Αντώνης Άγας
Ο Μητροπολίτης Κερκύρας μίλησε στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» για το «καυτό» θέμα της διένεξης του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αυτό της Ρωσίας ελέω αναγνώρισης της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
«Καμία άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνώρισε αυτό το σχισματικό μόρφωμα της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Ούτε το έκαναν τα Πρεσβηγενή Πατριαρχεία (σ.σ. Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων κ.ά.), ούτε οι άλλες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες (σ.σ. Τιράνων, Πολωνίας κ.ά.), παρά μόνο η Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δεν μπορώ να ξέρω αν πιέστηκε -και με ποιον τρόπο- ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, θεωρώ ωστόσο, ότι πρέπει να υπήρξε κάποια σοβαρή παρέμβαση από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Βαρθολομαίο, ο οποίος θα επεσήμανε ότι είμαστε ένα Γένος -και είναι μια πραγματικότητα αυτή- και θα πρέπει ως Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος να συνταχθούμε μ’ εκείνον και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνωρίζοντας την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας και του Μητροπολίτη Επιφανίου», τόνισε ο Νεκτάριος.
«Η δική μου άποψη -συνέχισε ο Μητροπολίτης Κερκύρας- την οποία μάλιστα, κατέθεσα στα πρακτικά της Ιεράς Συνόδου, καθώς λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν μπορούσα να παρευρεθώ (σ.σ. υπήρχε προγραμματισμένη επίσκεψη στη Ρουμανία έπειτα από επίσημη πρόσκληση του Πατριάρχη), ήταν ότι δεν πρέπει να βιαστούμε, καθώς αφενός απειλούνται σχίσματα και διαφοροποιήσεις εντός της Εκκλησίας μας, αφετέρου οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την πατρίδα μας, διότι διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα.
Πρέπει να ξέρετε -επεσήμανε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων- ότι πάντοτε στην Ιστορία, μια εκκλησιαστική κρίση την ακολούθησε μια πολιτική. Δυστυχώς οι πολιτικοί πάντα βάζουν μπροστά την Εκκλησία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους και δημιουργώντας κρίσεις στους κόλπους μας, βρίσκουν την ευκαιρία να ξεσπάσουν κρίσεις και σε άλλα επίπεδα».
«Διαφοροποιηθήκαμε δέκα Μητροπολίτες. Συγκεκριμένα οι: Συμεών, Νέας Σμύρνης -ο οποίος μάλιστα, έστειλε επιστολή σε πολύ πιο «σκληρό» ύφος από μένα- Καλλίνικος, Παροναξίας, Σεραφείμ, Καρυστίας – ο οποίος είναι ένας σοφός άνθρωπος, με πάνω από μισό αιώνα Αρχιερατεία- ο Γερμανός, Ηλείας, ο Ανδρέας, Κονίτσης, ο Δανιήλ, Καισαριανής, ο Σεραφείμ, Πειραιώς, ο Νικόλαος, Μεσογαίας, ο Κοσμάς, Αιτωλοακαρνανίας, ο Σεραφείμ, Κυθήρων κι εγώ.
Δεν είναι μικρό θέμα… Μπορεί η συντριπτική πλειονότητα να τάχθηκε υπέρ της άποψης Ιερώνυμου και κατ’ επέκταση Βαρθολομαίου, το γεγονός ωστόσο, ότι βρέθηκαν δέκα Μητροπολίτες να διαχωρίσουν τη θέση τους σχετικά με το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ουκρανίας, είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος. Υπήρξαν φωνές και αντιδράσεις ότι μια τόσο σοβαρή απόφαση έπρεπε να ληφθεί κατόπιν ψηφοφορίας, ωστόσο ο Αρχιεπίσκοπος δεν τις έλαβε υπ’ όψιν του και προχώρησε στην αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Το ότι υπάρχει ένα τέτοιο ρεύμα στους κόλπους της Εκκλησίας μας, είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Ήδη χθες (σ.σ. Κυριακή) υπήρξαν πολύ σοβαρές αναταράξεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας μετά τη μνημόνευση του Μητροπολίτη Επιφανίου της Εκκλησίας της Ουκρανίας στη συλλειτουργία του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Αρχιεπισκόπου μας, που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Και μη ξεχνάτε ότι η Εκκλησία μας έχει δεχθεί «κλυδωνισμούς» και το 2016 εξαιτίας της Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης, καθώς και τότε δεν είχαν συμφωνήσει όλοι…»
Ο Νεκτάριος δεν έκρυψε στη συνέντευξή του στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» ότι επιθυμεί να παίξει ενεργό ρόλο στο γεφύρωμα του χάσματος, ωστόσο, προϊόντος του χρόνου και χωρίς να πιέζει καταστάσεις.
«Θεωρώ ότι η Εκκλησία της Ελλάδας πρέπει να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο στη διένεξη μεταξύ των Πατριαρχείων Κωνσταντινούπολης και Μόσχας. Αυτό υπογράμμισα και στην επιστολή μου προς την Ιερά Σύνοδο. Έχω πληροφορηθεί ότι άπαντες επιθυμούν να κάνουν διάλογο, εκτός όμως από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος είναι κάθετος. Δυστυχώς δεν συμμερίζεται την άποψη όλων των προκαθήμενων περί μιας Πανορθόδοξης Συνόδου, στην οποία θα τεθεί το «ουκρανικό ζήτημα» επί τάπητος.
Δεν θα μπορούσα να βγω περισσότερο μπροστά. Δεν μπορώ να επιτρέψω να σχηματιστεί η άποψη ότι ενδεχομένως υποκινώ ή ηγούμαι κάποιας ανταρσίας στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Θα ήθελα ωστόσο, χωρίς να πιέζω καταστάσεις, να παίξω διαμεσολαβητικό ρόλο δεδομένων και των εξαιρετικών σχέσεων, τις οποίες διατηρώ με το Πατριαρχείο της Μόσχας…»
«Χαίρομαι που -παρά τις επικρίσεις που δέχθηκα από αρκετούς κάποτε για το άνοιγμα που ήθελα να κάνω προς τη Ρωσία- βοήθησα ως προς την διαρκώς αυξανόμενη επισκεψιμότητα από τη συγκεκριμένη χώρα προς την Κέρκυρα. Κάποτε μάλιστα, με είχε ευχαριστήσει και ο τότε Δήμαρχος Κέρκυρας, Σωτήρης Μικάλεφ, για την «πόρτα» που είχα ανοίξει στη Ρωσία.
Δεν κρύβω ότι σκέφτηκα τις επιπτώσεις που θα είχε για την Οικονομία και τον Τουρισμό της Κέρκυρας αν υπήρχε αποκοπή της Ρωσίας από το νησί μας. Αλλά δεν ήταν αυτή η πρωταρχική μου σκέψη. Το θέμα το εξετάζω κυρίως συνειδησιακά και εκκλησιολογικά… Επιθυμώ την ενότητα της Εκκλησίας μας και όχι τα σχίσματα και σ’ αυτή την κατεύθυνση θα είναι και στο μέλλον οι προσπάθειές μου.
Τα συναισθήματά μου σίγουρα είναι ανάμεικτα. Νιώθω χαρμολύπη, καθώς χαίρομαι για την αποδοχή και την αγάπη που εισπράττω από τη Ρωσία διότι αυτοί οι άνθρωποι μάς έχουν βοηθήσει πολύ εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά νιώθω και λύπη για όλα όσα συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Το σίγουρο είναι, όμως, ότι δεν φοβάμαι… Ο Θεός είναι μεγάλος!».
Γίνετε συνοδοιπόροι μας στην γνώση και την ενημέρωση. Στείλτε στο info@poimin.gr άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο ή κάτι που πιστεύετε ότι αξίζει να μοιραστείτε τόσο με εμάς όσο και με τους αναγνώστες μας.
