• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Τρίτη, 1 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι τῆς 12ης Ἀπριλίου

11 Απριλίου 2021
in Πνευματικές Διδαχές
Συναξάρι τῆς 12ης  Ἀπριλίου
Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου
Γενικοῦ Διευθυντοῦ Ἀποστολικῆς Διακονίας

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

† Μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου, ἐπισκόπου Παρίου τοῦ Ἑλλησπόντου, τοῦ Ὁμολογητοῦ. 

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε κατά τήν ἐποχή τῶν ἀσεβῶν εἰκονο- μάχων. Ἐπειδή ἀγάπησε τόν Θεό ἀπό βρέφος καί ἄσκησε κάθε ἀρετή, ἐχειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Παρίου[1]. Αὐτός σύμφωνα μέ τόν Παῦλο, τόν θεῖο καί μεγάλο Ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, δέν ἐπείσθηκε νά συνδεθεῖ μέ τήν ἀσεβή αἵρεση ὅσων ἀθετοῦσαν τήν πάνσε- πτη εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό- κου καί ὅλων τῶν Ἁγίων. Καί ἐπειδή δέν θέλησε νά ὑπογράψει στόν ἄδικο τόμο γιά τήν κατάλυση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἐπέρασε ὅλη του τή ζωή μέ διωγμούς καί πειρασμούς καί θλίψεις καί στεναχώριες μεταβαίνοντας ἀπό τόπο σέ τόπο καί μετακινούμενος συνεχῶς. Ἀναφέρεται δέ ὅτι κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Μιχαήλ τοῦ Τραυλοῦ (820-829 μ.Χ.) καί τοῦ Θεοφίλου (829-842 μ.Χ.) διέμε- νε ἐξόριστος σέ κάποιο μικρό νησί πρό τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Καί μέ αὐτό τόν τρόπο, ἀφοῦ ὑπεράσπισε τά πατρικά δόγματα καί μισώντας μέχρι τέλους τίς συγκεντρώσεις τῶν κακόδοξων, ἐκοιμήθη- κε μέ εἰρήνη.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἐχειροτόνησε διάκονο καί πρεσβύτερο τόν μετέπειτα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἅγιο Ἰγνάτιο Α΄ († 23 Ὀκτωβρίου)[2]. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Σάββα, τοῦ ἐν Μπουζάου τῆς Ρουμανίας ἀθλήσαντος.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας ἐμαρτύρησε τό ἔτος 372 μ.Χ. γιά τήν πίστη του Χριστοῦ στό Μπουζάου τῆς Ρουμανίας. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ἀνθούσης.

Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα ἡ βασίλισσα ἦταν θυγατέρα τοῦ αὐτοκρά-τορος Κωνσταντίνου Ε΄ τοῦ Κοπρώνυμου (741-775 μ.Χ.) καί τῆς τρίτης συζύγου του Εὐδοκίας. Μετά τό θάνατο τοῦ πατέρα της διεμοίρασε ὅλα της τά ὑπάρχοντα στούς πτωχούς, σέ ἐκκλησίας καί ἱδρύματα καί ἔγινε μητέρα πολλῶν ὀρφανῶν καί προστάτιδα χηρῶν. Μολονότι ἐδέχθηκε πολλές παρακλήσεις καί ἐπιέσθηκε ἀπό τήν εὐσεβεστάτη αὐγούστα Εἰρήνη τήν Ἀθηναία (797-802 μ.Χ.) νά μείνει μαζί της καί νά συμβασιλεύσει, δέν ἀποδέχθηκε.

Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα ἐκάρη μοναχή ὑπό τοῦ Πατριάρχου Ταρα- σίου καί ἀποσύρθηκε στή μονή τῆς Ὁμονοίας ἤ Εὐμενείας[3], ὅπου ἔζησε μέ ἄσκηση καί προσευχή καί ἐκοιμήθηκε, τό ἔτος 809 μ.Χ., μέ εἰρήνη. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Δήμη ἤ Δημῆ καί Πρωτίωνος καί τῶν σύν αὐτοῖς μαρτυρησάντων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Δήμης ἤ Δημῆς καί Πρωτίων ἄθλησαν μαζί μέ ἄλλους Χριστιανούς κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Μαξιμιανοῦ (285-305 μ.Χ.). Αὐτοί παρέστησαν αὐτόκλητοι στόν ἡγεμόνα τῆς χώρας τους ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Τότε ἐκεῖνος ἔδωσε ἐντολή καί τούς ἐβασάνισαν ποικιλοτρόπως. Τούς ἐγύμνωσαν καί τούς ἔδεσαν μέ ἁλυσίδες καί ἀφοῦ τούς ἔριξαν στή γῆ, τούς ἐκτυποῦσαν ἀλύπητα, ὥστε ἐφάνη-σαν τά σπλάγχνα αὐτῶν. Στή συνέχεια τούς ἐνέκλεισε στή φυλακή, ὅπου τούς ἄφησε χωρίς τροφή καί νερό ἐπί τριάντα ἡμέρες. Ὅμως Ἄγγελος Κυρίου τούς ἐγιάτρεψε τίς πληγές καί τούς ἔδιδε τροφή ἀπό τόν οὐρανό, κατά τόν λέγοντα «ἄρτον Ἀγγέλων ἔφαγεν ἄνθρωπος».

