Ἄν δέν μποροῦμε νά βροῦμε εὔκολα ἄνθρωπο πού εὐαρέστησε τό Θεό χωρίς πειρασμούς, πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τό Θεό γιά ὅ,τι μᾶς συμβαίνει.
Ἄν δέν ἀποτύγχανε ὁ Πέτρος στό νυχτερινό ψάρεμα (Λουκ. Ε΄: 5), δέ θά πετύχαινε στό ψάρεμα τῆς ἡμέρας. Καί ἄν δέν πάθαινε τύφλωση στά μάτια ὁ Παῦλος (Πράξ. Θ΄: 8), δέν θά ἀνέβλεπε στό νοῦ. Καί ἄν ὁ Στέφανος δέ δεχόταν συκοφαντία ὡς βλάσφημος, δέ θά ἄνοιγαν οἱ οὐρανοί γιά νά δεῖ τό Θεό (Πράξ. Στ΄: 13· 7, 56).