Μία φορά και έναν καιρό όλα ήταν ετοιμασμένα και ο λόγος και τα πρόσωπα και οι τίτλοι και τα τριπρόσωπα. Αυτό για να εκλεγούν βοηθοί επίσκοποι σύμφωνα με το άρθρο 27 του νόμου 590/1977 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 13 του νόμου 1951/1991.
Η κυβέρνηση του πατρός, με τη δημιουργική συμβολή φίλου της Αρχιμανδρίτη, στο νόμο «Καθιέρωση του θεσμού του εθελοντή πυροσβέστη και άλλες διατάξεις», με φωτογραφική διάταξη, άνοιξε την πόρτα που είχε κλείσει ο νόμος 590 καταργώντας τις θέσεις βοηθών Επισκόπων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, αλεπού και λύκος μαζί δεν ήταν εύκολο να κάνει κάτι που δεν ήθελε. Μαγειρεύτηκε ξαναμαγειρεύτηκε και φτάσαμε στο 1995 που είχε εκτείνει τας χείρας του και νόμιζαν ότι άλλοι των έζωναν. Όλα ήταν έτοιμα και προγραμματίστηκε στην Ιεραρχία της 25ης Ιανουαρίου του 1995 να εκλέξουν πέντε μητροπολίτες – τέσσερεις ήταν οι κενές θέσεις αλλά είχαν υπολογίσει και μετάθεση – καί 11 βοηθούς Επισκόπους. Έφτασε η ώρα και έγιναν οι εκλογές των μητροπολιτών επιτεύχθηκε η μετάθεση για τον γέρο του Μωρία, έγιναν και οι Πρωτοσύγκελοι Μητροπολίτες, εκλέχτηκαν οι τέσσερις βοηθοί Επίσκοποι του Αρχιεπισκόπου και Επισκοποποιήθηκε και ο Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Όπως τα ήθελε ο της χώρας του Επαμεινώντα ζώστης. Με αγωνία και χαρά οι έξι μητροπολίτες που είχαν επιλεγεί ήταν έτοιμοι να λάβουν τους βοηθούς τους επισκόπους. Έλα όμως που υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Είπε Δι΄ευχών και λόγω κούρασης θα εκλέξουμε τους βοηθούς σας αύριο. Αυτό το αύριο όμως ήτανε το έλα να δεις. Έβαλε λοιπόν ο Aρχιεπίσκοπος δύο φίλους μητροπολίτες να ζητούν επίμονα και εκείνοι βοηθούς Επισκόπους. Γκρίνια, κακό, γιατί εσείς και όχι εμείς και έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα και μπορεί να είναι πολυνησιακή η Μητρόπολη, αλλά εμείς έχουμε πιο πολύ κόσμο και τέτοια και άλλα κι ο γεροΣεραφείμ τους άφησε στα κρύα του λουτρού και δεν έγιναν οι βοηθοί Eπίσκοποι, μέχρι που εξελέγη Αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος και κάλυψε τις θέσεις το 2009. Έτσι αντί να δούμε τον Δήλου, τον Ωρεών, τον Χριστιανουπόλεως, είδαμε τον Ανδρούσης, τον Επιδαύρου τον Ρεντίνης, μεταξύ των άλλων.
Δοκιμασμένο λοιπόν το σενάριο. Δύο θα βάλουμε να γκρινιάζουν, ένας θα διαμαρτυρηθεί, πάει η ιεραρχία. Μας ήρθε και το γράμμα περί συμψήφου και όλα καλά και ανθηρά.
Ο ύφαλος λοιπόν της Ιεραρχίας αποφεύχθηκε. Δεν θα χρειαστεί ο Αρχιεπίσκοπος να μας πει πως πέρασε στην καραντίνα, ούτε να αντιμετωπίσει κανέναν οξύθυμο «αρνητή της μάσκας και του κορωνοϊού» αν και δεν υπάρχει τέτοιος στην Ιεραρχία ή να αναγκαστεί να ακούσει θέσεις ενοχλητικές για τα ρουθούνια της Κυβέρνησης περί Εθνικών, μεταναστευτικού, μαθήματος θρησκευτικών και άλλων συναφών θεμάτων.
Πριν περίπου 15 μέρες όταν συζητούσαμε με Αρχιερείς αυτό το σενάριο, το θεωρούσαν απίθανο. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι αναγνώσιμος, βιβλίο διαβασμένο δηλαδή. Θα κάνει αυτό που θέλει και δεν πρόκειται κανείς να διαμαρτυρηθεί. Είναι βιρτουόζος στην επιβολή της ενός ανδρός αρχής, καλυμμένης με Συνοδικό μανδύα.
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Συνοπτικός
