• Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
Σάββατο, 12 Ιουλίου, 2025
Poimin.gr
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις
No Result
View All Result
Poimin.gr
No Result
View All Result

Συναξάρι 3ης Ἰουνίου

3 Ιουνίου 2020
in Πνευματικές Διδαχές
Συναξάρι 3ης Ἰουνίου
Share on FacebookShare on Twitter

Μητροπολίτου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου,
Γενικοῦ Διευθυντοῦ Ἀποστολικῆς Διακονίας

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

† Μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Λουκιλλιανοῦ καί τῶν σύν αὐτῷ τεσσάρων νηπίων, Διονυσίου, Κλαυδίου, Παύλου καί Ὑπατίου, καί Παύλης τῆς Παρθένου.

Ἡ μνήμη τους ἀναφέρεται καί στίς 19 Ἰανουαρίου. Ἡ Σύναξή τους ἐτελεῖτο στόν οἶκο τοῦ Πατριάρχου Ἀναστασίου στήν Ὀξεία, μικρά νῆσο τῆς Προποντίδος, ἤ σέ ὁμώνυμη τοποθεσία κείμενη κοντά στή λεγόμενη «Ἐμβόλων τοῦ Δομνίνου» στήν Κωνσταντινού-πολη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Περγεντίνου καί Λαυρεντίνου, τῶν αὐταδέλφων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Περγεντίνος καί Λαυρεντίνος1 ἐμαρτύρη-σαν, τό 251 μ.Χ., στήν πόλη Ἀρέτσο τῆς Ἰταλίας, ἐπί αὐτοκράτορος Δεκίου (249-251 μ.Χ.).

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Καικιλίου, διδασκάλου τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ.

Ὁ Ἅγιος Καικίλιος ἔζησε κατά τόν 3ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν πρεσβύτερος στήν Καρθαγένη τῆς Ἀφρικῆς. Ὑπῆρξε χειραγωγός στόν Χριστιανισμό τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ, Ἐπισκόπου Καρχηδόνος ( † 2 Ὀκτωβρίου)2. Ὁ Βαρώνιος καί ἄλλοι ἱστορικοί τόν θεωροῦν φίλο τοῦ φιλοσόφου Ὀκταβίου καί τοῦ νομικοῦ Μάρκου Μινουτί-ου Φήλικος. Μεταστραφείς στόν Χριστιανισμό, ὁ Ἅγιος Καικίλιος ἀγωνίσθηκε γιά τήν πατρώα εὐσέβεια καί τή διδασκαλία τῶν θείων Γραφῶν.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἀχιλλᾶ.

Ὁ Ἅγιος Ἀχιλλᾶς (311-312 μ.Χ.) ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀλεξαν-δρείας καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἱλαρίου.

Ὁ Ἅγιος Ἱλάριος ἔζησε κατά τόν 4ο αἰώνα μ.Χ. καί διετέλεσε Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Καρκασσόν τῆς Τουλούζης στήν Γαλλία. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας Κλοτίλδης, τῆς ἐκ Γαλλίας.

Ἡ Ἁγία Κλοτίλδη3 ἐγεννήθηκε στήν πόλη Λυών τῆς Γαλλίας τό 474 μ.Χ. Ἐφρόντισε γιά τήν βάπτιση τοῦ βασιλέως συζύγου της καί τῶν τέκνων της καί ἀγωνίσθηκε γιά τήν διάδοση τοῦ Εὐαγγε-λίου. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 545 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Λιφάρδου, τοῦ ἐν Ὀρλεάνῃ.

Ὁ Ὅσιος Λιφάρδος ἔζησε τόν 6ο αἰώνα μ.Χ. καί καταγόταν ἀπό τήν Ὀρλεάνη. Ἐσπούδασε τή νομική ἐπιστήμη καί ὁ ζῆλος του γιά τά πνευματικά τόν ὁδήγησε στή μελέτη τοῦ θείου λόγου καί τή συμμετοχή του στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Σέ ἡλικία σαράντα ἐτῶν ἀκολούθησε τό μοναχικό βίο καί ἐχειροτονήθηκε διάκονος. Μαζί μέ τόν Ὅσιο Οὐρβίκιο ἔζησαν μιά ζωή ἀσκητική πολύ αὐ-στηρή καί σκληρή. Λόγῳ τῆς μεγάλης του ἀρετῆς ἐχειροτονήθηκε πρεσβύτερος καί ἔγινε ἡγούμενος τῆς μονῆς τοῦ Μένουνγκ πού εἶ-χαν ἱδρύσει μαζί μέ τό συμμοναστή του.

Ὁ Ὅσιος Λιφάρδος, ἀφοῦ ἔζησε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰ-ρήνη, τό 550 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Οὐρβικίου.

Ὁ Ὅσιος Οὐρβίκιος ἔζησε τόν 6ο αἰώνα μ.Χ. καί ἀσκήτεψε μαζί μέ τόν Ὅσιο Λιφάρδο, τόν ὁποῖο διαδέχθηκε στήν ἡγουμενία τῆς μονῆς τοῦ Μένουνγκ.

Ὁ Ὅσιος Οὐρβίκιος, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Κρονανοῦ, τοῦ ἐξ Ἰρλανδίας.

Ὁ Ὅσιος Κρονανός ἔζησε τόν 7ο αἰώνα μ.Χ. καί ἀνῆκε στή συνοδεία τοῦ Ἁγίου Κέβιν. Ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 617 μ.Χ.4.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Κέβιν, τοῦ ἐξ Ἰρλανδίας.

Ὁ Ἅγιος Κέβιν καταγόταν ἀπό εὐγενῆ οἰκογένεια καί ἐμορ-φώθηκε κοντά σέ διακεκριμένους μοναχούς τῆς Ἰρλανδίας. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε ἵδρυσε μονή στήν περιοχή τῶν Δύο Λιμνῶν. Ἦταν τόση ἡ φήμη τῆς ἁγιότητος τοῦ βίου του, ὥστε γύρω ἀπό αὐτόν συγκεντώθηκαν πολλοί μοναχοί καί ἡ περιοχή ἐκείνη ἐξελίχθηκε σέ πόλη. Χειροτονηθείς Ἐπίσκοπος ἔκτισε κοντά στή μονή τόν καθε-δρικό αὐτοῦ ναό.

Ὁ Ἅγιος Κέβιν ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 618 μ.Χ., σέ ἡλικία ἑκατόν εἴκοσι ἐτῶν5.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Γενεσίου.

Ὁ Ἅγιος Γενέσιος ἔζησε τόν 7ο αἰώνα μ.Χ. καί διετέλεσε Ἐπί-σκοπος τῆς πόλεως Κλερμόντ. Διακρίθηκε γιά τήν αὐστηρότητα τοῦ βίου του, τή φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη πρός τούς πτωχούς καί τούς πάσχοντες.

Ὁ Ὅσιος Γενέσιος, ἀφοῦ ἐποίμανε θεοφιλῶς τό ποίμνιό του, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 662 μ.Χ.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Ἰσαάκ, τοῦ ἐξ Ἱσπανίας.

Ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς Ἰσαάκ ἔζησε τόν 9ο αἰώνα μ.Χ. καί ἐγεννήθηκε στήν πόλη Κόρδοβα τῆς Ἱσπανίας, τό 825 μ.Χ. Ἦταν συμβολαιογράφος καί ἀργότερα ἔγινε μοναχός σέ μοναστήρι κοντά στή γενέτειρά του. Ἐμαρτύρησε γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, τό 852 μ.Χ., ἀπό τούς Μωαμεθανούς6.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀθανασίου, τοῦ Θαυματουργοῦ.

Ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος, ὁ Θαυματουργός, καταγόταν ἀπό τό θέμα τῶν Κιβυρραιωτῶν, τό ὁποῖο περιελάμβανε τίς ἐπαρχίες Κα-ρίας, Πισιδίας, Λυκίας καί Παμφυλίας, καί ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί φιλόθεους. Ἔζησε δέ κατά τό δεύτερο ἥμισυ τοῦ 9ου καί πρῶτο ἥμισυ τοῦ 10ου αἰῶνος μ.Χ. Ἀφοῦ ἔγινε μοναχός, περιερχόταν πολ-λούς τόπους συναναστρεφόμενος τούς ἀσκητές, τίς ἀρετές τῶν ὁποί-ων ἐμιμεῖτο. Σέ μία περιοδεία του ἐγνωρίσθηκε μετά τοῦ πρώην συγκλητικοῦ καί ἤδη μοναχοῦ Κοσμᾶ, ὁ ὁποῖος τόν εἰσήγαγε στή μονή πού ἐκτίσθηκε ἀπό αὐτόν, τοῦ Τραϊανοῦ, κοντά στόν ποταμό Σαγγάριο καί τήν ὁποία αὐτός εἶχε ἐγκαταλείψει, ἐπειδή δυσανα-σχέτησε ἀπό τήν ἀπείθεια καί σκληρότητα τῶν μοναχῶν. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος ἐχειροτονήθηκε ἱερέας καί κατόρθωσε διά τῶν θερμῶν λόγων, τοῦ ἀμέμπτου παραδείγματός του, τῶν φιλαδέλφων παρακλήσεων καί τῶν ὁλονυκτίων πρός τόν Θεό δεήσεών του, νά ἐξημερώσει τούς ἀτίθασους μοναχούς καί νά ἀποκαταστήσει τή διασαλευθεῖσα τάξη στή μονή. Πλήν τῶν ποιμαντικῶν του καθηκό-ντων ἠσχολεῖτο καί μέ τήν ἀντιγραφή βιβλίων, τό προϊόν τῆς πωλή-σεως τῶν ὁποίων διεμοίραζε στούς πτωχούς.

Ἔτσι, ὁσίως καί θεοφιλῶς, ἀφοῦ ἔζησε ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ βαθύ γῆρας, γενόμενος, πρόξενος μετά θά-νατον, πολλῶν θαυμάτων στούς προσερχομένους πρός αὐτόν μέ πίστη καί εὐλάβεια.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἡμῶν Ἱερίας τῆς χήρας, ἐν Μεσοποταμίᾳ ἀσκησάσης.

Ἡ Ὁσία Ἱερία, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς στήν περιοχή τῆς Μεσοποταμίας, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Πάππου.

Ὁ Ὅσιος Πάππος, ἀφοῦ ἀσκήτεψε θεοφιλῶς, ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

† Τῇ αὐτῆ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ Θαυματουργοῦ, πρίγκηπος τοῦ Οὔγκλιχ καί τῆς Μόσχας.

(Βλ. † 15 Μαῒου).

Ἡ ἀνακομιδή καί μεταφορά τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἀπό τήν πόλη Οὔγκλιχ στήν Μόσχα ἐπραγματοποιήθηκε τό 1606. Τά ἱερά λείψανα ἐτοποθετήθηκαν στό ναό τῶν Ἀρχαγ-γέλων τοῦ Κρεμλίνου. Μετά τά πολλά θαύματα, πού ἔγιναν ἀπό τά ἅγια λείψανα, καθιερώθηκαν οἱ ἡμέρες μνήμης τοῦ πρίγκηπος Δημη-τρίου: τῆς γεννήσεως († 19 Ὀκτωβρίου), τοῦ βίαιου θανάτου († 15 Μαΐου) καί τῆς μετακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτοῦ στήν Μόσχα († 3 Ἰουνίου).

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Γρηγορίου, μητροπολίτου Δέρκων.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Γρηγόριος ἐγεννήθηκε περί τά μέσα τοῦ 18ου αἰῶνος μ.Χ. στό χωριό Ζουμπάτα Ἀχαῒας. Λόγῳ τοῦ ἀνήσυχου χαρακτῆρος του ὁ πατέρας του ἀναγκάσθηκε νά τόν ἀποστείλει σέ κάποιον μοναχό συγγενῆ του στή μονή τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Φίλια. Ἐκεῖ ὁ Γρηγόριος, ἀφοῦ ἐκάρη μοναχός, ἐμόνασε. Ἐπί πόσα ἔτη ἔμεινε ἐκεῖ ἤ ἐἀν μετέβη καί ἐμόνασε στή μονή τῶν Ταξιαρχῶν, δέν εἶναι γνωστό. Τό βέβαιο εἶναι, ὅτι λόγῳ τῆς μικρᾶς παραμονῆς του στή μονή τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ἀπό εὐγνωμοσύνη ἀνήγειρε μέ ἰδικές του δαπάνες, τό 1819, τήν κρήνη τῆς μονῆς, ὅπως ἀναφέρεται κατά τήν ἐπί αὐτῆς ἐπιγραφή.

Προικισμένος μέ σπάνια φυσικά χαρίσματα καί πλήρης ἐλπί-δων, δέν περιορίσθηκε στά στενά ὅρια τῶν μοναστηριακῶν τειχῶν, ἀλλά ἐπεζήτησε εὐρύτερο πεδίο δράσεως. Ἀναφέρεται ὅτι ἐμορφώ-θηκε στή Δημητσάνα καί τό Ναύπλιο, ἀργότερα δέ μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐπεράτωσε τίς σπουδές του στή Μεγάλη Σχολή τοῦ Γένους, διακρινόμενος ἀπό τότε γιά τή μόρφωσή του. Γιά τήν ποικιλία τῶν γνώσεών του καί τό αὐστηρό τοῦ ἤθους, δέν ἄργησε νά γίνει γνωστός σέ εὐρύ κύκλο λογίων, κληρικῶν καί λαϊ-κῶν, ἑλκύσας τήν εὔνοια καί ἐκτίμηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρ-χου Σωφρονίου Β΄ (1774-1780), ὁ ὁποῖος τόν ἐχειροτόνησε Μη-τροπολίτη Λαοδικείας κατά Φεβρουάριο τοῦ ἔτους 1777 καί συγ-χρόνως καθ’ ὅλο σχεδόν τό ἔτος προσέλαβε αὐτόν ὡς μέλος τῆς Ἱε-ρᾶς Συνόδου7.

