Τό Σάββατον, 15ην / 28ην Ὀκτωβρίου 2017, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἐθνική ἑορτή τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 διά δοξολογίας εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ Δοξολογία αὕτη ἀνεπέμφθη εἰς τόν Θεόν ὡς εὐχαριστία πρός Ἐκεῖνον διά τήν βοήθειαν Αὐτοῦ πρός τό γένος ἡμῶν εἰς τόν ἀγῶνα αὐτοῦ τῆς ἀπελευθερώσεως αὐτοῦ ἐκ τῆς Γερμανικῆς Ναζιστικῆς Κατοχῆς τοῦ 1940 καί ὡς δέησις διά τήν ἀνάπαυσιν τῆς ψυχῆς τῶν ἐνδόξως ἀγωνισαμένων καί πεσόντων προγόνων ἡμῶν εἰς τόν ἀπελευθερωτικόν ἀγῶνα τοῦτον.
Τῆς Δοξολογίας ταύτης προέστη ἡ Α.Θ.Μ ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων καί Ἱεροδιακόνων, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου καί τῇ συμμετοχῇ τῶν μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Παροικίας τῶν Ἱεροσολύμων, καί πολλῶν προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Σερβίας, Ρωσίας, Ἐσθονίας, Βουλγαρίας καί ἐντοπίων ἐκ τοῦ Ἑλληνορθοδόξου καί Ἀραβοφώνου ποιμνίου τῶν Ἱεροσολύμων.
Μετά τήν Δοξολογίαν ἡ Πατριαρχική Ἁγιοταφιτική συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:
Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος
κ. Χρῆστε Σοφιανόπουλε,
Σεβαστοί ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἡ σημερινή ἐθνική ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, ἀποτελεῖ ἔργον μεγάλον καί θαυμαστόν, τό ὁποῖον ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν εἰργάσατο ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν. Διό κλῆρος καί λαός κατήλθομεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνεπέμψαμεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν τῷ Θεῷ καί Σωτῆρι Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ.
Προσέτι δέ, ἐδεήθημεν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν πεσόντων καί ἠρωϊκῶς ἀγωνισαμένων καί μαρτύρων γενομένων ὑπέρ τοῦ ἔθνους καί τῆς Πατρίδος.
Πανθομολογουμένως ὁ θυσιαστικός ἀγών τῶν Ἑλλήνων, ὑπῆρξεν ἀγών προασπίσεως τῶν φυσικῶν καί ἱερῶν ὄντως ἠθικῶν ἀρχῶν, αἱ ὁποῖαι διέπουν τό Ἑλληνοχριστιανικόν φρόνημα τῆς Ἑλληνικῆς ψυχῆς.
Αὐτό ἀκριβῶς τό Ἑλληνοχριστιανικόν φρόνημα ἐνσαρκώνει καί προβάλλει ἡ ἑόρτιος αὕτη ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. Διά τοῦτο ἡ ἐποποιΐα τοῦ 1940 δέν πρέπει νά θεωρῆται ὡς ἥσσονος σημασίας γεγονός τῆς λαμπρᾶς ἱστορικῆς μνήμης τοῦ Ἑλληνισμοῦ γενικώτερον καί τῶν Ἑλλήνων εἰδικώτερον.
Σημειωτέον δέ ὅτι ἡ ἐν τῇ πράξει ἐφαρμοσθεῖσα φυλετιστική ἰδεολογία τοῦ Ναζισμοῦ καί τοῦ Φασισμοῦ, κατά τόν Δεύτερον Παγκόσμιον πόλεμον τοῦ 1940, ἀπετέλεσε τήν μεγαλυτέραν ὕβριν τοῦ αἰῶνός μας, κατά τοῦ ἀνθρώπου καί συνεπῶς κατά τοῦ Δημιουργοῦ αὐτοῦ, δηλονότι τοῦ Θεοῦ. Εἰς τάς ἡμέρας μας ἡ ὕβρις τοῦ Ναζισμοῦ ἐκδηλώνεται ὑπό νέαν μορφήν, τήν τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ὡς καί τῆς καλουμένης νέας τάξεως ἤ νέας ἐποχῆς.
Πόλεμοι, ἀκαταστασίαι, περιφερειακαί διενέξεις καί συγκρούσεις διαδέχονται ἡ μία τήν ἄλλην, ὁ θρησκευτικός φανατισμός καλλιεργεῖ τήν βίαν καί τήν τρομοκρατίαν καί ἡ θεοποίησις τοῦ μαμωνᾶ ὑπό τό πρόσχημα τῆς οἰκονομικῆς ἰσχύος, ἀντιστρατεύεται τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν λαῶν καί τῶν κρατῶν αὐτῶν. Οἱ δέ ἄρχοντες τοῦ αἰῶνος τούτου ἐθελοτυφλοῦν, ἐν ὄψει ὅλων τούτων τῶν προκλήσεων καί παραμένουν ἀπαθεῖς καί ἀδιάφοροι.
Ἡ ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου καλεῖ πάντας ἡμᾶς εἰς ἐγρήγορσιν πνευματικήν, δηλονότι τήν διαφύλαξιν καί προάσπισιν τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν τῆς πανιέρου παρακαταθήκης τῶν ὑπέρ βωμοῦ καί ἑστιῶν θυσιασθέντων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν.
Κατακλείοντες ἀναβοήσωμεν
Ζήτω ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940!
Ζήτω τό εὐσεβές ἔθνος τῶν Ρωμαίων!
Ζήτω ἡ Ἑλλάς!
Ζήτω ἡ Ἁγιοταφιτική ἡμῶν
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
