Στον Ενοριακό Ιερό Ναό της Αγίας Κυριακής, στη Χώρα της Μυκόνου, τελέστηκε χθες, εν πληθούση Εκκλησία, ο Εόρτιος Εσπερινός, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου Β’, με τη συμμετοχή όλων των Εφημεριών της νήσου και του φιλοξενουμένου στην Ιερά Μονή Τουρλιανής Αρχιμ. Νεοφύτου, από τα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, και την παρουσία του Δημάρχου Μυκόνου κ. Κωνστ. Κουκά, των διατελεσάντων Δημάρχων κ. Γ. Κουσαθανά-Μέγα και κας Ειρήνης Γρυπάρη και της Προέδρου της Αδελφότητος Ανωμεριτών Μυκόνου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’, τον οποίο υπεδέχθησαν στα πρόπυλα του Ναού Πρόσκοποι και τα Μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «ΜΑΝΤΩ», αφού καλωσόρισε τον Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη Νεόφυτο και τον ευχαρίστησε για την παρουσία του, αναφέρθηκε στην ιστορία των Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους, αναφέρθηκε με ευχαριστίες στην παρασχεθείσα προς αυτόν και τη συνοδεία του φιλοξενία, κατά την προ έτους επίσκεψή του στο Κελλί των Ιωασαφαίων, κατά την πανήγυρι της ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου και παρεκάλεσε τον Αρχιμ. Νεόφυτο να ευλογήσει το λαό της Μυκόνου.
Μετά το πέρας της Ακολουθίας, τα μέλη του Πολιτιστικού Σςυλλόγου «ΜΑΝΤΩ» παρουσίασαν παραδοσιακούς χορούς στον προαύλιο χώρο του Ναού.
Σήμερα το πρωί, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου κ. Δωροθέου Β΄, κατά την οποία ομίλησε διδακτικώτατα και με απλότητα ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Νεόφυτος, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία του Αγίου Όρους και την ευλάβεια των Αγιορειτών προς τη Θεοτόκο και προέτρεψε τους παρισταμένους πιστούς να έχουν υπακοή στον Επίσκοπο και τους πνευματικούς τους πατέρες, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι το «ευλόγησον» και το «να ‘ναι ευλογημένο» ισχύουν όχι μόνο για τους Μοναχούς αλλά και για τον κάθε πιστό.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ ευχαρίστησε όλους για την αθρόα παρουσία τους, συνεχάρη τον Εφημέριο του Ναού, Πρωτοπρ. Εμμανουήλ Γαλανάκη και τους συνεργάτες του για την προετοιμασία της Πανηγύρεως και ευχήθηκε στους Μυκονίους καλό, ασφαλές και ακίνδυνο καλοκαίρι, επισημαίνοντας ότι μπορεί η Μύκονος να διέρχεται εφέτος την «εποχή των ισχνών αγελάδων», αλλά τουλάχιστον τη ζούμε και τη βιώνουμε, όπως την έζησαν οι πατέρες μας, οικογενειακή, αθόρυβη και ανθρώπινη.