόσκαιρη καί προσωρινή.
Τό ἴδιο ὅμως ἔκανε καί ὁ ὅσιος Δαβίδ, τοῦ ὁποίου τή σεπτή καί θαυματουργή κάρα ἔχουμε τήν εὐλογία νά προσκυνοῦμε σήμερα. Δέν ἄφησε τά κοσμικά πράγματα νά τόν ἑλκύσουν. Δέν ἄφησε τίς ἐγκόσμιες μέριμνες καί φροντίδες νά τοῦ διασπάσουν τήν προσοχή καί νά τόν ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό καί τήν ἀγάπη του πρός αὐτόν. Μάλιστα χωρίσθηκε ἑκουσίως τοῦ κόσμου γιά νά ἀπολαμβάνει τήν ἀδιατάρακτη ἐπικοινωνία μαζί του, γιά νά ἐντρυφᾶ στό θέλημά του καί νά εὐφραίνεται ἀπό τήν παρουσία του.
Ὁ λόγος ὅμως τοῦ Κυρίου πού ἀκούσαμε σήμερα δέν ἰσχύει μόνο γιά τήν Παναγία μας, δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς ἁγίους, τούς κληρικούς καί τούς μοναχούς, διότι ὁ Θεός ἔχει ἑτοιμάσει γιά ὅλους μας τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου ζωῆς καί περιμένει ὅλους μας νά τά ἀπολαύσουμε. Γι᾽ αὐτό καί ὅλοι μας, εἴτε ζοῦμε στόν κόσμο εἴτε ζοῦμε ἐκτός αὐτοῦ, θά πρέπει νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμεθα νά μήν χάσουμε αὐτό τό ἕνα, νά μήν χάσουμε τήν ψυχή μας καί τή σωτηρία της, πού εἶναι τό μόνο τό ὁποῖο ἔχουμε ἀνάγκη.
Θά πρέπει νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμαστε ὥστε ὁ κόσμος καί οἱ μέριμνές του νά μήν ἀποσποῦν τήν προσοχή μας ἀπό τόν πνευματικό μας στόχο, διότι ὁ κόσμος εἶναι παντοῦ. Εἶναι μέσα μας καί γύρω μας, καί ὁ ἀντίδικος τῆς ψυχῆς μας προσπαθεῖ νά μᾶς ἑλκύσει μέ τίς μέριμνες καί τίς χαρές τοῦ κόσμου μακριά ἀπό τόν Θεό καί τή σωτηρία μας μέ κάθε τρόπο. Καί γιά νά μᾶς ξεγελάσει πολλές φορές προσπαθεῖ νά μᾶς διασπᾶ καί νά μᾶς παρασύρει μέ ἀγαθές μέριμνες, σάν αὐτές πού εἶχε ἡ Μάρθα, ἡ ὁποία διακονοῦσε τόν Χριστό, ἐπιδιώκοντας νά μᾶς κάνει νά ξεχάσουμε τόν πραγματικό μας σκοπό καί νά χάσουμε τή σωτηρία μας. Ἄς μήν ἀφήσουμε τόν ἑαυτό μας νά παρασυρθεῖ, ἀλλά ἄς ἔχουμε τόν νοῦ μας καί τήν ψυχή μας πάντοτε στόν Χριστό καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ τόν λόγο του «ἑνός ἐστι χρεία», ὅπως ἔκανε καί ἡ Παναγία μας καί ὁ ὅσιος Δαβίδ, καί εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν τους νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά τό κερδίσουμε, νά κερδίσουμε δηλαδή μέ τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας καί τήν αἰώνια ζωή.