Ὅταν ὁ ἡγεμόνας τούς ἐκάλεσε καί πάλι, γιά νά τούς ἐξετάσει καί νά διαπιστώσει ἐάν ἔχουν μεταστραφεῖ, τούς εἶδε σώους καί ὐγιεῖς. Μόλις τά πλήθη τῶν ἀσεβῶν εἶδαν τό θαύμα τῆς διασώσεως τῶν Ἁγίων προσέπεσαν στά πόδια τους καί ἐκραύγαζαν «εἴμαστε Χριστιανοί». Τότε ὁ ἡγεμόνας ἔδωσε ἐντολή νά ἀποκεφαλισθοῦν. Ἔτσι ἐτελειώθηκε ὁ βίος τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τῆς δόξης.                         

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἀρτέμονος.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἀρ­τέ­μων ἔ­ζη­σε κατά τούς χρόνους τῆς βα­σι­λεί­ας τοῦ Δι­ο­κλη­τι­α­νοῦ (284-305 μ.Χ.) καί ἦ­ταν πρε­σβύ­τε­ρος τῆς Ἐκ­κ­λη­σί­ας στή Λα­ο­δι­κεί­α. Ἕ­να χρό­νο πρίν τό θά­να­τό του, ἀ­φοῦ μπῆ­κε στό να­ό τῶν Ἑλ­λή­νων μέ τόν Ἐπίσκοπο Σι­σίν­νι­ο, κα­τέ­στρε­ψε τά εἴ­δω­λα. Καί ἀ­φοῦ ἔ­μα­θε αὐ­τό ἀ­πό τούς εἰ­δω­λο­λά­τρες ὁ ἄρ­χο­ντας τῆς χώ­ρας, ἀ­νε­χώ­ρη­σε γι­ά νά συλ­λά­βει τόν Ἐ­πί­σκο­πο καί ἀ­φοῦ ἀρ­ρώ­στη­σε, ἐκιν­δύ­νευ­σε. Στή συ­νέ­χει­α ἐζή­τη­σε ἀ­πό τόν Ἐ­πί­σκο­πο νά προ­σευ­χη­θεῖ γι­’ αὐ­τόν καί ἐάν ἀ­πο­κτή­σει τήν ὑ­γεί­α του, νά τοῦ κά­νει χρυ­σή εἰ­κό­να. Ἀ­φοῦ λοι­πόν τόν ἔ­κα­νε κα­λά, ἀ­νε­χώ­ρη­σε γι­ά τήν Και­σά­ρει­α. Καί ἀ­φοῦ εὑρῆ­κε στό δρό­μο τόν Ἅγιο Ἀρ­τέ­μω­να, τόν συ­νέ­λα­βε. Τόν ἔ­δε­σε καί συρόμενο τόν ἔ­κλει­σε στή φυ­λα­κή. Ἔ­πει­τα προσπάθησε μέ τή βί­α νά τόν μεταπείσει νά ἀρ­νη­θεῖ τόν Χρι­στό καί ἐ­πει­δή ὁ Ἅγιος ἔμεινε πιστός στήν πατρώα εὐσέβεια, τοῦ ἀπέκοψαν κά­ποι­α μέ­λη ἀ­πό τίς σάρ­κες του καί τά ἔ­ψη­σαν στή σχά­ρα. Στή συνέχεια, ἀ­φοῦ ἔ­κα­ψαν τό λέ­βη­τα, γι­ά νά τόν ρί­ξουν μέ­σα καί νά κα­εῖ, δύ­ο ἀ­ε­τοί ἐσή­κω­σαν τόν ἄρ­χο­ντα καί τόν ἔ­ρι­ξαν σέ αὐ­τόν. Ὁ Ἅγιος Ἀρτέμων ἐτελειώθηκε μετά ἀπό λίγο διά ξίφους. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων Δαυῒδ, Ἰωάννου καί Μηνᾶ, τῶν Ἀββάδων.

Οἱ Ἅγιοι Ὁσιομάρτυρες Δαυῒδ, Ἰωάννης καί Μηνᾶς ἦσαν μοναχοί καί ἐτελειώθησαν τοξευόμενοι. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ μετακομιδή τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου ἀπό τῆς ἐπισκοπῆς Ζήλας εἰς Κωνσταντινούπολιν.

