Λαμπρά ἑορτάστηκε ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου καί ἡ Εθνική μας Παλιγγενεσία τοῦ 1821 στήν Ἱερά Μητρόπολη Καστορίας. Ἐπίκεντρο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἀπετέλεσε ὁ Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Καστοριᾶς.
Τό ἀπόγευμα τῆς 24ης Μαρτίου, τελέσθηκε ὁ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός καθώς καί ἡ Δ΄ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Καλλινίκου.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν προσωπική μέθεξη τοῦ Εὐαγγελισμοῦ ἀπό τούς πιστούς.
Τήν κυριώνυμη ἡμέρα ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προεξῆρχε τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἀντί κηρύγματος, ἀναγνώσθηκε ἀπό τόν π. Στέφανο Σχοινᾶ ἡ ποιμαντορική ἐγκύκλιος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτη Καλλινίκου ἐπί τῇ εὐσήμῳ ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.
Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε ἡ Δοξολογία γιά τήν ἐπέτειο τῆς Ἐπαναστάσεως, ἐνῶ ἀμέσως μετά Κλῆρος καί λαός, ἔψαλαν τόν Ἐθνικό Ὕμνο.
Κατά τήν δοξολογία τόν πανηγυρικό λόγο ἐκφώνησε ὁ Διευθυντής τοῦ 6ου Δημοτικοῦ Σχολείου Καστοριᾶς καί Ἐπίτροπος τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ κ. Νικόλαος Ἀλχασίδης.
Παρόντες στήν Δοξολογία ἦταν ὁ Ἐκπρόσωπος τῆς Κυβερνήσεως ὁ Γενικός Γραμματέας Ἐμπορίου καί Προστασίας Καταναλωτῆ Σωτήριος Ἀναγνωστόπουλος, οἱ Βουλευτές νομοῦ Καστοριᾶς κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας καί κ. Ὀλυμπία Τελιγιορίδου, ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης κ. Δέσποινα Κοζατσάνη, ὁ Δήμαρχος Καστοριᾶς κ. Γιάννης Κορεντσίδης, ἐκπρόσωποι τοῦ Στρατοῦ, τῆς Ἀστυνομίας καί τῆς Πυροσβεστικῆς, Συνταγματάρχης Ἰωάννης Σμαλιός, Ἀστυνόμος Νικόλαος Ἔξαρχος καί Πύραρχος Ἰωάννης Ἀμανατίδης ἀντιστοίχως, καί ἀντιπροσωπεῖες μαθητῶν ἀπό τά σχολεῖα τῆς πόλης.
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος μετέβη στήν πλατεία Μακεδονομάχων γιά τήν Ἐπιμνημόσυνη Δέηση καί τήν κατάθεση τῶν στεφάνων καί ἀμέσως μετά παρακολούθησε τήν καθιερωμένη μαθητική καί στρατιωτική παρέλαση στήν Λεωφόρο Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
Μετά τήν παρέλαση ὁ Σεβασμιώτατος προέβη στήν ἑξῆς δήλωση – εὐχή ἐνώπιον τῶν τοπικῶν Μέσων Ἐνημέρωσης:
«Στήν ταυτότητά μας εἶναι γραμμένο μέ ἀνεξίτηλα γράμματα ἕνα ὄνομα. Τό ὄνομα τῆς Παναγίας. Καί τήν ταυτότητα αὐτήν σφράγισαν οἱ Ἥρωες πού μᾶς ἐλευθέρωσαν, τοῦ 1821 καί 1912.
Καθώς παρακολουθοῦσα τά παιδιά μας πού παρήλαυναν, τά καμάρωνα, τά εὐλογοῦσα καί τούς εὐχόμουν μέ πολλές εὐχές.
Μία εὐχή ἦταν νά τά σκεπάζει ἡ Παναγιά μας.
Ἡ ἄλλη εὐχή, νά καλλιεργήσουν μέ τήν βοήθεια τῶν παιδαγωγῶν τους, ὅλα τά χαρίσματα καί τίς ἀρετές πού ἔχουν -καί τό κάθε παιδί ἔχει πολλές ἀρετές καί χαρίσματα- καί νά θεραπεύουν τά πάθη, πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον τούς μεταδίδουμε ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι.
Ἀκόμη εὐχήθηκα νά ἀποκτήσουν τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, πού εἶναι τό νόημα τοῦ κόσμου.
Εὐχήθηκα ἀκόμη νά ἔχουν πολλούς πολλούς λόγους νά παραμείνουν στόν τόπο τους, στήν Μακεδονία, στήν Καστοριά μας.
Εὐχήθηκα γιά τά παιδιά μας καί ἄλλα πολλά, καί πάνω ἀπ᾽ ὅλα νά τά σκεπάζει ἡ Παναγιά.
Καί παραφράζοντας τόν χαιρετισμό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ στήν Θεοτόκο, θά κάνω μιά εὐχή γιά τήν Πατρίδα μας:
Χαῖρε εὐλογημένη Πατρίδα μας, ὁ Κύριος καί ἡ Παναγιά μετά σοῦ!
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!».
