Στον Ιερό Ναό του Αγίου Εθνοιερομάρτυρος Κοσμά του Αιτωλού, της Ενορίας των Εργατικών Κατοικιών της Νέας Μαγνησίας Λαμίας, ιερούργησε το πρωί της Β Κυριακής του Τριωδίου (του Ασώτου), 16 Φεβρουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών.
Η παρουσία του Ποιμενάρχου μας στην Ενορία, πέραν την ευλογίας αλλά και της πατρικής χάριτος, υπήρξε ιδιαίτερα συγκινητική και ενισχυτική για τον Προϊστάμενο της Ενορίας Αιδεσιμολ. Πρεσβ. π. Νικόλαο Τσάμη, διότι ο Σεβασμιώτατος με λόγους παρηγορητικούς και λόγους αγάπης, εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια προς τον π. Νικόλαο και την οικογένειά του, επί τη εκδημία του κατά σάρκα αδελφού του, αειμνήστου Πρωτ. π. Δημητρίου Τσάμη, Εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Γρηγορίου Παραλίας Ραχών, ο οποίος εκοιμήθη εν Κυρίω,λίγες ώρες πριν, τη νύκτα του Σαββάτου 15 Φεβρουαρίου, σε ηλικία 55 ετών.
Τον Σεβασμιώτατο στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία πλαισίωσαν: ο Ιεροκήρυξ της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Άνθιμος Νεραντζής, Συνοδικός Γραμματεύς, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Λαμίας, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Δημήτριος Ατματζίδης, ο Εφημέριος του Ναού Αιδεσιμολ. Πρεσβ. π. Νικόλαος Τσάμης, ο Αρχιδιάκονος της Μητροπόλεως π. Ευστάθιος Κατόπης και ο Ιεροδιάκονος π. Νικόλαος Πολυζώης.
Τους Ιερούς ύμνους του όρθρου και της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας απέδωσε θαυμάσια ο Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής και Πρωτοψάλτης του Αγίου Αθανασίου Λαμίας, κ. Σεραφείμ Κυρίτσης, συμπαραστατούμενος υπό του Ιεροψάλτου του Ναού.
Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταξύ των ευσεβών Ενοριτών, παρέστησαν: ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γεώργιος Κυροδήμος, η Γραμματεύς του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ευμορφία Σκαμαγκούλη και ο Πρόεδρος του Υπεραστικού ΚΤΕΛ Ν. Φθιώτιδος κ. Δημήτριος Παπαναγιώτου.
Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης μας, με αφορμή την παραβολή του Ασώτου, ωμίλησε για την πατρική αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Βρισκόμαστε στη δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου, Κυριακή του Ασώτου, που προβάλλεται μία Ευαγγελική περικοπή γνωστή σε όλους, πολλή σημαντική. Και υπάρχουν κάποιοι Πατέρες της Εκκλησίας που ισχυρίζονται ότι ακόμα και αν είχε χαθεί όλη η Καινή Διαθήκη και υπήρχε μόνο η παραβολή του Ασώτου, αυτό Θα αρκούσε για να μεταδοθεί το μήνυμα του Ευαγγελίου, δηλαδή το μήνυμα της Σωτηρίας του ανθρώπου.
Μακάρι αδελφοί μου να είμαστε σαν τον άσωτο της περικοπής. Γιατί δεν έμεινε μόνο στην ασωτία, αλλά επέστρεψε στο Θεό Πατέρα. Μήπως όμως μοιάζουμε περισσότερο στον πρεσβύτερο αδελφό, αυτόν που δεν χάρηκε την επιστροφή του αδελφού του; Δεν χάρηκε με τη χαρά που έγινε στη γη και στον ουρανό.
Ας δούμε όμως τον άσωτο σαν ένα νέο που σπατάλησε τη ζωή του, ο οποίος βρισκόμενος στην περιπέτεια της αυτονόμησης όπως πολλοί νέοι νομίζουν ότι, αν απομακρυνθούν από τις ρίζες, την παράδοση, την οικογένεια θα βρουν την Ελευθερία. Μπαίνουν όμως έτσι σε περιπέτεια. Δεν βρίσκουμε όμως την προσωπική αλήθεια με το να φάμε και να πιούμε. Ο άσωτος έφτασε σε απόγνωση και εκεί βρήκε τον εαυτό του. Κατάλαβε ότι η Αληθινή ευτυχία δεν βρίσκεται στην αυτονόμηση αλλά στην οικογένεια, στην αγκαλιά του Πατέρα. Από την άλλη ο πρεσβύτερος υιός απέδειξε ότι, ζούσε σε ένα ψεύτικο εαυτό. Τον Πατέρα τον έβλεπε σαν αφεντικό. Νόμιζε ότι αυτός δικαιούται πρόσθετη αμοιβή λόγω εργατικότητας. Δεν έψαχνε την αληθινή αγκαλιά του Πατέρα.
