ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ἔλεγαν: «scripta manem» (τὰ γραπτὰ μένουν). Ἔτσι ἔμειναν καὶ τὰ γραπτὰ τοῦ κ. Βαρθολομαίου, γιὰ νὰ φανερώνουν τὴν ἀσυνέπειά του. Αὐτὲς τὶς μέρες δημοσιεύτηκε ἡ ἐπιστολή, ποὺ εἶχε στείλει στὸν Πατριάρχη Ρωσίας κυρὸ Ἀλέξιο τὸν Αὔγουστο τοῦ 1992, σχετικὰ μὲ τὴν ἀνταρσία καὶ τὴν καθαίρεση τοῦ τότε Μητροπολίτη Κιέβου Φιλαρέτου. Ἰδοὺ τί ἔγραφε: «Εἰς ἀπάντησιν πρὸς σχετικὰ τηλεγράφημα καὶ γράμμα τῆς Ὑμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς καὶ περισπουδάστου Μακαριότητος, ἐπὶ τοῦ ἀνακύψαντος προβλήματος ἐν τῇ καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφῇ Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ρωσσίας, ὅπερ πρόβλημα ὡδήγησε τὴν Ἱερὰν Σύνοδον αὐτῆς, ὅπως προβῆ, δι’ οὕς οἶδεν αὕτη λόγους, εἰς τὴν καθαίρεσιν τοῦ ἄχρι πρό τινος ἐκ τῶν τὰ πρῶτα φερόντων Συνοδικοῦ μέλους αὐτῆς Μητροπολίτου Κιέβου κυρίου Φιλαρέτου, ἐπιθυμοῦμεν ἵνα γνωρίσωμεν τῇ Ὑμετέρᾳ Ἀγάπῃ ἀδελφικῶς ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουσα εἰς τὸ ἀκέραιον τὴν ἐπὶ τοῦ θέματος ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τῆς ὑφ’ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ἀποδέχεται τὰ Συνοδικῶς ἀποφασισθέντα περὶ τοῦ ἐν λόγῳ, μὴ ἐπιθυμοῦσα τὸ παράπαν, ἵνα παρέξη οἱανδήτινα δυσχέρειαν εἰς τὴν καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφὴν Ἐκκλησίαν» (Ἱστ. Κατάνυξις)! Διερωτόμαστε: τί ἄλλαξε καὶ δημιούργησε τελικὰ «δυσχέρειαν» στὴν ἀδελφὴ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ἀναγνωρίζοντας τοὺς σχισματικοὺς καὶ καθῃρημένους τοῦ Κιέβου; Τότε εἶχε ἀναγνωρίσει «εἰς τὸ ἀκέραιον» τὴν ἁρμοδιότητα τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας νὰ ἀποφασίζει γιὰ ζητήματα δικά του, τώρα γιατί ἐπεμβαίνει μὲ αὐτὴ τὴν ὠμότητα;