Ἡ μετακομιδή τῆς Τιμίας Ζώνης ἀπό τήν Ἐπισκοπή Ζήλας[4] στήν Κωνσταντινούπολη ἔγινε τό ἔτος 942 μ.Χ. ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου Ζ΄ Ποργυρογέννητου (913-959 μ.Χ.). Χειρόγραφο Μηναῖο τοῦ 16ου αἰῶνος μ.Χ. φέρει τό ἑξῆς δίστιχο κατά τήν ἡμέρα αὐτή:

Ζώνην τιμίαν τῇ βασιλίδι δίδως

Βασίλισσα πάντιμε Θεογεννῆτορ. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Σεργίου Β΄, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. (1019)

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Σεργίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπό-λεως, ἀναφέρεται σέ χειρόγραφο Εὐαγγέλιο τοῦ Ἁγιοταφιτικοῦ Μετοχίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως[5], ἡ δέ ἑορτή αὐτοῦ ἐτελεῖτο στή μονή τοῦ Μανουήλ[6], τῆς ὁποίας ἐχρημάτισε ἡγούμενος.

Ὁ Ἅγιος Σέργιος καταγόταν ἀπό περιφανή οἰκογένεια τοῦ Βυζαντίου, ἦταν ἀνεψιός τοῦ ἱεροῦ Φωτίου, ἐνάρετος καί πολύ μορφωμένος. Ὁ Ἅγιος ἦταν τόσο ταπεινός, πού ὅταν τοῦ πρότειναν νά ἀποδεχθεῖ τόν πατριαρχικό θρόνο, μετά τό θάνατο τοῦ Πα-τριάρχου Θεοφυλάκτου (27 Φεβρουαρίου 956 μ.Χ.), ἀρνήθηκε καπί ὑπέδειξε τόν Πολύευκτο. Ἀνῆλθε στόν οἰκουμενικό θρόνο σέ μεγάλη ἡλικία, τό ἔτος 999 μ.Χ., κληθείς ὑπό τοῦ αὐτοκράτρος Βασιλείου τοῦ Β΄ (976-1025), σέ διαδοχή τοῦ Πατριάρχου Σισιννίου Β΄. Συνεκάλεσε Σύνοδο στήν Κωνσταντινούπολη καί ἐβεβαίωσε τά ὑπό τοῦ Ἁγίου Φωτίου κατά τῶν λατινικῶν καινοτομιῶν πραχθέ-ντα. Ἐπ’ αὐτοῦ μεταφράσθηκαν στή ρωσική γλώσσα οἱ ἐκκλησια-στικοί νόμοι χάριν τῶν ἱερέων τῆς Ρωσίας.

Ὁ Ἅγιος Σέργιος ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1019.    

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου, τοῦ ἐν Κύπρῳ ἀσκήσαντος.(Βλ. † 24 Ἰανουαρίου). 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Βασιλείου, Ἐπισκόπου Ριαζάν καί Μούρωμ.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος ἔζησε στή Ρωσία κατά τόν 13ο καί 14ο αἰώνα μ.Χ. καί λόγῳ τῶν ἀρετῶν του ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ριαζάν καί Μούρωμ. Ἦταν ἐκεῖνος, πού διαπλέοντας θαυματουργικά τό νερό, μετέφερε τή θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Μούρωμ στήν πόλη τοῦ Ριαζάν. Ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη. Ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει, ἐπίσης, τή μνήμη του στίς 10 Ἰουνίου, 3 καί 10 Ἰουλίου. 

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀκακίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.

Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ἔζησε καί ἀνεδείχθη κατά τούς σκοτεινούς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας. Ἐγεννήθηκε μᾶλλον λίγα χρόνια μετά τό ἔτος 1630 μ.Χ. στό χωρίο Γόλιτσα τῶν Ἀγράφων, τῆς (τότε) ἐπαρχίας Φανα­ρίου καί Νεοχωρίου, στή σημερινή Κοινότητα Ἁγίου Ἀκακίου τοῦ νομοῦ Καρδίτσης. Οἱ γονεῖς του, εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι Χριστιανοί, μέ τήν ἐργα­σία τους κατόρθωσαν στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια νά ἐξα­σφαλίσουν τά ἀναγκαῖα της ζωῆς τους μέ αὐτάρκεια καί στοργικά εἶχαν ἀφοσιωθεῖ στήν ἀνατροφή τῶν δυό παι­διῶν πού τούς ἐχάρισε ὁ Θεός. Ὅμως ὁ πρόωρος θάνατος τοῦ πατέρα συνεκλόνισε τήν οἰ­κογένεια καί ἐπεσκίασε τήν εὐτυχία τους.

Ὁ Ἀναστάσιος, αὐτό ἦταν τό κοσμικό ὄνομα τοῦ Ὁσίου, ἔμεινε ὀρφα­νός σέ πολύ μικρή ἡλικία. Ἡ μητέρα τους μέ τή βαθειά χριστιανική πίστη καί τήν εὐσέβειά της ἀγωνίζεται ἀγώνα σκληρό «πρός τά τῆς χηρείας δεινά» καί ἀναλαμβάνει μόνη της τό βάρος τῆς οἰκογενειακῆς εὐθύνης. Ἐργάζεται ἀγόγγυστα, γιά νά συντηρή-σει τά δυό ἀνήλικα παιδιά της καί νά τά αναθρέψει μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου.