Ἀφοῦ ἀνέλαβε τά καθήκοντά του στή Μητρόπολη Λακεδαι-μονίας, τό 1778, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος διακρίθηκε ὡς ἔξοχος ποι-μενάρχης. Σέ αὐτόν ὀφείλεται ἡ ὑπαγωγή τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Δημη-τσάνης στή Μητρόπολη Λακεδαιμονίας, ἀργότερα δέ, κατά τό ἔτος 1780, ἡ προαγωγή τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας Ζαρνάτας σέ Ἐπι-σκοπή ὑπό τόν Λακεδαιμονίας.

Φλεγόμενος ὑπέρ τῆς ἀπελευθερώσεως τοῦ Γένους, ἐβάδισε ἐπί τά ἴχνη τοῦ προκατόχου του Ἀνανίου καί ἐργάσθηκε ἐντατικά πρός ἀναζωπύρωσιν τοῦ πατριωτικοῦ φρονήματος. Λόγῳ τῆς δράσεώς του αὐτῆς ἐπέσυρε τήν ὀργή καί τό μῖσος τῆς Τουρκικῆς ἐξουσίας τῆς Πελοποννήσου.

Ἀφοῦ ἦλθε σέ ρήξη πρός τόν πασᾶ Σαλάμπαση, διότι ἀντιστε-κόταν στίς καταπιέσεις αὐτοῦ καί διαμαρτυρόταν στίς ἐκκλησίες, ἐφυλακίσθηκε ἀπό αὐτόν ἐπί ἐννέα μῆνες. Ὁ πασᾶς ἀπέστειλε τρεῖς φορές ταχυδρόμους στήν Κωνσταντινούπολη, γιά νά λάβει φιρμάνι νά τόν ἀποκεφαλίσει, ἐπειδή ὅμως ἀπέτυχε, ἀπέλυσε τόν Γρηγόριο, ἀφοῦ ἔλαβε ἀπό αὐτόν ἄδικο πρόστιμο τριάντα χιλιάδων γροσ-σίων.

Περί τά μέσα τοῦ ἔτους 1790 προσκλήθηκε ἀπό τόν πασᾶ τῆς Πελοποννήσου νά μεταβεῖ στήν Τρίπολη, πλήν ὅμως ἐγκαίρως κατόρθωσε νά διαφύγει πρίν συλληφθεῖ καί ὑποστεῖ τό μαρτυρικό τέλος τοῦ προκατόχου του Ἀνανίου. Διά μέσου δέ τῆς Ὕδρας κα-τευθύνθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, ἀφοῦ ἀπηλλάγη τῆς κατηγο-ρίας. Ἀφοῦ ἔμεινε ἐκεῖ ἀρκετά, μετατέθηκε στή Μητρόπολη Βιδύ-νης, κατά μῆνα Νοέμβριο τοῦ ἔτους 1791, μέ σκοπό νά μήν ἐπανέλ-θει στήν Πελοπόννησο.

Δέν παρέμεινε ὁμως ἐκεῖ ἀρκετά, διότι δέν ὑπῆρξε ἀμέτοχος τῆς ἀποστασίας τοῦ Πασβάνογλου (1797), πρός τόν ὁποῖο συνδέ-θηκε διά φιλίας, ἐπωφελούμενος τῶν σχέσεων μέ τόν Ρήγα Φεραῖο. Φοβούμενος δέ τήν ἐνοχοποίησή του, ἐδραπεύτεσε καί κατευθύνθη-κε στήν Κωνσταντινούπολη κατά μῆνα Ἰούλιο τοῦ ἔτους 1801. Ἐδῶ παρέμεινε μέχρι τήν ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς του, ἐπί Πατριάρχου Καλλι-νίκου Ε΄8, σέ Μητροπολίτη Δέρκων, διαδεχθείς τόν Μακάριο, ὁ ὁποῖος ἔγινε Μητροπολίτης Ἐφέσου.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος εὐθύς ἀμέσως, γιά τίς ποικίλες γνώσεις καί τήν πολύτιμη πεῖρα του, ἐκλήθηκε ὡς Συνοδικός καί παρέμεινε στή θέση αὐτή μέχρι τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1821, ὑπό τέσσερεις Πατριάρ-χες, τόν Καλλίνικο Ε΄, τόν Ἰερεμία Δ΄ (1809-1813), τόν Κύριλλο ΣΤ΄ (1813-1818) καί τόν Γρηγόριο Ε΄ (1818-1821)9.

Ὡς Μητροπολίτης Δέρκων καί μέλος τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας ὁ Ἅγιος Γρηγόριος παρέσχε μεγάλες ὑπηρεσίες στήν Ἐκκλησία καί τό Γένος, ἀφοῦ κατόρθωσε νά φέρει σέ πέρας δύσκολα καί δύσλυτα προβλήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἡ φωτισμένη σκέψη του ἐβάρυνε πάντοτε ἐπί τῶν σκέψεων καί τῶν ἀποφάσεων τῆς Ἱε-ρᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου. Συγκαταλέγεται μεταξύ τῶν Ἱε-ραρχῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐπέδειξαν μεγάλο ζῆλο γιά τήν ἵδρυση σχολείων καί τήν ἐξύψωση τοῦ πνευματικοῦ καί μορφωτικοῦ ἐπι-πέδου τῆς νεολαίας. Πολύ συνέβαλε στήν ἀναδιοργάνωση τῆς Με-γάλης τοῦ Γένους Σχολῆς, ὡς καί τή μετάθεση αὐτῆς ἀπό τό Φανάρι στήν Ξηροκρήνη10.

Ὁ Ἅγιος ἐπροστάτευε τούς γενναίους ἀπό τούς λαϊκούς καί τοῦς ἐνάρετους ἀπό τούς κληρικούς. Ἔτσι ὡς πνευματικά του τέκνα ἀναφέρονται οἱ δύο Πατριάρχες Γρηγόριος ΣΤ΄11 καί Ἄνθιμος Ε΄ (1841-1842), ὡς καί ὁ πολύς κατόπιν Γρηγόριος Παπαφλέσσας.

Μετά τήν εἰσβολή τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντου στή Μολδα-βία, διατάχθηκε, στίς 9 Μαρτίου, διά φιρμανίου καί ἄνευ ἐξηγήσε-ων ὁ Πατριάρχης νά ἀποστείλει στήν Πύλη μερικούς ἀπό τούς πρό-κριτους Ἀρχιερεῖς, μεταξύ δέ αὐτῶν καί τόν Ἅγιο Γρηγόριο. Περί τῆς τύχης τῶν κρατουμένων Ἀρχιερέων, μετά τήν ἀναγγελία τῆς Ἐπαναστάσεως στήν Πελοπόννησο, ἔκρινε τό ἀποτέλεσμα τῶν πο-λεμικῶν γεγονότων καί μάλιστα ἡ ἀναγγελία περί τῆς πυρπολή-σεως τοῦ Τουρκικοῦ δικρότου στήν Λέσβο, στίς 27 Μαῒου 1821, ἀπό τόν Παπανικολῆ καί ἡ σφαγή τοῦ Μολλᾶ τῆς Μέκκας καί τῆς οἰκο-γένειάς του στή νῆσο τῶν Οἰνουσῶν.

