• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι τῆς 12ης Ἀπριλίου

11 Απριλίου 2021
in Πνευματικές Διδαχές
Συναξάρι τῆς 12ης  Ἀπριλίου
Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ Ἀποστολικῆς Διακονίας

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

† Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου, ἐπισκόπου Παρίου τοῦ Ἑλλησπόντου, τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε κατά τήν ἐποχή τῶν ἀσεβῶν εἰκονο- μάχων. Ἐπειδή ἀγάπησε τόν Θεό ἀπό βρέφος καί ἄσκησε κάθε ἀρετή, ἐχειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Παρίου[1]. Αὐτός σύμφωνα μέ τόν Παῦλο, τόν θεῖο καί μεγάλο Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, δέν ἐπείσθηκε νά συνδεθεῖ μέ τήν ἀσεβή αἵρεση ὅσων ἀθετοῦσαν τήν πάνσε- πτη εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό- κου καί ὅλων τῶν Ἁγίων. Καί ἐπειδή δέν θέλησε νά ὑπογράψει στόν ἄδικο τόμο γιά τήν κατάλυση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐπέρασε ὅλη του τή ζωή μέ διωγμούς καί πειρασμούς καί θλίψεις καί στεναχώριες μεταβαίνοντας ἀπό τόπο σέ τόπο καί μετακινούμενος συνεχῶς. Ἀναφέρεται δέ ὅτι κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Μιχαήλ τοῦ Τραυλοῦ (820-829 μ.Χ.) καί τοῦ Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.) διέμε- νε ἐξόριστος σέ κάποιο μικρό νησί πρό τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Καί μέ αὐτό τόν τρόπο, ἀφοῦ ὑπεράσπισε τά πατρικά δόγματα καί μισώντας μέχρι τέλους τίς συγκεντρώσεις τῶν κακόδοξων, ἐκοιμήθη- κε μέ εἰρήνη.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἐχειροτόνησε διάκονο καί πρεσβύτερο τόν μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἅγιο Ἰγνάτιο Α΄ († 23 Ὀκτωβρίου)[2]. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Σάββα, τοῦ ἐν Μπουζάου τῆς Ρουμανίας ἀθλήσαντος.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας ἐμαρτύρησε τό ἔτος 372 μ.Χ. γιά τήν πίστη του Χριστοῦ στό Μπουζάου τῆς Ρουμανίας. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ἀνθούσης.

Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα ἡ βασίλισσα ἦταν θυγατέρα τοῦ αὐτοκρά-τορος Κωνσταντίνου Ε΄ τοῦ Κοπρώνυμου (741-775 μ.Χ.) καί τῆς τρίτης συζύγου του Εὐδοκίας. Μετά τό θάνατο τοῦ πατέρα της διεμοίρασε ὅλα της τά ὑπάρχοντα στούς πτωχούς, σέ ἐκκλησίας καί ἱδρύματα καί ἔγινε μητέρα πολλῶν ὀρφανῶν καί προστάτιδα χηρῶν. Μολονότι ἐδέχθηκε πολλές παρακλήσεις καί ἐπιέσθηκε ἀπό τήν εὐσεβεστάτη αὐγούστα Εἰρήνη τήν Ἀθηναία (797-802 μ.Χ.) νά μείνει μαζί της καί νά συμβασιλεύσει, δέν ἀποδέχθηκε.

Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα ἐκάρη μοναχή ὑπό τοῦ Πατριάρχου Ταρα- σίου καί ἀποσύρθηκε στή μονή τῆς Ὁμονοίας ἤ Εὐμενείας[3], ὅπου ἔζησε μέ ἄσκηση καί προσευχή καί ἐκοιμήθηκε, τό ἔτος 809 μ.Χ., μέ εἰρήνη. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Δήμη ἤ Δημῆ καί Πρωτίωνος καί τῶν σύν αὐτοῖς μαρτυρησάντων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Δήμης ἤ Δημῆς καί Πρωτίων ἄθλησαν μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Μαξιμιανοῦ (285-305 μ.Χ.). Αὐτοί παρέστησαν αὐτόκλητοι στόν ἡγεμόνα τῆς χώρας τους ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Τότε ἐκεῖνος ἔδωσε ἐντολή καί τούς ἐβασάνισαν ποικιλοτρόπως. Τούς ἐγύμνωσαν καί τούς ἔδεσαν μέ ἁλυσίδες καί ἀφοῦ τούς ἔριξαν στή γῆ, τούς ἐκτυποῦσαν ἀλύπητα, ὥστε ἐφάνη-σαν τά σπλάγχνα αὐτῶν. Στή συνέχεια τούς ἐνέκλεισε στή φυλακή, ὅπου τούς ἄφησε χωρίς τροφή καί νερό ἐπί τριάντα ἡμέρες. Ὅμως Ἄγγελος Κυρίου τούς ἐγιάτρεψε τίς πληγές καί τούς ἔδιδε τροφή ἀπό τόν οὐρανό, κατά τόν λέγοντα «ἄρτον Ἀγγέλων ἔφαγεν ἄνθρωπος».