Πολύ σύντομα στό πλευρό τῆς μητέ­ρας του εὑρέθηκε καί ὁ μικρός Ἀναστάσιος, γιά νά ἀναλάβει καί ἐκεῖνος ἕνα μέρος ἀπό τίς εὐθῦνες γιά τή συντήρηση τῆς οἰκογένειάς του.

Ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶχε συγκλονίσει ἀπό ἐνωρίς τήν καρδιά τοῦ Ἀναστασίου καί ἡ φλό­γα τῆς θείας ἀγάπης ἐθέρμαινε τήν παιδική του ψυχή. Ἔνοιωθε ζωηρά καί πολύ ἔντονα τήν κλίση καί τό ζῆλο πρός τό μοναχικό βίο. Γι’ αὐ­τό ἀπέφευγε τό θόρυβο τοῦ κόσμου καί ἀναζη­τοῦσε συχνά τήν ἡσυχία σέ τόπους ἐρημικούς. Ἐκεῖ, ἀφο­σιωμένος στόν Θεό, διέθετε ὅλο τό χρόνο στήν προσευχή καί τή νηστεία. Ἔτσι ἀπεφάσισε νά ἐγκαταλείψει τά ἐγκόσμια καί σέ ἡλικία εἴκοσε τριῶν ἐτῶν νά φύγει πρός τά μέρη τῆς Ζαγορᾶς Βόλου. Κατέληξε στό μοναστήρι τῆς Σουρβιᾶς, πού εἶχε κτίσει ὁ Ὅσιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ, πού βρίσκεται στήν περιοχή τῆς Μακρυνίτσας Βόλου καί εἶναι ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Τριάδα.

Ὅταν ἔφθασε στό μοναστήρι, τόν ὑποδέχθηκαν μέ κα-λωσύνη. Παρουσιάσθηκε στόν ἡγούμενο καί μέ ὅλο τό σεβασμό ἀνέ-φερε τό σκοπό τῆς ἐπισκέψεώς του. Ἐκεῖνος τόν ἄκουσε μέ προσοχή καί τοῦ ἐξήγησε μέ κάθε λε­πτομέρεια τίς δυσκολίες τῆς μοναχικῆς ζωῆς, ἀλλά καί τό αὐστηρό πρόγραμμα τῆς μονῆς. Ὁ Ἀναστάσιος ὅμως ἐπέμενε, δίδοντας τήν ὑπόσχεση πώς μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ὑπερνικήσει ὅλα τά ἐμπόδια καί θά ἀνταποκριθεῖ στά καθήκο-ντα πού ἐπέβαλε ἡ μοναχική πολιτεία. Ὁ ἡγούμενος, ὡς ἔμ­πειρος πνευματικός, διέγνωσε τόν ἔνθεο ζῆλο τοῦ Ἀναστασίου καί διεπί-στωσε τήν ἀμετακίνητη καί σταθερή ἀποφασή του νά μονάσει. Ἔτσι τόν ἐδέχθηκε στό μοναστήρι. Ἐκεῖ ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνο-μα Ἀκάκιος[7]. Τήν ἴδια νύκτα πού ἐδέχθηκε τό ἀγγελικό σχῆμα καί περιεβλήθηκε τό μοναχικό ἔνδυμα ἀξιώθηκε μέ θεία ὀπτασία. Εἶδε σάν νά ἐβαστοῦσε στά χέρια του μία ἀναμμένη λαμ­πάδα, πού εἶχε φῶς ὑπέρλαμπρο καί ἐφώτιζε ὅλο τόν τόπο ἐκεῖνο.

Ὁ νέος μοναχός μέ τή συμπεριφορά, τήν ἐργατικότητα καί τήν πνευματικότητά του, ἐκέρδισε τήν ἀγάπη καί τή συμπάθεια ὅλων τῶν πατέρων τῆς μονῆς. Ὅμως, οἱ ἀνάγκες καί οἱ ἀπαιτήσεις τοῦ μοναστηριοῦ ἦταν πάρα πολ­λές καί τοῦ ἀφαιροῦσαν πολύτιμο χρόνο ἀπό τήν ἄσκηση καί τήν προσευχή. Ἤ κοινοβιακή ζωή τοῦ μοναστηριού δέν τόν ἱκανοποιοῦσε πλέον, διότι πολύ σύντομα εἶχε κατακτήσει τίς μοναχικές ἀρετές τοῦ ἁπλοῦ μοναχοῦ καί ἡ ψυχή του ἀναζητοῦσε ἄλλο χῶρο γιά ἀπόλυτη ἡσυχία καί μεγαλύτερη ἄσκηση.