Ἔτσι διατάχθηκε ἡ θανάτωση ὅλων τῶν φυλακισμένων Ἱε-ραρχῶν. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἀπαγχονίσθηκε, τό 1821, στά Θε-ραπειά, ἔξω ἀπό τήν οἰκία του12.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Δωροθέου, μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος, κατά κόσμον Δημήτριος Πρώϊος, ἐγεννήθηκε τόν 18ο αἰώνα μ.Χ. στήν Χίο, ὅπου καί ἔμαθε τά στοιχειώδη γράμματα, ἀργότερα δέ διετέλεσε μαθητής τοῦ Δα-νιήλ τοῦ Κεραμέως στήν Πατμιάδα σχολή. Τό 1786, ἐχειροτονήθηκε διάκονος καί στή συνέχεια ἀναχώρησε στήν Ἰταλία καί Γαλλία γιά εὐρύτερες σπουδές. Ἀπό τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἔτους 1793 ἐδίδαξε φιλοσοφία στή σχολή τῆς Χίου, ὑπό τή διεύθυνση τοῦ Ἁγίου Ἀθα-νασίου τοῦ Παρίου, μέχρι καί τό 1796.

Σέ κάποια ἐπίσκεψη τοῦ Καπετάν-Πασᾶ στό Αἰγαῖο, ὁ διερ-μηνέας τοῦ στόλου Κωνσταντίνος Χαντζερῆς ἐγνώρισε τόν Δωρό-θεο στή Χίο, τόν ἐζήτησε ὡς διδάσκαλο τῶν τέκνων του, καί ἔτσι ἐγκαταστάθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, τό 1797. Ἀκολούθησε ἀργότερα τόν Χαντζερῆ στή Βλαχία μετά τό διορισμό του ὡς ἡγε-μόνος. Ὡς βοηθό του ὁ Ἅγιος Δωρόθεος στήν Κωνσταντινούπολη καί τό Βουκουρέστι εἶχε τόν ἐπίσης Χίο καί ἀγαπητό του μαθητή Νεόφυτο Βάμβα.

Τό 1799, ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, μετά τήν ἀποκεφάλιση τοῦ Χαντζερῆ ἀπό τούς Τούρκους, ἐπανῆλθε στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἀνέλαβε καθήκοντα ἱεροκήρυκος τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καί ἐχειροθετήθηκε ἀρχιμανδρίτης.

Τό 1804, ἱδρύθηκε στήν Ξηροκρήνη τὴς Κωνσταντινουπόλε-ως, ἀπό τόν Δημήτριο Μουρούζη, νέα Σχολή τοῦ Γένους, ἡ διεύ-θυνση τῆς ὁποίας ἀνατέθηκε στόν Ἅγιο Δωρόθεο. Ἕνα χρόνο μετά, ἐκλέγεται Μητροπολίτης Φιλαδελφείας καί τό 1813 Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως.

Ὁ Ἅγιος ἐπιθυμοῦσε νά ἱδρύσει στήν Ἀδριανούπολη ϊερατική σχολή, ἐπειδή ὅμως δέν κατάφερε νά πραγματοποιήσει τό ὄωειρό του, συνέβαλε τά μέγιστα στήν ἀνάπτυξη τῆς ἐκεῖ ὑπαρχούσης Ἑλληνικῆς σχολῆς, ἀφοῦ διόρισε ὡς σχολάρχη αὐτῆς τόν ἀξιόλογο διδάσκαλο Στέφανο Καραθεοδωρῆ. Ἐδίδασκε καί αὐτός λογική καί ἠθική κατ’ Ἀριστοτέλη, μαθηματικά καί φυσικά κατά Νικηφόρο Θεοτόκη καί μεταφυσική καί θεολογία κατά Εὐγένιο Βούλγαρη.

Τό 1820, ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ἐκλήθηκε ὡς μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στήν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ ἔμελλε νά εὕρει μαρτυρικό θάνατο μετά τῶν ἄλλων Ἀρχιερέων, ἀφοῦ ἀπαγχονίσθηκε ἀπό τούς Τούρκους, τό 1821, στό Μέγα Ρεῦμα.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος χαρακτηρίζεται ὡς ἕνας ἀπό τούς συντελεστές τῆς ἐκπαιδευτικῆς ἀναγεννήσεως τοῦ Νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ. Ἐκτός τοῦ Ἀδαμαντίου Κοραῆ ἀναγνωρίζει αὐτόν καί ὁ Κωνσταντίνος Οἰκονόμου ὁ ἐξ Οἰκονόμων, ὁ δέ Μητροπολίτης Οὑγγροβλαχίας Ἰγνάτιος κατατάσσει τόν Ἅγιο μεταξύ τῶν ἐνδόξων ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἐλάμπρυναν τήν Ἑλλάδα13. Εἶναι, ἐπίσης, ἀξιο ἀναφορᾶς, ὅτι ὁ Ἅγιος Δωρόθεος ἐπιμελήθηκε τήν πρώτη ἔκδοση τοῦ Πηδαλίου, τό 1800, «διορθωθέντος ψήφῳ τοῦ παναγιωτάτου καί ἱεροκήρυκος κυρίου Δωροθέου».

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἰωσήφ, μητρο-πολίτου Θεσσαλονίκης.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἰωσήφ (Ἀντωνόπουλος) καταγόταν ἀπό τήν Δημητσάνα τῆς Πε­λο­ποννήσου, ἡ ὁποία ἀνέδειξε ἰδιαίτερα κατά τήν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας ἀ­ξιόλογους ἄνδρες, πού ἐργά-σθηκαν τόσο στό χῶρο τῆς ᾿Εκ­κλησίας ὅσο καί γιά τήν ἀπελευθέρω-ση τοῦ Γένους, διετέλεσε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κατά τή δύ-σκολη περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας καί ἰδιαίτερα κατά τούς χρόνους πρίν ἀπό τήν ἔκρηξη τῆς ᾿Επαναστάσεως, κατά τήν ἔναρξη τῆς ὁ-ποίας συνελήφθη ἀπό τούς Τούρ­κους καί ἐθα­νατώθηκε· γι᾿ αὐτό καί θεωρεῖται ὡς Ἐθνομάρ­τυς. Ὅμως στή συνείδηση τοῦ Χριστιανικοῦ πληρώματος τῆς Θεσσαλονίκης ἔχει καθιερωθεῖ καί τιμᾶται ὡς Ἱε-ρομάρτυς.

Ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ προερχόταν ἀπό τή γνωστή οἰκογένεια τῶν ᾿Αντωνόπουλων, ἡ ὁποία προσέφερε πολλά στόν ἀγώνα τοῦ 1821. Μέχρι πρόσφατα ὑπῆρχε ἡ ἄποψη ὅτι ἔφερε τό ἐπώνυμο Δαλιβήρης, ὥσπου ἐδημοσιεύθηκαν τά Ἀπομνημονεύματα τοῦ Κανέλου Δελη­γιάννη, ὅπου, ἀναφερόμενος ὁ Κανέλος στό γεγονός τῆς ἱ­δρύσεως πυριτιδόμυλων στήν Δημητσάνα, λέγει ὅτι στήν προ­σ­πάθεια αὐτή τῶν δύο ἀδελφῶν, τοῦ Νικολάου καί τοῦ Σπυ­ρίδωνα Σπηλιωτοπού-λου, συνέβαλε σημαντικά καί ὁ προκρι­τώτερος τῆς πόλεως «Ἀθα-νάσιος Ἀντωνόπουλος, ἀ­δελφός τοῦ ᾿Ιωσήφ μητροπολίτου Θεσσα-λονίκης, ὅστις ἐφο­νεύθη ἀπό τόν σουλτάνον εἰς Κωνσταντινούπο-λιν μετά τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Γρηγορίου, τοῦ Δέρκων, ᾿Εφέ-σου καί ἄλλων ἀρ­χιερέων…».

Τήν πρώτη μόρφωσή του ὁ ᾿Ιωσήφ πιθανώτατα τήν ἔλαβε στή γενέτειρά του, ὅπου ἄλλωστε καί πρίν τή σύστα­ση τῆς γνωστῆς ῾Ελ-ληνικῆς σχολῆς ἐλειτουργοῦσε ἀνεπίσημα σχολεῖο. ῎Αγνωστος πα-ραμένει ὁ τόπος ὅπου συνέχισε τίς σπουδές του· πιθανότατα μετέβη στήν Σμύρνη, ὅπου συνήθι­ζαν νά καταφεύγουν πολλοί ἀπό τήν γε-νέτειρά του, ὅπως π.χ. ὁ Γρηγόριος ὁ Ε¢, ἀλλά καί οἱ ἱδρυτές τῆς σχολῆς τῆς Δημητσάνας. ῞Ενας ἄλλος τόπος πού προσέλκυε πολλούς νέ­ους προερχόμενους ἀπό τή Δημητσάνα ἦταν ἡ Κωνσταν­τι­νού-πολη, ὅπου διέμεναν πολλοί πλούσιοι ἔμποροι καταγό­με­νοι ἀπό αὐ-τή. Ἀλλά καί τό Ἅγιον Ὄρος ἀποτελοῦσε ἕναν σημαντικό πόλο ἕλξεως. Σέ κάποιον λοιπόν ἀπό αὐτούς τούς χώρους ὁ ᾿Ιωσήφ συμ-πλήρωσε τή μόρφωσή του, γιά τήν ὁποία ἄλλωστε ὁ μοναχός Χρι-στόφορος ὁ Προδρομίτης ση­μειώνει: «ἱκανήν παίδευσιν, τήν τε θύ-ραθεν καί μάλιστα τῶν καθ᾿ ἡμᾶς παιδευμάτων».

᾿Αργότερα, ὅταν ὁ Γρηγόριος ὁ Ε¢ ἀνέρχεται στόν πα­τριαρχι-κό θρόνο, συναντοῦμε τόν ᾿Ιωσήφ ὡς ἀρχιδιάκονο τοῦ Μητροπολί-του ᾿Εφέσου. Στή συνέχεια γίνεται Μέγας Πρωτο­σύγ­κελλος τοῦ Οἰ-κουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐνῶ ἀπό τίς 20 Αὐ­γούστου τοῦ ἔτους 1787 ἐξελέγη Μητροπολίτης Δράμας. Μεταξύ τῆς γενέ­τειράς του καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς του ἐπαρχίας ὑπ­ῆρ­χε ἕ­νας μυστικός στενός σύν-δεσμος, ἀφοῦ πολλοὶ ἀπό τούς συμπατριῶτες του εἶχαν περάσει ἀπό τή Δράμα, ὅπως π.χ. ὁ Διονύσιος ὁ Α¢, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται δεύτερος κτίτωρ τῆς μονῆς τῆς Εἰ­κοσιφοινίσσης, ὁ Γρηγόριος ὁ Ε¢, ὁ ὁποῖος κατέ­φυγε στήν ἴδια μονή, ὁ Μητροπολίτης Δράμας Ἀθανά­σιος (1593-1608), ἀλλά καί πολλοί ἄλλοι.

Στό ἐξώφυλλο μιᾶς χειρόγραφης λειτουργίας τοῦ ἔτους 1736 βρίσκουμε μία ἰδιόγραφη σημείωση τοῦ Ἁγίου ᾿Ιωσήφ, πού φέρε­ται ὅτι εἶναι γραμμένη τόν Μάρτιο τοῦ 1800. Στή ση­μεί­ωση αὐτή ἀνα-φέρονται τά ὀνόματα ὅλων τῶν προκατό­χων τοῦ ᾿Ιωσήφ, ὁ ὁποῖος φαίνεται ὅτι προβαίνει σ᾿ αὐτήν τήν ἐνέργεια ἀπό σεβασμό στή μνή-μη ὅλων ὅσων ἀρχιερά­τευσαν ἐνωρίτερα στήν ἴδια Μητρόπολη καί ἰδιαίτερα τῶν συμ­πα­τριω­τῶν του.

῾Ο Ἅγιος Ἰωσήφ διακρινόταν ἰδιαίτερα γιά τή μόρφωσή του, τήν εὐσέβεια καί τήν ἐργατικότητά του. Συνέβαλε μά­λιστα οἰ­κονο-μικά στήν ἔκδοση διαφόρων ἔργων, ὅπως τῆς ᾿Επι­τομῆς χρονολο-γικῆς τῆς Γενικῆς ῾Ιστορίας, ἐκ τῆς Γαλλικῆς εἰς τήν ἡμετέραν μετε-νεχθείσης διάλεκτον μετά πλείστων ση­μειώσεων ἐπαυξηθείσης ὑπὸ τοῦ φιλογενοῦς Λάμπρου ᾿Αν­τωνιάδου, τοῦ ἐκ Μοισίας καί τῆς Γε-ωγρα­φίας τοῦ Διο­νυσίου Πύρρου τοῦ Θετταλοῦ, ἡ ὁποία ἐκδί­δεται γιά πρώτη φορά τό 1818. ᾿Επίσης προέτρεψε τόν Ὅ­σιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη στή σύνταξη τοῦ Συναξαριστοῦ, ἑνός ἔργου τήν ἔκδοση τοῦ ὁποίου εἶχε ὑποσχεθεῖ νά χρη­ματοδοτήσει. Πράγ­ματι, μετά τήν κοίμηση τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου, τό 1819, ὁ Ἅγιος ᾿Ιωσήφ ἐκ­πλήρωσε τήν ὑπόσχεσή του, ἐπιθυμώντας μόνο νά παρα­μεί­νει μυστική ἡ προσφορά του. Τέλος, ἐνί­σχυσε οἰκονομικά καί τή σχολή τῆς γενέτειράς του.

