«Μήπως δεν βλέπεις καλά;»

Αποστολικά Μηνύματα, Κυριακή Γ’ Ματθαίου 28/6/2020

«Μήπως δεν βλέπεις καλά;».

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αδελφοί μου.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος στη σημερινή Κυριακάτικη ευαγγελική περικοπή μάς προτρέπει να προσέχουμε τι βλέπουν τα μάτια μας, διότι τα μάτια μας είναι το λυχνάρι που φωτίζει την ψυχή μας. Εάν το μάτι μας είναι καθαρό, τότε όλο το σώμα μας εκπέμπει φως και καθαρότητα. Εάν όμως τα μάτια μας είναι πονηρά, αν παρατηρούν με βρώμικο τρόπο, αν παρακολουθούν αισχρά θεάματα και παραστάσεις που μολύνουν, την σκέψη μας και την καρδιά μας, τότε από ολόκληρο το σώμα και την ψυχή μας θα αναδύεται σκοτάδι και κάθε κίνησή μας θα είναι βρωμερή, πονηρή, σκοτεινή.

Οι διαθέσεις, οι σκέψεις και οι πράξεις μας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα μάτια του ανθρώπου. Από το πρίσμα διά του οποίου κοιτάζει τα πάντα. Αν εξετάζει κάτι  πονηρά, μετά πονηρά θα κινηθεί και θα ενεργήσει. Για τον λόγο αυτό ο Κύριος μας σήμερα μας τονίζει ότι τα μάτια μας είναι σαν το λυχνάρι. Λαμβάνουν φως; Φωτεινή θα είναι και η ζωή μας. Λαμβάνουν πονηριά και σκοτάδι; Σκοτεινή και βρωμερή θα είναι όλη η ζωή μας.

Αδελφοί μου. Ο άνθρωπος που έχει μάτια αγνά και καθαρά, όλα στη ζωή αυτή τα διακρίνει με διάθεση αγνή και άγια. Όταν όμως τα μάτια δεν είναι καθαρά, τότε τους πάντες υποπτεύεται, κατακρίνει και τίποτε πάνω στη γη δεν το βλέπει ίσιο και σωστό. Όλα γι’ αυτόν είναι στραβά και όλοι οι άνθρωποι είναι πονηροί, ύπουλοι και κακοί. Αυτός ο άνθρωπος τους βλέπει όλους σαν αντικείμενα προς εκμετάλλευση. Δεν μπορεί να διακρίνει την χάρη, το έλεος, την πρόνοια και την αγάπη του Θεού, που είναι διάχυτα στην καθημερινή μας ζωή.

Επί τούτου ο Κύριος απευθύνεται σε όσους συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να έχουν μάτια λαμπερά, καθαρά και αγνά: Δείτε το έλεος, την ευλογία και την αγάπη που έχει ο Θεός Πατέρας για όλη την φύση και την πλάση. Δείτε τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουν, ούτε θερίζουν, ούτε αποθηκεύουν τρόφιμα, αλλά ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Εσείς που είστε τα παιδιά Του, πώς δεν βλέπετε και δεν αντιλαμβάνεσθε, ότι αν ενδιαφέρεται ο Θεός για τα πουλιά, τα δέντρα και τα λουλούδια, πολύ περισσότερο θα ενδιαφερθεί για εσάς που είστε παιδιά Του και από αγάπη σας δημιούργησε;

Τι έχουν τα μάτια σας και δεν βλέπετε; Πώς η σκέψη σας είναι σε σύγχυση και ο νους σας δεν είναι διαυγής, ώστε να βλέπει την πραγματικότητα και την αλήθεια; Πώς δεν αναγνωρίζετε το καθημερινό ενδιαφέρον του Θεού για την ζωή σας; Πώς δεν αισθάνεσθε το έλεος, τη χάρη και την αγάπη Του για εσάς;

Φταίνε οι οφθαλμοί σας, που ενώ βλέπουν, δεν κατανοούν. Διότι είναι σκοτεινοί και στο σκοτάδι δεν μπορεί ο άνθρωπος να δει και ν΄ αντιληφθεί όλα όσα συμβαίνουν γύρω του.