Ἔτσι, μεταξύ τῶν ἐτῶν 1660-1670 μ.Χ., ἀναχωρεῖ γιά τόν Ἅγιον Ὄρος. Ἀρχικά ὁ Ὅσιος κατευθύνθηκε στήν περιοχή τῆς Μεγίστης Λαύρας καί κατέφυγε σέ κάποιο σπήλαιο, κοντά στή «Σκήτη τοῦ Καυσοκαλύβη» ὅπου ἀσκήτεψε γιά ἕνα χρονικό διάστη-μα. Τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν ὅσον τό δυνατόν καλύτερη μόρφωσή του τόν ἀνάγκασε νά ἀκολουθήσει ἕνα πρόγραμ­μα ἀσκήσεως καί πνευματικῆς  ἐργασίας.  Χωρίς καμμιά καθυστέρηση ἐπισκέπτεται μοναστήρια καί σκῆτες, ἐρημητήρια ἡσυχαστῶν καί σπήλαια ἀσκη-τῶν καί ἀναζητεῖ, «ὡς ἔλαφος διψῶσα ἐπί τάς πηγάς των ὑδά-των»[8], τούς ἐκλεκτούς καί δοκιμασμένους μοναχούς. Ὑποτάσσεται πρόθυμα εἰς αὐτούς, συνεργάζεται μαζί τους καί μαθητεύει μέ ὑπο-μονή κοντά τους.

Ὁ Ὅσιος φθάνει τελικά στό μοναστήρι τοϋ Ἁγίου Διονυ­σίου καί μετά ἀπό σύντομη ἐπίσκεψη σέ αὐτό ἀπομακρύνεται σέ ἐρημική τοποθεσία ἐπάνω ἀπό το μοναστήρι, γιά νά ἡσυχάσει. Ἐκεῖ ἔμεινε πολύ καιρό καί κάθε Σάββατο κατέ­βαινε στό μοναστήρι καί ἐκκλη-σιαζόταν.

Ἑπόμενος σταθμός ἦταν ἡ Σκήτη τοῦ Παντοκράτορος, ὅπου συναντήθηκε μέ τόν γνωστό ἀπό το μοναστήρι τῆς Σουρβιᾶς γέρο-ντα πνευματικό του, πού εἶχε ἔλθει ἀπο τη Ζαγορά τοϋ Βόλου, γιά νά σπουδάσει τή βυζαντινή μουσική. Ὅ γέ­ροντας ἐχάρηκε πάρα πολύ, ὅταν συναντήθηκε μέ τόν Ὅσιο  καί ἐζήτησε νά τόν πάρει μαζί του ὡς μοναχό. Ἐκεῖ­νος ὅμως ἐζήτησε τήν εὐχή του καί τόν παρεκάλεσε νά μήν ἐπιμείνει, διότι ἤθελε νά ἡσυχάσει μόνος του.

Ὕστερα ἀπό τή συνάντηση αὐτή, ὁ Ὅσιος ἔφυγε ἀπό τή Σκή-τη τοῦ Παντοκράτορος πρός ἄγνωστη κατεύθυνση καί μέ συμ-βουλή τοῦ γέροντος πνευματικοῦ Γαλακτίωνος ἦλθε στά Καυσο-καλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐπάνω στήν Μεταμόρφωση, γιά νά μονάσει. Ἐκεῖ ἀσκητεύοντας παρέμεινε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό­νια.

Κάποτε ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος εἶδε τόν Ὅσιο Μάξιμο τόν Καυσο-καλυβίτη († 13 Ἰανουαρίου), μέ κάτα­σπρη καί ἀστραφτερή ἱερατι-κή στολή, νά περιφέρεται καί νά θυμιατίζει ὅλο τό ναό καί ἕνα πλῆθος μοναχῶν μέ τήν ἴδια λευκή στολή νά τόν ἀκολουθοῦν. Καί ὅταν ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ἑρώτησε, «ποιοί ἦσαν αὐτοί πού τόν συνόδευαν», ὁ Ὅσιος Μάξιμος ἀπάντησε: «Εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ὅσιοι Πατέ­ρες ἀπό τήν περιοχή τῶν Καυσοκαλυβίων, οἱ ὁποῖοι χάρις σέ αὐτόν εὑρῆκαν τή σωτηρία τους».

Ἐπειδή τά χρόνια ἐπερνοῦσαν καί ἡ περιοχή πού ἀσκήτευε ὁ Ὅσιος ἦταν δύσβατη καί ἄνυδρη, αὐτός ἀναγκάσθηκε νά μετακινη-θεῖ χαμηλότερα πρός τή θάλασσα, πρός τό ἀκρωτήρι τῆς Ἀθωνικῆς Χερσονήσου, ἐκεϊ ὅπου εὑρίσκεται ἡ σημερινή Σκήτη τῶν Καυσο-καλυβίων (Ἁγίας Τριάδος). Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος ἀνεζήτησε τήν κατοικία του σέ ἕνα μικρό σπήλαιο, τό ὁποῖο μέχρι σήμερα φέρει τό ὄνομά του. Μέ τίς σπάνιες ἀρετές του ἀνεδείχθηκε κατά τόν ὑμνωδό «κορυφαῖος τῶν Ἀσκητῶν καί Θεοφόρων Πατέρων τό καύ­χημα».

Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος προέβλεψε καί προεῖπε τήν κοίμησή του σέ ὅλους τούς ὑποτακτικούς πού ἐμόναζαν κοντά του. Ἰδιαίτερα ὅμως στό μοναχό Ἀθανάσιο, ὁ ὁποῖος ἔφθασε στό σπήλαιό του ἀπό τή Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης, γιά νά λάβει τήν εὐχή του, εἶπε: «Ἐγώ τώρα, Ἀθανάσιε, πηγαίνω στράτα μακρά καί πλέον δέν θά βλέπουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Νά ἔχεις τήν εὐχή τῆς Παναγίας μας». Αὐτά ἦταν τά τελευταῖα λόγια του. Εὐλόγησε ἔπειτα τά τέσσερα σημεῖα τοϋ ὁρίζοντος καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη τήν Κυρια­κή τῶν Μυροφόρων, τό ἔτος 1730 μ.Χ., καί σέ ἡλικία ἑκατόν περίπου ἐτῶν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Μούρωμ τῆς Ρωσίας.

Ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Μούρωμ μεταφέρθηκε στήν πόλη αὐτή ἀπό τόν ἅγιο Κωνσταντίνο τόν πρίγκηπα († 3 Ἰουλίου) στίς ἀρχές τοῦ 12ου αἰῶνος μ.Χ., ὅταν οἱ κάτοικοι αὐτῆς ἦσαν ἀκόμη εἰδωλολάτρες. Ὁ Ἅγιος Κωνσταντίνος προσπαθοῦσε νά τούς διδάξει τήν ἀλήθεια καί νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιο, ἀλλά αὐτοί δέν ἐπίστευαν μέχρι πού ἀπεφάσισαν νά τόν φονεύσουν. Ὁ Ἅγιος τότε προσευχήθηκε θερμά στήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἄκουσε τήν ἱκεσία του καί ἐφώτισε τίς καρδιές τῶν κατοίκων τοῦ Μούρωμ, οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί ἐβαπτίσθηκαν.

Ὅταν τήν ἕδρα τῆς Ἐπισκοπῆς τοῦ Μούρωμ κατεῖχε ὁ Ἅγιος Βασίλειος, πῆρε τήν εἰκόνα καί κρατώντας την στά χέρια ἔπλευσε ἐπάνω στά νερά μέ σχεδία τό μανδύα του μέχρι τό Ριαζάν, ὅπου καί ἐτοποθέτησε τήν ἱερά εἰκόνα σέ ναό τῆς πόλεως.  

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐν Μπελινίτς τῆς Ρωσίας.

Ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐφυλάσσετο ἀρχικά σέ μία ἀπό τίς ἐκκλησίες τῆς περιοχῆς τοῦ Μογκίλεβ τῆς Ρωσίας. Μέ τήν ἐπικράτηση τῆς Οὐνίας, τό ἔτος 1596, αὐτή περιῆλθε στά χέρια τῶν Οὐνιτῶν καί τοποθετήθηκε σέ μία ἐκκλησία τοῦ Ρωμαιοκαθο-λικοῦ μοναστηριοῦ τοῦ Μπελινίτς, τό ὁποῖο ἱδρύθηκε κατά τά ἔτη 1622-1624 ἀπό τόν στρατηγό τῆς Μεγάλης Λιθουανίας Λέβ Σα-πέγκα στίς ἐκβολές τοῦ ποταμοῦ Ντρούτα, 45 χιλιόμετρα ἀπό τό Μογκίλεβ. Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ εἰκόνα ἀποδόθηκε στούς Ὀρθο-δόξους, τό ἔτος 1876 μέ τήν ἀνακαίνιση τῆς μονῆς τοῦ Μπελινίτς. Ἐκεῖ, στίς 12 Ἀπριλίου 1876, ἐτελέσθηκε ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία στό ναό τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἀπό τόν Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

