Με λαμπρότητα και κατάνυξη τελέστηκε την Παρασκευή, 24 Μαρτίου, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός επί τη εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου στον φερώνυμο Ιερό Καθεδρικό Ναό του Σύδνεϋ. Στην Ακολουθία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, ο οποίος έψαλε και τη Δ΄ Στάση των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Πλήθος ευλαβών πιστών προσήλθαν στον Καθεδρικό Ναό για να συμπροσευχηθούν και να προσκυνήσουν την Ιερά Εικόνα της Παναγίας, ενώ στον Πανηγυρικό Εσπερινό και στην Ακολουθία των Χαιρετισμών συμμετείχαν οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, Μαγνησίας κ. Χριστόδουλος και Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίος, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και Ιερατικώς Προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρος Κρικέλης, και πλειάδα ιερέων της πόλεως του Σύδνεϋ.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος κ. Χριστόδουλος, ο οποίος καταρχάς περιέγραψε τον διττό χαρακτήρα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. «Είναι εορτή Δεσποτική», εξήγησε, «αφού άμεσα αναφέρεται στο θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ο οποίος συνελήφθη αγιοπνευματικώς στη γαστέρα της Θεοτόκου. Και είναι εορτή Θεομητορική, αφού αναφέρεται στη Θεοτόκο, στο πρόσωπο εκείνο που αξιώθηκε να συμμετάσχει εκ μέρους του ανθρωπίνου γένους στη σύλληψη και ενανθρώπηση του Λόγου του Θεού».
Στη συνέχεια, ο Θεοφιλέστατος ανέλυσε θεολογικά το Μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου, όπως συντελέστηκε με εφαλτήριο το γεγονός του Ευαγγελισμού, ενώ διέκρινε ότι προϋπόθεση για την υπαρξιακή βίωση αυτού του σωτηρίου γεγονότος αποτελεί η πίστη. «Δεν αρκεί μόνο να εορτάζουμε και να ερμηνεύουμε θεολογικά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, αλλά πρέπει να τον εορτάζουμε και να τον βιώνουμε υπαρξιακά», τόνισε και επισήμανε: «Κατά την αγιοπατερική ερμηνεία, σπόρος είναι ο λόγος του Θεού και μήτρα είναι ο νους και η καρδιά μας. Δια της πίστεως, ο λόγος του Θεού φθάνει στην καρδιά μας και βλασταίνει τον φόβο του Θεού, τον φόβο να μη μείνουμε μακριά από τον Θεό. Ο φόβος αυτός, της αποξένωσης από τον Θεό, γονιμοποιεί τον αγώνα για την κάθαρση της καρδιάς μας και την απόκτηση των αρετών. Ο αγώνας αυτός προσιδιάζει προς τους πόνους και τις οδύνες του τοκετού. Ο πνευματικός αυτός στόχος γεννά το πνεύμα της σωτηρίας, το συνώνυμο της θέωσης και του αγιασμού. Ο πνευματικός αυτός στόχος μορφώνει τον Χριστό μέσα μας».
Στην αξία της πίστεως, την οποία ανέδειξε δια του κηρύγματός του ο Θεοφιλέστατος κ. Χριστόδουλος, επικέντρωσε και ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, κατά τη σύντομη ομιλία που απηύθυνε στο εκκλησίασμα, στο τέλος του Εσπερινού. Χαρακτήρισε ζωτικό το θέμα της πίστεως και προϋπόθεση για να βιώνουμε πνευματικά όχι μόνο το γεγονός του Ευαγγελισμού, αλλά όλα τα μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα, με αποκορύφωμα την Ανάσταση του Χριστού που θα εορτάσουμε σε λίγες εβδομάδες. Παρατήρησε, ωστόσο, ότι στη σύγχρονη εποχή «πολλές φορές, ζαλισμένοι από τη γνώση και την εκκοσμίκευση, χάνουμε τον προσανατολισμό μας ή, ακόμα χειρότερα, ντρεπόμαστε για την πίστη μας. Ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε ότι είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί». Προς αποτροπή μιας τέτοιας πνευματικής πτώσεως, παρακάλεσε πατρικά τους πιστούς να έχουν πάντοτε ως πρότυπό τους την Παναγία, η οποία διακρίθηκε για την βαθειά πίστη της στον Θεό και αγνόησε τις γνώμες και κρίσεις του κόσμου. «Αυτήν την πίστη πρέπει να κρατήσουμε κι εμείς», επισήμανε με έμφαση κατακλείοντας, ενώ ευχαρίστησε τον Επίσκοπο Μαγνησίας και του ευχήθηκε η Θεοτόκος να τον ευλογεί και να τον αγιάζει.