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας τούς ἐκάλεσε καί πάλι, γιά νά τούς ἐξετάσει καί νά διαπιστώσει ἐάν ἔχουν μεταστραφεῖ, τούς εἶδε σώους καί ὐγιεῖς. Μόλις τά πλήθη τῶν ἀσεβῶν εἶδαν τό θαύμα τῆς διασώσεως τῶν Ἁγίων προσέπεσαν στά πόδια τους καί ἐκραύγαζαν «εἴμαστε Χριστιανοί». Τότε ὁ ἡγεμόνας ἔδωσε ἐντολή νά ἀποκεφαλισθοῦν. Ἔτσι ἐτελειώθηκε ὁ βίος τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς δόξης.                         

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀρτέμονος.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἀρ­τέ­μων ἔ­ζη­σε κατά τούς χρόνους τῆς βα­σι­λεί­ας τοῦ Δι­ο­κλη­τι­α­νοῦ (284-305 μ.Χ.) καί ἦ­ταν πρε­σβύ­τε­ρος τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας στή Λα­ο­δι­κεί­α. Ἕ­να χρό­νο πρίν τό θά­να­τό του, ἀ­φοῦ μπῆ­κε στό να­ό τῶν Ἑλ­λή­νων μέ τόν Ἐπίσκοπο Σι­σίν­νι­ο, κα­τέ­στρε­ψε τά εἴ­δω­λα. Καί ἀ­φοῦ ἔ­μα­θε αὐ­τό ἀ­πό τούς εἰ­δω­λο­λά­τρες ὁ ἄρ­χο­ντας τῆς χώ­ρας, ἀ­νε­χώ­ρη­σε γι­ά νά συλ­λά­βει τόν Ἐ­πί­σκο­πο καί ἀ­φοῦ ἀρ­ρώ­στη­σε, ἐκιν­δύ­νευ­σε. Στή συ­νέ­χει­α ἐζή­τη­σε ἀ­πό τόν Ἐ­πί­σκο­πο νά προ­σευ­χη­θεῖ γι­’ αὐ­τόν καί ἐάν ἀ­πο­κτή­σει τήν ὑ­γεί­α του, νά τοῦ κά­νει χρυ­σή εἰ­κό­να. Ἀ­φοῦ λοι­πόν τόν ἔ­κα­νε κα­λά, ἀ­νε­χώ­ρη­σε γι­ά τήν Και­σά­ρει­α. Καί ἀ­φοῦ εὑρῆ­κε στό δρό­μο τόν Ἅγιο Ἀρ­τέ­μω­να, τόν συ­νέ­λα­βε. Τόν ἔ­δε­σε καί συρόμενο τόν ἔ­κλει­σε στή φυ­λα­κή. Ἔ­πει­τα προσπάθησε μέ τή βί­α νά τόν μεταπείσει νά ἀρ­νη­θεῖ τόν Χρι­στό καί ἐ­πει­δή ὁ Ἅγιος ἔμεινε πιστός στήν πατρώα εὐσέβεια, τοῦ ἀπέκοψαν κά­ποι­α μέ­λη ἀ­πό τίς σάρ­κες του καί τά ἔ­ψη­σαν στή σχά­ρα. Στή συνέχεια, ἀ­φοῦ ἔ­κα­ψαν τό λέ­βη­τα, γι­ά νά τόν ρί­ξουν μέ­σα καί νά κα­εῖ, δύ­ο ἀ­ε­τοί ἐσή­κω­σαν τόν ἄρ­χο­ντα καί τόν ἔ­ρι­ξαν σέ αὐ­τόν. Ὁ Ἅγιος Ἀρτέμων ἐτελειώθηκε μετά ἀπό λίγο διά ξίφους. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων Δαυῒδ, Ἰωάννου καί Μηνᾶ, τῶν Ἀββάδων.

Οἱ Ἅγιοι Ὁσιομάρτυρες Δαυῒδ, Ἰωάννης καί Μηνᾶς ἦσαν μοναχοί καί ἐτελειώθησαν τοξευόμενοι. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ μετακομιδή τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου ἀπό τῆς ἐπισκοπῆς Ζήλας εἰς Κωνσταντινούπολιν.

Ἡ μετακομιδή τῆς Τιμίας Ζώνης ἀπό τήν Ἐπισκοπή Ζήλας[4] στήν Κωνσταντινούπολη ἔγινε τό ἔτος 942 μ.Χ. ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Ζ΄ Ποργυρογέννητου (913-959 μ.Χ.). Χειρόγραφο Μηναῖο τοῦ 16ου αἰῶνος μ.Χ. φέρει τό ἑξῆς δίστιχο κατά τήν ἡμέρα αὐτή:

Ζώνην τιμίαν τῇ βασιλίδι δίδως

Βασίλισσα πάντιμε Θεογεννῆτορ. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Σεργίου Β΄, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. (1019)

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Σεργίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπό-λεως, ἀναφέρεται σέ χειρόγραφο Εὐαγγέλιο τοῦ Ἁγιοταφιτικοῦ Μετοχίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως[5], ἡ δέ ἑορτή αὐτοῦ ἐτελεῖτο στή μονή τοῦ Μανουήλ[6], τῆς ὁποίας ἐχρημάτισε ἡγούμενος.