Τα κοσμικά και αμαρτωλά μάτια αδύνατον να δουν την αγάπη του Θεού πίσω από ό,τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα και όλη τη φύση. Συχνά δεν βλέπουν και τον ίδιο τον Θεό. Έπαψαν να Τον πιστεύουν, επειδή τα θεάματα και οι σκοτεινές παραστάσεις τους γίνονται μαύρα σύννεφα, που εμποδίζουν την καρδιά να δεχτεί τις ακτίνες του νοητού Ηλίου, που φωτίζει τον εσωτερικό άνθρωπο.

Τα βρώμικα μάτια μας λοιπόν, όπως λέγει ο Κύριός μας είναι η αιτία που δεν αισθανόμαστε την παρουσία και την αγάπη του Θεού. Και ο Απόστολος Παύλος στην σημερινή αποστολική του επιστολή που έστειλε στη Ρώμη, τονίζει στους Ρωμαίους ακριβώς αυτή την πρόνοια, το έλεος και την αγάπη του Θεού προς όλους τους ανθρώπους: Ο Θεός όμως, λέει ο Απόστολος, μας δείχνει και επιβεβαιώνει κατά ένα τρόπο αναντίρρητο την αγάπη του προς όλους εμάς, εκ του γεγονότος ότι ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ζώντας μέσα στην αμαρτία, ο Χριστός θυσιάστηκε προς χάρη όλων μας.

Εάν λοιπόν θυσιάστηκε τότε που ήμασταν μέσα στην αμαρτία για να σωθούμε όλοι εμείς, πόσο μάλλον με την απέραντη αγάπη Του δεν θα σώσει εμάς, τώρα που είμαστε μέλη της Εκκλησίας Του;

Γράφοντας όλα αυτά στην προς Ρωμαίους επιστολή του ο Απόστολος Παύλος, διαπιστώνουμε ότι οι άνθρωποι τελικά δεν βλέπουν την αλήθεια που λάμπει περισσότερο και από τον ήλιο. Δεν βλέπουν την καθημερινή αγάπη του Θεού στη ζωή τους, διότι το λυχνάρι του σώματος που είναι τα μάτια, έχει σβήσει. Οι οφθαλμοί μας δεν είναι αγνοί και καθαροί. Τα σύννεφα της αμαρτίας μας σκεπάζουν το φως του Χριστού· γι΄ αυτό ζούμε και βιώνουμε συχνά την παγωνιά του σκότους στη ζωή μας.

Αδελφοί μου. Μακάριοι είναι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, διότι μόνο αυτοί μπορούν να δουν τον Θεό. Αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εάν οι άνθρωποι σήμερα έχασαν τον Θεό, αν έπαψαν να Τον πιστεύουν και να Τον λατρεύουν, ας είμαστε βέβαιοι ότι δεν ευθύνεται ο Θεός γι΄ αυτή την κατάστασή τους. Ευθύνονται οι ίδιοι, που έβλαψαν τα μάτια τους, τα τύφλωσαν, και κινούνται στο σκοτάδι, όπου κυριαρχεί η βρωμιά, η απάτη, το κακό, η αμαρτία και τα έργα του διαβόλου.

Ο Θεός, μέσα από τα δύο σημερινά αγιογραφικά κείμενα, μας δείχνει ότι όπως αγαπά και προνοεί για όλη την άψυχη πλάση, έτσι και πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται και προνοεί για την δική μας ζωή και το δικό μας μέλλον. Μας αγαπά και μας το δείχνει καθημερινά. Όπως μας θυμίζει ο Απόστολος, θυσίασε ο Κύριός μας την ζωή Του από αγάπη για εμάς, έστω κι αν εμείς εκείνη την περίοδο είχαμε φύγει μακριά από τον Θεό και ζούσαμε μέσα στην αμαρτία. Τι δεν βλέπουμε, τι δεν κατανοούμε; Μόνο οι τυφλοί στο πνεύμα δεν διακρίνουν και δεν αναγνωρίζουν την αγάπη του Θεού. Αλλά εμείς οι βλέποντες και ορώντες τα μεγαλεία του Θεού, ας μένουμε πιστοί σ’ Αυτόν και ας ακολουθούμε το άγιο θέλημά Του. Η ζωή μας ας είναι φως Χριστού για να φωτίζει όχι μόνο το σπίτι μας, αλλά και όλους τους γύρω μας. Έτσι θα γινόμαστε αιτία να δοξάζεται το όνομα του επουρανίου Κυρίου μας. Αμήν.