[1] Πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στή Μυσία, μεταξύ Λαμψάκου καί Πριάπου. Ἱδρύθηκε ὑπό ἀποίκων Μιλησίων, Ἐρυθραίων καί Παρίων. Κατά τόν 5ο αἰώνα μ.Χ. ἀποτελοῦσε μέλος τῆς ὑπό τούς Ἀθηναίους Δηλιακῆς συμμαχίας. Κατά τούς χριστιανικούς χρόνους ὑπαγόταν ἐκκλησιαστικά στήν ἐπαρχία Ἑλλησπόντου καί ἦταν μία ἀπό τίς δέκα ἕξι ὑπό τόν Μητροπολίτη Κυζίκου Ἐπικσοπές. Σήμερα καλεῖται Κεμέρ.
[2] Α΄ πατριαρχεία 846-858 μ.Χ. Β΄ πατριαρχεία 867-877 μ.Χ. Ἡ χειροτονία τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου ὑπό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου ἀναφέρεται ὑπό τοῦ ἱστορικοῦ Νικήτα Δαυῒδ.
[3] Ὁ ναός τῆς Ὁμονοίας ἀναφέρεται στόν γενόμενο ἐμπρησμό τῆς Κωνσταντινουπό-λεως ἐπί Λέοντος τοῦ Θρακός, τό ἔτος 476 μ.Χ. Ἀπό τόν Θεόδωρο τόν Ἀναγνώστη ἀναφέρεται, ὅτι ἐκεῖ ἀνεπάυοντο τεμάχια ἐκ τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν θεσπεσίων Πανταλέοντος καί Μαρίνου.
[4] Ζῆλα: Πόλη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στό Γαλατικό Πόντο μεταξύ Ἀμασείας καί Σεβαστου-πόλεως.
[5] Μανουήλ Γεδεών, Βυζαντινόν Ἑορτολόγιον, σελ. 91.
[6] Ἡ μονή τοῦ Μανουήλ ὀνομάσθηκε ἔτσι ἀπό τόν Μανουήλ τόν πρωτομάγιστρο, θεῖο τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας.
[7] Γ. Μηλίτση, Ὁ Ὅσιος Ἀκάκιος ὁ Καυσοκαλυβίτης, Τρίκαλα, 1986. σελ. 18.
[8] Ψαλμ. 41.

Πρόσφατα Άρθρα

Φθιώτιδος Συμεών: «Να αναλογισθούμε όλοι την αποστολή μας στον κόσμο»
Εκκλησία της Ελλάδος

Φθιώτιδος Συμεών: «Να αναλογισθούμε όλοι την αποστολή μας στον κόσμο»

1 Ιουλίου 2025

Στο όμορφο μικρό χωριό Παλιούρι της Δυτικής Φθιώτιδος, στις όχθες του Σπερχειού Ποταμού, στον Δήμο Μακρακώμης και στον Ναό των...

Read more
Χειροθεσία νέου Οικονόμου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Πορταριάς
Εκκλησία της Ελλάδος

Χειροθεσία νέου Οικονόμου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Πορταριάς

1 Ιουλίου 2025

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Πορταριάς χοροστάτησε σήμερα, 30/6, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, πλαισιούμενος από τον Αρχιμανδρίτη...

Read more
Ο Εσπερινός των Αγίων Αναργύρων στην Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Εσπερινός των Αγίων Αναργύρων στην Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος

1 Ιουλίου 2025

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Τιμόθεος, το απόγευμα της Δευτέρας 30 Ιουνίου 2025 και ώρα 7:30΄μ.μ., χοροστάτησε στην ακολουθία του...

Read more
Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΡΤΑΚΗ
Εκκλησία της Ελλάδος

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΡΤΑΚΗ

1 Ιουλίου 2025

Τη Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025 πανηγύρισε ο Ενοριακός Ι. Ναός των αγίων δώδεκα Αποστόλων Νέας Αρτάκης, όπου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης...

Read more
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΙΕΡΟΥΡΓΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΙΕΡΟΥΡΓΟΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

1 Ιουλίου 2025

Τη Δευτέρα 30 Ιουνίου 2025, ημέρα εορτασμού της συνάξεως των αγίων δώδεκα Αποστόλων, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Σκοπέλου κ. Νικόδημος επισκέφθηκε...

Read more
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΟ ΛΙΘΑΡΙ ΝΕΑΣ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΟ ΛΙΘΑΡΙ ΝΕΑΣ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑΣ

30 Ιουνίου 2025

Μέ τήν δέουσα λαμπρότητα τελέσθηκε ὁ πανηγυρικός Ἑσπερινός τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Παύλου στήν περιοχή «Λιθάρι» Νέας Σαμψοῦντας, τό ἑσπέρας...

Read more
Πανηγύρισε ο Ιστορικός Ναό των Αγίων Αποστόλων Καλαμάτας
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγύρισε ο Ιστορικός Ναό των Αγίων Αποστόλων Καλαμάτας

30 Ιουνίου 2025

Με την παρουσία πλήθους πιστών από την πόλη της Καλαμάτας τελέσθηκαν κατά το τριήμερο 28-29-30 Ιουνίου ε.ε. οι πανηγυρικές λατρευτικές...

Read more
Ευχαριστήρια Θεία Λειτουργία για την 17η Επέτειο Χειροτονίας του Μητρ. Θηβών
Εκκλησία της Ελλάδος

Ευχαριστήρια Θεία Λειτουργία για την 17η Επέτειο Χειροτονίας του Μητρ. Θηβών

30 Ιουνίου 2025

Την 28η Ιουνίου συμπληρώθηκαν 17 χρόνια από την εις Επίσκοπον χειροτονία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Γεωργίου (Σάββατο 28 Ιουνίου...

