Στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Πειραιώς Ιερούργησε σήμερα Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος τέλεσε και την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του διακόνου της τοπικής μας Εκκλησίας π. Δημητρίου Λεονταράκη.
«Ο Κύριος μας, ο Σωτήρας του κόσμου, μας χάρισε μια επίγνωση ότι όλη η πορεία της ζωής μας αποσκοπεί στο να βιώσουμε τη Βασιλεία της Χάριτος, της Αγάπης και της Μεγαλοσύνης Του», είπε αρχικά απευθύνοντας πατρικές ευχές και νουθεσίες προς τον νέο Πρεσβύτερο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, σημειώνοντας πως «σήμερα, βιώνουμε ακριβώς την έκχυση των δωρεών αυτής της Βασιλείας και ζούμε τις αυγές της, την πληρότητά της, την ωραιότητά της, το κάλλος της, την αρμονία της, την χάρη της. Ζούμε μέσα στη Βασιλεία του Θεού, γιατί ακριβώς η Ευχαριστία και η Αγία μας Εκκλησία η οποία μας χαρίζει την Ευχαριστία, είναι επί της γης η Βασιλεία του Θεού».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με συγκίνηση στην ώρα που ο π. Δημήτριος, έφηβος ακόμη οδηγήθηκε από τους γονείς του και τον πνευματικό του π. Γεώργιο Δορμπαράκη «ενώπιον του Επισκόπου για να εισέλθεις στον λεγόμενο ”κατώτερο κλήρο”, για να λάβεις τη χειροθεσία του αναγνώστου», όπως είπε χαρακτηριστικά. «Έκτοτε», πρόσθεσε, «επί μακρά σειρά ετών, όλοι μας χαρήκαμε το δικό σου πρόσωπο, το ευγενέστατο, τον ευγενή σου λόγο, την σοβαρότητα του ήθους σου, την πιστότητα του βίου σου, την καλοσύνη σου και την οξυδέρκειά σου. Για αυτό και έγινες απαραίτητος, όπως με διαβεβαιώνουν όλα τα μέλη του Γηροκομείου Πειραιώς», «όπου, ως υποδιευθυντής, έδωσες τον εαυτόν σου και δίδεις τον εαυτόν σου για την προστασία των αδυνάτων και εμπεριστάτων πρεσβυτέρων αδελφών μας. Από τότε, λοιπόν, θαυμάζουμε όλοι την χαρίτωση που ο Κύριος σου δίδει, την ευλογία που ο ουρανός σου προσφέρει».
«Σε λίγο στα χοϊκά σου χέρια θα κρατάς Αυτόν που κρατά τα σύμπαντα ‘’εν τη δρακί αυτού’’. Τον Κύριο των απάντων, τον Βασιλέα των Βασιλέων». «Και θα είσαι εσύ ο οικονόμος των Μυστηρίων Του», είπε σε άλλο σημείο του λόγου του ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «η τιμή είναι τρισμέγιστη, είναι απερινόητη, είναι απροσπέλαστη στη χοϊκή μας σκέψη και δυναμική γνώσεως και κρίσεως, γιατί», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «από τώρα γίνεσαι ο Πρεσβύτερος της Εκκλησίας, ο πατέρας του λαού, ο αιώνιος διαπραγματευτής του κτιστού με το άκτιστο».
Κάνοντας λόγο για «μια δύσκολη εποχή, μια εποχή πραγματικά πεισιθάνατη, μια εποχή που στρεβλώνεται η πραγματικότητα και η αλήθεια», «μία επικίνδυνη και τραγική εποχή», τόνισε πως καλείται να συνεχίσει «την μεγάλη παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και να γίνεις και εσύ ένας κρίκος στην Αποστολική διαδοχή». «Η ζωή σου, λοιπόν, από σήμερα και πλέον θα είναι ακριβώς αυτή η ακολουθία του πρώτου Αρχιερέως Χριστού και όπου και αν είσαι και ότι και αν κάνεις, πάντοτε θα εξαγγέλλεις το καινούργιο, Δημήτριε, που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας και που δεν είναι άλλο από την ύψωση, στην προσωπική μας πορεία, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού», συμπλήρωσε.
Η προσευχή όλων μας είναι «να ζεις πλέον για το Χριστό. Να μπορείς και εσύ μετά του ουρανοβάμονος Παύλου να επαναλαμβάνεις ‘’Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός’’. Το Πανάγιο Πνεύμα θα σκηνώσει πλέον για πάντα μέσα σου και θα σου χαρίζει την τελεία Ιερωσύνη, ώστε εσύ με την επίκλησή Του να μεταβάλλεις τον άρτο και τον οίνο στο αίμα και στο σώμα του Κυρίου της Δόξης», είπε ολοκληρώνοντας την προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος ευχόμενος στον π. Δημήτριο «η Ιερωσύνη σου να είναι άλυπος και ευλογημένη». «Συνέχισε αυτό το δρόμο της σοβαρότητας, της ευθύνης, της ευγένειας, της καλοσύνης, της πιστότητας, της αγάπης και είμεθα πραγματικά βέβαιοι ότι η κάθε Λειτουργία σου θα είναι όπως η πρώτη».
