Αγαπητοί μου αδελφοί.
«Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών»
Αξιωνόμαστε και φέτος να δεχτούμε την εξ ουρανών επίσκεψη του Υιού και Λόγου του Θεού. Ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να χωρέσει το μυστήριο της ενανθρωπήσεως, η καρδιά μας όμως γίνεται ο χώρος συνάντησης της αϊδίου θεότητας με την φθαρτή και ταλαιπωρημένη ανθρώπινη φύση μας. Αυτή η πλησμονή της χάριτος συμπαρασύρει όλη την καθημερινότητά μας και μεταβάλλει τις μέρες αυτές σε περίοδο ανακαίνισης, λυτρωτικής αφέσεως και συμφιλίωσης με τους αδελφούς μας.
Η δυσκολία και η αβεβαιότητα, όμως, του καιρού που ζούμε, μας καλούν να αναζητήσουμε με επιμονή και βαθιά πίστη το βαθύτερο νόημα της έναρξης του σχεδίου της Θείας Οικονομίας, όπως χαρακτηρίζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας τα Χριστούγεννα. Η στενωπός, την οποία διανύουμε, μπορεί να αποτελέσει αφορμή, ώστε, να εκτιμήσουμε πληρέστερα τον θησαυρό της ελπίδας, τον οποίο απολαμβάνουμε κι εφέτος. Πρόκειται για δώρο, που δυστυχώς στερούνται εκατομμύρια συνανθρώπων μας, καθώς οι κάθε είδους αντιξοότητες συνοδεύονται πλέον από τον μεγαλύτερο κίνδυνο κάθε ψυχής και κάθε κοινωνίας: την απελπισία. Είναι στιγμές, που όλα δείχνουν πως ο γηρασμένος κόσμος μας δεν έχει πλέον οδό επιστροφής. Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σε ένα αναπόφευκτο τέλος;
Η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη στα πρώτα κεφάλαια της Παλαιάς Διαθήκης. Ο άνθρωπος, αφού εγκατέλειψε την κατά χάριν Θεού θέωση μέσω της αγαπητικής σχέσης μαζί Του, επιλέγει τον δρόμο της αυτοθέωσης, αναγορεύοντας τον εαυτό του σε κατά φαντασία κυρίαρχο του κόσμου και ρυθμιστή της ζωής, σύμφωνα με την απληστία και τα πάθη του.
Είμαστε όλοι απόγονοι του παλαιού πεσμένου Αδάμ. Οι επιλογές του αποτυχημένου προγόνου μας, έχουν διαποτίσει το κορμί και την ψυχή μας. Αιώνες τώρα, αυτές οι μικρές προσωπικές αποτυχίες εκατομμυρίων ανθρώπων οδήγησαν την κοινωνία μας σε ένα συλλογικό κατήφορο, γεμάτο πόνο, αδικία και οργή εναντίον όλων. Τα αδιέξοδα που ζούμε δεν προέκυψαν ξαφνικά. Εμείς βιώνουμε το ξεχείλισμα ενός δοχείου αμαρτίας, που για χρόνια πολλά ανέβαινε η στάθμη του. Είναι βέβαιο, λοιπόν, πως αυτός ο δρόμος της αποστασίας και της εμπλοκής της ανθρώπινης ιστορίας στους νόμους της φθοράς δεν μπορεί παρά να τείνει διαρκώς προς ένα οριστικό τέλος.
Σήμερα όμως, εδώ, γύρω από την Αγία Τράπεζα της ελπίδας και της αθανασίας, μας συγκεντρώνει η γέννηση ενός νέου Αδάμ, που μας καλεί να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή τον πρώτο εκείνο δρόμο, τον δρόμο της αγαπητικής σχέσης με τον Θεό, της συμφιλίωσης με τον συνάνθρωπο και της φροντίδας της δημιουργίας, που μας περιβάλλει.
