Ο Χριστός δεν είναι όργανο κρίσεως και κατακρίσεως των ανθρώπων, αλλά όργανο σωτηρίας και λυτρώσεως. Ο λόγος άλλωστε του ευαγγελιστού Ιωάννου αναφέρει με έμφαση στο σημερινό Ευαγγέλιο πως «ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιόν Του, τον Χριστό, για να κατακρίνει και καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ολόκληρος ο κόσμος δι’ αυτού».
Άρα, εκείνο που διακρίνει την ενέργεια του Θεού είναι η τέλεια και αληθινή αγάπη Του προς τους ανθρώπους. Τόσο δε τέλεια και αληθινή, ώστε δεν δίστασε ούτε τον μονογενή Υιό Του να θυσιάσει γι αυτούς.
Ετούτη η μοναδική και ανεπανάληπτη Θεϊκή προσφορά καταγράφεται στο σημερινό Ευαγγέλιο. Να τι λέγει ακριβώς· «Έτσι αγάπησε ο Θεός τον κόσμο των ανθρώπων, που ζούσε στην αμαρτία, ώστε παρέδωσε σε θάνατο τον μονάκριβο Υιόν Του δια να μη χαθεί σε αιώνιο θάνατο καθένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιο».
Ώστε ο Θεός αγάπησε και αγαπά ολόκληρο το γένος των ανθρώπων. Όλους αυτούς που διατελούν υπό το βάρος της αμαρτίας και απεγνωσμένα διαβαίνουν το βίο τους. Και όπως σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος, ο Θεός «ο αθάνατος, ο άναρχος, η μεγαλοσύνη η απέραντος, αυτούς που γεννήθηκαν από το χώμα και τη στάχτη, τους γεμάτους από μύρια αμαρτήματα… αυτούς αγάπησε».
Γι’ αυτό, πρέπει να τονιστεί πως ο Χριστιανισμός «δεν είναι μία από τις άλλες θρησκείες, οι οποίες αποσκοπούν στην ατομική λύτρωση. Είναι η μία και μόνη θρησκεία, που αποβλέπει στην λύτρωση του κόσμου».
Ο Χριστός λοιπόν ήρθε, για να σηκώσει στους δικούς Του ώμους την αμαρτία ολοκλήρου του κόσμου, όπως ακριβώς υπογραμμίζεται από τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Είναι η ομολογία του προφήτου Ιωάννου, όταν βλέπει τον Χριστό να πλησιάζει προς το μέρος του· «Να λοιπόν εκείνος που προφήτευσε ο Ησαΐας, που μας απέστειλεν ο Θεός για να θυσιαστεί ως αρνίο και να σηκώσει ολόκληρη την αμαρτία και ενοχή του κόσμου, εξαλείφοντάς την».
Συνεπώς ο Χριστός αποτελεί το μοναδικό όργανο για την σωτηρία και τη λύτρωσή μας. Κι αυτό το σωτήριο έργο για τον άνθρωπο, πραγματώθηκε κατά την πρώτη έλευση στον κόσμο του σωτήρος Χριστού.
Έτσι, η πρώτη έλευσή Του ήταν ακριβώς, για να διδάξει και να αποκαλύψει τη Βασιλεία Του· να ετοιμάσει τις ανθρώπινες υπάρξεις γι αυτή τη συμμετοχή και να συγχωρήσει τα λάθη και τα παραπτώματα.
Η δεύτερη έλευσή Του στα έσχατα του χρόνου, θα είναι όχι για τη διδαχή και την άφεση των ανθρωπίνων ανομιών, μα για να εξετάσει τα δικά μας πεπραγμένα. Να εξετάσει εάν εμείς εφαρμόσαμε τον λόγον Του, αν πράξαμε κατά πως Αυτός μας έδωσε τις εντολές Του.
Να με πόσο εύγλωττο και σαφή τρόπο περιγράφει το θέμα αυτό ο ιερός Χρυσόστομος. Λέγει μεταξύ άλλων· «δύο λοιπόν είναι οι παρουσίες του Χριστού· η μια που ήδη έχει γίνει και η άλλη που είναι μελλούμενη. Όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα και οι δύο. Η μεν πρώτη έγινε όχι για να εξετάσει τα πεπραγμένα, αλλά για να τα συγχωρήσει. Η δε δεύτερη θα γίνει όχι για να συγχωρήσει τα πεπραγμένα, αλλά για να τα εξετάσει».
Γιατί ο Χριστός προσφέρει πρώτα τις ουράνιες δωρεές Του, προσφέρει την σωτηρία στους ανθρώπους, και ύστερα εξετάζει με ακρίβεια τον τρόπο κατά τον οποίο η προσφορά Του αυτή έγινε αποδεκτή απ’ αυτούς.
Μεταφέροντας δε αυτό το πνεύμα της λειτουργίας του Χριστού, ο ευαγγελιστής Ιωάννης περιγράφει στη συνάντησή Του με την αμαρτωλή γυναίκα τα ακόλουθα· Ο Χριστός κατ αρχάς αποτρέπει τον λιθοβολισμό της με τον λόγο Του ο αναμάρτητος ας ρίψει πρώτος τον λίθο. Και έφυγαν όλοι, γιατί κανένας τους δεν ήταν δίχως αμαρτήματα η παραπτώματα. Και εκεί ακριβώς ο Χριστός απευθυνόμενος σ’ αυτήν, της λέγει «ούτε εγώ που είμαι αναμάρτητος σε κατακρίνω. Πήγαινε και από τώρα και στο εξής μην αμαρτάνεις πλέον».
Αγαπητοί αδελφοί, αν ήταν να έρθει ο Χριστός ως δικαστής, κανένας μας δε θα απέφευγε τη τιμωρία και την καταδίκη. Επειδή όλοι μας έχουμε βαρύνει το σακίδιο που φέρουμε με αμαρτωλές και παράνομες πράξεις. Πολλές φορές κάνουμε λάθη και έχουμε πέσει… Και συνεχίζουμε…
Μα ο Χριστός θα έρθει για να εξετάσει κατά πως εμείς κάναμε αποδεκτή την προσφορά Του. Αν εργαστήκαμε επάνω σ’ αυτή και την πολλαπλασιάσαμε η την αφήσαμε ανενεργό και ανεκμετάλλευτη. Πράξαμε δηλαδή τα διατεταγμένα, σύμφωνα με τον λόγο Του και απορρίψαμε το κακό και αμαρτωλό;
Τότε, πόσο όμορφα και ελπιδοφόρα ακούγονται τα λόγια του αποστόλου Παύλου, γράφοντας προς τους Ρωμαίους: «Πόσο ωραία είναι τα πόδια εκείνων που αναγγέλλουν το χαρμόσυνο άγγελμα της ειρήνης… τα πόδια εκείνων που ευαγγελίζονται τα αγαθά και τις ευλογίες που μας εξασφάλισε ο Λυτρωτής»!
π. Χ. Π.
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