Ὁ Ἅγιος Σέργιος καταγόταν ἀπό περιφανή οἰκογένεια τοῦ Βυζαντίου, ἦταν ἀνεψιός τοῦ ἱεροῦ Φωτίου, ἐνάρετος καί πολύ μορφωμένος. Ὁ Ἅγιος ἦταν τόσο ταπεινός, πού ὅταν τοῦ πρότειναν νά ἀποδεχθεῖ τόν πατριαρχικό θρόνο, μετά τό θάνατο τοῦ Πα-τριάρχου Θεοφυλάκτου (27 Φεβρουαρίου 956 μ.Χ.), ἀρνήθηκε καπί ὑπέδειξε τόν Πολύευκτο. Ἀνῆλθε στόν οἰκουμενικό θρόνο σέ μεγάλη ἡλικία, τό ἔτος 999 μ.Χ., κληθείς ὑπό τοῦ αὐτοκράτρος Βασιλείου τοῦ Β΄ (976-1025), σέ διαδοχή τοῦ Πατριάρχου Σισιννίου Β΄. Συνεκάλεσε Σύνοδο στήν Κωνσταντινούπολη καί ἐβεβαίωσε τά ὑπό τοῦ Ἁγίου Φωτίου κατά τῶν λατινικῶν καινοτομιῶν πραχθέ-ντα. Ἐπ’ αὐτοῦ μεταφράσθηκαν στή ρωσική γλώσσα οἱ ἐκκλησια-στικοί νόμοι χάριν τῶν ἱερέων τῆς Ρωσίας.

Ὁ Ἅγιος Σέργιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1019.    

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου, τοῦ ἐν Κύπρῳ ἀσκήσαντος.(Βλ. † 24 Ἰανουαρίου). 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἐπισκόπου Ριαζάν καί Μούρωμ.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε στή Ρωσία κατά τόν 13ο καί 14ο αἰώνα μ.Χ. καί λόγῳ τῶν ἀρετῶν του ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ριαζάν καί Μούρωμ. Ἦταν ἐκεῖνος, πού διαπλέοντας θαυματουργικά τό νερό, μετέφερε τή θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Μούρωμ στήν πόλη τοῦ Ριαζάν. Ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη. Ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει, ἐπίσης, τή μνήμη του στίς 10 Ἰουνίου, 3 καί 10 Ἰουλίου. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.

Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ἔζησε καί ἀνεδείχθη κατά τούς σκοτεινούς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας. Ἐγεννήθηκε μᾶλλον λίγα χρόνια μετά τό ἔτος 1630 μ.Χ. στό χωρίο Γόλιτσα τῶν Ἀγράφων, τῆς (τότε) ἐπαρχίας Φανα­ρίου καί Νεοχωρίου, στή σημερινή Κοινότητα Ἁγίου Ἀκακίου τοῦ νομοῦ Καρδίτσης. Οἱ γονεῖς του, εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι Χριστιανοί, μέ τήν ἐργα­σία τους κατόρθωσαν στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια νά ἐξα­σφαλίσουν τά ἀναγκαῖα της ζωῆς τους μέ αὐτάρκεια καί στοργικά εἶχαν ἀφοσιωθεῖ στήν ἀνατροφή τῶν δυό παι­διῶν πού τούς ἐχάρισε ὁ Θεός. Ὅμως ὁ πρόωρος θάνατος τοῦ πατέρα συνεκλόνισε τήν οἰ­κογένεια καί ἐπεσκίασε τήν εὐτυχία τους.

Ὁ Ἀναστάσιος, αὐτό ἦταν τό κοσμικό ὄνομα τοῦ Ὁσίου, ἔμεινε ὀρφα­νός σέ πολύ μικρή ἡλικία. Ἡ μητέρα τους μέ τή βαθειά χριστιανική πίστη καί τήν εὐσέβειά της ἀγωνίζεται ἀγώνα σκληρό «πρός τά τῆς χηρείας δεινά» καί ἀναλαμβάνει μόνη της τό βάρος τῆς οἰκογενειακῆς εὐθύνης. Ἐργάζεται ἀγόγγυστα, γιά νά συντηρή-σει τά δυό ἀνήλικα παιδιά της καί νά τά αναθρέψει μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου.

Πολύ σύντομα στό πλευρό τῆς μητέ­ρας του εὑρέθηκε καί ὁ μικρός Ἀναστάσιος, γιά νά ἀναλάβει καί ἐκεῖνος ἕνα μέρος ἀπό τίς εὐθῦνες γιά τή συντήρηση τῆς οἰκογένειάς του.

Ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶχε συγκλονίσει ἀπό ἐνωρίς τήν καρδιά τοῦ Ἀναστασίου καί ἡ φλό­γα τῆς θείας ἀγάπης ἐθέρμαινε τήν παιδική του ψυχή. Ἔνοιωθε ζωηρά καί πολύ ἔντονα τήν κλίση καί τό ζῆλο πρός τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐ­τό ἀπέφευγε τό θόρυβο τοῦ κόσμου καί ἀναζη­τοῦσε συχνά τήν ἡσυχία σέ τόπους ἐρημικούς. Ἐκεῖ, ἀφο­σιωμένος στόν Θεό, διέθετε ὅλο τό χρόνο στήν προσευχή καί τή νηστεία. Ἔτσι ἀπεφάσισε νά ἐγκαταλείψει τά ἐγκόσμια καί σέ ἡλικία εἴκοσε τριῶν ἐτῶν νά φύγει πρός τά μέρη τῆς Ζαγορᾶς Βόλου. Κατέληξε στό μοναστήρι τῆς Σουρβιᾶς, πού εἶχε κτίσει ὁ Ὅσιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ, πού βρίσκεται στήν περιοχή τῆς Μακρυνίτσας Βόλου καί εἶναι ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Τριάδα.

Ὅταν ἔφθασε στό μοναστήρι, τόν ὑποδέχθηκαν μέ κα-λωσύνη. Παρουσιάσθηκε στόν ἡγούμενο καί μέ ὅλο τό σεβασμό ἀνέ-φερε τό σκοπό τῆς ἐπισκέψεώς του. Ἐκεῖνος τόν ἄκουσε μέ προσοχή καί τοῦ ἐξήγησε μέ κάθε λε­πτομέρεια τίς δυσκολίες τῆς μοναχικῆς ζωῆς, ἀλλά καί τό αὐστηρό πρόγραμμα τῆς μονῆς. Ὁ Ἀναστάσιος ὅμως ἐπέμενε, δίδοντας τήν ὑπόσχεση πώς μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ὑπερνικήσει ὅλα τά ἐμπόδια καί θά ἀνταποκριθεῖ στά καθήκο-ντα πού ἐπέβαλε ἡ μοναχική πολιτεία. Ὁ ἡγούμενος, ὡς ἔμ­πειρος πνευματικός, διέγνωσε τόν ἔνθεο ζῆλο τοῦ Ἀναστασίου καί διεπί-στωσε τήν ἀμετακίνητη καί σταθερή ἀποφασή του νά μονάσει. Ἔτσι τόν ἐδέχθηκε στό μοναστήρι. Ἐκεῖ ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνο-μα Ἀκάκιος[7]. Τήν ἴδια νύκτα πού ἐδέχθηκε τό ἀγγελικό σχῆμα καί περιεβλήθηκε τό μοναχικό ἔνδυμα ἀξιώθηκε μέ θεία ὀπτασία. Εἶδε σάν νά ἐβαστοῦσε στά χέρια του μία ἀναμμένη λαμ­πάδα, πού εἶχε φῶς ὑπέρλαμπρο καί ἐφώτιζε ὅλο τόν τόπο ἐκεῖνο.

Ὁ νέος μοναχός μέ τή συμπεριφορά, τήν ἐργατικότητα καί τήν πνευματικότητά του, ἐκέρδισε τήν ἀγάπη καί τή συμπάθεια ὅλων τῶν πατέρων τῆς μονῆς. Ὅμως, οἱ ἀνάγκες καί οἱ ἀπαιτήσεις τοῦ μοναστηριοῦ ἦταν πάρα πολ­λές καί τοῦ ἀφαιροῦσαν πολύτιμο χρόνο ἀπό τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή. Ἤ κοινοβιακή ζωή τοῦ μοναστηριού δέν τόν ἱκανοποιοῦσε πλέον, διότι πολύ σύντομα εἶχε κατακτήσει τίς μοναχικές ἀρετές τοῦ ἁπλοῦ μοναχοῦ καί ἡ ψυχή του ἀναζητοῦσε ἄλλο χῶρο γιά ἀπόλυτη ἡσυχία καί μεγαλύτερη ἄσκηση.

Ἔτσι, μεταξύ τῶν ἐτῶν 1660-1670 μ.Χ., ἀναχωρεῖ γιά τόν Ἅγιον Ὄρος. Ἀρχικά ὁ Ὅσιος κατευθύνθηκε στήν περιοχή τῆς Μεγίστης Λαύρας καί κατέφυγε σέ κάποιο σπήλαιο, κοντά στή «Σκήτη τοῦ Καυσοκαλύβη» ὅπου ἀσκήτεψε γιά ἕνα χρονικό διάστη-μα. Τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν ὅσον τό δυνατόν καλύτερη μόρφωσή του τόν ἀνάγκασε νά ἀκολουθήσει ἕνα πρόγραμ­μα ἀσκήσεως καί πνευματικῆς  ἐργασίας.  Χωρίς καμμιά καθυστέρηση ἐπισκέπτεται μοναστήρια καί σκῆτες, ἐρημητήρια ἡσυχαστῶν καί σπήλαια ἀσκη-τῶν καί ἀναζητεῖ, «ὡς ἔλαφος διψῶσα ἐπί τάς πηγάς των ὑδά-των»[8], τούς ἐκλεκτούς καί δοκιμασμένους μοναχούς. Ὑποτάσσεται πρόθυμα εἰς αὐτούς, συνεργάζεται μαζί τους καί μαθητεύει μέ ὑπο-μονή κοντά τους.