Σήμερα μαθαίνουμε ξανά την ευγενική καταγωγή μας, τον αρχέγονο προσανατολισμό μας και τον μακάριο προορισμό μας. Πλαστήκαμε ως εικόνες Θεού αγάπης, πλαστήκαμε ισχυρότεροι από τον θάνατο, πλαστήκαμε πολίτες μιας ουράνιας αγκαλιάς, που, όχι απλώς μας περιμένει, αλλά μας καταδιώκει, όπως υπέροχα περιγράφει ο υμνωδός:
«Το έλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωή μου».
Ναι, αδελφοί μου, ένας διώκτης γεννιέται σήμερα. Όχι όμως διώκτης μίσους, αλλά ένας διώκτης απέραντης αγάπης, που δεν διστάζει να βγει από την θεϊκή του μακαριότητα και να εμπλακεί στους καημούς και την αγωνία της τραγικής ανθρώπινης ιστορίας, για να αναζητήσει την ψυχή του καθενός μας. Σήμερα γεννιέται ένας νέου τύπου άνθρωπος: Άνθρωπος ενωμένος με τον Θεό, άνθρωπος αφοσιωμένος στο θέλημα του ουράνιου Πατέρα, άνθρωπος απόλυτης εμπιστοσύνης στην φροντίδα του Δημιουργού, άνθρωπος έτοιμος να θυσιαστεί από αγάπη για τον κόσμο, άνθρωπος που ξαναβρήκε τον δρόμο για την Εδέμ, άνθρωπος ανακαινισμένος, άνθρωπος ολόφωτος, άνθρωπος θεάνθρωπος.
Ας σκύψουμε, λοιπόν, όλοι μπροστά στην ταπεινή φάτνη. Σήμερα ο Κύριος των Δυνάμεων συντρίβει την απάτη. Κοιτάξτε το ανήμπορο αυτό βρέφος. Είναι ο νέος Αδάμ, γενάρχης ενός νέου γένους, όπως μας ονομάζει ο Απόστολος Πέτρος. Σε τί διαφέρουμε από το παλαιό γένος των πεσμένων προπατόρων μας; Εκείνοι αποδέχτηκαν την συκοφαντία του Διαβόλου και επέλεξαν την αποξένωση από ένα δήθεν ζηλότυπο Θεό. Εμείς σήμερα αντικρύζουμε το Θείο Βρέφος και αναγνωρίζουμε την άπειρη αγάπη και μακροθυμία του Αληθινού Θεού. Εκείνοι προτίμησαν την έχθρα μαζί Του, μεταβάλλοντας συγχρόνως σε εχθρό τον κάθε άνθρωπο. Εμείς σήμερα διακηρύσσουμε, μαζί με τους αγγέλους, το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη». Εκείνοι, με τον πιο σκληρό τρόπο κατάλαβαν πως ζωή χωρίς Θεό σημαίνει ζωή και χωρίς ανθρώπους. Εμείς σήμερα ξαναβρίσκουμε τον Θεό, τον κοινό Πατέρα όλων, και η διασπασμένη ανθρωπότητα μεταβάλλεται σε μια παγκόσμια οικογένεια, χωρίς διακρίσεις, αποκλεισμούς και μισαλλοδοξία.
Ελάτε, λοιπόν, όλοι μαζί να αποτελέσουμε πολίτες αυτού του νέου κόσμου, αποβάλλοντας τον παλαιό άνθρωπο. Ελάτε να ντυθούμε τον Χριστό, τον Νέο Αδάμ, όπως, τέτοια μέρα στους πρώτους αιώνες, οι κατηχούμενοι προσέρχονταν με λευκή στολή στο βάπτισμα της κάθαρσης και της ανακαίνισης. Ελάτε να αντισταθούμε στην κατήφεια και την απογοήτευση του καιρού μας, σκορπίζοντας μέσα από την ζωή μας το ελπιδοφόρο φως του νοητού Ηλίου της Δικαιοσύνης. Αυτός είναι ο μόνος, που μπορεί να γαληνέψει τις ψυχές των ανθρώπων και να στεριώσει γέφυρα ακλόνητη προς έναν κόσμο ειρήνης και αγάπης.
Ας γίνει η Γέννηση του Χριστού μας πηγή ενδυνάμωσης και ελπίδας για τον καθένα μας ξεχωριστά. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Δημητριάδος Ιγνάτιος
