του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου
Καθηγητή Λειτουργικής
Το λειτουργικό «Προσάββατον» του ιερού υμνογράφου (ακροστιχίδα κανόνα όρθρου Μ. Σαββάτου), συγκεκριμένα το Μέγα Σάβατο 15 Απριλίου 2023 επέστρεψε στο σπίτι του Ουράνιου Πατέρα μας ο Καθηγητής Ιωάννης Καραβιδόπουλος.
Ένας ακόμη σεβαστός δάσκαλός μας έφυγε από τον μάταιο αυτόν κόσμο, πλήρης ημερών, ασθενής στο σώμα, δυνατός στο πνεύμα κατά τη βιβλική διατύπωση: «Λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ’ ὑμᾶς, καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες» (Πράξεις Αποστόλων 1,8).
Η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η επιστήμη της Καινής Διαθήκης και γενικότερα η Βιβλική Θεολογία κατέστησαν πτωχότερες, καθώς στερήθηκαν έναν κορυφαίο εργάτη του Ευαγγελίου. Διότι ο Καθηγητής Ιωάννης Καραβιδόπουλος ανήκει στην κατηγορία των εργατών του Ευαγγελίου, κατά κυριολεξία και όχι κατ’ εφημισμό.
Η ενασχόλησή του με την Καινή Διαθήκη δεν ήταν μόνον επιστημονική εργασία, στην οποία μεθοδικά και ακοπίαστα επιδόθηκε. Κατέστη ο μοναδικός Έλληνας Καινοδιαθηκολόγος το όνομα του οποίου κοσμεί την κριτική έκδοση του κειμένου της Καινής Διαθήκης Novum Testamentum Graece, στο εσώφυλλο του οποίου διακρίνουμε το όνομά του ως Johannes Karavidopoulos, μεταξύ των συντελεστών της έκδοσης.
Πρωτεργάτης της σειράς «Βιβλική Βιβλιοθήκη», η οποία εγκαινιάστηκε με το μνημειώδες βιβλίο του «Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη», το οποίο ευτύχησα να διδαχθώ ως πρωτοετής φοιτητής στη Θεολογική Σχολή. Είναι από τα λίγα βιβλία, μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, που προσωπικά χρησιμοποίησα πολλαπλώς και μετά τις εξετάσεις του μαθήματος, καθώς αποτέλεσε για μένα πολύτιμο εργαλείο κηρυκτικής και ποιμαντικής διακονίας.
Ασφαλώς, υπάρχουν άλλοι, καταλληλότεροι από εμένα, για να καταγράψουν και να αξιολογήσουν την ογκώδη εργογραφία και γενικότερα το επιστημονικό και διδακτικό έργο του μακαριστού Καθηγητή μας.
Εκείνο όμως που γνωρίζω πολύ καλά και βιωματικά είναι ότι για τον Καθηγητή Ιωάννη Καραβιδόπουλο η Καινή Διαθήκη δεν ήταν απλώς το γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης του.
Ο ίδιος μας δίδαξε ότι ο λόγος του Θεού είναι «ὠφέλιμος πρός διδασκαλίαν, πρός ἔλεγχον, πρός ἐπανόρθωσιν, πρός παιδείαν τήν ἐν δικαιοσύνη ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος πρός πᾶν ἔργον ἀγαθόν ἐξηρτισμένος» (Β΄ Επιστολή προς Τιμόθεο 3,16-17).
Ιδιαίτερα εκτίμησα την προσωπικότητά του κατά την 28ετή συνεργασία μας στη διοργάνωση των εκδηλώσεων «Παύλεια» της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Η παρουσία του πάντοτε δυναμική και καθοριστική, ταυτόχρονα δε σεμνή και διακριτική. Όχι μόνον δεν διεκδίκησε αποκλειστικότητα, αλλά και όταν του προτάθηκε να αναλάβει ως ο Επιστημονικός Σύμβουλος του Επιστημονικού Συνεδρίου, ευγενικά το αρνήθηκε. Αντ’ αυτού, πρότεινε να συγκροτηθεί τριμελής Επιστημονική Επιτροπή αποτελούμενη από τον ίδιο και τους Καθηγητές Ιωάννη Γαλάνη και Χρήστο Οικονόμου.
Πάντοτε παραχωρούσε τη θέση τους σε άλλους επιστήμονες, ιδιαίτερα νέους, καθώς διατηρούσε την πεποίθηση της διαρκούς ανανεώσεως του θεσμού των «Παυλείων» με την εισδοχή νέων φερέλπιδων επιστημόνων, πολλοί από τους οποίους ήδη κατέχουν πλέον πανεπιστημιακές θέσεις.
Ευχαριστούμε τον Αναστάντα Κύριο, διότι μας αξίωσε όχι μόνο να γνωρίσουμε ως δάσκαλο τον Καθηγητή Ιωάννη Καραβιδόπουλο, αλλά και να συνεργαστούμε μαζί του επί σειρά ετών, ωφελημένοι πάντοτε από τη συναναστροφή μαζί του. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι στο πρόσωπό του ισχύει απόλυτα ο βιβλικός λόγος: «Τίς σοφός καί ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; Δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τά ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας» (Επιστολή Ιακώβου 3,13).
Θεωρούμε, τέλος, ότι δεν είναι τυχαία και η χρονική συγκυρία κατά την οποία ο Κύριος της ζωής και του θανάτου τον κάλεσε κοντά Του.
«Σαββατίζων» κλήθηκε από τον Αναστάντα Κύριο να σαββατίσει (αναπαυθεί) κατά την σάρκα, και «ἀνακτώμενος» (δ΄ ωδή κανόνα Μ. Σαββάτου) προγεύεται της κοινής Αναστάσεως, κατά την οποία «ἐκ γάρ θανάτου πρός ζωήν καί ἐκ γῆς πρός οὐρανόν Χριστός ἡμᾶς διεβίβασεν» (Ειρμός α΄ ωδής κανόνα Πάσχα).