Ὁ Ὅσιος φθάνει τελικά στό μοναστήρι τοϋ Ἁγίου Διονυ­σίου καί μετά ἀπό σύντομη ἐπίσκεψη σέ αὐτό ἀπομακρύνεται σέ ἐρημική τοποθεσία ἐπάνω ἀπό το μοναστήρι, γιά νά ἡσυχάσει. Ἐκεῖ ἔμεινε πολύ καιρό καί κάθε Σάββατο κατέ­βαινε στό μοναστήρι καί ἐκκλη-σιαζόταν.

Ἑπόμενος σταθμός ἦταν ἡ Σκήτη τοῦ Παντοκράτορος, ὅπου συναντήθηκε μέ τόν γνωστό ἀπό το μοναστήρι τῆς Σουρβιᾶς γέρο-ντα πνευματικό του, πού εἶχε ἔλθει ἀπο τη Ζαγορά τοϋ Βόλου, γιά νά σπουδάσει τή βυζαντινή μουσική. Ὅ γέ­ροντας ἐχάρηκε πάρα πολύ, ὅταν συναντήθηκε μέ τόν Ὅσιο  καί ἐζήτησε νά τόν πάρει μαζί του ὡς μοναχό. Ἐκεῖ­νος ὅμως ἐζήτησε τήν εὐχή του καί τόν παρεκάλεσε νά μήν ἐπιμείνει, διότι ἤθελε νά ἡσυχάσει μόνος του.

Ὕστερα ἀπό τή συνάντηση αὐτή, ὁ Ὅσιος ἔφυγε ἀπό τή Σκή-τη τοῦ Παντοκράτορος πρός ἄγνωστη κατεύθυνση καί μέ συμ-βουλή τοῦ γέροντος πνευματικοῦ Γαλακτίωνος ἦλθε στά Καυσο-καλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐπάνω στήν Μεταμόρφωση, γιά νά μονάσει. Ἐκεῖ ἀσκητεύοντας παρέμεινε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό­νια.

Κάποτε ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος εἶδε τόν Ὅσιο Μάξιμο τόν Καυσο-καλυβίτη († 13 Ἰανουαρίου), μέ κάτα­σπρη καί ἀστραφτερή ἱερατι-κή στολή, νά περιφέρεται καί νά θυμιατίζει ὅλο τό ναό καί ἕνα πλῆθος μοναχῶν μέ τήν ἴδια λευκή στολή νά τόν ἀκολουθοῦν. Καί ὅταν ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ἑρώτησε, «ποιοί ἦσαν αὐτοί πού τόν συνόδευαν», ὁ Ὅσιος Μάξιμος ἀπάντησε: «Εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ὅσιοι Πατέ­ρες ἀπό τήν περιοχή τῶν Καυσοκαλυβίων, οἱ ὁποῖοι χάρις σέ αὐτόν εὑρῆκαν τή σωτηρία τους».

Ἐπειδή τά χρόνια ἐπερνοῦσαν καί ἡ περιοχή πού ἀσκήτευε ὁ Ὅσιος ἦταν δύσβατη καί ἄνυδρη, αὐτός ἀναγκάσθηκε νά μετακινη-θεῖ χαμηλότερα πρός τή θάλασσα, πρός τό ἀκρωτήρι τῆς Ἀθωνικῆς Χερσονήσου, ἐκεϊ ὅπου εὑρίσκεται ἡ σημερινή Σκήτη τῶν Καυσο-καλυβίων (Ἁγίας Τριάδος). Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος ἀνεζήτησε τήν κατοικία του σέ ἕνα μικρό σπήλαιο, τό ὁποῖο μέχρι σήμερα φέρει τό ὄνομά του. Μέ τίς σπάνιες ἀρετές του ἀνεδείχθηκε κατά τόν ὑμνωδό «κορυφαῖος τῶν Ἀσκητῶν καί Θεοφόρων Πατέρων τό καύ­χημα».

Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος προέβλεψε καί προεῖπε τήν κοίμησή του σέ ὅλους τούς ὑποτακτικούς πού ἐμόναζαν κοντά του. Ἰδιαίτερα ὅμως στό μοναχό Ἀθανάσιο, ὁ ὁποῖος ἔφθασε στό σπήλαιό του ἀπό τή Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης, γιά νά λάβει τήν εὐχή του, εἶπε: «Ἐγώ τώρα, Ἀθανάσιε, πηγαίνω στράτα μακρά καί πλέον δέν θά βλέπουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Νά ἔχεις τήν εὐχή τῆς Παναγίας μας». Αὐτά ἦταν τά τελευταῖα λόγια του. Εὐλόγησε ἔπειτα τά τέσσερα σημεῖα τοϋ ὁρίζοντος καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τήν Κυρια­κή τῶν Μυροφόρων, τό ἔτος 1730 μ.Χ., καί σέ ἡλικία ἑκατόν περίπου ἐτῶν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Μούρωμ τῆς Ρωσίας.

Ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Μούρωμ μεταφέρθηκε στήν πόλη αὐτή ἀπό τόν ἅγιο Κωνσταντίνο τόν πρίγκηπα († 3 Ἰουλίου) στίς ἀρχές τοῦ 12ου αἰῶνος μ.Χ., ὅταν οἱ κάτοικοι αὐτῆς ἦσαν ἀκόμη εἰδωλολάτρες. Ὁ Ἅγιος Κωνσταντίνος προσπαθοῦσε νά τούς διδάξει τήν ἀλήθεια καί νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιο, ἀλλά αὐτοί δέν ἐπίστευαν μέχρι πού ἀπεφάσισαν νά τόν φονεύσουν. Ὁ Ἅγιος τότε προσευχήθηκε θερμά στήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἄκουσε τήν ἱκεσία του καί ἐφώτισε τίς καρδιές τῶν κατοίκων τοῦ Μούρωμ, οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί ἐβαπτίσθηκαν.

Ὅταν τήν ἕδρα τῆς Ἐπισκοπῆς τοῦ Μούρωμ κατεῖχε ὁ Ἅγιος Βασίλειος, πῆρε τήν εἰκόνα καί κρατώντας την στά χέρια ἔπλευσε ἐπάνω στά νερά μέ σχεδία τό μανδύα του μέχρι τό Ριαζάν, ὅπου καί ἐτοποθέτησε τήν ἱερά εἰκόνα σέ ναό τῆς πόλεως.  

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Μπελινίτς τῆς Ρωσίας.

Ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐφυλάσσετο ἀρχικά σέ μία ἀπό τίς ἐκκλησίες τῆς περιοχῆς τοῦ Μογκίλεβ τῆς Ρωσίας. Μέ τήν ἐπικράτηση τῆς Οὐνίας, τό ἔτος 1596, αὐτή περιῆλθε στά χέρια τῶν Οὐνιτῶν καί τοποθετήθηκε σέ μία ἐκκλησία τοῦ Ρωμαιοκαθο-λικοῦ μοναστηριοῦ τοῦ Μπελινίτς, τό ὁποῖο ἱδρύθηκε κατά τά ἔτη 1622-1624 ἀπό τόν στρατηγό τῆς Μεγάλης Λιθουανίας Λέβ Σα-πέγκα στίς ἐκβολές τοῦ ποταμοῦ Ντρούτα, 45 χιλιόμετρα ἀπό τό Μογκίλεβ. Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ εἰκόνα ἀποδόθηκε στούς Ὀρθο-δόξους, τό ἔτος 1876 μέ τήν ἀνακαίνιση τῆς μονῆς τοῦ Μπελινίτς. Ἐκεῖ, στίς 12 Ἀπριλίου 1876, ἐτελέσθηκε ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία στό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀπό τόν Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

[1] Πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στή Μυσία, μεταξύ Λαμψάκου καί Πριάπου. Ἱδρύθηκε ὑπό ἀποίκων Μιλησίων, Ἐρυθραίων καί Παρίων. Κατά τόν 5ο αἰώνα μ.Χ. ἀποτελοῦσε μέλος τῆς ὑπό τούς Ἀθηναίους Δηλιακῆς συμμαχίας. Κατά τούς χριστιανικούς χρόνους ὑπαγόταν ἐκκλησιαστικά στήν ἐπαρχία Ἑλλησπόντου καί ἦταν μία ἀπό τίς δέκα ἕξι ὑπό τόν Μητροπολίτη Κυζίκου Ἐπικσοπές. Σήμερα καλεῖται Κεμέρ.
[2] Α΄ πατριαρχεία 846-858 μ.Χ. Β΄ πατριαρχεία 867-877 μ.Χ. Ἡ χειροτονία τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου ὑπό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου ἀναφέρεται ὑπό τοῦ ἱστορικοῦ Νικήτα Δαυῒδ.
[3] Ὁ ναός τῆς Ὁμονοίας ἀναφέρεται στόν γενόμενο ἐμπρησμό τῆς Κωνσταντινουπό-λεως ἐπί Λέοντος τοῦ Θρακός, τό ἔτος 476 μ.Χ. Ἀπό τόν Θεόδωρο τόν Ἀναγνώστη ἀναφέρεται, ὅτι ἐκεῖ ἀνεπάυοντο τεμάχια ἐκ τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν θεσπεσίων Πανταλέοντος καί Μαρίνου.
[4] Ζῆλα: Πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στό Γαλατικό Πόντο μεταξύ Ἀμασείας καί Σεβαστου-πόλεως.
[5] Μανουήλ Γεδεών, Βυζαντινόν Ἑορτολόγιον, σελ. 91.
[6] Ἡ μονή τοῦ Μανουήλ ὀνομάσθηκε ἔτσι ἀπό τόν Μανουήλ τόν πρωτομάγιστρο, θεῖο τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας.
[7] Γ. Μηλίτση, Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης, Τρίκαλα, 1986. σελ. 18.
[8] Ψαλμ. 41.

Πρόσφατα Άρθρα

Ο εορτασμός των ονομαστηρίων του Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο εορτασμός των ονομαστηρίων του Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης

20 Σεπτεμβρίου 2025

Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2025 η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου, της συζύγου του Θεοπίστης και...

Read more
Τίμιο Ξύλο και Άρραφος Χιτώνας του Κυρίου μας στην Ι. Μητρόπολη Πειραιώς
Εκκλησία της Ελλάδος

Τίμιο Ξύλο και Άρραφος Χιτώνας του Κυρίου μας στην Ι. Μητρόπολη Πειραιώς

20 Σεπτεμβρίου 2025

Με τις δέουσες εκκλησιαστικές τιμές ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, επικεφαλής κλήρου και λαού της τοπικής μας Εκκλησίας και...

Read more
Άρτης Καλλίνικος: “Όποιος στηρίζεται στον Ιησού δεν λυγίζει ποτέ”
Εκκλησία της Ελλάδος

Άρτης Καλλίνικος: “Όποιος στηρίζεται στον Ιησού δεν λυγίζει ποτέ”

20 Σεπτεμβρίου 2025

Το πρωί του Σαββάτου, 20 Σεπτεμβρίου 2025, ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον Ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Μαξίμου του Γραικού, στην...

Read more
Η εορτή του Αγίου Ευσταθίου στην Ι.Μ. Φθιώτιδος
Εκκλησία της Ελλάδος

Η εορτή του Αγίου Ευσταθίου στην Ι.Μ. Φθιώτιδος

20 Σεπτεμβρίου 2025

Στα ορεινά της Ανατολικής Φθιώτιδας και στην καρδιά της Παρνασσίδος, στην ιστορική Αμφίκλεια, σε δύο πανηγυρίζοντες Ναούς ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος...

Read more
Λαοθάλασσα πιστών υποδέχθηκε την Παναγία Βουλκανιώτισσα στην Μεσσήνη
Εκκλησία της Ελλάδος

Λαοθάλασσα πιστών υποδέχθηκε την Παναγία Βουλκανιώτισσα στην Μεσσήνη

20 Σεπτεμβρίου 2025

Με ευλάβεια και την συμμετοχή εκατοντάδων πιστών υποδέχθηκε σήμερα η πόλη της Μεσσήνης, την Ιερά και Θαυματουργό Εικόνα της Παναγίας...

Read more
4η ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΜΕ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΝ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΜΕΣΟΥ κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟ
Εκκλησία της Ελλάδος

4η ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΔΕΣΣΗΣ ΜΕ ΟΜΙΛΗΤΗ ΤΟΝ ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΜΕΣΟΥ κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟ

20 Σεπτεμβρίου 2025

Την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε η 4η Ιερατική Σύναξη των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας στον...

Read more
Στον 6ο χρόνο επιτυχίας το ΚΔΑΠ «Άγιος Εφραίμ» της Ι.Μ. Φθιώτιδος και της «Αποστολής» στην Λαμία
Εκκλησία της Ελλάδος

Στον 6ο χρόνο επιτυχίας το ΚΔΑΠ «Άγιος Εφραίμ» της Ι.Μ. Φθιώτιδος και της «Αποστολής» στην Λαμία

20 Σεπτεμβρίου 2025

Τον 6ο χρόνο απρόσκοπτης και επιτυχούς λειτουργίας του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιού «Άγιος Εφραίμ» της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος και του...

Read more
Γιατί εκδηλώνονται οι κακίες στον άνθρωπο;
Κηρύγματα

Κυριακή μετά την Ύψωση. Ο Σταυρός στη ζωή μας.

20 Σεπτεμβρίου 2025

“Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.“ Στην επί του Όρους ομιλία...

Read more
Τα άγια προσκυνήματα και η δαιμονοποίηση: μια «άσπονδη» συνύπαρξη
Κηρύγματα

Τα αληθινά κέρδη ή οι ζημιές φαίνονται μόνο με τα μέτρα της αιωνιότητας

20 Σεπτεμβρίου 2025

Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 34-θ΄ 1 «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι»...

Read more
Συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας με αντιπροσωπεία του Ελληνοαυστραλιανού Συνδέσμου
Πατριαρχεία - Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας με αντιπροσωπεία του Ελληνοαυστραλιανού Συνδέσμου

19 Σεπτεμβρίου 2025

Την Πέμπτη, 18 Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα στην Έδρα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, στο Σύδνεϋ,...

Read more
Γέροντας Βασ. Γοντικάκης: Έλα και κάμε το θέλημά Σου σε μένα!
Ελλάδα Κόσμος

Αποχαιρετισμός στον Μακαριστό Αρχιμανδρίτη π. Βασίλειο Γοντικάκη, Προηγούμενο της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους

20 Σεπτεμβρίου 2025

Οι Θεολόγοι και οι Φίλοι της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων, με βαθύτατη θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα τον σεβαστό και αγαπητό μας Ιερομόναχο...

Read more
Φθιώτιδος Συμεών: «Εκατομμύρια μερίδες φαγητό γεμάτες με γεύσεις αληθινής αγάπης»
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Εκατομμύρια μερίδες φαγητό γεμάτες με γεύσεις αληθινής αγάπης»

19 Σεπτεμβρίου 2025

Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Συμεών, τον οποίο πλαισίωσαν ο Διευθυντής του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου της Ιεράς...

Read more
Τέλος εποχής…
Εκκλησία της Ελλάδος

Τέλος εποχής…

20 Σεπτεμβρίου 2025

Μετά από 65 χρόνια κατά τα οποία η κρεμαστή γέφυρα της κοιλάδας των Τεμπών στεκόταν αγέρωχη και εξυπηρετούσε τη διάβαση...

Read more
Νέες αυταρχικές ενέργειες του Φαναρίου
Εκκλησία της Ελλάδος

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

20 Σεπτεμβρίου 2025

Από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ανακοινώνεται -μετά μεγίστης χαράς- η επικείμενη σεπτή επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο...

Read more
Αυστραλίας Μακάριος προς νέο Πρεσβύτερο: «Να γίνει η ιερωσύνη σου “Σαμαρειτική”»
Απόψεις - Γνώμες

Εκκλησία δεν είναι τα καμώματα των παπάδων…

20 Σεπτεμβρίου 2025

Toυ π. Ηλία Μάκου Το τελευταίο διάστημα στον χώρο της Εκκλησίας συμβαίνουν διάφορα πράγματα, τα οποία, αν και δεν γνωρίζουμε...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Γιατί εκδηλώνονται οι κακίες στον άνθρωπο;
Κηρύγματα

Κυριακή μετά την Ύψωση. Ο Σταυρός στη ζωή μας.

20 Σεπτεμβρίου 2025

“Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι.“ Στην επί του Όρους ομιλία...

Τα άγια προσκυνήματα και η δαιμονοποίηση: μια «άσπονδη» συνύπαρξη

Τα αληθινά κέρδη ή οι ζημιές φαίνονται μόνο με τα μέτρα της αιωνιότητας

20 Σεπτεμβρίου 2025
Ο ταπεινός ποτέ δεν πέφτει

Ἡ ὑψίστη ἀξία τοῦ ἀνθρώπου

19 Οκτωβρίου 2023
Παλαιές μαρτυρίες γιά το σημείο του Τιμίου Σταυρού που φάνηκε στα Ιεροσόλυμα

Όχι επανάσταση, αλλά ανάσταση (Κυριακή μετά την Ύψωση)

17 Σεπτεμβρίου 2022
Αναζητώντας σήμερα τον «τύπο» και τον «τόπο» του Χριστού

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Θέλει αυταπάρνηση

17 Σεπτεμβρίου 2022
Αυλώνος Χριστόδουλος: «Η ΕΛΠΙΔΑ»

Η Σωτηρία προέρχεται από το Χριστό

19 Σεπτεμβρίου 2021
«Zητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»

Το μήνυμα του Ευαγγελίου της Κυριακής μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

18 Σεπτεμβρίου 2021
Ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός ως πανοπλία

«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»

19 Σεπτεμβρίου 2020
Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

Αυταπάρνηση και οικογένεια – Κυριακή μετά την Ύψωση

19 Σεπτεμβρίου 2020
Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

«Χριστώ συνεσταύρωμαι»

19 Σεπτεμβρίου 2020
“Μη τοίνυν επαισχυνθής τοσούτον αγαθόν”

Η Θεολογία του Σταυρού και του Εσταυρωμένου Κυρίου μας

15 Σεπτεμβρίου 2018
Η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στη Νέα Ιωνία

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

15 Σεπτεμβρίου 2018
Αναζητώντας σήμερα τον «τύπο» και τον «τόπο» του Χριστού

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Σταυρώθηκε για μένα (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

14 Σεπτεμβρίου 2019
Η Ακολουθία των Αγίων Παθών στον Ι.Ν. Aγ. Δημητρίου στο Μπραχάμι

Το ζωηφόρο “σκάνδαλο” του Σταυρού

14 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακής μετά την Ύψωση Αποστολικό ανάγνωσμα

14 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ Ευαγγέλιο : Μαρκ. 8,34-9,1 ΒΑΣΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ, Μαρκ, 8,34,9-1 Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μαρκ. 8,34 – 9, 1 (16-9-2012)

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – Τί συμβολίζει ὁ Σταυρός (β΄)

16 Νοεμβρίου 2023

Σωτήρια υπέρβαση Toυ Χρηστάκι Ευσταθίου Θεολόγου

21 Αυγούστου 2014

Προς αναζήτηση νοήματος για τη ζωή-Κυριακή μετά την Ύψωσιν

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την ύψωση του Σταυρού

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή Μετά την Ύψωσιν Το Ευαγγέλιο της εορτής, η απόδοσή του στην νεοελληνική.

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ – 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011

21 Αυγούστου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

21 Αυγούστου 2014

Κυριακή μετά την Ύψωση

21 Αυγούστου 2014

15 Σεπ 2012 Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού -«Ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν».

21 Αυγούστου 2014
Next Post
Χειροθεσία Οικονόμου από τον Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητο

Χειροθεσία Οικονόμου από τον Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητο

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας στην κωμόπολη του Μελιγαλά

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας στην κωμόπολη του Μελιγαλά

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στο Λίβερπουλ για το διορισμό νέου ιερέως

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στο Λίβερπουλ για το διορισμό νέου ιερέως

Κυριακή  Δ΄ Νηστειών στον πληγωμένο Άγιο Γεώργιο Τυρνάβου

Κυριακή Δ΄ Νηστειών στον πληγωμένο Άγιο Γεώργιο Τυρνάβου

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών στην Σίφνο

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών στην Σίφνο

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
  • Η συγχώρεση θεραπεύει πληγές…

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist