Η Χάρις του Αγίου Θεού μας αξίωσε να εορτάσουμε κι εφέτος τη μεγάλη Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως και της εις ουρανούς Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, αφού προηγήθηκε το χρονικό διάστημα του Ιερού Δεκαπενταυγούστου, ως στάδιο προετοιμασίας για την συγκεκριμένη εορτή.
Η Αποστολική Ι. Μητρόπολη μας στοιχούσα στην παράδοση της αμωμήτου Πίστεως μας, ότι στον Επίσκοπο και στον Ιερέα επίκειται το έργο του «διδασκειν» «ποιμαίνειν» και «θεραπεύειν», αφού κατά την χειροτονία τους ο Κύριος τους ενέδυσε τριπλή εξουσία, πρώτον να κηρύττουν το θέλημα του Θεού, δεύτερον να οικονομούν και επιτελούν τα ψυχοσωτηρία Μυστήρια και τρίτον να λύουν τις αμαρτίες των μετανοούντων, αλλά και σε αυτήν της Τοπικής μας Εκκλησίας και ιδιαίτερα στους λόγους του αοιδίμου Μητροπολίτου από Κορινθίας Αμερικής Κύρου Μιχαήλ Κωνσταντινίδου: «το κήρυγμα διδάσκει τον λαόν τα πιστευτέα και τα πρακτέα. Αναζωπυροί το θρησκευτικό συναίσθημα, κινεί την βούλησιν, εις έργα φιλαλληλίας και αγάπης και απεργάζεται εκ των χριστιανών παραδείγματα τρανόφθογγα της δυνάμεως της Πίστεως … Εκκλησία άνευ κηρύγματος είναι καταδικασμένη εις νεκροφάνειαν και νάρκην επι ζημία προφανή ποιμενομένων και ποιμένων …» («Ο ΙΕΡΕΥΣ» έκδ. β΄, σελ. 43-44), ολοκλήρωσε κι εφέτος την Ποιμαντική προσπάθεια πνευματικής οικοδομής των Πιστών με την ανύστακτη μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου.
Συγκεκριμένα, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος, ο Θεοφιλέστατος Βοηθός Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, ο Ιεροκήρυξ της Ι. Μητροπόλεως μας π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, οι συνοδοί Κληρικοί, οι Διάκονοι αλλά και οι Πνευματικοί και οι Εξομολόγοι Ιερείς της Μητροπολιτικής Περιφερείας μας περιόδευσαν (14 Ενορίες – Ι. Μονές ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, 17 ο Θεοφιλέστατος Βοηθός Επισκοπος Κεγχρεών, 12 ο Ιεροκήρυξ) καθημερινά σε Ενορίες πόλεων και χωριών, Ι. Μονές, λειτουργούντες, κηρύττοντες, εξομολογούντες, γενόμενοι τελεστές των Ιερών Μυστηρίων, ιατροί των ψυχικά ασθενούντων, κήρυκες της Πίστεως, χειραγωγοί συνειδήσεων και παρακλήτορες του δοκιμαζόμενου Λαού του Θεού, τόσο από την πανδημία όσο και από τις επισυμβάσες πυρκαϊές στην Μητροπολιτική μας Επαρχία, αφού, κατ᾿ εντολή του Σεβ. Μητροπολίτου μας, το βάρος της συγκεκριμένης Ποιμαντικής εξορμήσεως και με την επικουρία των εχόντων την ευλογία Πνευματικών και Κηρύκων του Θ. Λόγου Κληρικών και Λαϊκών, έπεσε στις πληγείσες από τις πυρκαϊές περιοχές. Υπήρξε έντονος και έμπονος η προσπάθεια, όμως ο «σπόρος» έπεσε σε γη διψώσα λόγον Θεού. Έχοντες την αίσθηση «ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. ιζ΄, 10) ευχόμεθα ο Πανάγαθος Θεός, με τις πρεσβείες της Θεομήτορος, να αυξήσει την προσπάθεια, ώστε να καρποφορήσει αυτή «τριάκοντα και εξήκοντα και εκατόν» (πρβλ. Ματθ. ιγ΄,8) προς δόξαν Του, ωφέλεια, ενίσχυση και σωτηρία και των κηρυξάντων και των ακουσάντων, αφού «ἀνάγκη τῷ διδασκάλῳ σπείρειν καθ’ ἑκάστην, ὡς εἰπεῖν, ἡμέραν τον λόγον» κατά τον Ι. Χρυσόστομον!
