Την Κυριακή, 10 Αυγούστου, το εσπέρας, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, συνοδευόμενος από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Μελβούρνης κ. Κυριακό και Χώρας κ. Ευμένιο, επισκέφθηκε την Ενορία Εισοδίων της Θεοτόκου στο Balwyn North της Μελβούρνης. Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο και στο τέλος της Ακολουθίας χειροθέτησε σε Πνευματικό – Εξομολόγο τον Ιερατικώς Προϊστάμενο της Ενορίας, π. Νικόλαο Γεωργίου.
Κατά τον εμπνευσμένο λόγο του, υπογράμμισε καταρχάς τον βαρύνοντα ρόλο του ιερού Μυστηρίου της Εξομολογήσεως στη ζωή της Εκκλησίας και προέτρεψε κάθε πιστό να προσέρχεται με πολλή ταπείνωση και να καταθέτει με ειλικρίνεια τις αμαρτίες, τα λάθη και τις αδυναμίες του, εκζητώντας το έλεος του Θεού και τη θεραπεία των πνευματικών τραυμάτων του.
Στη συνέχεια, απευθυνόμενος προς τον νέο Πνευματικό–Εξομολόγο, τον παρακάλεσε κατά τη διακονία του αυτή να δίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στη συμβουλευτική διάσταση του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως. Τον παρότρυνε να συμβουλεύει τους εξομολογούμενους, όχι με βάση προσωπικά του κριτήρια και αντιλήψεις, αλλά με βάση, απαρέγκλιτα, τη διδασκαλία του Χριστού και της Εκκλησίας. Του απηύθυνε, επίσης, την προτροπή να προσεύχεται: «Χριστέ μου, βοήθησέ με να μην συμβουλέψω ποτέ κάποιον άνθρωπο λάθος» – μια προτροπή που είχε δεχθεί και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, την περίοδο προ της εισόδου του στην ιερωσύνη, από τον Γέροντα Παΐσιο τον Αγιορείτη, μετέπειτα Άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και Προστάτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος εστίασε στη γνωστή παραβολή του «ασώτου υιού» – ή, ορθότερα, του «εύσπλαχνου πατέρα» – και διέκρινε ότι ο πατέρας αυτός «είχε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε το παιδί του, αν βρισκόταν σε δύσκολη θέση, να ήξερε ότι υπήρχε κάποιος που το περίμενε και ότι θα έβρισκε μια πόρτα ανοιχτή». «Έτσι φαντάζομαι τον ιδανικό Πνευματικό στην Εκκλησία μας», τόνισε, «να είναι γεμάτος αγάπη και ευσπλαχνία, αποφεύγοντας τα επιτίμια». Παρατηρώντας, εξάλλου, ότι η σύγχρονη κοινωνία είναι γεμάτη απορρίψεις, επεσήμανε με έμφαση ότι «ο άνθρωπος δεν αντέχει άλλη μία απόρριψη από την Εκκλησία. Θέλει να νιώσει στοργή από την Εκκλησία».
Κατακλείοντας, ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο του π. Νικολάου, εκτιμώντας ότι θα συνεχίσει να διακονεί με ταπείνωση και με αίσθημα ευθύνης. «Ο ρόλος του Πνευματικού δεν είναι αξίωμα, αλλά ευθύνη», υπογράμμισε, «και είμαι σίγουρος ότι ο π. Νικόλαος θα καταστεί καλός και άξιος Πνευματικός και στο πετραχήλι του πολλές ψυχές θα βρουν το Χριστό και την οδό προς τη σωτηρία».