Ἀπό τό φθινόπωρο πιθανότατα τοῦ 1808-1809 ὁ ᾿Ιω­σήφ μετεῖ-χε στήν Πατριαρχική Σύνοδο ὡς Μητροπολίτης Δρά­μας. Κατά τή διάρκεια αὐτῆς τῆς περιόδου συναντοῦμε τήν ὑπογραφή του σέ διά-φορα συνοδικά ἔγγραφα, μεταξύ τῶν ὁποίων καί στό ἔντυπο σιγίλ-λιο τοῦ Πατριάρχου Καλ­λινίκου Ε΄, τό 1809, πού συνιστᾶ ὑποταγή στήν ὀθωμανική ἐξουσία τόσο στούς Μητροπολίτες ὅσο καί στούς Χριστιανούς.

Κατά τόν Νοέμβριο τοῦ 1810, ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ μετατέθηκε στήν Θεσσαλονίκη, γιά νά διαδεχθεῖ τόν ἀποθανόντα Ἐπίσκοπο Γεράσι­μο. ῾Η Μητρόπολη τῆς Δράμας ἦταν μία πτωχή ἐκκλησια­στική περι-φέρεια σέ σχέση μέ τήν Θεσσαλονίκη· ἔτσι ἡ προ­αγωγή αὐτή ἀπο-τελοῦσε μιά πράξη ἀναγνωρίσεως τῆς προ­σφορᾶς τοῦ Ἁγίου.

Ἀπό τήν περίοδο τῆς ποιμαντορίας του στήν Θεσσα­λο­νίκη διασώζεται μία ἐνθύμηση σ᾿ ἕνα χειρόγραφο τοῦ 15ου-16ου αἰῶνος μ.Χ. πού ἀναφέρεται σέ κάποια ἐπίσκεψή του στή μονή Βλατάδων. Ἀργότερα, τό 1815, σέ Κώδικα τοῦ ἔτους 1789, πού ἀνῆκε στό ναό τῆς Παναγούδας, εὑρίσκουμε μία σημείωση πού ἀναφέρει ὅτι ἐθεω-ρήθηκε ὁ λογαριασμός τοῦ ἐπιτρόπου Γ. Πάϊ­κου κατά τόν ᾿Ιούνιο τοῦ 1815 ἐνώπιον τοῦ Ἀρχιερέ­ως· στό τέλος ὑπάρχει ὑπογραφή τοῦ Μητροπολίτου «οὕτως † ὁ Θεσ­σαλονίκης ᾿Ιωσήφ ὑποβεβαιοῖ».

Κατά τά ἔτη 1819-1821, ὁ Ἰωσήφ μετεῖχε καί πάλι στήν Πα-τριαρχική Σύνοδο, αὐτή τή φορά βέβαια ὡς Μητρο­πολίτης Θεσσα-λονίκης. ῎Ετσι συναντοῦμε τήν ὑπογραφή του σέ ἀρκετά συνοδικά ἔγγραφα καί γράμματα, ὅπως στήν Ἐγ­κύ­κλιο τοῦ ἔτους 1820, τήν ὁποία ἀπευθύνει ὁ Γρηγόριος ὁ Ε΄ πρός τόν Μητροπολίτη, τούς Ἐπισκόπους καί τό λαό τῆς Θεσ­σαλονίκης, μέ σκοπό νά μήν παρα-συρθοῦν ἀπό τό κίνη­μα τοῦ Ἀλῆ, ἀλλά νά παραμείνουν πιστοί στό Σουλτάνο. ᾿Επίσης, τό 1821, ὁ Ἰωσήφ ὡς συνοδικός ὑπογράφει καί τήν ἀφορι­στική ἐπιστολή τῶν πρωταγωνιστῶν τοῦ ἀπελευ­θερω­τικοῦ ἀ­γῶνος. Αὐτές οἱ ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου δέν πρέ­πει, ὅπως ἔχει ἀπο-δειχθεῖ ἀπό τήν ἱστορική ἔρευνα, νά ἐκ­λη­φθοῦν ὡς προ­δοτικές, ἀλ-λά νά ἑρμηνευθοῦν σέ συνδυα­σμό μέ τό ὅλο κλί­μα τῆς περιόδου καί κυρίως μέ τό δύσκο­λο ρόλο πού εἶχε ἀναλάβει τό Πατριαρχεῖο ὡς προστάτης τοῦ Χριστιανικοῦ πλη­θυσμοῦ.

Μετά τήν ἔκρηξη τῆς Ἐπαναστάσεως στίς παραδουνά­βιες πε-ριοχές, ὁ Πατριάρχης διατάχθηκε διά φιρμανίου, στίς 9 Μαρτίου, νά στείλει στήν Πύλη κάποιους ἀπό τούς προ­κρίτους Ἀρχιερεῖς. Ἴσως ὅμως αὐτό νά συνέβη, ὅταν ἐγνω­στοποιήθηκε στό Σουλτάνο ἡ ἐξέγερση τῆς Πελοποννήσου, ὁπότε καί τοῦ ἐζητήθηκαν συγκεκρι-μένα πρόσωπα, διαφορε­τικά θά ὄφειλε νά θέσει καί τόν ἑαυτό του στήν ὁμάδα τῶν ἀποσταλέντων Ἀρχιερέων στήν Πύλη.

Μάλιστα οἱ συλλήψεις τῶν Ἀρχιερέων πρέπει νά ἔγι­ναν στα-διακά· πρῶτος πρέπει νά συνελήφθη καί νά ἐφυλακί­σθηκε ὁ ᾿Εφέ-σου Διονύσιος, ἀφοῦ δέν συναντοῦμε τήν ὑπο­γραφή του σέ κανένα ἀπό τά πατριαρχικά ἔγγραφα πού ἀποκηρύσσουν τό κίνημα. Μετά ἀκολούθησαν ὁ Νικομηδεί­ας Ἀθανάσιος καί ὁ Ἀγχιάλου Εὐγένιος πού ἐθανατώθησαν μαζί μέ τόν Πατριάρχη Γρηγόριο τόν Ε¢. Μετά τήν 10η Ἀ­πριλίου ἤ κατ᾿ αὐτήν συνελήφθησαν καί ἐφυλακίσθηκαν στό Φοῦρνο τοῦ Μποσταντζήμπαση ὁ Δέρκων Γρηγόριος, ὁ Τυρ­νό-βου ᾿Ιωαννίκιος, ὁ ᾿Αδριανουπόλεως Δωρόθεος καί ὁ Θεσ­σαλονί-κης ᾿Ιωσήφ. ῾Η φυλάκιση τῶν Ἀρχιερέων διήρκεσε γιά ἀρκετό χρο-νικό διάστημα. Στίς 27 Μαῒου, ὅταν ὁ Σουλ­τάνος ἐπληροφορήθηκε τήν πυρπόληση τοῦ τουρκικοῦ δι­κρό­του στή Λέσβο, διέταξε πρός ἀντεκδίκησιν τή θανάτω­ση τῶν φυλακι­σμένων. ῎Ετσι, στίς 3 ᾿Ιουνί-ου 1821, τά θύματα μαζί μέ τό δήμιό τους μεταφέρθηκαν στήν εὐρω-παϊκὴ παραλία τοῦ Βοσπόρου, γιά νά ἐκτελεσθοῦν. Πρῶτος ἀπαγ-χονίσθηκε ὁ Τυρνόβου ᾿Ιω­αννίκιος στό Ἀρναούτκιοϊ, μετά ὁ Ἀδρια-νου­πόλεως Δωρόθεος στό Μέγα Ρεῦμα, τρίτος ὁ Ἅγιος ᾿Ιωσήφ στό Νεοχώρι, καί τέλος ὁ Δέρκων Γρηγόριος στά Θεραπειά.