Το τριώδιο μέσα από τα πρόσωπα που μας προβάλλει, μας προκαλεί μέσα από την νηστεία, την εξομολόγηση, την βαθύτερη ενατένιση της ψυχής μας, να βρούμε τον πραγματικό εαυτό μας. Και αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε στοργικό Πατέρα που μας περιμένει και δε ζητά τη συγγνώμη μας. Στην περίπτωση του Ασώτου ο Πατέρας έτρεξε και τον αγκάλιασε. Έκανε γλέντι και του φόρεσε το δαχτυλίδι της πατρικής σχέσης.
Ας αφήσουμε λοιπόν την καρδιά μας, να γίνει δεκτική θείων νοημάτων. Ο Θεός δεν θέλει να ζούμε σε ψεύτικους κόσμους που μας οδηγούν στην καταστροφή. Θέλει ελευθερία, αγάπη, συγχώρεση.
Ναι, έχουμε Θεό Πατέρα που μας αγαπά και μας κάνει όλους αδελφούς μεταξύ μας. Αμήν».
Προ της απολύσεως ο π. Νικόλαος, προεσεφώνησε τον Σεβασμιώτατο και εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και ολοκλήρου του πληρώματος της Ενορίας τον καλωσόρισε στο Ναό του Αγίου Κοσμά, προσφέροντας του μία Αρχιερατική βακτηρία, δείγμα αγάπης και σεβασμού, συνοδευόμενη από ευχές για μια Θεάρεστο και υγιή Αρχιερατεία.
Με δάκρυα στα μάτια ο π. Νικόλαος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο και τους παρισταμένους Πατέρες, για την ενισχυτική και παραμυθητική παρουσία τους και με λόγους ευγνωμοσύνης αναφέρθηκε στην πατρική αγάπη του Σεβασμιωτάτου, διότι από την πρώτη στιγμή της ελεύσεώς του στην Ιστορική Μητρόπολη Φθιώτιδος, ως γνήσιος Πατέρας και αδελφός, εστάθη στο πλευρό της οικογενείας του, ενισχύοντας τόσο τον ίδιο τον μακαριστό π. Δημήτριο, μιλώντας του συνεχώς στο τηλέφωνο και δίδοντας του κουράγιο, όσο και όλη την οικογένεια την οποία εστήριξε παντί τω τρόπω στην δοκιμασία τους αυτή.
Ο Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε τον π. Νικόλαο για τα καλά του λόγια και ευχήθηκε ο Κύριος να αναπαύει την ψυχή του αειμνήστου π. Δημητρίου και στην οικογένειά τους να χαρίσει την εξ ύψους παρηγορία στο πένθος τους.
Ο Σεβασμιώτατος ανακοίνωσε επισήμως, ότι όρισε τον Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Άνθιμο Νεραντζή, Ιεροκήρυκα και Συνοδικό Γραμματέα της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως Υπεύθυνο της Ιεράς Μητροπόλεως για τις εκδηλώσεις, τις οποίες θα διεξάγει η Ιερά Μητρόπολίς μας, υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, για την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.
Τέλος μετά την διανομή του αντιδώρου, ο Ποιμενάρχης μας παρεκάθισε στο κέρασμα, το οποίο προσέφερε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ναού προς όλους, έχοντας μία ευχάριστη επικοινωνία με τους Ενορίτες.
Προ της αναχωρήσεως του, ο Σεβασμιώτατος προσεκύνησε το Ιερό Παρεκκλήσιο, το οποίο ευρίσκεται εντός του Πνευματικού Κέντρου και το οποίο τιμάται επ’ ονόματι του Μεγάλου Βασιλείου.
Το Ιερό Παρεκκλήσιο ευγενώς ανήγειρε και εδώρισε η οικογένεια του Προέδρου του ΚΤΕΛ Ν. Φθιώτιδος, κ. Δημητρίου Παπαναγιώτου, εις μνήμην του αειμνήστου υιού τους Βασιλείου Παπαναγιώτου, δια τον οποίον ο Ποιμενάρχης μας ευχήθηκε, ο Κύριος της Ζωής και του Θανάτου να τον αναπαύει αιωνίως στους κόλπους του.