Νωρίτερα, ο π. Δημήτριος Λεονταράκης, αναφερόμενος στο «μεγάλο υπούργημα της Ιερωσύνης», σημείωσε πως «ο χοϊκός άνθρωπος, ο ιερέας, καλείται από τον ίδιο τον Θεό να γίνει εργάτης του αμπελώνος Του, να γίνει οικονόμος των θείων Μυστηρίων Του, με πρωταρχικό σκοπό την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, δηλαδή τη μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Αυτό είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων! Το Μυστήριο γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα τα υπόλοιπα Μυστήρια! Το Μυστήριο που καθιστά τον άνθρωπο μέτοχο της χάριτος του Θεού! Το Μυστήριο χωρίς το οποίο δεν έχουν λόγο ύπαρξης τα υπόλοιπα Μυστήρια».
«Ο δρόμος που βάδισαν οι Απόστολοι» «ήταν στενός, δύσκολος, γεμάτος αγκάθια, που όμως οδηγούσε στον Κύριο, ο οποίος είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή», είπε σε άλλο σημείο ο π. Δημήτριος, επισημαίνοντας πως «αυτόν τον ίδιο ανηφορικό, σταυρικό δρόμο καλείται να βαδίσει και ο ιερέας σήμερα με όλα τα σύγχρονα και διαχρονικά προβλήματα της κοινωνίας, και μάλιστα όχι μόνος του, αλλά οδηγώντας το ποίμνιό του με ασφάλεια μέσα από αυτά».
«Χθες εορτάσαμε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας, χάρη στον Οποίο έχουμε το μέτρο της αγάπης. Εκεί φαίνεται η θυσιαστική αγάπη του Θεού: στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας, όπου ο Θεός θυσιάζεται για να ζήσουμε εμείς αιώνια. Αυτήν την αγάπη καλείται καθημερινά να προσφέρει και ο ιερέας στους συνανθρώπους του, να είναι δίπλα τους στα προβλήματά τους, να μεριμνά για την πνευματική τους ανάταση, να τους διδάσκει με τους λόγους του, αλλά πολύ περισσότερο με το παράδειγμα της βιωτής του», υπογράμμισε.
Ευχαρίστησε την Πρεσβυτέρα του Σταματίνα, τους συγγενείς, τους οικείους τους πνευματικούς αδελφούς και όλους όσοι συνέβαλαν στην ανατροφή του και την μέχρι τώρα πορεία του.
Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ.Σεραφείμ, «για την πατρική σας αγάπη, τις συμβουλές σας, αλλά και για την υπομονή σας στα λάθη και τις παραλείψεις μου ως Διάκονος», όπως χαρακτηριστικά είπε, αλλά και τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καπογιάννη «για την αγάπη και τις συμβουλές στη διακονική μου πορεία».
Επίσης ευχαρίστησε «τόσο για την φυσική παρουσία του όσο και για την παρουσία του όλα τα χρόνια με τις συμβουλές και τις νουθεσίες τον γέροντα Φίλιππο από την αδελφότητα των Θωμάδων στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης του Αγ. Όρους», τον πνευματικό του πατέρα, τον π. Γεώργιο Δορμπαράκη, ο οποίος όπως είπε «κάθε φορά που προστρέχω στο πετραχήλι του με νουθετεί και με συμβουλεύει και αγωνιά για την πνευματική μου βελτίωση», καθώς και την «καινούργια, κατά πνεύμα, οικογένειά μου, τους εν Χριστώ πατέρες και αδελφούς» του.
«Καθώς ετοιμάζομαι να γονατίσω ξανά μπροστά στην Αγία Τράπεζα, εύχομαι ο Κύριος να σπλαχνισθεί κι εμένα τον ανάξιο κι αμαρτωλό δούλο του, να είναι οδηγός, καταφυγή και στερέωμα στη ζωή μου», είπε καταλήγοντας.
Ο π. Δημήτριος Λεονταράκης είναι Πτυχιούχος του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ η Πρεσβυτέρα του είναι Πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και θυγατέρα του π. Δημητρίου Σπύρου, υπευθύνου των Κατασκηνώσεων της τοπικής μας Εκκλησίας και εφημερίου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αναλήψεως του Κυρίου Δραπετσώνας
Ο νέος Πρεσβύτερος διορίστηκε εφημέριος, Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος και υπεύθυνος Νεότητος του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Καστέλλας.