Μετά τό θάνατο τοῦ Ἁγίου ᾿Ιωσήφ, ἡ περιουσία του ἐδημεύ­θηκε καί ἔτσι ἐστερήθηκε καί ἡ σχολή τῆς πατρίδος του τήν οἰκονο-μική ἐνίσχυση πού ἐδεχόταν ἀπό αὐτόν. Τόν ᾿Ιούλιο τοῦ ἴδιου ἔτους στό μητροπολιτικό θρόνο τῆς Θεσσαλονίκης μετατέθηκε ὁ Αἴνου Ματθαῖος, ὁ ὁποῖος παρέμεινε μέχρι τό 1824.

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γλυκοφιλούσης, ἐν Γιαροσλάβλ τῆς Ρωσσίας.

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Γιαροσλάβλ ὀφείλει τό ὄνομά της στήν πόλη τοῦ Γιαροσλάβλ. Μεταφέρθηκε ἐκεῖ τόν 13ο αἰώνα μ.Χ. ἀπό τούς Ἁγίους Βασίλειο καί Κωνσταντίνο, πρίγκηπες τοῦ Για-ροσλάβλ († 3 Ἰουλίου).

† Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «τῶν Ἀδελφῶν τοῦ Κιέβου», ἐν Κιέβῳ-Μπράτσκ τῆς Ρωσσίας.

(Βλ. † 10 Μαῒου).

Ἡ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἑορτάζει, ἐπίσης, στίς 6 Σεπτεμβρίου, 10 Μαῒου καί τήν Ε΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν!

1 Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, σελ. 134.
2 Βασιλείου Ψευτογκᾶ, «Κυπριανός», Θρησκευτική καί Ἠθική Ἐγκυκλοπαιδεία, τό-μος 7ος, ἐκδ. Ἀθαν. Μαρτίνου, Ἀθῆναι 1965, στ. 1099. Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, σελ. 135.
3 Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, σελ. 135.
4 A Calendar of British Saints, Orthodox Synaxarion, Compiled by Father Benedict Haigh with assistance from Ian Thompson, St. Kyrillos Mission, Huddersfield in conjunction with BLUESTONE BOOKS, 2004,σελ. 63.
5 A Calendar of British Saints, Orthodox Synaxarion, σελ. 62-63.
6 Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, σελ. 132.
7 Ἐκκλησιατική Ἀλήθεια, τόμος Α΄ (1881), σελ. 230, τόμος Κ΄ (1900), σελ. 77-80.
8 Α΄ πατριαρχεία 1801-1806. Β΄ πατριαρχεία 1808-1809.
9 Γ΄ πατριαρχεία.
10 Κουρουτσεσμέ.
11 Α΄ πατριαρχεία 1835-1840. Β΄ πατριαρχεία 1867-1871.
12 Πρβλ. Τάσου Ἀθ. Γριτσοπούλου, «Ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἰωσήφ ὁ ἀπό Δράμας», Μακεδονικά, Δ΄(1960), σελ. 489-491. Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου, «Ὁ Μέγας Δέρκων Γρηγόριος», Ἑστία, Α΄ (1876), σελ. 53-56. Στεφάνου Ν. Θωμοπούλου, «Ὁ Μέγας Δέρκων Γρηγόριος», Δελτίον τῆς Ἱστορικῆς καί Ἐθνολογικῆς Ἑταιρείας τῆς Ἑλλάδος, Νέα Σειρά, Α΄ (1928), σελ. 52-100.
13 Ἀπολογία ἱστορική καί κριτική ὑπέρ τοῦ ἱεροῦ κλήρου τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας κατά τῶν συκοφαντιῶν τοῦ Νεοφύτου Δούκα…, 1815, σελ. 113.

Πρόσφατα Άρθρα

Λαοθάλασσα πιστών στον Άγιο Παΐσιο στην Μακρακώμη
Εκκλησία της Ελλάδος

Λαοθάλασσα πιστών στον Άγιο Παΐσιο στην Μακρακώμη

12 Ιουλίου 2025

Κορυφώνεται η «Εβδομάδα Προσευχής» στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος με αφορμή την ετήσιο μνήμη του Οσίου Πατρός Ημών Παϊσίου του Αγιορείτου...

Read more
Εσπερινός Παναγίας Τριχερούσας και Χειροθεσία Αναγνώστου στη Φοινικούντα Μεσσηνίας
Εκκλησία της Ελλάδος

Εσπερινός Παναγίας Τριχερούσας και Χειροθεσία Αναγνώστου στη Φοινικούντα Μεσσηνίας

12 Ιουλίου 2025

Το απόγευμα της Παρασκευής 11 Ιουλίου 2025, τελέστηκε με λαμπρότητα και ιεροπρέπεια ο πανηγυρικός Εσπερινός προς τιμήν της Παναγίας της...

Read more
Στη σημερινή εποχή της αθεΐας, οφείλουμε να διαφυλάξουμε την πίστη μας ως κόρη οφθαλμού
Εκκλησία της Ελλάδος

Στη σημερινή εποχή της αθεΐας, οφείλουμε να διαφυλάξουμε την πίστη μας ως κόρη οφθαλμού

12 Ιουλίου 2025

Την Παρασκευή, 11 Ιουλίου 2025, ημέρα ανάμνησης του θαύματος της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, δια του οποίου επικύρωσε τον Όρο της...

Read more
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση για την επιστροφή της Ιεράς Μονής Παναγίας της Πέτρας Ολύμπου στην Ι.Μ. Κίτρους

11 Ιουλίου 2025

Δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 7 Ιουλίου στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ), η απόφαση σύμφωνα με την οποία επιστρέφεται στην Εκκλησία...

Read more
Στο μοναστήρι του Τρικόρφου ο Γεώργιος Τσιάκκας και η «μητέρα» του Αγίου Παϊσίου
Εκκλησία της Ελλάδος

Στο μοναστήρι του Τρικόρφου ο Γεώργιος Τσιάκκας και η «μητέρα» του Αγίου Παϊσίου

11 Ιουλίου 2025

O Σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς «Ο Άγιος Παΐσιος από τα Φάρασα στον Ουρανό» Γεώργιος Τσιάκκας και η εκλεκτή ηθοποιός και σύζυγός...

Read more
“Τάδε λέγει Παΐσιος ο θεηγόρος”
Πνευματικές Διδαχές

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης {12 Ιουλίου}

11 Ιουλίου 2025

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγου – Καθηγητού Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην...

Read more
Η εορτή του Οσίου Παϊσίου στον  Μητροπολιτικό Ναό της Μεγάλης Παναγιάς Μυκόνου
Πνευματικές Διδαχές

Ο Άγιος του πονεμένου λαού

11 Ιουλίου 2025

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (25 Ιουλίου 1924 – 12 Ιουλίου 1994) Πνευματικός θησαυρός της εποχής μας , με ακτινοβολία σε...

Read more
Επίσκεψη ρωμαιοκαθολικών φοιτητών-στελεχών  του Βατικανού στην Ιερά Σύνοδο
Εκκλησία της Ελλάδος

Επίσκεψη ρωμαιοκαθολικών φοιτητών-στελεχών του Βατικανού στην Ιερά Σύνοδο

11 Ιουλίου 2025

Χθες, Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025, 21 ρωμαιοκαθολικοί φοιτητές-στελέχη του Βατικανού από 14 χώρες επισκέφθηκαν τα Γραφεία της Ιεράς Συνόδου της...

Read more
ΟΜΙΛΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΛΚΙΔΟΣ
Εκκλησία της Ελλάδος

ΟΜΙΛΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

11 Ιουλίου 2025

Την Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, υποδέχθηκε στο Ιερό Προσκύνημα του...

Read more
Αγιασμός στην Κατασκήνωση της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας στο Ελευθεροχώρι
Εκκλησία της Ελλάδος

Αγιασμός στην Κατασκήνωση της Χριστιανικής Εστίας Λαμίας στο Ελευθεροχώρι

11 Ιουλίου 2025

Ένα ακόμη χριστιανικό καταφύγιο στο όμορφο και ορεινό Ελευθεροχώρι στις παρυφές του Καλλίδρομου, το οποίο αριθμεί μια από τις πολλές...

Read more
Με λαμπρότητα η διπλή εορτή της Ελαφονήσου
Εκκλησία της Ελλάδος

Με λαμπρότητα η διπλή εορτή της Ελαφονήσου

11 Ιουλίου 2025

Την Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025 εορτάστηκαν στην Ελαφόνησο δύο επέτειοι: της ένωσης του νησιού με την Ελλάδα, στις 6 Ιουλίου...

Read more
Ο Μητρ. Παροναξίας στον Πανηγυρίζοντα Ναό Αγίου Προκοπίου Βουρβουριάς Νάξου
Εκκλησία της Ελλάδος

Ο Μητρ. Παροναξίας στον Πανηγυρίζοντα Ναό Αγίου Προκοπίου Βουρβουριάς Νάξου

11 Ιουλίου 2025

Το πρωί της Τρίτης 8-7-2025, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Καλλίνικος, μετέβη στον Πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου Βουρβουριάς...

Read more
Η εορτή της Αγίας Ισαποστόλου Όλγας, στο φερώνυμο Παρεκκλήσιο της Ευαγγελίστριας Πειραιώς
Εκκλησία της Ελλάδος

Η εορτή της Αγίας Ισαποστόλου Όλγας, στο φερώνυμο Παρεκκλήσιο της Ευαγγελίστριας Πειραιώς

11 Ιουλίου 2025

Ας μιμηθούμε την Αγία Όλγα με το προσωπικό μας παράδειγμα, που μπορεί να γίνει το πνευματικό εφαλτήριο για την μεταστροφή...

Read more
Αγιασμός στις Κατασκηνώσεις «Παναγία Φανερωμένη» στις Λιβανάτες
Εκκλησία της Ελλάδος

Αγιασμός στις Κατασκηνώσεις «Παναγία Φανερωμένη» στις Λιβανάτες

10 Ιουλίου 2025

Τον Αγιασμό για την έναρξη της θερινής Κατασκηνωτικής Περιόδου στις Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις της Πανελληνίου Ενώσεως Ορθοδόξων Χριστιανών «Παναγία Φανερωμένη» στις...

Read more
Ἐκδημία Ἱερέως π. Χρήστου Τσεβᾶ
Εκκλησία της Ελλάδος

Εκδημία του κατά σάρκα αδελφού του Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης

10 Ιουλίου 2025

Η Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας μετά βαθυτάτης λύπης ανακοινώνει την εις Κύριον εκδημίαν του κατά σάρκα αδελφού του Σεβασμιωτάτου...

Read more
Previous slide
Next slide

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»
Κηρύγματα

Οι προβατόσχημοι λύκοι

31 Μαΐου 2025

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 9 Ἰουνίου 2019, τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Κυρ. ζ΄ Πράξεων: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)...

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Οι Άγιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες της Α΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Το μήνυμα της Κυριακής των 318 Θεοφόρων Πατέρων

31 Μαΐου 2025
Με την έναρξη της νέας χρονιάς, ας έχουμε υπόψη μας 4 απλά πράγματα

Ἡ Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Προσέχετε τους αιρετικούς»

31 Μαΐου 2025
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Κυριακή των Αγίων Πατέρων

27 Μαΐου 2023
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

Κυριακή των 318 Θεοφόρων Πατέρων

4 Ιουνίου 2022
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις» (Ἰωάν. 17,6)

30 Μαΐου 2020
«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός…»

8 Ιουνίου 2019
Next Post
Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών…

Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών…

Οδοιπορικό στα μοναστήρια των Κυκλάδων

Οδοιπορικό στα μοναστήρια των Κυκλάδων

Από τον Υιό του Θεού στον ιό του ανθρώπου

Η ΚΥΑ για τα ισχύοντα μέτρα κατά του κορονοϊού ισχύος από 6 Ιουνίου έως 9 Ιουλίου

Ἡ ἐκκλησία τοῦ Σατανᾶ

Ἡ ἐκκλησία τοῦ Σατανᾶ

Και ο άγιος φοβέρα θέλει

Και ο άγιος φοβέρα θέλει

  • Όροι χρήσης – Πολιτική Απορρήτου
  • Επικοινωνία
No Result
View All Result
  • Αρχική
  • Επικαιρότητα
    • Εκκλησία της Ελλάδος
    • Πατριαρχεία – Αυτοκέφαλες Εκκλησίες
    • Το Βήμα της Ενορίας
    • Η φωνή των Ποιμένων
    • Ελλάδα Κόσμος
  • Κηρύγματα
  • Απόψεις – Γνώμες
  • Πνευματικές Διδαχές
    • Ομιλίες
    • Άκου ένα βιβλίο
  • Αφιερώματα
    • Μουσικός Θησαυρός
    • Στρατιωτικοί Ιερείς
    • Προσκυνηματικός Τουρισμός
  • Αιρέσεις

Poimin.gr © 2023

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist