Στον χειροτονητήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Λήμνου μεταξύ άλλων τόνισε πως «Τό χάρισμα τῆς ἀρχιερωσύνης, ὅταν μεταδίδεται σέ κάποιο πρόσωπο ἀπό τήν Ἐκκλησία, στοχεύει μόνο στή σωτηρία τοῦ συνόλου καί ὄχι στήν ἐγωιστική θυσία τῶν μελῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος γιά χάρη τοῦ ἑνός.
Ἡ ἀνάθεση αὐτῆς τῆς ἐντολῆς ἐκ μέρους τοῦ Ἱεροῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας σήμερα, σέ μένα, διά τῶν χειρῶν Σας Μακαριώτατε, ἀποτελεῖ τήν ὕψιστη ἔκφραση τῆς εὐθύνης ἔναντι πάντων.
Μέ βαθειά συναίσθηση, λοιπόν, αὐτῆς τῆς εὐθύνης διαβεβαιῶ τόν τά πρῶτα εἰς πᾶσαν τήν οἰκουμένην φέροντα, προσκυνητόν Δεσπότην καί αὐθέντην, Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κύριόν μοι, κύριον Βαρθολομαῖον, διά τήν ἀφοσίωσιν καί τόν σεβασμόν μου εἰς τήν πολύμοχθον ἀγωνίαν του, νά παραμένει ἀειφεγγές τό Φανάριον τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον καλῶς κρατεῖ καί σύν Θεῷ ἐπί πολύ θά κρατεῖ.
Δηλώνω ἐπίσης πανεπίσημα τήν ἀπόλυτον συνέπειάν μου πρός τό Συνοδικόν σύστημα τῆς Ἐκκλησίας μας καί εἰς τά ἱερά θέσμιά Της».
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Μητροπολίτης Λήμνου τόνισε: «Τέλος, σκέπτομαι πώς ἄν ὁ Θεόπτης Μωυσῆς ἀναρωτιόταν, «Ποιός εἶμαι ἐγώ;», ὅταν ἐλάμβανε τήν ἐντολή ἀπό τόν Θεό, νά ὁδηγήσει τούς Ἰσραη-λίτες σέ ἔξοδο ἀπό τή δουλεία Φαραώ εἰς τήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, πόσο μᾶλλον καί αὐτονόητα ἡ ἐλαχιστότητά μου, ἀναρωτιέται τό ἴδιο, ἀφ᾽ ἧς στιγμῆς ἡ Ἱεραρχία μοῦ παραδίδει τή σκυτάλη τῆς συνέχισης τῆς καθοδήγησης τῆς κατά Λήμνον Ἐκκλησίας, ἤδη πορευομένης καί προγευομένης τήν ἐρχομένην Βασιλείαν, μέσα ἀπό τή θυσιαστική διακονία τῶν ἀειμνήστων προκατόχων μου.
Ἡ σαφής καί εὐθεῖα ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ στήν ἀγωνία τοῦ Μωυσῆ, « Ἐγώ θά εἶμαι μαζί σου καί θά τούς πεῖς, ὅτι ὁ Θεός τῶν προγόνων σας μέ στέλνει σέ σᾶς», μοῦ δίνει τήν βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός θά εἶναι μαζί μου, καί ὅτι δέν εἶμαι ἐγώ πού σώζω, ἀλλά Ἐκεῖνος ὁ Ἴδιος, τόν Ὁποῖον ὁφείλω νά εἰκονίζω « λόγοις καί ἔργοις » πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου.
Γι᾽ αὐτό στεντορείᾳ τῇ φωνῇ πάλιν καί πολλάκις ἀναφωνῶ καί θά ἀναφωνῶ « Λάλει Κύριε, ὁ δοῦλος σου ἀκούει».
