Μία όμορφη και πολύ επιτυχημένη εκδήλωση πραγματοποίησε χθες το απόγευμα της Κυριακής 16 Φεβρουαρίου, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Λαμίας, καθώς και τα μέλη του Ενοριακού Φιλόπτωχου Ταμείου.
Στο κατάμεστο από κόσμο Πνευματικό Κέντρο του Ναού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών συμπαραστατούμενος υπό του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού, Πρωτοσύγκελου της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αγγέλου Ανθοπούλου του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Νεοφύτου Ραφαηλίδη των εφημερίων του Ιερού Ναού καθώς και άλλων εφημερίων της πόλεως και των Διακόνων, ευλόγησε την αγιοβασιλόπιτα της Ενορίας και ευχήθηκε πατρικώς για τη νέα χρονιά.
Ο Προϊστάμενος της Ενορίας π. Άγγελος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο, τους παριστάμενους άρχοντες καθώς και όλους τους πιστούς Ενορίτες και ωμίλησε δι’ ολίγον για το Ποιμαντικό έργο της Ενορίας για το οποίο εργάστηκαν οι πατέρες που διοικούν στον Ιερό Ναό εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του και σε όσους συνέβαλαν Κληρικούς και λαϊκούς στην πρόοδο της Ενορίας και δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
Προσκάλεσε δε, τον Σεβασμιώτατο να απονείμει τιμητικώς από έναν επιστήθιο Σταυρό στους σεβαστούς Ιερείς του Ναού, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αθανάσιο Ντζόιδο και π. Παναγιώτη Λιτόπουλο, οι οποίοι αόκνως επί πολλά χρόνια διακονούν αξίως την Ενορία.
Η τιμητική αυτή η απονομή επισφραγίστηκε με το παρατεταμένο χειροκρότημα όλων των παρευρισκομένων καθώς και το ΑΞΙΟΣ, το οποίο έλεγαν για τον κάθε έναν ιερέα βγαλμένο μέσα από την καρδιά τους, οι πιστοί.
Ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος σε αυτή την όμορφη εκδήλωση ετόνισε τη σημασία της ενότητος μεταξύ των μελών της Ενορίας, μεταξύ της κοινότητος, η οποία αποτελεί μία μεγάλη οικογένεια και υπογράμμισε την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των ενοριών , τις οποίες χαρακτήρισε ως ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος σημείωσε:
«Τα χρόνια που διηκόνησα ως Πρωτοσύγκελλος στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, χάρη στην μεγάλη αγάπη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ. κ. Ιερωνύμου, ένα πρόβλημα εκκλησιαστικό και ποιμαντικό που είχαμε να αντιμετωπίσουμε και θα έχει πάντα η Αθήνα, είναι το θέμα των σχέσεων μεταξύ των Ενοριών, η μεταξύ τους συνεργασία, διότι στην μεγαλούπολη των Αθηνών κάθε ενορία είναι μια «μικρή Μητρόπολη».
Ένα πρόβλημα ήταν η συνεργασία, η συνύπαρξη και ανάπτυξη κοινωνικών δράσεων μεταξύ των Ενοριών. Γίνανε πολλά πάνω σε αυτό τον τομέα με πολύ κόπο, διότι μια απρόσωπη πολιτεία να της βάλεις πρόσωπο και ζεστασιά, είναι δύσκολο πράγμα.
Σε αυτή την ευλογημένη επαρχία επικοινωνούν οι άνθρωποι. Είναι πιο εύκολη η ανάπτυξη σχέσεων και συνεργασιών σε μια τέτοια περιοχή. Είναι πολύτιμο κεφάλαιο αυτό, που θέλω να το αναπτύξουμε μεταξύ μας.
Είμαστε λίγοι και αξίζει να είμαστε ενωμένοι σε κάθε επίπεδο, γειτονιά, πολυκατοικία και παντού. Να νοιαζόμαστε, να ενδιαφερόμαστε, να καλύπτουμε κενά, να λειτουργούμε αλληλοσυμπληρωματικά. Ευρύτερα να μην κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Να μην είμαστε περιχαρακωμένοι στα καθήκοντά μας.
Οι άνθρωποι σήμερα ζητούν την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας και αυτό δεν πρέπει να το στερεί κανείς από κανέναν.
Η Ελλάδα μας διέρχεται από μια δύσκολη κατάσταση απ’ όπου με τη βοήθεια του Θεού βγαίνουμε σώοι. Θα γιορτάσουμε σε λίγο καιρό τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και είναι ευκαιρία να σκεφτούμε από πού ξεκινήσαμε, που βρισκόμαστε και να αναρωτηθούμε που θα πάμε.
Όλοι είμαστε κοινωνικά όντα, που έχουμε χρέος να μην ζούμε μονάχα για τον εαυτό μας, αλλά να γινόμαστε συνδιακονητές. Να γίνουμε ένας κόσμος που πλησιάζει πιο πολύ τον Θεό και να πορευθούμε σε μια γη επαγγελίας.
Για αυτό χαίρομαι όταν βλέπω όλους εσάς να είστε ζωντανά κύτταρα.
Σας νιώθουμε σαν οικογένεια και αυτή είναι η ομορφιά του Χριστού. Κανείς χώρος δεν μπορεί να χαρίσει την αίσθηση της οικογένειας όπως η Ενορία, η Εκκλησία.
Αν παρατηρήσουμε στον κόσμο ποιος κρατάει τον Ελληνισμό, την παράδοση και τον πολιτισμό αυτού του τόπου στα πέρατα της γης, θα δούμε ότι είναι οι Ενορίες.
Αν δεν υπήρχαν οι Ενορίες δεν θα υπήρχε Ελλάδα στην ομογένεια. Στα 200 χρόνια από την Επανάσταση αυτό πρέπει να γιορτάσουμε. Να σκεφτούμε τι κράτησε αυτόν τον τόπο, Ορθόδοξο και Ελληνικό 400 χρόνια και πάνω. Τι τον ελευθέρωσε; Οι Εκκλησίες, τα Μοναστήρια, τα Κρυφά Σχολειά, οι Διάκοι σαν τον Αθανάσιο Διάκο.
Πρέπει να μπούμε συλλογικά σε μια προσπάθεια κοινοτικού αναστοχασμού για να δημιουργηθεί μια νέα κοινοτική συνείδηση, ένας νέος κοινοτισμός.
Ο Έλληνας είναι οικουμενικός άνθρωπος. Είναι μέλισσα που παίρνει τα καλά από παντού και απορρίπτει ό,τι δεν ταιριάζει στον Πολιτισμό του. Αυτό έκανε πάντοτε με όλους τους Πολιτισμούς και όλες τις προκλήσεις και αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς σήμερα».
Ο Πρόεδρος του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου και Εφημέριος της Ενορίας, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Δημήτριος Μανώλης, Διευθυντής του Γραφείου της Πρωτοσυγκελλίας και Υπεύθυνος Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Μητροπόλεως εκ μέρους των μελών του Φιλοπτώχου Ταμείου και όλων των συνεργατών της Ενορίας, ευχαρίστησε τους Ενορίτες για την στήριξη και αγάπη τους προς το Φιλανθρωπικό έργο του Ναού και έκανε έναν σύντομο απολογισμό τους παρελθόντος έτους, προσκομίζοντας στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν το μέγεθος της Φιλανθρωπίας.
Τα παιδιά του Κατηχητικού της Ενορίας υπό την επίβλεψη του Κατηχητού π. Νικολάου Πολυζώη τραγούδησαν όμορφα τραγούδια καθώς έψαλλαν και τη Φήμη του Σεβασμιωτάτου, αποκομίζοντας το παρατεταμένο χειροκρότημα και τον έπαινο όλων