Read more
Εκοιμήθη ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γούλας
Εκκλησία της Ελλάδος

Εκοιμήθη ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Γούλας

30 Ιουνίου 2025

Με βαθιά οδύνη, η Τοπική Εκκλησία της Δημητριάδος αναγγέλλει την εις Κύριον εκδημία του Πρωτ. Βασιλείου Γούλα, επί δεκαετίες εφημερίου...

Read more
Πανηγύρισε η ενορία Αγίων Δώδεκα Αποστόλων πόλεως Άρτης
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγύρισε η ενορία Αγίων Δώδεκα Αποστόλων πόλεως Άρτης

30 Ιουνίου 2025

Το πρωί της Δευτέρας 30 Ιουνίου 2025, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων,...

Read more
Το μήνυμα της εορτής των Αγίων Αποστόλων
Κηρύγματα

Το μήνυμα της εορτής των Αγίων Αποστόλων

30 Ιουνίου 2025

του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη Αγαπητοί μου αδελφοί, Η αγία μας Εκκλησία τιμά το μήνα Ιούνιο τους...

Read more
Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Εκκλησία της Ελλάδος

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

30 Ιουνίου 2025

Με λαμπρότητα τίμησε η τοπική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης τον ιδρυτή της, ένδοξο Απόστολο των Εθνών Παύλο, στον ομώνυμο μεγαλοπρεπή Ιερό...

Read more
Πανηγύρισε η ενορία Δώδεκα Αποστόλων Αμφιθέας Άρτης
Εκκλησία της Ελλάδος

Πανηγύρισε η ενορία Δώδεκα Αποστόλων Αμφιθέας Άρτης

30 Ιουνίου 2025

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και εκκλησιαστική κατάνυξη τελέσθηκε την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025, το απόγευμα, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στον Ενοριακό...

Read more
Καλύτερα στην υγεία του ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος
Αφιερώματα

Είχε ευωδιαστή ζωή ο αλησμόνητος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος

30 Ιουνίου 2025

Του π. Ηλία Μάκου Στην αγκαλιά του Θεού  βρίσκεται πλέον ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, ο οποίος κοιμήθηκε σε ηλικία 85...

Read more
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

30 Ιουνίου 2025

Με λαμπρότητα και πάνδημη συμμετοχή τελέσθηκε η εκκλησιαστική πανήγυρις των πολιούχων των Γιαννιτσών, Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στον ομώνυμο...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Τα τρία φάρμακα
Αγίων Αναργύρων

Τα τρία φάρμακα

31 Οκτωβρίου 2024

Του μακαριστού Μητροπολίτου Καστορίας  Σεραφείμ Πλησιάζουμε, σύμφωνα με την παράδοση της Αγίας μας Εκκλησίας, καθημερινά τους Αγίους μας, τιμούμε την...

«Από τον Ιπποκράτη στον Μέγα Βασίλειο»

«Από τον Ιπποκράτη στον Μέγα Βασίλειο»

31 Οκτωβρίου 2024
Η εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού στην Ι.Μ. Κορίνθου

Oι άγιοι των φτωχών Άγιοι Ανάργυροι

30 Ιουνίου 2022
Αγία Γραφή και Ασθένειες

«Μή πάντες ἀπόστο­λοι; μή πά­ντες προφῆ­ται; … μή πάντες χαρί­σματα ἔχουσιν ἰαμά­των;»

1 Ιουλίου 2019
«Ἀτελεύτητος ὑπάρχει τῶν Ἁγί­ων ἡ χάρις ἥν παρά Θεοῦ ἐκομί­σαν­το»

«Ἀτελεύτητος ὑπάρχει τῶν Ἁγί­ων ἡ χάρις ἥν παρά Θεοῦ ἐκομί­σαν­το»

1 Ιουλίου 2019

«Καί ἄν ἔχω πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί».

1 Νοεμβρίου 2018
«Ἀτελεύτητος ὑπάρχει τῶν Ἁγί­ων ἡ χάρις, ἥν παρά Χρι­στοῦ ἐκο­μίσαντο»

«Ἀτελεύτητος ὑπάρχει τῶν Ἁγί­ων ἡ χάρις, ἥν παρά Χρι­στοῦ ἐκο­μίσαντο»

1 Νοεμβρίου 2018
Next Post
Χειροθεσία Οικονόμου από τον Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητο

Χειροθεσία Οικονόμου από τον Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητο

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας στην κωμόπολη του Μελιγαλά

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας στην κωμόπολη του Μελιγαλά

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στο Λίβερπουλ για το διορισμό νέου ιερέως

Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στο Λίβερπουλ για το διορισμό νέου ιερέως

Κυριακή  Δ΄ Νηστειών στον πληγωμένο Άγιο Γεώργιο Τυρνάβου

Κυριακή Δ΄ Νηστειών στον πληγωμένο Άγιο Γεώργιο Τυρνάβου

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών στην Σίφνο

Δ΄ Κυριακή των Νηστειών στην Σίφνο

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist