Η Ευαγγελική περικοπή της Δ’ Κυριακής της Tεσσαρακοστής μας δίνει αφορμή να μιλήσουμε για την νηστεία. Ο Χριστός μας με το αδιάψευστο στόμα Του αναφέρει ότι το κακό μπορεί να νικηθεί μόνο με προσευχή και νηστεία. Ο λόγος αυτός ειπώθηκε μετά την θεραπεία ενός δαιμονισμένου νέου που οι μαθητές του Χριστού δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν. Η Τεσσαρακοστή είναι η κατ’ εξοχήν περίοδος που καλούμαστε για εντονότερη πνευματική εργασία, για πιο πολλή προσευχή και για ουσιαστική νηστεία.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ότι νηστεία είναι μόνο η αποφυγή κάποιων τροφών, δηλαδή περιορίζουμε την νηστεία στο να μην καταναλώνουμε το κρέας, το γάλα και κάποια άλλα προϊόντα. Λησμονούμε όμως ότι νηστεία είναι πρωτίστως η αποφυγή της αμαρτίας . Λησμονούμε ότι είναι απαραίτητο να νηστέψουμε όλα εκείνα που μας χωρίζουν από την αγάπη του θεού και μας απομακρύνουν από την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. Νηστεύω σημαίνει ότι προσέχω τί λέω, τί βλέπω, τι ακούω, τί διαλογίζομαι. Νηστεύω σημαίνει δεν εκνευρίζομαι, δεν ειρωνεύομαι, δεν αφήνω να κυριεύσει την ψυχή και το νου μου το κακό. Η νηστεία δεν είναι αυτοσκοπός, δεν πρέπει να γίνεται μηχανικά, ούτε επίσης αναγκαστικά. Πρέπει να αγαπήσουμε την άσκηση. Να νηστέψουμε συνειδητοποιημένα, με χαρά και ζωντάνια, όχι μίζερα και καταναγκαστικά. Πολλοί νηστεύουν γιατί έτσι πρέπει και άλλοι από φόβο. Νομίζω όμως αγαπητοί μου ότι πιο ουσιαστικό είναι να κάνω τη νηστεία από αγάπη και με πλήρη ελευθερία.
Ας προσέξουμε αδελφοί μου να έχουμε ταπεινό φρόνιμα όταν νηστεύουμε και να μην κατακρίνουμε όσους δεν νηστεύουν. Η νηστεία δεν αποτελεί μέσο επίδειξης του βαθμού της πνευματικότητος μας, αλλά ένας τρόπος, ένα γύμνασμα, να καθαρίσει η ψυχή και το σώμα μας, ώστε να προετοιμαστούμε καλύτερα για να βιώσουμε αληθινά, πνευματικά το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας.
Η σύνεση πρέπει να μας συντροφεύει στο ταξίδι της νηστείας. Η υπερηφάνεια και ο εγωισμός πρέπει να εκμηδενιστούν μέσω της νηστείας . Προσοχή όμως: υπάρχει ο κίνδυνος από ζήλο, χωρίς επίγνωση, να << νηστέψουμε >> και στα συναισθήματα. Πολλοί όταν νηστεύουν γίνονται απόμακροι, αντικοινωνικοί. Αισθάνονται έτσι πιο άνετα με τον εαυτό τους. Φοβούνται ότι διαφορετικά θα αμαρτήσουν και έτσι βάζουν φραγμούς και στήνουν τοίχους στην επικοινωνία με τους αδελφούς τους. Αρρωστημένες καταστάσεις . Αντί να ωφελούν, δυσκολεύουν. Αντί να αναπαύουν, μπερδεύουν. Αντί να είναι φωτεινά παραδείγματα του Χριστού, καταλήγουν να γίνονται σκοτεινές και απόμακρες οντότητες, που καμία σχέση δεν έχουν με το ουσιαστικό νόημα του Λόγου του Κυρίου μας.
Είναι σημαντικό να νηστεύουμε ουσιαστικά και αληθινά. Επειδή στασιμότητα στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει και η μοναδικότητα της σχέσης αυτής είναι απεριόριστη, απύθμενη και αιώνια , θα ανακαλύπτουμε στην καθημερινότητά μας οφέλη πνευματικά και σωματικά. Άλλωστε, εκείνα που η Εκκλησία μας και οι Θείοι Πατέρες όρισαν αιώνες πριν, έρχονται τώρα να επιβεβαιώσουν και να επικυρώσουν οι διάφοροι ειδικοί που ασχολούνται με θέματα υγείας και διατροφής.
Καλή και ευλογημένη νηστεία με επίγνωση και αγάπη.